Hoe is jouw Engels?

Ik denk wel oké? Ik weet het eigenlijk niet Het zou wel redelijk moeten zijn want ik doe een engelstalige master, maar ikzelf vind mijn engels nou niet super ofzo!

Mwa niet zo goed, ik kan alles wel verstaan en lezen gaat ook goed, maar spreken moet echt veel beter. Ik vind het wel jammer dat ik het niet zo goed kan, de laatste tijd spreek ik wel meer engels vanwege vriendinnen die zo nodig buitenlandse vriendjes moesten hebben Maar ik ben helaas wel eens betrapt op een uitspraak a la 'i always get my sin' Ik heb helaas geen talenknobbel! Maar ik zou wel graag een cursus willen doen eigenlijk!

Mijn Engels is mondeling en schriftelijk goed.

Overigens moest ik van de week zo vreselijk lachen om mijn collega, die zei 'des te bigger the menu, des te higher the price.'

Goed, mag ik hopen. Ik ben docent Engels op een MBO school.

Kan beter! Kan me altijd goed verwoorden, dat is het belangrijkste haha

Goed, maar dat moet ook wel; doe een Engelstalige opleiding. Afgelopen jaar is ons niveau getoetst en ik behaalde C2 (= near native) op alle elementen (reading, writing, listening). Maar ik zou het nog wel meer willen verbeteren, meer ontwikkelen, ik vind het namelijk een geweldige taal

Mijn engels is zeker niet slecht. Ik kan me goed verstaanbaar maken. En heb het ook met gemak overleefd in een huis vol amerikanen . Al begon ik toen ik heel moe was ineens in het nederlands te praten haha. Dat was echt een heel grappig moment. Ook schrijven gaat steeds beter. Al moet ik zeggen ik heb echt het meest geleerd toen ik het ineens moest spreken.

Mijn Engels is eigenlijk net zoals mijn Nederlands, al ben ik schriftelijk en zakelijk beter in het Engels en ben ik qua woordenschat iets beter in het Nederlands. Ik heb enkel een licht accent in beide talen.

Toen ik een paar jaar geleden een Engels test moest doen haalde ik C2 op alle onderdelen, en dat was voordat ik een master in het buitenland heb gedaan. Ik spreek en schrijf vrijwel altijd Engels, daarnaast dagelijks Spaans en Duits, en eens in de paar dagen Nederlands, Frans en Portugees. Ik schrijf wel vaak Nederlands omdat ik naar huis mail of omdat ik hier schrijf, maar ik spreek het vrijwel nooit meer.

Mag ik zeker ook niet meedoen

Me English is fucking excellent mate, zouden ze hier zeggen

Edit: dit herken ik Polly. Ik spreek fulltime Engels en ik schijn in het Engels te dromen. Soms vind ik het heerlijk om even Nederlands te kunnen spreken. Een dorpsgenoot was hier vorige week en hoe heerlijk in je moedertaal dan (en dan gingen we soms ook nog in het Fries haha)! Ik heb ook 6 jaar in Oostenrijk gewoond, toen had ik precies hetzelfde (alleen dan in het Duits natuurlijk) Mensen die zeggen dat ze hun moedertaal vergeten, dat vind ik zo'n flauwekul en stoerdoenerij, het is psychisch niet eens mogelijk als je op volwassen leeftijd vertrekt. Ik vind hierdoor het forum heerlijk, volg goede tijden slechte tijden op afstand en als ik kan skypen, doe ik dat ook met alle liefde. Ben hier nog niet zó lang maar intussen weet ik uit ervaring hoe het werkt.

Ik vind mijn Engels niet spetterend, maar ik heb wel een Engelstalige master voltooid en een paar maanden stage gelopen binnen een Engelssprekend bedrijf. Ik heb me ermee dus prima gered!

MIjn probleem is voornamelijk dat ik sommige woorden niet van Nederlands naar Engels weet, waardoor ik in de knoei kom. Mijn begrip andersom is wel weer prima...

Ik merk dat ik mezelf overschat wat dit betreft. Als ik gewoon thuis ben kan ik zonder problemen programma's op de bbc volgen (met hier en daar een woord dat ik niet begrijp) en ik kan ook goed Engels lezen, maar als het er op aan komt (spreken) dan merk ik altijd dat het tegenvalt.

Redelijk, al ben ik zelfverzekerder aan het worden, want ik heb laatst op een engelstalig vak een 8 gehaald.

Redelijk, ik heb het weinig nodig, gelukkig, want echte wetenschappelijke stukken in het Engels vind ik wel lastig, al kom ik er wel uit. Spreken lukt wel, maar ik word voornamelijk zo onzeker wat anderen er van vinden dat ik alleen daarom al minder goed uit mijn woorden kom.

Ik weet trouwens helemaal niet eens of ik wel op C2 niveau zit, heb daar nooit een test in gehad. Ik vermoed van wel, gezien ik het wel echt vloeiend spreek en een Engelse master heb gedaan, en ik er dagelijks op academisch niveau mee bezig ben.
Maar ik merk bijvoorbeeld dat m'n vriend een groter vocabulaire heeft. Ik spreek t accentloos en mensen denken dat ik de native ben, maar hij heeft een grotere woordenschat.

Ik merk heel erg dat zowel m'n Engels als m'n Nederlands niet op top niveau zijn, hoor je wel vaker bij echt jonge tweetaligen, dat beide talen nooit hun piek behalen en geloof dat dat in mijn geval ook wel zo'n beetje klopt. Wel jammer. Ik red me natuurlijk prima in beide talen, maar merk dat m'n vocabulaire in beide beter zou kunnen, met name uitdrukkingen en gezegdes. Daar ben ik echt heel slecht in.

Best goed, luisteren/lezen/schrijven/spreken gaat allemaal prima. Af en toe denk ik ook in het Engels en ik moet oppassen dat ik geen Engelse uitdrukkingen letterlijk vertaal naar het Nederlands. Daar heeft mijn man ook een handje van, dus dat proberen we zoveel mogelijk bij elkaar te corrigeren. Alleen wel een duidelijk accent helaas. Als ik een tijdje alleen maar Engels spreek wordt dat wel beter, maar dat is de laatste tien jaar niet meer voorgekomen.

Mijn Engels is goed. Ik moet er zelfs rekening mee houden dat mijn Nederlands foutloos blijft. Dat vind ik wel een nadeel. Ik lees, kijk tv en praat met mijn vriend in het Engels en dan wil het NL wel een beetje wegzakken. Ik verplicht mijzelf nu ook om Engelse boeken met Nederlandse boeken af te wisselen en dat soort dingen.

Dit zijn trouwens ook de enige talen die echt goed spreek. Vraag me niet om Frans of Duits te spreken, dat wordt echt helemaal niks.

Mijn Engels is redelijk. Kan mezelf wel gewoon goed verstaanbaar maken in het Engels. Aan het schrijven valt nog te werken.

Peachy, hoe lang woon je al in het buitenland dan? Want zoals ik al eerder vermelde, ik vind dat zo'n klinkklare onzin. Het is niet eens psychisch mogelijk.. En ja, dus ook uit eigen ervaring!

Marsy28 schreef: Mensen die zeggen dat ze hun moedertaal vergeten, dat vind ik zo'n flauwekul en stoerdoenerij, het is psychisch niet eens mogelijk als je op volwassen leeftijd vertrekt.

Marsy28 schreef:Peachy, hoe lang woon je al in het buitenland dan? Want zoals ik al eerder vermelde, ik vind dat zo'n klinkklare onzin. Het is niet eens psychisch mogelijk.. En ja, dus ook uit eigen ervaring!

Eh dat is onzin, dat je denkt dat dat niet kan.

L1 attrition, of first language loss, heet dat. Een bekend fenomeen in bilingualism, óók volwassenen die op latere leeftijd tweetalig worden (sequential late bilingualism).

(Ik heb tweede taalverwerving gestudeerd, dus is gewoon een bekend psycholinguistics fenomeen).

Mijn engels is belabberd. Spreken, schrijven, alles.
Op de Havo moest ik voor mijn Engels examen (lezen) een 3,1 halen om gemiddeld op een 4 uit te komen. Dan kon ik nog slagen. En wat haal ik.. nipt een 3,1 vanwege soepele normering.

In Duits en Frans ben ik echter wel goed. Spreken, schrijven e.d. In beide landen kan ik mij prima redden.

Dagelijks Engels gaat prima, en tv programma's volgen, lezen etc. gaat ook goed, toen ik laatste naar een Franse film keek kwam ik erachter hoe weinig ondertiteling ik nog lees bij Engelse films.
Ik merk wel als ik iets in een specifiek vakgebied moet vertellen in het Engels dat ik dat een stuk lastiger vind.

Schrijven gaat redelijk, heb dat ook niet vaak nodig.

Mijn vriend dacht dat hij geen Engels kon.... elk jaar ging het iets beter en nu 7 jaar later spreekt hij het hartstikke goed, want hij durft nu.

Eh dat is onzin, dat je denkt dat dat niet kan.

L1 attrition, of first language loss, heet dat. Een bekend fenomeen in bilingualism, óók volwassenen die op latere leeftijd tweetalig worden (sequential late bilingualism).

(Ik heb tweede taalverwerving gestudeerd, dus is gewoon een bekend psycholinguistics fenomeen).[/quote]

Holy shit, over moeilijke woorden gesproken

Voordat dit een hele discussie wordt, en laten we dat niet doen, want je hebt me aan het denken en even aan de online studie gezet, wil ik er toch even kort op reageren. Het is dus niet bewezen dat het bestaat. Het heeft ook te maken met de binding die je nog hebt met je moeder/vaderland. Plus dat het ook een gegeven is dat dingen die je in de jeugd hebt aangeleerd, 'vastgeankerd' zijn in je hersenen. Maar dan nog praat je over mensen die járen in het buitenland hebben gezeten. Tuurlijk kun je soms even niet op een woord komen, dat is logisch en begrijpelijk. Maar, en dan betrek ik het even op mezelf, ik heb 6 jaar in Oostenrijk gewoond, alleen maar Duits gesproken, de hele dag door en thuis weer. Raakte ik mijn Nederlands kwijt? Nee. 10 jaar buitenland en ik spreek, schrijf en versta het nog steeds hetzelfde. We zijn niet meer in de jaren 50 toen het populair was te emigreren en contact met het thuisland met brieven verliep. Er is internet, wij emigranten surfen op het web in onze eigen taal, komen op dit forum, skypen met familie.
Dat wat jij benoemt bestaat, heb ik geen twijfel over. Maar wel over mensen die nog maar net in het buitenland wonen, paar jaar, en dan dit benoemen. Vind ik gewoon beetje populair overkomen. Of ik ben gewoon te intelligent, dat het mij niet overkomt haha.. (dat is dus een grapje).

Marsy28 schreef:

Holy shit, over moeilijke woorden gesproken

Voordat dit een hele discussie wordt, en laten we dat niet doen, want je hebt me aan het denken en even aan de online studie gezet, wil ik er toch even kort op reageren. Het is dus niet bewezen dat het bestaat. Het heeft ook te maken met de binding die je nog hebt met je moeder/vaderland. Plus dat het ook een gegeven is dat dingen die je in de jeugd hebt aangeleerd, 'vastgeankerd' zijn in je hersenen. Maar dan nog praat je over mensen die járen in het buitenland hebben gezeten. Tuurlijk kun je soms even niet op een woord komen, dat is logisch en begrijpelijk. Maar, en dan betrek ik het even op mezelf, ik heb 6 jaar in Oostenrijk gewoond, alleen maar Duits gesproken, de hele dag door en thuis weer. Raakte ik mijn Nederlands kwijt? Nee. 10 jaar buitenland en ik spreek, schrijf en versta het nog steeds hetzelfde. We zijn niet meer in de jaren 50 toen het populair was te emigreren en contact met het thuisland met brieven verliep. Er is internet, wij emigranten surfen op het web in onze eigen taal, komen op dit forum, skypen met familie.
Dat wat jij benoemt bestaat, heb ik geen twijfel over. Maar wel over mensen die nog maar net in het buitenland wonen, paar jaar, en dan dit benoemen. Vind ik gewoon beetje populair overkomen. Of ik ben gewoon te intelligent, dat het mij niet overkomt haha.. (dat is dus een grapje).

Je kan het populair vinden (jij doelt denk ik met name op de jeugd die een buitenlandse ervaring heeft en dan te pas en te onpas overal Engels door heen gooien), maar dan nog kan je er niet om heen dat L1 attrition (of eerste taal verlies) gewoon een bekend fenomeen is. Iets wat alleen maar meer zal voorkomen. Want wat jij zegt over dat we niet meer in de jaren 50 leven, klopt als een bus: Juíst door de geglobaliseerde wereld wordt Engels meer en meer een lingua franca (een taal die we gebruiken om te communiceren) en ontstaat meer tweetaligheid op latere leeftijd. Jij en ik zijn daar echt niet uniek in, dit komt wereldwijd steeds meer voor, bijvoorbeeld in Azie in grote getallen.
Ja, taal die je leert in de kritische periode (in de jongere jaren) is eerder gefossiliseerd en dus zal je dat niet snel kwijt raken, maar dat zegt niets over dat eerste taal verlies niet in latere jaren voor kan komen, juist daardoor verhoog je je taalniveau niet meer, in beide talen. Je hebt groot gelijk dat we tegenwoordig makkelijker de kans hebben om in onze eerste taal te blijven communiceren (via de voorbeelden die je geeft) en dat zorgt er voor dat je je eerste taal actief blijft gebruiken, maar dat houdt niet in dat er geen taalverlies plaats vindt. En dat is gewoon wetenschappelijk bewezen.

Marin, ik wist dit écht niet! Dacht dus er veel vanaf te weten maar schijnbaar te weinig om er een mening over te hebben.

Maaaaaar, ja, moet toch even maaren... Ook de jongere generatie (en daar val ik ook nog onder ) doet het hoor. Zoveel in mijn omgeving. Ik ben half jaar naar Zuid Afrika geweest en ik kwam terug en toen wist ik bepaalde woorden niet meer. Ja daaag... Waarom heb ik dat dan niet en nooit gehad? Maar goed, topicvervuiling, blijft verschil in mening denk ik.

In elk geval bedankt voor de info!

Bij deze wat geleerd dan toch

Ik heb dit soort dingen allemaal geleerd tijdens m'n studie, het is ook niet echt standaard kennis die iemand heeft hoor. Maar ik vind het ook super interessant, ik lees veel over dit soort dingen (ook voor m'n werk nu enzo).

En ik herken het zelf wel. Het is echt niet zo alsof ik ineens geen Nederlands meer kon en sprak het ook echt nog wel vaak genoeg (iig schrijven via het forum bijvoorbeeld, maar zoals ik al zei: Ik begon op een gegeven moment echt veel uitdrukkingen kwijt te raken. Dat ik niet meer zeker wist hoe een bepaalde uitdrukking nou ging, of ik iets in het Engels nou niet letterlijk vertaalde naar het Nederlands of vice versa. Daardoor werd m'n taalgebruik veel 'simpeler', ik gebruikte bijna geen complexere vormen meer, in beide talen dus! Dat is tegenwoordig iets beter, maar het is nooit helemaal meer teruggekomen en ik merk duidelijk dat nu ik weer langere tijd in Nederland woon, m'n Nederlands weer nét iets beter is dan m'n Engels. Da's ook gewoon logisch.

Dat sommige mensen het 'stoer' vinden, betekent nog niet dat ze het niet daadwerkelijk ervaren.