Jouw partner en bv / fv

Hebben jullie voor de geboorte met jullie partners de keuze bv fv besproken? En in hoeverre speelt zijn mening mee in de uiteindelijke keuze?

Wij hebben eigenlijk niet over gehad, maar gister zei hij ineens dat hij het wel erg fijn vindt dat ik zoveel mogelijk bv melk probeer te geven. En herinnert mij aan de kolftijden maar als ik eg ' ik stop ermee' begrijpt hij het ook.

Nee, niet echt.
Ik was heel duidelijk dat ik voor FV ging, dit vond hij goed. En toen ik uiteindelijk toch 3 weken BV gegeven hebt, vond hij dit ook goed en snapte hij waarom ik het wilde.
Had hij liever gewild dat ik BV zou blijven geven had hij toch echt pech gehad.. Sorry hoor, maar het zijn MIJN borsten waar de melk uitkomt, dan bepaal ik ook graag ZELF wat er mee gebeurt.

Ik heb dat niet overlegd, ik wist vanaf het begin dat ik borstvoeding wilde geven.

Bij Louise wilde ik van in het begin al borstvoeding geven.

Nu twijfel ik, en mijn vriend staat er nu ook niet achter als ik borstvoeding ga geven.

"Kies maar fv, je was echt geen mens toen je bv gaf." Ik was ook echt geen mens, ik was gestressed, het deed pijn, het was onaangenaam, ik voelde me niet op mijn gemak in het openbaar omdat het ook zo slecht ging.

Ik ben er nog niet uit of ik het opnieuw zou doen nu, als ik het zou doen, dan wel op een heel andere manier.

Susan schreef:Ik heb dat niet overlegd, ik wist vanaf het begin dat ik borstvoeding wilde geven.

+1
Mijn vriend staat er ook volledig achter en vind het heel mooi om te zien.

Ik vond het heel belangrijk en wilde graag bv geven. Hierdoor is mijn man zich erin van verdiepen, eerder had hij geen sterke mening. Nu vindt hij heer heel fijn en hoopt hij dat ik het zo lang mogelijk volhoud.

Als ik echt wil stoppen vindt hij dat mijn keuze. Ik heb alleen wel eens een baal moment, dan gooit hij zijn kont in de krib en gaat hij op z'n strepen staan, hij wil niet dat ik dingen doe waar ik uiteindelijk spijt van krijg.

Ik heb hem mede gedeeld dat ik hoe dan ook borstvoeding ging geven en dat ik min of meer van hem eiste/verwachtte dat hij me zou steunen (niet zo gebracht, maar ik geloof dat de boodschap duidelijk was). Gelukkig doet hij dat ook. Ik heb hem net even gevraagd of hij het erg zou vinden als ik nu zou stoppen, zou hij niet erg vinden. Ik heb hem ook nog even gevraagd wat hij ervan zou vinden als ik over 2 jaar nog borstvoeding zou geven, dat zou hij ook niet erg vinden.

Nee ik wist direct al dat ik geen bv wilde geven maar fv. Ik was ook niet van mijn ideeën af te praten. Hij heeft nog een keer geprobeerd om me over te halen bv te geven maar het is mijn lijf en ik beslis daarover. Nu staat hij ook volledig achter mijn keuze: hij vind het hartstikke leuk om de fles te maken en te geven en vind het ook helemaal niet erg dat ik niet voor bv gekozen heb.

Susan schreef:Ik heb dat niet overlegd, ik wist vanaf het begin dat ik borstvoeding wilde geven.

+1

Ik heb heel lang geroepen ( voordat ik zwanger was) dat ik echt alleen FV wilde geven, mijn man heeft toen meermalen aangegeven BV beter te vinden maar gaf ook aan dat het mijn keus was. Toen ik zwanger werd begon ik ineens meer open te staan voor BV en ik wil het nu ook heel graag geven, ga er mijn best voor doen in ieder geval!

Ik heb van tevoren wel gezegd dat ik borstvoeding ging geven en bij de oudste is hij ook mee geweest naar een borstvoedingsavond. Overlegd heb ik het niet met hem, het stond voor mij vast dat ik borstvoeding zou gaan geven, hij vond het overigens prima.

Rejoy. schreef:Ik heb hem mede gedeeld dat ik hoe dan ook borstvoeding ging geven en dat ik min of meer van hem eiste/verwachtte dat hij me zou steunen (niet zo gebracht, maar ik geloof dat de boodschap duidelijk was). Gelukkig doet hij dat ook.

+1

Toen het in het begin nog niet lekker liep, kreeg ik van bijna iedereen te horen dat ik maar moest stoppen, maar hij heeft me gesteund om door te gaan en zei er ook wat van als ik dat soort opmerkingen kreeg, nog steeds overigens.

Mijn man zei juist dat hij graag zou willen dat ik bv zou geven, maar dat het uiteindelijk wel mijn keuze zou zijn. Ik twijfelde toen nog, maar heb het toen bij beide kinderen meer dan een jaar gegeven. Ik vond het wel fijn dat hij pro bv was, want zo kon hij me wel steunen als het even minder ging.

Ik heb vanaf dag 1 aangegeven graag bv te willen geven vanwege de gezondheidsredenen, mijn vriend vond dat prima. Al vroeg hij wel of ik de laatste voeding wou afkolven, zodat hij ook zijn momentje had. En wat baalde hij toen de voeding van 11 uur savonds verviel.
Bij een 2e zal ik weer bv gaan geven en het liefste zo lang mogelijk, ook dan zal mijn vriend het weer goed vinden.

Ik vind ook dat ik het recht had gehad om eerder te stoppen als ik dat wilde, om wat voor redendan ook, ik had het dan niet fijn gevonden als hij dan moeilijk was gaan doen.

Susan schreef:Ik heb dat niet overlegd, ik wist vanaf het begin dat ik borstvoeding wilde geven.

Hier ook.

Ik wist meteen dat ik geen bv wilde geven en hij vond dat prima. Eigenlijk wat hij er ook van gevonden had maakte me niets uit aangezien ik echt geen bv wil geven en ik anders toch degene zou zijn die dat zou moeten doen. Hij heeft hier dus eigenlijk niets over te zeggen maar hij vindt het ook helemaal prima zo.

Ik heb gewoon gezegd dat ik bv wilde geven, toen het in het begin niet goed ging en ik ging kolven hielp mijn vriend zoveel mogelijk met flesjes geven. Hij is erg blij dat ik koos voor bv en dat ik het 9 maanden gegeven heb, ik heb zelf besloten om te stoppen en hij vond het prima.

Ja vooraf aangegeven dat ik borstvoeding ging geven, hij had er niet echt een idee over (hij is erg preuts) maar als ik het wou dan moest ik het proberen. Zijn mening daarin maakte mij niet zoveel uit. Toen het niet goed ging maakte zijn mening me wel veel uit omdat ik het zelf allemaal niet meer wist.

Ik heb aangegeven dat ik fv ging geven. Vriend was het daar mee eens. Ook al was hij het er niet mee eens, had ik ook gewoon fv gegeven.

Ik kan me trouwens ergens vaag herinneren dat dit topic/onderwerp onlangs al geweest is?

Edit; wel zo ongeveer: https://yescafe.actieforum.com/t36787-mening-van-je-vriend-man?highlight=mening

Mijn vriend vond BV erg belangrijk met name omdat hij erg asmatisch is en veel allergien heeft. Toen ik zwanger was wist ik nog niet wat ik wilde doen, ik wilde BV een kans geven en te ervaren hoe ik het vond. Maar als ik voor FV had gekozen was het ook prima geweest. Uiteindelijk ben ik heel erg blij dat ik door heb gezet en toch 6 maanden bv heb kunnen geven aan N. Dit is dus ook redelijk vaak besproken hier thuis.

Mijn man heeft zich daar eigenlijk niet mee bemoeid. Ik heb eerst BV gegeven en daarna FV.

Mijn man heeft mij de keuze laten maken...

Volgens mij hebben we het er nooit echt over gehad. Voor mij was bv vanzelfsprekend, niet iets om woorden aan vuil te maken. Hij vond het allemaal prima, we hebben het nooit over flesvoeding gehad.
Laatst vroeg ik aan hem wat hij er van zou vinden als ik nu gelijk voor kv kies. Hij zei dat hij het dan wel heel erg jammer zou vinden. Nu kent hij alle voordelen, die wist hij bij m'n vorige zwangerschap niet.

Mijn vriend vond het net als ik normaal om het te proberen. Helaas moest ik er na een paar dagen mee stoppen en daar stonden we beide wel achter.