Wie herkent dit?

Overigens hang ik het niet 'alleen' op aan oververmoeidheid en tbm. Maar ik vind het wel meer dan logisch dat ze zich zo voelt. Ik voel me ook zo. Wellicht is er meer aan de hand bij haar, dat weet ik niet.

Ik weet idd dat je thuis wilde blijven maar misschien is het toch voor jezelf goed om weer wat uurtjes te gaan werken, gewoon je eigen ding doen, onder de mensen zonder kinderen en zonder gedoe.

Luce schreef:Huh, jij doet toch precies hetzelfde?

Ik ben niet helemaal duidelijk denk ik. Ik bedoel dat er best meer achter kan zitten dan alleen vermoeidheid, misschien de miskraam of toch een pnd of een traagwerkende schildklier. Kans is natuurlijk groot dat het echt vermoeidheid is, maar ik zou (als ik Siep was) die andere mogelijkheden wel onder de loep nemen en indien mogelijk uitsluiten.

Oh maar ik suggereer toch verder niet dat dat onzin is?

Oh nee, dat lees ik ook nergens. Het was meer gewoon een reactie van mij op jou, niet onaardig bedoeld

Printje schreef:Ik weet idd dat je thuis wilde blijven maar misschien is het toch voor jezelf goed om weer wat uurtjes te gaan werken, gewoon je eigen ding doen, onder de mensen zonder kinderen en zonder gedoe.

Lees mijn eerdere reactie over werken hierboven

Sanne schreef:Luce, ik zou dit niet alleen ophangen aan oververmoeidheid en het zijn van thuisblijfmoeder. Mijn dochter is net zo oud als de jongste van Siep en ik heb ook vanaf de geboorte geen goede nachtrust meer gehad. Ik geef ook borstvoeding en moet er minimaal twee keer uit per nacht, meestal vaker. Ik werk daarnaast 36 uur en ben soms ook echt helemaal op, maar dan nog steeds niet zo dat ik niet meer van de bank te slaan ben.

Siep, hou jezelf goed in de gaten. Twee kleine kindjes is hartstikke vermoeiend en je lichaam is misschien ook nog herstellende van je tweede zwangerschap en misschien ook wel van de miskraam. Wat verdrietig trouwens, ik had dat nog niet mee gekregen. Speelt die miskraam ook mee dat je niet helemaal jezelf bent? De tip van een datum prikken op de kalender vind ik wel een goede. Geef jezelf wat tijd, maar ga echt naar de huisarts als je toch denkt dat het allemaal teveel wordt.

Het is niet alleen die gebroken nachten maar ook elke dag begint voor mij rond een uur of half zes want dan is de oudste wakker.. Behalve in het weekend want dan kan ik blijven liggen en gaat mijn man met de kinderen naar beneden.

Ik ga zeker een datum prikken ja!

Luce schreef:En je bent ook tbm lees ik. Dan vind ik het helemaal logisch dat je je zo voelt. Je hebt je kinderen constant om je heen. Geen pauze. Ik vind het allemaal meer dan logisch.

Ja dit ook! Helemaal omdat de jongste heel erg aan mij hangt en de oudste een pittige peuter is.

Bij mij beginnen de dagen ook om 5 uur al, en ook in het weekend omdat mijn man dan moet werken. Ik probeer een keer per week echt heel vroeg naar bed te gaan, soms om half 8 al. Misschien kun je dat een keertje proberen? Al weet ik niet of je er heel veel aan hebt, er wordt hier ook snel tegen mij gezegd dat ik dan maar eerder naar bed moet gaan, maar vind het juist altijd wel lekker dat ik 's avonds nog even tijd voor mezelf heb. Slapen ze allebei nog 's middags?

lelie schreef:Bij mij beginnen de dagen ook om 5 uur al, en ook in het weekend omdat mijn man dan moet werken. Ik probeer een keer per week echt heel vroeg naar bed te gaan, soms om half 8 al. Misschien kun je dat een keertje proberen? Al weet ik niet of je er heel veel aan hebt, er wordt hier ook snel tegen mij gezegd dat ik dan maar eerder naar bed moet gaan, maar vind het juist altijd wel lekker dat ik 's avonds nog even tijd voor mezelf heb. Slapen ze allebei nog 's middags?

Juist dat! Sinds een maand gaat de kleine ook om 19.30 uur naar bed (meestal komt ze dan rond 22uur weer) en dat is dan het enige moment dat ik even voor mezelf heb..
S slaapt smiddags altijd nog maar J slaapt eigenlijk amper overdag.. Als ik geluk heb een min of 20 à 30 maar das nooit gelijkertijd..

Maar om 5 uur ga je toch nog niet naar beneden denk ik. R wordt dan ook weleens wakker maar of ik neem hem in bed en zeg dat hij nog moet gaan slapen of ik mopper een keer enorm haha no way dat ik dan al naar beneden ga. Misschien dat je nu zo' n ritme met hem hebt ontwikkeld dat hij op die tijd blijft wakker worden maar hij moet natuurlijk leren dat het geen normale tijd is.

Jij had toch ook eens geprobeerd om wifi en de telefoon uit te zetten en dat de jongste toen ineens sliep overdag? Of heb ik de verkeerde voor me? Dat was een eenmalige gelukstreffer?

Slik je trouwens nog iets van vitaminen? Heb je wel nodig als je borstvoeding geeft. Misschien heb je ergens tekort aan en dat je je daarom zo enorm moe voelt?

Printje schreef:Maar om 5 uur ga je toch nog niet naar beneden denk ik. R wordt dan ook weleens wakker maar of ik neem hem in bed en zeg dat hij nog moet gaan slapen of ik mopper een keer enorm haha no way dat ik dan al naar beneden ga. Misschien dat je nu zo' n ritme met hem hebt ontwikkeld dat hij op die tijd blijft wakker worden maar hij moet natuurlijk leren dat het geen normale tijd is.

Ik ga wel naar beneden ja, omdat hij anders de jongste ook wakker maakt. Natuurlijk heb ik al heel veel dingen geprobeerd, ik heb ook al hulp gezocht bij een soort opvoedinstantie hier, maar die tips werken niet of maar heel kort, ook op langere termijn.

Ik denk dat je "makkelijk praten" hebt als jou kind nooit zo mega vroeg wakker is (structureel gezien) wij hebben net als Lelie ook al ontzettend veel geprobeerd, maar goed ik moet zeggen dat we het nu vaak langer kunnen rekken.. Ik ga er naar toe en zeg dat hij nog moet gaan liggen en slapen want het is vroeg. Dan ga ik weg en gaat hij vaak even roepen of huilen maar houd t daarna toch wel even uit tot bijna 6.30 uur.. Dan ga ik er weer heen en doe t kleine lampje aan en geef m wat drinken en een boekje of iPad..(oke heeel fout ik weet het..) daarna vermaakt hij zich nog wel een half uur, soms wat langer daarna kleden we aan en gaan we naar beneden (dit is rond 7.30 - 8.00)

Sanne, dat was ik idd! Het leek heel even te helpen ja.. Maar helaas was van korte duur, alhoewel ik nu geen babyfoon meer gebruik. Ik slik geen extra vitaminen behalve vit D.. Maar ik ben nu sinds gisteren weer begonnen met floradix

Siep schreef:

Luce schreef:En je bent ook tbm lees ik. Dan vind ik het helemaal logisch dat je je zo voelt. Je hebt je kinderen constant om je heen. Geen pauze. Ik vind het allemaal meer dan logisch.

Ja dit ook! Helemaal omdat de jongste heel erg aan mij hangt en de oudste een pittige peuter is.

dat is hier ook. Hopelijk gaat het snel beter he

Jazzlyn schreef:

Siep schreef:

Luce schreef:En je bent ook tbm lees ik. Dan vind ik het helemaal logisch dat je je zo voelt. Je hebt je kinderen constant om je heen. Geen pauze. Ik vind het allemaal meer dan logisch.

Ja dit ook! Helemaal omdat de jongste heel erg aan mij hangt en de oudste een pittige peuter is.

dat is hier ook. Hopelijk gaat het snel beter he

Pfoe, dat vond ik ook zo'n erge periode. Ik was eigenlijk nog drukker met mijn oudste dochter dan met de jongste. De peuterpubertijd was hier vrij plotseling ook helemaal voorbij en nu kan ik weer alle kanten op met mijn dochter. Dat kon ik me een jaar geleden bijna niet voorstellen. Hopelijk wordt het bij jullie ook snel beter.

Ik zou sowieso vitaminen bij gaan slikken. Denk dat je lichaam dat nu echt wel goed kan gebruiken. Sowieso wordt dat al aangeraden, omdat onze voeding niet meer genoeg vitaminen schijnt te bevatten omdat het zo bewerkt is allemaal. Maar in jouw situatie lijkt me dat sowieso wel handig.

Ik zou wel naar de huisarts gaan, ze kijken daar echt niet raar van op hoor. Het is voor mij in zoverre herkenbaar dat onze zoon ook een tijd heel onrustig heeft geslapen maar gelukkig was dat een kwestie van weken en bovendien sliep hij overdag dan wel goed, zodat ik ook even kon liggen. Ik begrijp dat dat bij jou ook niet gaat. Echt heel vervelend lijkt me, dat je nooit aan je rust toe komt.

Misschien toch een idee om eens een (betaalde) oppas in te schakelen? Of je kinderen een nachtje uit logeren te sturen zodat je even kunt bijtanken? Het zal het probleem niet direct oplossen maar het helpt wel iets misschien.

Verder schrijf je dat je geen ritme hebt, maar hou je wel een ritme aan qua eten, dagindeling etc? Misschien is dat juist wel goed om te doen: dat je je kinderen op vaste tijden te eten geeft, in bed legt etc.. Met vaste rituelen (bv drinken, voeding, tandenpoetsen, voorlezen, slapen) daar hebben kinderen wel baat bij. Misschien dat het op de lange termijn wel zoden aan de dijk zet als je toch iets meer ritme kan aanbrengen. Het kan zijn dat je kindje beter gaat slapen als er meer regelmaat is, waardoor jij uiteindelijk ook meer rust krijgt. Wat Rejoy zegt sluit ik me bij aan: ik zou niet om 5 uur 's morgens al met je oudste naar beneden gaan maar duidelijk aangeven dat het nog nacht is en dat hij nog even moet blijven liggen. Misschien dat hij op den duur wel weer gaat slapen als je dit consequent doet. Maar het lijkt me heel vermoeiend, pas goed op jezelf meid!