Herkent iemand dit?

Slapen is vanaf de geboorte eigenlijk al niet zo'n succes, maar sinds ze zelf uit bed kunnen komt mijn zoontje echt uit bed naar mij toegerend, de deuren vliegen dan ook met een oerkracht open lijkt het wel, springt in mijn armen en slaapt alweer voordat hij echt ligt. Soms heeft hij moeite om tot aan mij te komen en wil dan zo op de vloer gaan liggen, verder slapen. Ik krijg hem ook onmogelijk weer in bed daarna. En als dit een enkele keer wel lukt, komt hij binnen een kwartier alweer op die manier aangerend. Een tijdje terug toen hij aan was komen rennen en op mijn arm verder sliep kwam zijn favonmr net voorbij op tv, hij sprong van mijn schoot, ging dansen en toen mijn man snel de tv uit deed wist hij niet hoe snel weer op schoot moest springen en sliep wederom al voordat hij echt lag. Terwijl wij echt keihard moesten lachen. Maar dat had hij niet eens in de gaten.

De keren dat hij langer dan 1,5-2 uur achter elkaar slaapt zijn ook erg nihil. Vraag mij af of dit wel gezond is en of iemand het herkent. Of dit misschien iets van slaapwandelen kan zijn?

Slaapwandelen is het eerste wat in me opkomt. Zou zo snel ook niet weten wat het anders kan zijn.

Haha ik moet eigenlijk best lachen ik zie het helemaal voor me
Het zou best slaapwandelen kunnen zijn. Ligt hij al in diepe slaap wanneer hij de eerste keer naar je toe komt rennen ??

Het eerste uur slaapt hij diep, dan wordt hij ook eigenlijk nergens wakker van. Na 1,5 uur begint het meestal.

Kun je iets tegen slaapwandelen doen? Het is toch wel erg vervelend dat ik ' s avonds vrijwel niets kan doen.
Het ziet er ook echt wel komisch uit Stella, maar wordt er toch wel een beetje simpel van.

Rust overdag kan slaapwandelen 's nachts tegen gaan.