Een (te) dik kind is de schuld van de ouders

"Een (te) dik kind is de schuld van de ouders"

Eens, of oneens? En waarom?

Niet altijd nee, ik denk dat er niks is in de ontwikkeling van een kind waarvan je zo zwart/wit kan stellen dat het de schuld is van de ouders. Er kunnen altijd meerdere factoren meespelen, soms factoren die zo sterk zijn ze meer invloed hebben dan dat de ouders hebben.

Niet altijd, maar vaak wel denk ik. Ligt vaak toch aan de leefstijl maar dat is uiteraard niet in alle gevallen zo, soms zijn er daadwerkelijk afwijkingen die voor overgewicht kunnen zorgen.

Bij de kleuters die ik ken/ in de klas heb gehad was dit eigenlijk wel altijd zo het geval. Die kinderen kregen tevaak mac/ snoep etc en speelden nooit buiten. Bij de ggd werd het bij een kind bijv. aangekaart maar moeder bleef maar snoepjes geven, echt teveel snoep dus. Dus ik denk dat vaak de rol van de ouders hierin erg groot is.

Er zijn natuurlijk altijd kinderen die medicijnen gebruiken of toch een aanleg hebben om dik te worden maar het merendeel ligt denk ik wel aan de ouders, en dan heb ik het over echt te dikke kinderen.

Vaak wel denk ik, maar in sommige gevallen zal een kind ook een aandoening hebben waardoor hij / zij aankomt.

Oneens. Als een kind naar het voortgezet onderwijs gaat, iedere dag langs de supermarkt fietst met zijn vrienden en elke dag een zak chips, krikandellenbroodje en een halve liter blik Red Bull koopt van zijn zakgeld dan is het zijn eigen schuld als hij te dik wordt. Dan kan je als moeder zijnde nog zo gezond koken, weinig snoep enzo in huis halen maar dan ligt het toch echt aan het kind zelf. En wbt sport daar kan je ze niet toe dwingen.

Vaak wel, er zijn natuurlijke meerdere factoren die een rol kunnen spelen. Vooral in deze tijd zijn er veel factoren zoals te weinig beweging, teveel keuze qua voedsel, tv en internet ed. Ik denk wel dat je als ouder zijnde hier een balans in moet zien te vinden en je kind dus ook moet motiveren in beweging/ sport, gezonde voeding ed.

Elixer schreef:Oneens. Als een kind naar het voortgezet onderwijs gaat, iedere dag langs de supermarkt fietst met zijn vrienden en elke dag een zak chips, krikandellenbroodje en een halve liter blik Red Bull koopt van zijn zakgeld dan is het zijn eigen schuld als hij te dik wordt. Dan kan je als moeder zijnde nog zo gezond koken, weinig snoep enzo in huis halen maar dan ligt het toch echt aan het kind zelf. En wbt sport daar kan je ze niet toe dwingen.

Je kunt ze niet dwingen, maar als je dit meeneemt in je opvoeding dus niet opeens hiermee komt is het vaak ook een levenstijl en bepaalde waarden die je je kind meegeeft. Hierdoor zal het dus sneller kiezen voor andere dingen en zelf ook kunnen inzien wat er goed of slecht is. En vooral dat slecht af en toe kan, maar niet elke dag bijv.

Oneens. Mijn oudste was ook te zwaar toen hij twee was. Hij kreeg echt niks anders te eten dan nu. Tegenwoordig is hij eerder aan de dunne kant.

Maar Elixer, meestal leer je een kind in de opvoeding toch ook genoeg over voeding? Het kwam echt niet in mijn op om (altijd) slecht eten te kopen toen ik eenmaal op de middelbare school zat hoor! Natuurlijk kocht ik wel eens iets lekkers, maar ik denk toch dat het op zo'n moment aan de ouders is (geweest) om ze te leren wat goed voor je is, en wat je wel/niet moet nemen?

Rataplan schreef:Oneens. Mijn oudste was ook te zwaar toen hij twee was. Hij kreeg echt niks anders te eten dan nu. Tegenwoordig is hij eerder aan de dunne kant.

Ja maar echt te zwaar of cb te zwaar....? En daarmee bedoel ik zag hij er ook te zwaar uit of kwam het door de lijntjes waar hij buiten viel zeg maar.

chococupcake schreef:

Elixer schreef:Oneens. Als een kind naar het voortgezet onderwijs gaat, iedere dag langs de supermarkt fietst met zijn vrienden en elke dag een zak chips, krikandellenbroodje en een halve liter blik Red Bull koopt van zijn zakgeld dan is het zijn eigen schuld als hij te dik wordt. Dan kan je als moeder zijnde nog zo gezond koken, weinig snoep enzo in huis halen maar dan ligt het toch echt aan het kind zelf. En wbt sport daar kan je ze niet toe dwingen.

Je kunt ze niet dwingen, maar als je dit meeneemt in je opvoeding dus niet opeens hiermee komt is het vaak ook een levenstijl en bepaalde waarden die je je kind meegeeft. Hierdoor zal het dus sneller kiezen voor andere dingen en zelf ook kunnen inzien wat er goed of slecht is. En vooral dat slecht af en toe kan, maar niet elke dag bijv.

Of ze gooien de kont in de krib. Op die leeftijd gaan kinderen meer met de meningen van hun vrienden/leeftijdsgenootjes mee dan met hun elke dinsdag en donderdag zumba sportende mama die het al 10 jaar doet en leeft op sla en water.

Maar als ouders weet je natuurlijk ook niet altijd wat het beste is. Je kind de hele dag patat, frikadellen, saucijzenbroodjes en marsrepen voeren is niet goed, dat weet bijna iedereen wel, maar als je te krampachtig doet over snoep en ongezond eten dan heb je ook weer kans dat je het alleen maar aantrekkelijker maakt voor je kind en dat hij of zij geen maat kan houden op het moment dat er geen controle meer op is, bijvoorbeeld bij feestjes buiten de deur of als het kind beschikking heeft over eigen geld. Ik ken wel mensen die heel kort zijn gehouden op dat gebied en later overgewicht krijgen.
Ik werd vroeger zelf best vrij gelaten daarin omdat ik toch weinig behoefte had aan snoep, ik nam een snoepje of een klein zakje chips en dat was het dan. Bij een ander kind had die vrije aanpak misschien weer helemaal niet gewerkt. Je moet het als ouder ook maar precies weten en de gulden middenweg vinden die bij dat ene kind past. Mensen doen altijd net alsof dat heel makkelijk is, maar dat is het natuurlijk niet, anders waren er ook niet zoveel kinderen met overgewicht. Die kinderen hebben echt niet allemaal aso's en debielen als ouders.

Printje schreef:

Rataplan schreef:Oneens. Mijn oudste was ook te zwaar toen hij twee was. Hij kreeg echt niks anders te eten dan nu. Tegenwoordig is hij eerder aan de dunne kant.

Ja maar echt te zwaar of cb te zwaar....? En daarmee bedoel ik zag hij er ook te zwaar uit of kwam het door de lijntjes waar hij buiten viel zeg maar.

Toen zag ik het zelf niet, maar als ik nu foto's terug kijk moet ik ze toch wel gelijk geven. Hij was toen echt wel aan de zware kant.

Dat is ook zo hoor Susan, dat het per kind zal verschillen hoe je er mee om moet gaan. Maar een kindje dat ik ken is echt véél te zwaar, en haar ouders ook. Maar als ik dan zie wat ze de hele god ganse dag naar binnen werkt, dan is dat niet zo gek. Nee kennen ze niet, ze mag rustig 3 cupcakes op een avond, en dan ook daarna nog taart eten. En dan trots vertellen dat ze zo goed eet. Ja, heel goed, alleen ze is wel 3x zo dik als een gemiddeld kind van haar leeftijd. Dan vind ik het gewoon zielig worden. Als ouder ben je verantwoordelijk voor je kind.

**

Water en sla is ook een uiterste natuurlijk.

Ik denk dat je per kind echt moet bekijken hoe de situatie is, je kunt het kind bewust maken van voeding en het is op die leeftijd aan het kind wat ze ermee doen als ze de vrijheid krijgen daarin. Als ouder ben je wel verplicht hier een goed voorbeeld in te geven en dit aan te sturen, als ik soms kinderen op mijn werk zie dan verbaas ik me weleens. Marsrepen, croissants ed. als lunch ed. Maar ook weer het andere uiterste, kindjes die te dik zijn en dus bij de kinderarts lopen om af te vallen en die kinderen kijken serieus al het eten wat er is uit de kasten of uit je handen. Als ik het hier met ouders over heb, omdat ze aangeven dat ze er niks van begrijpen waarom hun kind zo dik is en ik doorvraag zie ik bij ons op de groep dat veel ouders het probleem niet zien, er word regelmatig eten afgehaald, niets aan beweging gedaan en als er word gekookt is de bereiding in frituurvet of andere olien. Soms vraag ik me wel af, wat zo'n kinderarts en voedingsdeskundige in het ziekenhuis dan doet.

Ik denk dat met name bij kinderen het zo is dat het vaker aan de ouders ligt en dan heb ik het over kinderen tot een jaar of 12, enkelingen gaat gelaten waarbij er een lichamelijke oorzaak mee speelt.
Ik heb ze gezien kinderen van 8 met 20 kg overgewicht, en dan thuis niet bewegen, niet sporten en alleen maar achter de pc zitten.
Daarnaast is er nog een oorzaak en dat is de media. Ouders denken het goed te doen door gezonde koekreepjes te geven die stiekem vol suikers en verkeerde vetten zitten.

Susan schreef:Maar als ouders weet je natuurlijk ook niet altijd wat het beste is. Je kind de hele dag patat, frikadellen, saucijzenbroodjes en marsrepen voeren is niet goed, dat weet bijna iedereen wel, maar als je te krampachtig doet over snoep en ongezond eten dan heb je ook weer kans dat je het alleen maar aantrekkelijker maakt voor je kind en dat hij of zij geen maat kan houden op het moment dat er geen controle meer op is, bijvoorbeeld bij feestjes buiten de deur of als het kind beschikking heeft over eigen geld. Ik ken wel mensen die heel kort zijn gehouden op dat gebied en later overgewicht krijgen.
Ik werd vroeger zelf best vrij gelaten daarin omdat ik toch weinig behoefte had aan snoep, ik nam een snoepje of een klein zakje chips en dat was het dan. Bij een ander kind had die vrije aanpak misschien weer helemaal niet gewerkt. Je moet het als ouder ook maar precies weten en de gulden middenweg vinden die bij dat ene kind past. Mensen doen altijd net alsof dat heel makkelijk is, maar dat is het natuurlijk niet, anders waren er ook niet zoveel kinderen met overgewicht. Die kinderen hebben echt niet allemaal aso's en debielen als ouders.

Dit. Als kind was ik ook te zwaar. Dat lag niet aan het eten, was vrij gezond, met 1 dropje in de middag. Maar ik hield niet van buitenspelen. Was liever boeken aan het lezen of knutselen. Mijn broers zijn ook graatmager en hakten op een dag het dubbele erdoorheen, maar die liepen wel hele dagen in de modder te baggeren.
Toen ik het huis uitging, gingen de remmen echt los.

Daar ben ik het ook mee eens. Wij kregen nooit snoep. In het weekend soms een koekje of 1 glas cola en daar werd heel krampachtig over gedaan. De kast met eten zat ook altijd op slot. Toen mijn broertjes en ik zakgeld kregen, gingen we daar alleen lekkere dingen van kopen, en die dan stiekem opeten.
Toen ik uit huis ging, werd ik daardoor ook best dik. Toen ging ik mezelf extra verwennen en lekker eten waar ik zin in had, zonder dat daar enorm moeilijk over gedaan werd.

Rovine schreef:

Dit. Als kind was ik ook te zwaar. Dat lag niet aan het eten, was vrij gezond, met 1 dropje in de middag. Maar ik hield niet van buitenspelen. Was liever boeken aan het lezen of knutselen. Mijn broers zijn ook graatmager en hakten op een dag het dubbele erdoorheen, maar die liepen wel hele dagen in de modder te baggeren.
Toen ik het huis uitging, gingen de remmen echt los.

Twee dropjes per middag dus?

Nee, meer een heel brood op een dag. Mijn vader kon elke dag zijn fietstassen volgooien bij de supermarkt.

Ik weet trouwens niet hoe ik dat moet gaan doen met sporten. Ik heb zelf echt de pest aan sporten en dat merk ik ook wel, ik ben niet te zwaar, maar wel te weinig afgetraind. De kinderen van mijn neef moeten bijvoorbeeld verplicht op een teamsport en dat vind ik persoonlijk dan weer niks, maar het zou wel gezond zijn als ze iets aan sport doen. Ezra beweegt sowieso wel heel veel, ik hoop ook dat hij blijft paardrijden als sport. Yrsa vindt het ook wel leuk om buiten rond te rennen en te klimmen, maar ook wel om lekker binnen te spelen, ik weet nog niet hoe ik dat bij haar in de vorm van een sport kan gieten.

He Susan, een Agatha Christie onderschrift . Ik ben gek op haar boeken, al sinds mijn tiende. Alleen ben ik nog nooit eerder iemand tegen gekomen die er uberhaupt ooit van gehoord had.

Eigenlijk lees ik ze niet, ik kwam dat citaat ergens tegen en ik vond het mooi. Ik hoop niet dat ik je nu teleurstel.