'Ouders hoeven geen gehoorzaam kind' - Wat vinden jullie?

'Ouders hoeven geen gehoorzaam kind'

AMSTERDAM - Hoewel de maatschappij vaak om een strengere opvoeding roept, vinden ouders gehoorzaamheid bij hun kinderen niet belangrijk.

Dat blijkt uit het Opvoedonderzoek van dagblad Trouw. Ze hechten nu zelfs nog minder waarde aan gehoorzaamheid dan 30 jaar geleden, vlak na de antiautoriaire hippietijd.

Trouw onderzocht welke eigenschappen ouders het belangrijkst vinden bij hun kinderen. Een dergelijk onderzoek was ook al eens gehouden in 1983.

Toentertijd wilden ouders vooral dat hun kind mondig en zelfstandig was. Gehoorzaamheid, bescheidenheid en ijver waren sinds de flowerpowerperiode niet meer aan de orde.

Te vrij

Hoewel gehoorzaamheid anno 2013 nog steeds geen prioriteit heeft, vindt 61 procent van de ondervraagde ouders wel dat kinderen van nu ''door veel ouders te vrij worden gelaten''. Daarmee bedoelen ze dan andermans kinderen: die zouden wél gehoorzamer mogen zijn.

De meeste ouders zijn behoorlijk tevreden over hun eigen kinderen en manier van opvoeden: slechts 10 procent zou graag strenger willen zijn. Wel vindt 17 procent het lastig omgaan met regels en grenzen.

'Eerlijkheid' is de eigenschap die ouders het meeste waarderen in hun kind. Daarna volgen rekening houden met anderen, rechtvaardigheid, verantwoordelijkheid, behulpzaamheid, zelfstandigheid en openheid.

http://www.nu.nl/binnenland/3012691/ouders-hoeven-geen-gehoorzaam-kind.html
__________________________________________________________________________________________________________

Wat vinden jullie belangrijke eigenschappen bij je kindje?

Ik wil wel gehoorzame kinderen! Ik begrijp niet hoe ze hierbij komen hoor. Ik ben niet extreem streng maar ik wil zeker wel dat ze luisteren als er iets gevraagd wordt. En ik zie dat om me heen eigenlijk ook gewoon. Tegenwoordig heeft iedereen het druk en misschien dat daar de reden ook ligt waarom ouders misschien ook geen tijd meer vinden om hun kinderen fatsoenlijk op te voeden.. Misschien ben ik heel ouderwets maar ik wil gewoon wel ergens op visite kunnen zonder dat ik me voor mijn kinderen hoef te schamen. Logisch toch?

Bijna alle ouders zijn over hun eigen manier van opvoeden tevreden maar vinden dat andere ouders strenger moeten zijn ....

Pommes schreef:Bijna alle ouders zijn over hun eigen manier van opvoeden tevreden maar vinden dat andere ouders strenger moeten zijn ....

Ik vind het eigenlijk wel heel gek dat moeders vaak vinden dat hun eigen kroost goed opgevoed wordt, maar dat andere ouders strenger voor hun kinderen moeten zijn

Ik wil mijn kind respect voor anderen, zelfrespect, eerlijkheid en goede normen & waarden meegeven. Natuurlijk wil ik dat ze luistert naar me, maar ze heus wel eens een beetje brutaal zijn, dat houdt ons alert en zij moet ook haar ei bij ons kwijt kunnen. Wel hoop ik dat ze, net als ik vroeger, thuis stoom afblaast en wat ondeugender is dan bij anderen of op school bijv.

Pakweg 20 jaar geleden was mijn moeder bijv. een thuismoeder, dat was de enige die ons opvoedde. Nu, 20 jaar later, moet ik wel (veel) werken en komt de opvoeding dus ook op de medewerksters van het kdv aan, daar kan ik ook niks aan doen. Ik ga er wel vanuit dat zij dezelfde algemeen geaccepteerde normen & waarden doorgeven aan ons kind.

Ik ben het wel eens met Parel. Als mijn zoontje thuis komt van het kinderdagverblijf is hij bek af en huilerig en moe. Dan vraag ik gewoon niks van hem omdat hij toch niet luisterd. Hij is dan de hele dag lief en vrolijk geweest en thuis is het even op. Dat is prima, dan laat ik hem even.
Maar in sommige situaties moet hij wel echt luisteren en dan vind ik het wel belangrijk dat hij dat ook doet. Maar ik vind het niet het belangrijkste.

Edit; Wat ik hele belangrijke eigenschappen vind is eerlijkheid, respect voor zichzelf en anderen, behulpzaam en vriendelijk.

Ik heb zelf geen kinderen, maar wel een hoop achter- neefjes en nichtjes, en ik kan me doodergeren aan bepaalde figuren die niet gehoorzaam zijn, en de boel op stelten zetten, ik vind gehoorzaamheid dus erg belangrijk. Gelukkig ken ik ook genoeg ouders die hun kinderen wel zodanig opgevoed hebben dat ze luisteren.

Ik wil, en heb denk ik ook, zeker wel een gehoorzaam kind ( meestal dan) ik vind dat erg belangrijk. Ook respect voor anderen, sociaal zijn naar anderen door bijv te groeten als je iemand ziet, eerlijkheid, behulpzaam etc vind ik erg belangrijk. Ik hecht veel aan normen en waarden.

Tja wat buitenstaanders zien is vaak maar zo'n klein beetje. Dus makkelijk oordelen. Soms kan je zo streng zijn als wat en al je opvoeding skills inzetten maar dan luisteren ze toch niet.

Want thank god mijn kinderen hebben hun eigen mening en gedachten!

Als je kijkt naar vroeger toen je als kind niet zelf hoefde na te denken maar gewoon te gehoorzamen, dan denk ik wel dat dit nu niet meer het belangrijkste is. In het topic over eten zegt iedereen de strijd niet aan te gaan, terwijl ik denk dat je vroeger geen keus had; er werd gewoon gegeten (geluisterd). Daarnaast zijn we ook steeds meer naar onze kinderen gaan luisteren, hechten we waarde aan wat zij vinden, dus automatisch wordt er minder geluisterd. We leren onze kinderen tenslotte zelf na te denken en dan mogen ze het ook nog oneens zijn met ons.

Wat ik echt opvallend vond is dat iedereen tevreden is over het luisteren van eigen kroost, maar vooral vindt dat andere kinderen slecht luisteren. Wie zijn die kinderen dan? Haha!

Sea of Trees schreef:

Pommes schreef:Bijna alle ouders zijn over hun eigen manier van opvoeden tevreden maar vinden dat andere ouders strenger moeten zijn ....

Ik vind het eigenlijk wel heel gek dat moeders vaak vinden dat hun eigen kroost goed opgevoed wordt, maar dat andere ouders strenger voor hun kinderen moeten zijn

Ja dat vond ik dus ook zo krom in het artikel haha. En ok ik vind het belangrijk dat F straks gehoorzaamheid aanleert. Kijk ondeugend zijn en een keer niet luisteren vind ik heus niet erg. Ook vind ik sociaal en beleefd zijn naar andere mensen belangrijk.

Ik luister ook echt wel naar mijn kind maar wanneer ik in de winkel bijv iets tegen hem zeg wil ik wel dat hij luistert en niet gaat krijsen ofzo.

Mari schreef:Ik heb zelf geen kinderen, maar wel een hoop achter- neefjes en nichtjes, en ik kan me doodergeren aan bepaalde figuren die niet gehoorzaam zijn, en de boel op stelten zetten, ik vind gehoorzaamheid dus erg belangrijk. Gelukkig ken ik ook genoeg ouders die hun kinderen wel zodanig opgevoed hebben dat ze luisteren.

En dat vind ik dus altijd zo ontzettend makkelijk gezegd. Ik doe er vrijwel alles aan om ze te laten luisteren want ik vind dat ook heel belangrijk, maar mijn dochter heeft daar echt zo ontzettend de lak aan in de meeste gevallen en doet vooral wat haar aan staat.

Een bepaalde mate van ongehoorzaamheid vind ik wel normaal. Het ligt er natuurlijk wel aan op wat voor manier je kind ongehoorzaam is, en het is ook niet goed als je kind nooit gehoorzaamt, maar kinderen die 100% gehoorzaam zijn, zijn heel zeldzaam.

Het valt mij ook vaak op dat ouders hun eigen kinderen goed opgevoed vinden en andere kinderen niet, dat zal ermee te maken hebben dat je toch een bepaalde blinde vlek hebt voor het gedrag van je eigen kinderen, of gewoon van je eigen kinderen meer kunt hebben. Het valt mij ook vaak op dat mensen zonder kinderen een heel sterk oordeel hebben over mensen die, zogenaamd, hun kind niet opvoeden, en nu al weten dat ze het later echt veeeeel beter gaan doen.

Susan schreef:Een bepaalde mate van ongehoorzaamheid vind ik wel normaal. Het ligt er natuurlijk wel aan op wat voor manier je kind ongehoorzaam is, en het is ook niet goed als je kind nooit gehoorzaamt, maar kinderen die 100% gehoorzaam zijn, zijn heel zeldzaam.

Het valt mij ook vaak op dat ouders hun eigen kinderen goed opgevoed vinden en andere kinderen niet, dat zal ermee te maken hebben dat je toch een bepaalde blinde vlek hebt voor het gedrag van je eigen kinderen, of gewoon van je eigen kinderen meer kunt hebben. Het valt mij ook vaak op dat mensen zonder kinderen een heel sterk oordeel hebben over mensen die, zogenaamd, hun kind niet opvoeden, en nu al weten dat ze het later echt veeeeel beter gaan doen.

Haha geloof me van de mensen waarvan ik vind dat ze hun kind niet goed hebben opgevoed die zijn ook echt niet goed opgevoed. Een kind dat een keer huilt, of stiekem een snoepje pakt, tja dat hebben we allemaal gedaan, daar kan ik me niet druk om maken, maar er zijn kinderen......

Ik heb een neefje die serieus klootzak, trut, rot op, doe het lekker zelf etc. roept, en wat doen zijn ouders dan... helemaal niks, hij begon al met schelden toen hij 2 was, maar toen moesten papa en mama erom lachen.

Ik ben in de trein een keer door een klein kind van een jaar of 5 geschopt, en wat deed moeder helemaal niks.

Kinderen die een hele vlucht tegen je stoel aan trappen of het tafeltje uit-in-uit-in klappen.

Ik kan me daar behoorlijk aan storen, en ik zal er alles aan doen om er voor te zorgen dat mijn kinderen dat later niet doen, ik vind dat namelijk echt te ver gaan.

Ik snap wat je bedoelt Mari met de gevallen waarbij n kind iets doet waar niks van gezegd wordt, maar in je eerste stukje...een kind dat huilt?? Is dat dan een slecht opgevoed kind? Huilen is een manier om dingen te verwerken of iets kenbaar te maken wat met woorden nog niet lukt. Mag een kind...of mens...geen emotisch meer hebben en altijd maar ja en amen zeggen?

Teddyaapje schreef:Ik snap wat je bedoelt Mari met de gevallen waarbij n kind iets doet waar niks van gezegd wordt, maar in je eerste stukje...een kind dat huilt?? Is dat dan een slecht opgevoed kind? Huilen is een manier om dingen te verwerken of iets kenbaar te maken wat met woorden nog niet lukt. Mag een kind...of mens...geen emotisch meer hebben en altijd maar ja en amen zeggen?

Ik denk dat je me verkeerd begrepen hebt, of ik heb het verkeerd neergezet. Ik begrijp dat een kind huilt Ik ben zelf jankbal nummer 1, hihi bij bijvoorbeeld landing van een vliegtuig. Ik begrijp niet wanneer een kind tegen een stoel tig keer aan trapt er niks van gezegd wordt.

Als wij vroeger op verjaardag gingen, of feestje etc. Dan werden we voor vertrek altijd even geroepen. En zei mijn vader altijd duidelijk dat we lief moesten zijn, moesten luisteren omdat we anders terug naar huis gingen en direct naar bed konden. Volgens mijn familie waren we altijd hartstikke gehoorzaam bij anderen.

Ik vind gehoorzaamheid niet belangrijk, ik wil graag dat mijn kinderen een eigen mening hebben en ze hoeven niet klakkeloos alles aan te nemen en te doen wat wij zeggen (of een ander zegt). Als ze het er niet mee eens zijn dan wil ik graag dat ze het zeggen. En nee, niet alles wat ze willen kan, maar dan zal ik ze heel duidelijk uitleggen waarom niet. Maar als ze het ergens niet mee eens zijn en zeggen waarom dan kan het ook makkelijk dat ik het na hun uitleg met ze eens ben en ze het op hun manier mogen doen.

Ik zou mijn kinderen ook niet apart roepen voor we ergens op visite gaan en ze zeggen dat ze thuis naar bed kunnen als ze niet lief zijn. Het is heel normaal dat kinderen niet altijd lief zijn. Ik wil ook graag dat mijn kinderen zich gedragen als we ergens zijn maar ik ga niet dreigen.

Maar wat is gehoorzaam? Gehoorzaam in de zin van wel luisteren naar papa/mama/juf/meester maar nog wel ruimte voor ondeugend zijn en een eigen willetje en zelfontplooiing? Of gehoorzaam in de zin van braaf opzitten, handjes op de knietjes, overal in mee moeten gaan en alles maar goed moeten vinden, en álles doen wat je opgedragen wordt? De interpretatie van gehoorzaam zijn is natuurlijk ook vrij breed. Misschien denken de ouders die meegedaan hebben aan het onderzoek wel dat met 'gehoorzaam zijn' wel het tweede bedoeld wordt, en hanteren ze zelf het eerste als opvoeding.

Ik vind eigenlijk dat er toch nog wel een behoorlijk verschil is tussen luisteren en geen eigen mening hebben. Dat zijn toch twee aparte dingen? Mijn kinderen mogen altijd een eigen mening hebben, wil niet zeggen dat ze dan ook maar alles kunnen en mogen wat ze willen.

Bij gehoorzamen denk ik aan iemand die iets zegt tegen een kind en ze dat zonder tegenspreken opvolgen.

Liadan schreef:Bij gehoorzamen denk ik aan iemand die iets zegt tegen een kind en ze dat zonder tegenspreken opvolgen.

Zo zie ik de definitie gehoorzaamheid ook.

Willen we niet allemaal kinderen die, zonder tegenspreken, doen wat je zegt? Een 'gehoorzaam' kind dus? Ik denk dat die heel lastig te creëren zijn. Eerlijk gezegd lijkt het me ook vrij saai.

Parisienne schreef:

Liadan schreef:Bij gehoorzamen denk ik aan iemand die iets zegt tegen een kind en ze dat zonder tegenspreken opvolgen.

Zo zie ik de definitie gehoorzaamheid ook.

Willen we niet allemaal kinderen die, zonder tegenspreken, doen wat je zegt? Een 'gehoorzaam' kind dus? Ik denk dat die heel lastig te creëren zijn. Eerlijk gezegd lijkt het me ook vrij saai.

Zo vat ik de defintitie 'gehoorzaam' ook op. Luisteren moet ie sowieso Ik wil geen kind dat zonder tegenspraak doet wat ik zeg, ik ben aan het eind van het gesprek wel de ouder en verantwoordelijk, maar ik denk dat ze zelfstandiger worden als ze zelf leren nadenken. Betere keuzes maken omdat ze niet simpelweg volgen wat ze wordt voorgekauwd en deze maatschappij vraagt ook om beargumentatie van je keuzes.
Mijn stiefmoeder vraagt aan mijn zusje (zij woont bij haar en mijn vader) altijd; 'wat vind je zelf' als ze vraagt hoe laat ze thuis moet zijn enzo. Dat vond ik eerst gek (dat werd mij niet gevraagd vroeger, ik had daar zo'n misbruik van gemaakt, haha) maar eigenlijk werkt het heel goed.

Vroeger kreeg je denk ik gewoon een draai om je oren als je niet luisterde, dan gaat het gros vanzelf luisteren