Verdrietig...

Pien schreef:Waar ik heel erg tegen aan liep tijdens de verwerking is dat mijn man continu maar zei: " maar het is toch goed gekomen? kijk naar hoe tevreden lief meisje E is."

Ik kon daar echt heel slecht tegen, wat ik precies zo deed was haar bij me houden, terug denken aan hoe het was en dan liet ik mijn emotie's gewoon gaan! E moest wel eens lachen als ze een traan over mijn wang zag biggelen!

maar het is toch ook goed gekomen?natuurlijk ben je dan soms verdrietig, dat is logisch, maar je man heeft natuurlijk wel gelijk. Het gaat nooit helemaal over trouwens, mijn zoon is nu 5 maar ik kijk er wel anders naar. Mijn schrikbeeld was dan ook om zo'n moeder te worden die 5 jaar na dato nog schrijft op een prematurenforum en alles lijkt aan de vroeggeboorte van haar kind. Zo ongezond. Die kwam ik veel tegen daar en dat is de reden dat ik daar ma 5 maanden gestopt ben met lezen, vooral veel hysterische mensen daar. En elke verjaardag kijk ik wel terug, en soms is dat nog wel emotioneel, maar in het dagelijks leven speelt het echt geen rol meer.

*knuff voor jou meissie*

Ik laat ook altijd foto's van B zien aan m'n moeder en aan m'n vriend, het is een heerlijk meiske om te zien en bij je te hebben!!

Eucalypta schreef:

Pien schreef:Waar ik heel erg tegen aan liep tijdens de verwerking is dat mijn man continu maar zei: " maar het is toch goed gekomen? kijk naar hoe tevreden lief meisje E is."

Ik kon daar echt heel slecht tegen, wat ik precies zo deed was haar bij me houden, terug denken aan hoe het was en dan liet ik mijn emotie's gewoon gaan! E moest wel eens lachen als ze een traan over mijn wang zag biggelen!

maar het is toch ook goed gekomen?natuurlijk ben je dan soms verdrietig, dat is logisch, maar je man heeft natuurlijk wel gelijk. Het gaat nooit helemaal over trouwens, mijn zoon is nu 5 maar ik kijk er wel anders naar. Mijn schrikbeeld was dan ook om zo'n moeder te worden die 5 jaar na dato nog schrijft op een prematurenforum en alles lijkt aan de vroeggeboorte van haar kind. Zo ongezond. Die kwam ik veel tegen daar en dat is de reden dat ik daar ma 5 maanden gestopt ben met lezen, vooral veel hysterische mensen daar. En elke verjaardag kijk ik wel terug, en soms is dat nog wel emotioneel, maar in het dagelijks leven speelt het echt geen rol meer.

Dat is het ook, maar zo'n zin komt bij mij ook over als 'dus ik snap niet waarom je het er nu nog moeilijk mee hebt/verdrietig bent'.
Ik schrijf nog wel op het prematuren forum, vind het prettig en haal er veel steun uit!