verdrietig

Hey meiden,

Weet niet zo goed wat ik met dit verhaal wil, maar vooral even van me aftypen...

Ik voel me ontzettend verdrietig en eenzaam. Weekend na weekend zit ik alleen en heb ik weinig tot geen plannen. Ik kan me er enorm op verheugen als ik een keer een verjaardag heb van iemand (familie of vrienden) omdat ik er dan eindelijk even op uit kan. Ik heb hartstikke lieve vriendinnen, maar die hebben naast mij nog veel andere mensen en doen daar natuurlijk ook dingen mee...Ik heb helaas alleen hun, en verder veel 'verre' vrienden..mensen die ik ken van vakanties, of van mn seizoenswerk, waarmee ik af en toe heel leuk contact heb, maar die verder ook hun leven hebben en dus weinig tijd.
Het afgelopen jaar ben ik depressief geweest en inmiddels gaat het gelukkig een stuk beter. In die tijd heb ik mijn schoolwerk op moeten schuiven omdat het totaal niet ging. Inmiddels heb ik dit weer opgepakt..maar nu bestaat mn leven alleen maar uit schoolwerk en 'niks doen' of er alleen op uit. Mijn therapeut zegt ook; het is zo belangrijk voor jou om sociale contacten te onderhouden want dan voel je je beter, en dat is ook echt absoluut zo! Maaaaar hoe doe ik dat, als ik keer op keer vraag of mensen zin hebben om iets te doen, maar constant al andere dingen hebben. T kost me steeds meer moeite om t te vragen omdat de 'afwijzing' mij keihard raakt terwijl ik met mn verstand wel weet dat het (meestal) niet persoonlijk bedoeld is. Mijn vriendinnengroepje bestaat uit 4 meiden (met mij erbij) waarvan er 2, door omstandigheden, nu samenwonen. Ik gun het ze echt maar heb het idee dat zij elkaar nu zo vaak zien (ondanks dat ze beide totaal hun eigen leven leidden) dat ze minder behoefte hebben aan dingen afspreken. de 3e vriendin heeft een heel druk leven (werk, school, vrienden, feestjes etc) en heeft dus ook weinig tijd.
Het zijn echt schatten van meiden en ik verwijt hun absoluut niks! Maar ik voel me gewoon zo alleen en eenzaam.
Naast mn studie pas ik 2 avonden in de week op, waardoor ik ook vaak alleen zit...en 1 avond in de week heb ik tennisles, waar ik wel veel voldoening uithaal omdat het altijd erg gezellig is ...

Eigenlijk vind ik mezelf gewoon even heel zielig omdat ik wederom een weekend in mn eentje heb doorgebracht (ja ok met mn ouders want daar woon ik, maar dat is toch anders)...en ik me doodverveel en ik zo graag iets zou gaan doen met iemand, maar wederom iedereen zit volgepland...

Sorry voor het lange verhaal, maar voel me best ellendig vandaag...

Bedankt voor het lezen...

Ik vind het echt heel vervelend voor je. Ik heb zelf genoeg vriendinnen en dingen te doen maar ik kan me ook snel, onterecht, zo voelen.
Je bent echt niet de enige, kijk hier maar eens bij vriendin gezocht, misschien ontmoet je hier leuke meiden! Als je niet genoeg hebt aan je eigen vriendinnen zul je echt zelf actie moeten ondernemen om andere vrienden te maken! Succes!

Ik had dat vroeger ook wel eens (op de middelbare school), rationeel had ik dan geen reden om me zo te voelen (genoeg vrienden op school) maar ik verveelde me gewoon zooo vaak. Is het geen idee om op zaterdag bv. te gaan werken? Dan leer je ook weer nieuwe mensen kennen die wel in de buurt wonen en je voelt je minder eenzaam omdat je gewoon lekker bezig bent.

Wat vervelend dat je je zo voelt!
Kun je niet via je vriendinnen nieuwe mensen leren kennen, dat jij eens met hun meegaat als zij met andere vriendinnen iets gaat doen?

Bedankt voor jullie reacties en tips!!

Een extra baantje op zaterdag zou een optie zijn..maar ik heb al 2 baantjes (invalkracht kinderopvang en logeerweekendopvang 1x per maand)...maar ik ga het wel overwegen..

De tip om nieuwe mensen te ontmoeten door met vriendinnen mee te gaan vind ik niet zo'n fijn idee.. Ik wil niet opdringerig zijn en vind ook absoluut dat zij hun eigen vrienden moeten houden! Ik denk eerder dat ik zelf op zoek moet naar nieuwe mensen..

(hmm k heb er altijd zo'n hekel aan om te lezen als mensen tips krijgen en alles 'afwijzen' en voor mn gevoel doe k het nu zelf ook)

waarom zet je geen oproepje bij vriendin gezocht? zo heb ik mijn vriendinnen een aantal jaar geleden ook gevonden.
succes

Vervelend, ik heb me ook een hele tijd zo gevoeld. Wat mij heeft geholpen is door niet te denken voor een ander. Dus niet van, ze zal vast wel niet willen afspreken omdat ze het al zo druk heeft. Iets anders wat me ook heeft geholpen is een vaste dag af te spreken dat je elkaar ziet. Vriendschappen groeien vooral met de tijd, ik denk niet dat je moet gaan forceren om nu binnen een korte tijd zoveel mogelijk vriendschappen moet gaan sluiten

Wat vervelend zeg
Ik zou proberen om meer mensen te leren kennen door bijvoorbeeld een oproepje te plaatsen in Vriendin Gezocht, een cursus of workshop te volgen etc.
En bij je tennisles, zijn daar niet meer meiden waar je eventueel vriendinnen mee kan worden?

Wat verwacht je dan precies van je vriendinnen? Ik vind 4 vriendinnen hebben om iets mee af te spreken best al wel heel goed. En hoe vaak wil je dan afspreken? En wat voor dingen wil je dan doen?

Heb je zelf activiteiten waar je wekelijks naartoe moet?

Als ik naar mezelf kijk: ik ben getrouwd, sommige vriendinnen ook, sommige niet, maar we hebben het allemaal superdruk, wel of niets samenwonen of kinderen hebben is niet echt relevant merk ik. Ik probeer de meesten wekelijks te zien, dat lukt niet altijd, dan is het twee-wekelijks. Maar dat vind ik al héél vaak, en dat doe ik alleen met mijn allerbeste vriendinnen, de rest zie ik rustig 2 maanden niet soms. Dus het ligt een beetje aan je verwachtingen: wil je elk weekend afspreken? Wil je 3x per week iets doen? Op welke avonden kunnen zij wel? Als jij altijd op zaterdag wilt afspreken, maar dat is de avond dat de rest vaak juist iets anders doet, dan is het niet handig om elke keer te vragen of ze kunnen. Ik heb een vriendin die elk weekend vol zit, dus spreek ik met haar op maandagen of woensdagen af, weer een andere vriendin heeft geen man en wel een kind, en dus zie ik haar meestal bij haar thuis of overdag, enzovoorts.
Met twee vriendinnen is vrijdag onze 'vaste' avond, dan zijn we in principe samen, maar het gaat ook vaak niet door, of er is 1 van ons drieeen niet.

En ik let eigenlijk nooit op of ik degene ben die initatief neemt of de ander. Bij sommige vriendinnen doe ik het bijna altijd, bij andere bijna nooit, ligt gewoon aan het soort vriendschap en je persoonlijkheid.

En nogmaals: ik vind 4 vriendinnen best veel, ik heb er zelf echt niet veel meer dan dat. En naarmate je ouder wordt kost het meer moeite om vriendschappen te onderhouden, omdat iedereen het druk krijgt. Ik heb 2 hele goede vriendinnen overgehouden aan een oproepje op viva, dat was eerst een club van 6 mensen, met 4 ervan had ik niets, 2 ervan zie ik wekelijks, nu, 2 jaar later. Denk niet teveel in stelletjes, als je vriendinnen echt alleen dingen met hun partner willen ondernemen heb je de verkeerde vriendinnen.

En: zoek een hobby waar je wekelijks naartoe moet, dan heb je iets te doen, leer je nieuwe mensen kennen.