Ontslagen

Filoria di 8 feb 2011 - 6:49

Ik heb vandaag op mijn stage te horen gekregen dat ze niet meer verder met me willen. Eigenlijk om dezelfde reden dat het op mijn vorige stageplek mis ging: ik heb te weinig overzicht en kom soms warrig over. Dat is in de kinderopvang best vervelend, want als je warrig bent kun je vergeten om een bedje op slot te doen of vergeten dat een kind een notenallergie heeft etc. Zoiets is er gelukkig nooit gebeurd, maar mijn leidinggevende zei dat ze rondliep met het vervelende gevoel dat zoiets wel zou kúnnen gebeuren bij mij, omdat ik veel kleine foutjes maak.
Ik begrijp wel dat ze om deze reden niet willen dat ik stage blijf lopen. Maar ik baal er zo ontzettend van. Nu dit twee keer gebeurd is weet ik zeker dat het iets is wat diep zit en waar ik niet in een paar maanden aan kan werken. Ik heb namelijk echt mijn best gedaan om beter te worden in het werk. Veel feedback gevraagd, nagedacht, geprobeerd dingen te verbeteren. Er is ook wel verbetering, maar niet genoeg dus Sad

Mijn begeleidster en leidinggevende vinden dat ik talent heb voor het werk en ze vonden me een leuke collega, creatief, leuk met de kinderen etc. Ik kon zien dat ze het moeilijk vonden om me weg te sturen.

Ik heb besloten om in ieder geval niet meteen een nieuwe stageplek te gaan zoeken. Ik wil mijn opleiding uiteindelijk heel graag afmaken, maar het heeft natuurlijk geen zin om steeds nieuwe stageplekken te blijven zoeken en elke keer om dezelfde reden te moeten stoppen. Zelfs al haal ik mijn diploma, dan blijf ik waarschijnlijk met dit probleem zitten en zadel ik een eventuele werkgever daar ook mee op.

Vanmiddag heb ik het UWV gebeld en een afspraak gemaakt met een werkcoach. En ik heb een psycholoog gebeld waar ik de afgelopen zomer een paar keer ben wezen praten. Ik denk dat die me ook wel kan helpen.

Nu denk ik dat ik even heel ander werk ga doen, om wel bezig te blijven en aan mezelf te kunnen werken. Maar even niet meer in de kinderopvang, want dat is blijkbaar echt nog te hoog gegrepen voor zo'n warhoofd als ik.

Baal baal baal.

Gast di 8 feb 2011 - 6:52

Wauw ik vind je echt ontzettend dapper dat je dit zo kunt zeggen, toegeven en je probleem kunt 'omarmen' en belangrijker; dat je je schouders eronder zet en een oplossing zoekt smile

Respect voor dat!

Lynn_ di 8 feb 2011 - 6:52

He bah, ik begrijp heel goed dat je hier van baalt. Over wat voor kleine foutjes heeft jouw leidinggevende het dan? Ik vind het wel heel knap van je dat je meteen actie ondernomen hebt voor hulp. Uiteindelijk kom je wel op de juiste plaats terecht! Heel veel succes.

Filoria di 8 feb 2011 - 6:57

Wat een lieve reacties al.

Die kleine dingetjes waren bijvoorbeeld:
- niet opletten als ik de deur dicht doe waardoor er peutervingertjes tussen de deur kwamen
- een dreumes op een hoge 'open stoel' zetten en weglopen
- niet ingrijpen als twee kinderen vlak voor mijn neus slaande ruzie hebben, omdat ik afgeleid ben en het niet zie

Ik schaam me er zo voor dat dat soort dingen gebeuren Embarassed

Weet wel dat het menselijk is, maar het overkomt mij veel vaker dan andere collega's.

Gast di 8 feb 2011 - 6:57

Dit is echt balen voor jou hug

Maar gelukkig zie je zelf wel in dat dit iets is, dat je niet zomaar kan veranderen. Ook zie je in dat dit vak misschien even niet iets voor jou is. Wie weet kom je nog een ander boeiend beroep tegen, via een jobcoach o.i.d.
Suc6!

Gast di 8 feb 2011 - 6:58

Wat vervelend dat het opnieuw niet goed is gegaan. Wat ik wel erg goed vind in je verhaal is dat je zelf ook goed weet waar je tegen aan loopt in het werk en ook dat je al meteen actie hebt ondernomen. Zijn er nog andere vakgebieden binnen je studie waar je wel een stage zou kunnen volbrengen en wat jou zelf ook trekt?

Gast di 8 feb 2011 - 7:00

Trisha schreef:Wauw ik vind je echt ontzettend dapper dat je dit zo kunt zeggen, toegeven en je probleem kunt 'omarmen' en belangrijker; dat je je schouders eronder zet en een oplossing zoekt Respect voor dat!

Nou, dit wilde ik net schrijven, maar kon de woorden niet vinden. Ik vond het echt heel knap, helder en dapper geschreven en heel erg vanuit de oplossingen. En dat voor een warrig iemand.

Lynn_ di 8 feb 2011 - 7:03

Filoria schreef:Wat een lieve reacties al.

Die kleine dingetjes waren bijvoorbeeld:
- niet opletten als ik de deur dicht doe waardoor er peutervingertjes tussen de deur kwamen
- een dreumes op een hoge 'open stoel' zetten en weglopen
- niet ingrijpen als twee kinderen vlak voor mijn neus slaande ruzie hebben, omdat ik afgeleid ben en het niet zie

Ik schaam me er zo voor dat dat soort dingen gebeuren Weet wel dat het menselijk is, maar het overkomt mij veel vaker dan andere collega's.

Je hoeft je er niet voor te schamen. Te meer omdat je er zelf zo open en eerlijk over bent. Komen bovenstaande dingen vaak voor of zijn dit eenmalige incidenten? Want dit kan natuurlijk iedereen een keertje overkomen.

Gast di 8 feb 2011 - 7:06

Ah jee, wat naar Filoria.. Herken het wel, ik had dat overzicht ook niet genoeg toen ik voor de klas stond. Bleek achteraf te komen door mijn ADD, maar leuk is anders.

Filoria di 8 feb 2011 - 7:11

Nu je het zegt Megara, ik kan ook stage gaan lopen op een naschoolse opvang of op een basisschool (bij de kleuterklas). Over die optie had ik eigenlijk nog niet nagedacht. Die kinderen zijn ouder en kunnen bijvoorbeeld zelf zeggen dat ze notenallergie hebben, dat scheelt.

Maar als ik nu zou moeten solliciteren voor een stageplek zou ik niet weten hoe ik zou moeten uitleggen dat ik twee keer 'gefaald' heb maar dat het me nu wel gaat lukken.

Als ik er een jaar tussenuit ga om met een psycholoog en een werkcoach te praten, meer werkervaring op te doen etc. kan ik in elk geval op een toekomstige stageplek zeggen dat ik aan mezelf gewerkt heb.

De belangrijkste reden om er tussenuit te gaan is echter dat ik graag aan mezelf wil werken, want ik heb privé ook last van mijn warrigheid.

Liva: ik twijfel of ik ook ADD heb, volgens een internettestje wel maar die dingen zijn niet erg betrouwbaar natuurlijk. En ik vind het zo stom om bij de psycholoog of huisarts te gaan lopen roepen dat ik zelf denk dat ik zoiets heb. Ben helemaal niet zo'n zeikerd die graag een 'label' wil hebben ofzo.
Hoe is dat bij jou gegaan? De eerste stappen en diagnose bedoel ik?
Lynn: elke werkdag gebeurt er wel zoiets. Helaas.
Smikkell: haha dankjewel!

Pannetoet di 8 feb 2011 - 7:12

Jeetje wat rot! Maar ik vind het echt heel knap dat je stappen gaat ondernemen maar je hoeft je nergens voor te schamen! De één heeft meer overzicht dan de ander.. zo ben ik ook heel chaotisch; vooral mijn omgeving heeft daar moeite mee. Ik kan bijvoorbeeld tv kijken en ondertussen luisteren wat mijn vriend te vertellen heeft...voor hem lijkt het dan dat ik niet luister en ongeïntereseerd ben maar ik kan achteraf precies vertellen wat hij heeft gezegd en wat er op tv gebeurde! Ik vind het juist moeilijk om één ding tegelijk te doen..op de één of andere manier word ik juist dan onrustig..zo heb ik dat 'minpuntje' en zo heb jij ook jou mindere dingen maar dat betekend niet dat je niks kan meid! Je kunt heel veel maar met sommige dingen heb je hulp nodig? Nou en! Overal is wel een oplossing voor smile

Succes!

Filoria di 8 feb 2011 - 7:17

Dankjewel voor je lieve reactie ik_zelf_87! Dat van die televisie en vriend herken ik heel erg, behalve dat ik dan achteraf niet kan navertellen wat mijn vriend zei.

Gast di 8 feb 2011 - 7:18

Filoria schreef:Nu je het zegt Megara, ik kan ook stage gaan lopen op een naschoolse opvang of op een basisschool (bij de kleuterklas). Over die optie had ik eigenlijk nog niet nagedacht. Die kinderen zijn ouder en kunnen bijvoorbeeld zelf zeggen dat ze notenallergie hebben, dat scheelt.

Maar als ik nu zou moeten solliciteren voor een stageplek zou ik niet weten hoe ik zou moeten uitleggen dat ik twee keer 'gefaald' heb maar dat het me nu wel gaat lukken.

Als ik er een jaar tussenuit ga om met een psycholoog en een werkcoach te praten, meer werkervaring op te doen etc. kan ik in elk geval op een toekomstige stageplek zeggen dat ik aan mezelf gewerkt heb.

De belangrijkste reden om er tussenuit te gaan is echter dat ik graag aan mezelf wil werken, want ik heb privé ook last van mijn warrigheid.

Liva: ik twijfel of ik ook ADD heb, volgens een internettestje wel maar die dingen zijn niet erg betrouwbaar natuurlijk. En ik vind het zo stom om bij de psycholoog of huisarts te gaan lopen roepen dat ik zelf denk dat ik zoiets heb. Ben helemaal niet zo'n zeikerd die graag een 'label' wil hebben ofzo.
Hoe is dat bij jou gegaan? De eerste stappen en diagnose bedoel ik?

Ik had een vriendin die ADD had en wij hadden heel veel overeenkomsten. Toen ben ik dingen gaan lezen over ADD en had ik al wel door dat ik het ook had. Ik ben toen naar de huisarts geweest dat ik me wilde laten doorverwijzen omdat ik een vermoeden had dat ik ADD had. Die heeft me doorverwezen naar een psycholoog en die heeft inderdaad de diagnose gesteld. Ik heb mijn opleiding er ook niet door kunnen afmaken. Naast dat het niet helemaal mijn ding was trouwens. Maar ik miste het overzicht ook. Lesgeven was zoals het personeel zei perfect. Maar ik miste het stukje overzicht. Dat ik dingen inderdaad niet zag wat ik wel had moeten zien. Plus dat ik moeite had met de organisatie. Dacht ook dat het kwam omdat ik een warhoofd was, maar bleek dus wel een oorzaak te hebben haha.
Met jezelf labelen is niks mis, als je er maar geen misbruik van maakt. Hoe ben je thuis dan? Hoe is je huishouden, hoe is je leven verder? Zouden mensen je als chaoot bestempelen bijvoorbeeld?

Pannetoet di 8 feb 2011 - 7:26

Filoria schreef:Dankjewel voor je lieve reactie ik_zelf_87! Dat van die televisie en vriend herken ik heel erg, behalve dat ik dan achteraf niet kan navertellen wat mijn vriend zei.

Ja dat lijkt me heel lastig! Vooral omdat je zelf misschien het idee hebt dat je 'faalt'...
Ik kan maar 24uur werken omdat ik rugklachten heb en dat was in het begin ook vreselijk frustrerend want ik wou zo graag, net als iedereen, 36-40uur werken maar daar had ik alleen mijzelf mee want dan lag ik het hele weekend plat op bed..om dat te accepteren is moeilijk maar ik kan ook denken 'Hé ik kan dít nog wel' .. En zo heb jij misschien niet het 'overzicht' maar je hebt vast wel iets waar je goed in bent! En met ADD ben je niet meteen minder dan een ander! Je bent gewoon Filoria smile

Gast di 8 feb 2011 - 7:29

Ik_zelf_87 schreef:En met ADD ben je niet meteen minder dan een ander! Je bent gewoon Filoria

De meeste beroemde kunstenaars hadden AD(H)D nerd

Gast di 8 feb 2011 - 7:34

Wat vervelend dat dit al vaker is gebeurd. Ik vind het wel enorm goed en knap van je dat je hier voor uit komt en dit zo hier neer durft te zetten. Je erkend het dus en dat is al een goede stap.
Ik hoop dat je op een gegeven moment de opleiding toch nog af kan maken als je dat zo graag wilt. Ik hoop daarom je goede hulp krijgt.

Pannetoet di 8 feb 2011 - 7:38

Liva schreef:
Ik_zelf_87 schreef:En met ADD ben je niet meteen minder dan een ander! Je bent gewoon Filoria

De meeste beroemde kunstenaars hadden AD(H)D

Ow haha dat wist ik niet eens

Heb je er trouwens ook medicijnen voor Liva?

Sterre di 8 feb 2011 - 7:41

Wat balen dat dat nu twee keer is gebeurd, maar wel heel helder waar het aan ligt inderdaad. Zoals hierboven ook al is gezegd vind ik het ook super knap hoe je het oppakt!

Ik moet zeggen dat ik ook sinds een tijdje weet dat ik ADD heb, en veel uit je verhaal herken. Ik heb een heel ander soort werk maar ook ik raak het spoor soms bijster en heb het gevoel dat ik altijd achter de feiten aan ren omdat ik overzicht mis. Het gaat al een stuk beter sinds ik er bewust mee bezig ben en nu medicatie slik, maar ik ben altijd bang om dingen te vergeten waardoor ik veel te gespannen ben steeds.

Vroeger toen ik nog veel oppaste had ik ook weleens van die dingen die je noemt. Een slapend kind de trap op tillen en dan zitten hannesen met het hekje boven terwijl het kind zo zwaar is op 1 arm dat het gewoon even eng is, of hem een seconde alleen op de commode laten liggen omdat ik nog een luier moest pakken Embarassed

. Het is allemaal goed gegaan hoor, maar als ik weleens nadenk wat er had kunnen gebeuren, schaam ik me diep.

Veel sterkte met je zoektocht naar de oorzaak en het jezelf er in trainen om het overzicht te bewaren!

Gast di 8 feb 2011 - 7:41

Nee. Ik heb mijn leven erop in gericht. Scheelt al een hele hoop. Plus dat ik veel minder suiker ben gaan eten. Doet mijn ADD klachten ook verminderen.

Susan di 8 feb 2011 - 7:50

Filoria schreef:En ik vind het zo stom om bij de psycholoog of huisarts te gaan lopen roepen dat ik zelf denk dat ik zoiets heb. Ben helemaal niet zo'n zeikerd die graag een 'label' wil hebben ofzo.
Hoe is dat bij jou gegaan? De eerste stappen en diagnose bedoel ik?

Je bent volwassen, dan is het toch niet meer dan normaal dat je zelf degene bent die als eerste het vermoeden heeft? Opmerkingen over graag een label willen heb ik trouwens al helemaal nooit begrepen.

Gast di 8 feb 2011 - 7:53

Och Filoria, wat balen!
Maar inderdaad, alle respect voor jou, je weet het ontzettend netjes uit te leggen en je komt totaal niet warrig over!
Ik werk zelf in de kinderopvang en de probleemsituaties die jij voorlegt, herken ik wel.
Het is in de kinderopvang, en vooral bij de allerkleinsten tot 4 jaar, gewoon heel hectisch, eigenlijk is er op zo'n dag niks te plannen, want iedereen heeft zijn eigen karakter en doet zijn eigen ding. Dan kan je nog zo corrigeren .. Hetgeen wat ik fijn vind om te doen is een soort structuur aanhouden, en het overzicht houden door alles goed op te ruimen en netjes te houden, dan word het rustiger in mn hoofd en kan ik ook beter reageren. Maar dan nog vergeet ik af en toe dingen hoor!

Heel goed dat je hulp hebt gevraagd, en als je bij een volgende stage alles netjes uitlegt, dan hebben ze daar heus wel begrip voor.
Ga niet twijfelen aan jezelf!

Liefsx

Gast di 8 feb 2011 - 8:11

wat ontzettend jammer zeg! maar wat goed dat je er zelf zo over praat echt heel knap van je! wens je heel veel succes met wat je nu gaat doen. maar dat gaat zeker goed komen hoor!

Pannetoet di 8 feb 2011 - 8:50

Liva schreef:Nee. Ik heb mijn leven erop in gericht. Scheelt al een hele hoop. Plus dat ik veel minder suiker ben gaan eten. Doet mijn ADD klachten ook verminderen.

Oké.. mag ik vragen wat je allemaal 'anders' hebt gedaan?

Gast di 8 feb 2011 - 9:14

Trisha schreef:Wauw ik vind je echt ontzettend dapper dat je dit zo kunt zeggen, toegeven en je probleem kunt 'omarmen' en belangrijker; dat je je schouders eronder zet en een oplossing zoekt Respect voor dat!

Helemaal mee eens. Maar wel erg balen dat je je droombaan zo niet in kunt vullen. Sterkte met het vinden naar de juiste weg!

Filoria di 8 feb 2011 - 19:28

Ik_zelf_87 schreef:
Liva schreef:Nee. Ik heb mijn leven erop in gericht. Scheelt al een hele hoop. Plus dat ik veel minder suiker ben gaan eten. Doet mijn ADD klachten ook verminderen.

Oké.. mag ik vragen wat je allemaal 'anders' hebt gedaan?

Ben ik ook wel benieuwd naar!

Gesponsorde inhoud

Ontslagen

Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen

Re: Ontslagen