Alleenstaande mama

@Kruimeltje: Dank je wel. Ik ga idd overal navraag doen. En dan krijg ik van zelf wel te horen hoe en wat. Wat vervelend dat jullie zo uit elkaar zijn gegaan.

Nonnevot schreef:@Kruimeltje: Dank je wel. Ik ga idd overal navraag doen. En dan krijg ik van zelf wel te horen hoe en wat. Wat vervelend dat jullie zo uit elkaar zijn gegaan.

Ja dat vond ik het gemakkelijkst, je krijgt van iedereen te horen waar je recht op hebt maar ook veel tegenstrijdige dingen, dus daarom heb ik het zo gedaan.
Succes!

kruimelje schreef:Hij heeft noig niet echt vragen, heel toevallig vroeg hij vorige week waar zijn papa is en toen heb ik hem verteld dat hij alleen met mama woont en dat sommige kinderen met een papa en een mama wonen. En toen was het goed voor hem voor dat moment. Ik heb echt heel specifieke vragen nog niet gehad.
Jij hebt ook geen contact met de vader toch?

Ja precies. Als je zoiets zegt dan ben je eerlijk maar hou je het wel simpel.
Hoe oud is jou zoon?
Nee, de 'vader' wilt zijn zoon niet zien. En dat vind ik gewoon pijnlijk en daarom vind ik zulk soort vragen ook heel lastig. Ik wil eerlijk zijn maar het niet erger maken dan dat het nu is voor m. Maar hij is nog jong -3,5- en neemt nu nog wel snel genoegen met een antwoord.

.

Elodie schreef:

kruimelje schreef:Hij heeft noig niet echt vragen, heel toevallig vroeg hij vorige week waar zijn papa is en toen heb ik hem verteld dat hij alleen met mama woont en dat sommige kinderen met een papa en een mama wonen. En toen was het goed voor hem voor dat moment. Ik heb echt heel specifieke vragen nog niet gehad.
Jij hebt ook geen contact met de vader toch?

Ja precies. Als je zoiets zegt dan ben je eerlijk maar hou je het wel simpel.
Hoe oud is jou zoon?
Nee, de 'vader' wilt zijn zoon niet zien. En dat vind ik gewoon pijnlijk en daarom vind ik zulk soort vragen ook heel lastig. Ik wil eerlijk zijn maar het niet erger maken dan dat het nu is voor m. Maar hij is nog jong -3,5- en neemt nu nog wel snel genoegen met een antwoord.

Mijn zoon is 4,5. Hij merkt nu wel het verschil tussen ons gezin zeg maar, en de gezinnen met een vader. Maar hij neemt ook genoegen met een simpel antwoord, en ik ga er ook niet over liegen. Ik vind het ook moeilijk maar heb er nu minder moeite mee als in het begin.

@Strawberry: bedankt voor je antwoord. Ik ben sinds vandaag wat wijzer. De urgentie is nu aangevraagd dus even afwachten hoe dat loopt. Ik voldoe aan de voorwaarden maar ze kunnen het om de een of andere reden toch niet door laten gaan.
Ik weet nu ook hoe dat dadelijk met de ouderkorting moet gaan.

Omdat wij wel co ouderschap doen komt er hier geen alimentatie bij kijken. Alle zorg over mijn zoon word gedeeld. En we zullen dus idd dicht bij elkaar in de buurt moeten wonen. Maar dat is geen probleem.

Hoe gaat het nu met je? Alleen komen te staan met een kindje van 4 maanden is ook heftig !

.

Jip nu weet ik idd wie je bent haha.

Kan me voorstellen dat je hart breekt op zo'n moment. Ik kreeg al een brok in mijn keel tijdens het lezen. Vreselijk ! Je wilt dit zelf ook allemaal liever niet voor je kindje.

Ik ben wel blij dat we het zo kunnen regelen gelukkig. Ik wil S ook niet afnemen van papa. Dat is het laatste wat ik wil. Er is geen ruzie en wat mij betreft komt die er ook niet.
Co ouderschap is dan een prima oplossing. Ik krijg die ouderkorting idd alleen dit jaar nog niet denk ik. Aangezien ze toch over een heel jaar kijken ? Neem ik aan dat ik het pas volgend jaar kan aanvragen.
Maar goed de toeslagen zijn ook al fijn om op weg te komen.

Pff het is allemaal wel wat want buiten het feit dat je er zelf voor gekozen hebt, is het toch behoorlijk moeilijk allemaal.

Hoi Nonnevot,

Heftige beslissing heb je genomen, dapper hoor. Het is niet niks om er ineens alleen voor te staan. Fijn dat jullie nog goed met elkaar omgaan. Ook verstandig dat je een ouderschapsplan maakt. Uiteindelijk vervallen heel veel scheidingen (zo noem ik het even voor het gemak, ook als je niet getrouwd was) in vechtscheidingen, en niemand voorspelt dat dat hen zal overkomen, maar toch gebeurt het helaas vaak. Ik heb het ook meegemaakt en ben af en toe nog steeds blij dat dingen goed op papier staan.

Wat betreft de belastingvoordelen: als jullie kiezen voor co-ouderschap, dan moeten jullie die kortingen delen, denk ik, aangezien jullie kindje bij beiden evenveel verblijft. Ik heb zelf geen co-ouderschap, mijn zoons wonen bij mij en hun vader heeft ze eens in de twee weken het weekend, en ik ontvang alleenstaande ouder-korting, aanvullende alleenstaande ouder-korting, kindgebonden budget en een redelijk hoge kinderopvangtoeslag. En kinderalimentatie, van mijn ex (meestal, dan). Dat heb je als het goed is niet met co-ouderschap, aangezien je evenveel tijd hebt met de kleine en dus ook evenveel kosten.

Ik weet niet hoe het zit met urgentie, ik ben in ons koophuis blijven wonen met de jongens (het was ook mijn huis voor het huwelijk) en hij heeft zelf een nieuwe woning gezocht. Volgens mij moet je bij co-ouderschap rekening houden met de afstand tussen jouw en zijn huis, trouwens. Dat mag niet te ver weg zijn als ik het goed heb.

Mijn zoons gaan niet zo heel graag naar hun vader. Ik weet niet zo goed waarom, ik zeg nooit nare dingen over hem waar ze bij zijn of tegen ze, ik ben altijd juist heel positief en stimuleer ze om papa te bellen om dingen te vertellen, om erheen te gaan en alles, maar ze blijven toch altijd heel erg aan mij hangen, en ook aan mijn vriend trouwens. Het is best moeilijk, mijn oudste vroeg me een tijdje geleden waarom we uit elkaar waren, en toen bleek dat papa daar wat dingen over gezegd had die niet helemaal waar waren. Heel vervelend, dus ik raad je aan met je ex af te spreken wat je je zoon vertelt als hij dingen vraagt. Zorg dat je daarin zoveel mogelijk op één lijn zit, en koppel je exen-zijn los van je ouders-zijn, laat een eventueel conflict (hopelijk komt het nooit) niet in de weg staan van jullie contact over je kind.

Als je meer wil weten of vragen hebt, laat het me maar weten Sterkte!

.