Inleiden

Nou, als ze je echt willen inleiden en je bent er zelf ook aan toe, zou ik maar in mijn handjes knijpen! Hier wilden de verloskundige en de gyn dit niet doen bij mijn oudste, ondanks mijn toch al te hoge bloeddruk en mijn toestand. Mijn moeder lag terminaal, dus ik zat totaal niet lekker in mijn vel, en ik had ook nog eens de angst dat ze het niet meer mee zou mogen maken.

Maar helaas, hier dus geen inleiding ondanks mijn toestand.

Dus ja, als je er echt achter staat, zou ik er meteen voor kiezen! Zelfs bij de tweeling hadden ze er hier geen haast mee....Ze zijn hier echt voor het zelf laten komen, echt de natuur zn gang laten gaan.

Sterrin_ schreef:Nou, als ze je echt willen inleiden en je bent er zelf ook aan toe, zou ik maar in mijn handjes knijpen! Hier wilden de verloskundige en de gyn dit niet doen bij mijn oudste, ondanks mijn toch al te hoge bloeddruk en mijn toestand. Mijn moeder lag terminaal, dus ik zat totaal niet lekker in mijn vel, en ik had ook nog eens de angst dat ze het niet meer mee zou mogen maken.

Maar helaas, hier dus geen inleiding ondanks mijn toestand.

Dus ja, als je er echt achter staat, zou ik er meteen voor kiezen! Zelfs bij de tweeling hadden ze er hier geen haast mee....Ze zijn hier echt voor het zelf laten komen, echt de natuur zn gang laten gaan.

Ik moest inderdaad aan jou denken, dat vond ik toen zo schrijnend. Maar ik wist toen wel dat ze inderdaad niet zomaar inleiden. Bij jou was het niet bepaald 'zomaar' geweest en toch gebeurde het niet.

SDL schreef:PC, ik heb het gevoel dat jij niet meer zo lang hoeft te wachten. Alles lijkt erop alsof beeb er uit wil komen.

Even off topic: vind je het niet onwijs eng met die gladheid om buiten te lopen? Ik vind het rond die periode met de gladheid doodeng.

Hmm, in mijn woonplaats heeft het alleen vannacht gesneeuwd. Hiervoor was het eigenlijk nog wel goed te doen. Ik reed gewoon rond in mijn Smart, maar vandaag verlaat ik het huis niet.

Paper Crown schreef:

Parisienne schreef:Ik ben ingeleid, mede met de reden omdat ik gewoonweg helemaal op was. Ik kreeg een medicijn om wat te slapen, maar zelfs dat hielp niet. Om te voorkomen dat ik uitgeput zou zijn tegen de tijd dat ik zou bevallen ben ik een dag voor de uitgerekende datum ingeleid. Uiteindelijk ook diezelfde avond bevallen.

Of het zwaarder zou zijn dan een zelf-op-gang-gekomen-bevalling? Ze zeggen van wel, maar achteraf gezien heb ik een hele nette en prima bevalling gehad. N. deed het vanaf het begin ook prima, al heeft ze het eerste uurtje in de couveuse gelegen om even warm te worden.

In jouw geval zou ik het zo lang mogelijk proberen vol te houden, maar maak je geen zorgen over het inleiden als dat aan bod gaat komen.

Edit: ondanks mijn extreme vermoeidheid en total uitputting had ik me daar toch een kracht tijdens mijn bevalling! Ik wilde maar wat graag dat ze eruit kwam.. de oerkrachten kwam naar boven Geruststellend?

Dit vind ik inderdaad geruststellend.

Dan zal ik dat nog eens even bevestigen haha want ondanks dat ik echt totaal uitgeput was had ik daar hij de bevalling gewoon geen last van. Ik heb na nachten niet slapen, urenlange weeën, uiteindelijk waardeloze persweeen toch op eigen kracht m'n kind d'r uit kunnen persen! En dat terwijl inmiddels de ok al klaar werd gemaakt voor een spoed ks. Geloof me, je hebt zo'n oerkracht tijdens een bevalling, echt geweldig is dat. Daar kan geen bodybuilder tegenop hoor haha.

Gerustgesteld? :p

Sterrin_ schreef:Nou, als ze je echt willen inleiden en je bent er zelf ook aan toe, zou ik maar in mijn handjes knijpen! Hier wilden de verloskundige en de gyn dit niet doen bij mijn oudste, ondanks mijn toch al te hoge bloeddruk en mijn toestand. Mijn moeder lag terminaal, dus ik zat totaal niet lekker in mijn vel, en ik had ook nog eens de angst dat ze het niet meer mee zou mogen maken.

Maar helaas, hier dus geen inleiding ondanks mijn toestand.

Dus ja, als je er echt achter staat, zou ik er meteen voor kiezen! Zelfs bij de tweeling hadden ze er hier geen haast mee....Ze zijn hier echt voor het zelf laten komen, echt de natuur zn gang laten gaan.

Wauw, wat star van ze! Ik vind het echt bizar. Zeker als je in zo'n situatie zit met je moeder. Ik vind het eigenlijk nog onmenselijk ook.

De verloskundige zei 't ook niet zomaar. Ze zei, ik zie je al vanaf 13 weken en eigenlijk heb ik je nooit horen klagen, dus nu ik dit hoor, neem ik je ook uiterst serieus, ik ben er om je te helpen en niet om het allemaal heel moeilijk te maken. Was eigenlijk wel fijn om te horen, dat ze niet mijn klachten aan dr laars lapte en mij maar wil laten sukkelen. Het punt van niet slapen is is dat ik alleen nog maar op mijn linkerzij kan liggen, op de rechterzij lukt gewoon met geen mogelijkheid, dan lijkt het alsof ik stik. Ik ben namelijk echt doodmoe, als ik dan al heb geslapen wordt ik wakker met pijn in mijn heup. Ik ga denk ik zo'n nekkussen kopen en kijken of ik zittend kan slapen.

er is natuurlijk ook een kans dat de baby zich eerder laat zien, mijn zoontje kwam ook spontaan met 37+4 (ik had er nog helemaal geen rekening mee gehouden dat hij al zou komen) ik hoop voor je dat inleiden niet nodig is en je kleine man zich eerder laat zien!

Paper Crown schreef:

Sterrin_ schreef:Nou, als ze je echt willen inleiden en je bent er zelf ook aan toe, zou ik maar in mijn handjes knijpen! Hier wilden de verloskundige en de gyn dit niet doen bij mijn oudste, ondanks mijn toch al te hoge bloeddruk en mijn toestand. Mijn moeder lag terminaal, dus ik zat totaal niet lekker in mijn vel, en ik had ook nog eens de angst dat ze het niet meer mee zou mogen maken.

Maar helaas, hier dus geen inleiding ondanks mijn toestand.

Dus ja, als je er echt achter staat, zou ik er meteen voor kiezen! Zelfs bij de tweeling hadden ze er hier geen haast mee....Ze zijn hier echt voor het zelf laten komen, echt de natuur zn gang laten gaan.

Wauw, wat star van ze! Ik vind het echt bizar. Zeker als je in zo'n situatie zit met je moeder. Ik vind het eigenlijk nog onmenselijk ook.

De verloskundige zei 't ook niet zomaar. Ze zei, ik zie je al vanaf 13 weken en eigenlijk heb ik je nooit horen klagen, dus nu ik dit hoor, neem ik je ook uiterst serieus, ik ben er om je te helpen en niet om het allemaal heel moeilijk te maken. Was eigenlijk wel fijn om te horen, dat ze niet mijn klachten aan dr laars lapte en mij maar wil laten sukkelen. Het punt van niet slapen is is dat ik alleen nog maar op mijn linkerzij kan liggen, op de rechterzij lukt gewoon met geen mogelijkheid, dan lijkt het alsof ik stik. Ik ben namelijk echt doodmoe, als ik dan al heb geslapen wordt ik wakker met pijn in mijn heup. Ik ga denk ik zo'n nekkussen kopen en kijken of ik zittend kan slapen.

Het voelde ook niet echt menselijk helaas. Maar ik ben dan weer te zacht, ik kom dan niet genoeg voor mezelf op, en dan neem ik er maar genoegen mee. Wat moest ik anders? Ging helaas ook nog 3 dagen over tijd, en ik sliep die tijd ook echt niet meer. Paar uur per nacht was al veel. Maar helaas.

Ik ben ingeleid omdat ik al bijna 2 weken overtijd was.
Het schijnt dat de weeen heftiger zijn en het kan vaker voorkomen dat ze iets moeten gebruiken bijv de vacuumpomp.
Ik zat nog helemaal potdicht van onder, dus ik kreeg eerst een ballon in en had daarmee al 4 cm ontsluiting gekregen.
Vanaf toen werden mijn vliezen gebroken en kreeg ik weeen opwekkers.
Onze dochter is toen in 5 uur tijd geboren. Of de weeen echt heftig waren, weet ik niet, omdat ik nog nooit bevallen ben zonder.
Al met al vond ik het wel meevallen en ben ik blij dat ik ingeleid ben, maar met 39 weken kan ik me jouw wel voorstellen. Maar goed, misschien kondigd jullie kindje zich wel eerder aan .

De meeste baby's komen gewoon rond de uitgerekende datum. De kans is groot dat jouw babyvook gewoon rond de 40 weken komt. Een week eerder inleiden is maar een relatief korte tijd. Aan inleiden zitten gewoon risico's, dat is een feit, als het niet noodzakelijk is zou mijn voorkeur uitgaan voor een natuurlijke start. Dan weet je zeker dat je lichaam, maar ook je baby er klaar voor is. De start van een bevalling komt doordat hormonen op elkaar reageren. Als je eerder gaat inleiden negeer je dit proces en loop je dus het risico dat je lichaam of je baby nog niet klaar is. Met inleidingen is het percentage kunstverlossing hoger, maar ook ademhalingsproblemen bij de baby's bijvoorbeeld. Op het laatst is het echt pittig, maar aan de andere kant hoef je ook.nog maar heel kort!!

Misschien helpt de wetenschap dat veel.vrouwen zich vlak voor het eind ook weer beter gaan voelen!

Ooh ik weet zo goed hoe je je voelt. Ik was ook zo zwaar en was 25 kilo aangekomen. Alles hing aan mijn buik en ik had een tsunami aan vruchtwater. De verloskundige wou mij ook inleiden maar ik heb het afgewezen. Na het indalen had ik wat meer lucht. Oke lopen kon ik amper nog maar ik wou het toch uitzitten omdat ik thuis wou bevallen.

Ik zou nu nog geen keuze maken. Bekijk het gewoon over een paar weken. Zelf heb ik het wel prettig gevonden dat ik nooit met een infuus of andere dingen heb gezeten. Ik kon tijdens mijn bevallingen gaan en staan waar ik wou. Ik kan je als tip geven om tegen het einde het even gezellig te maken met je man. Ik ben 2x bevallen na een goede stevige wip.

Coco: Ik ben met mijn tweeling zwangerschap maar 3 kilo aangekomen. Nou ja eerst veel afgevallen en uiteindelijk 3 kilo boven mijn startgewicht.
Alleen vind ik het ook geen vergelijking, want je hebt dan wel een dikke buik met veel vruchtwater, maar geen 2 baby's die allebei bewegen en heen en weer gaan. Dat voelt nog 'gevulder' zeg maar ;-).

Maar goed, dat was je vraag niet ;-).
Ik zou echt de natuur zijn gang laten gaan. Volgens mij, wat ik uit het andere topic ( over je bekkenklachten ) haal, kun je nog wel een stapje terug doen.
Heel veel rust nemen.
En verder inderdaad per weer bekijken.
Kijk de laatste loodjes zijn voor iedere zwangere vrouw zwaar en je zal er toch doorheen moeten. Ik denk dat de baby zich wel aandient als hij 'klaar' is.

Jeetje, hij wordt trouwens wel heel groot geschat. Het blijft natuurlijk wel een schatting, maar toch.. Hoe groot zal het dan nu ongeveer zijn?

Ik wil je trouwens wel sterkte wensen met de laatste loodjes, het blijft pittig!

Rejoy. schreef:De meeste baby's komen gewoon rond de uitgerekende datum. De kans is groot dat jouw babyvook gewoon rond de 40 weken komt. Een week eerder inleiden is maar een relatief korte tijd. Aan inleiden zitten gewoon risico's, dat is een feit, als het niet noodzakelijk is zou mijn voorkeur uitgaan voor een natuurlijke start. Dan weet je zeker dat je lichaam, maar ook je baby er klaar voor is. De start van een bevalling komt doordat hormonen op elkaar reageren. Als je eerder gaat inleiden negeer je dit proces en loop je dus het risico dat je lichaam of je baby nog niet klaar is. Met inleidingen is het percentage kunstverlossing hoger, maar ook ademhalingsproblemen bij de baby's bijvoorbeeld. Op het laatst is het echt pittig, maar aan de andere kant hoef je ook.nog maar heel kort!!

Misschien helpt de wetenschap dat veel.vrouwen zich vlak voor het eind ook weer beter gaan voelen!

+1

Ik snap helemaal wat je bedoeld.
Bij mijn laatste zwangerschap was ook mijn buik zooo zwaar! Mega veel vruchtwater, Kon amper ademen, lopen of iets anders. Ook sliep ik niet, tot bijna niet. En dan had ik M nog rond huppelen.
Ook hier wilde ze me inleiding. Ik heb, ondanks dat ik bijna op was afgewezen.
Het voelde niet goed. Zolang het medisch niet noodzakelijk was, kon ik die paar weken ook nog wel wachten.
Uiteindelijk is T geboren met 41+6 weken. Maar nog wel spontaan. En wat ben ik daar achteraf altijd blij mee geweest.
Als het wel nodig was geweest, inleiden was het ook prima hoor. Maar voor mij persoonlijk voelde het erg fijn dat de natuur zichzelf geholpen heeft. T woog al met al 4960gr en was dus ook een flinke baby haha!
Maar ik had bij d ebevalling nog wel alle energie en ook erna viel mee.
Ik heb wel echt de hele kraamweek netjes van 12 tot 3 bijgeslapen smiddags.

Sterkte nog even met de laatste lootjes!

Wow ieniminie 4960 gram?! Wat een bulletje! Ben je gewoon natuurlijk bevallen?

Aimee schreef:Wow ieniminie 4960 gram?! Wat een bulletje! Ben je gewoon natuurlijk bevallen?

Whahaha ja bizar he! Toen hij op me lag, dacht ik nog 'Ohw het valt mee, hij is kleiner als zn zus met haar geboorte (3920gr) toen werd hij op de weegschaal gelegd, ging de vk echt een beetje lachen. Dus wij vroegen wat er was...
Toen vertelde ze het gewicht. Whaha we hebben echt hard gelachen met zn allen!
Helemaal op de natuurlijke manier bevallen, ook echt heel snel gegaan. En weinig kleerscheuren.
Bij M was ik er erger aan toe.
Moest wel een nachtje blijven om zijn glucose waarde in de gaten te houden. Maar dat was prima dus lekker naar huis gegaan. Het was een van de grootste babys die de vk op de natuurlijke manier had gehaald.
Ze heeft er ooit een gehad van 5300gr! Ook was T de zwaarste baby die de kwaamhulp in 10jr tijd gehad had.

Onze kleine bul

_Lana_ schreef:Coco: Ik ben met mijn tweeling zwangerschap maar 3 kilo aangekomen. Nou ja eerst veel afgevallen en uiteindelijk 3 kilo boven mijn startgewicht.
Alleen vind ik het ook geen vergelijking, want je hebt dan wel een dikke buik met veel vruchtwater, maar geen 2 baby's die allebei bewegen en heen en weer gaan. Dat voelt nog 'gevulder' zeg maar ;-).

Maar jouw kilo's zijn ook niet echt een graadmeter, jij bent ook veel te vroeg bevallen toch? Ik ben tot de 16 weken vrijwel niet aangekomen, viel af in mijn gezicht,armen,benen en die kilo's gingen op mijn buik denk ik en dan uiteindelijk dus ruim 30 kg boven mijn startgewicht, in 22 weken, echt verschrikkelijk. Ook niet echt een graadmeter trouwens. Al sprak ik gisteren nog een tweelingmama op straat die met 32 weken was bevallen en ook 22kg gegroeid en slank dat ze was nu !
Maar ik had ook wel een gigantische lading vruchtwater en bijna 6 kg aan kerngezonde baby's, dus eigenlijk mag ik niet klagen!

Aimee schreef:Wow ieniminie 4960 gram?! Wat een bulletje! Ben je gewoon natuurlijk bevallen?

Wow, wat een flinkerd idd!

Coco schreef:

_Lana_ schreef:Coco: Ik ben met mijn tweeling zwangerschap maar 3 kilo aangekomen. Nou ja eerst veel afgevallen en uiteindelijk 3 kilo boven mijn startgewicht.
Alleen vind ik het ook geen vergelijking, want je hebt dan wel een dikke buik met veel vruchtwater, maar geen 2 baby's die allebei bewegen en heen en weer gaan. Dat voelt nog 'gevulder' zeg maar ;-).

Maar jouw kilo's zijn ook niet echt een graadmeter, jij bent ook veel te vroeg bevallen toch? Ik ben tot de 16 weken vrijwel niet aangekomen, viel af in mijn gezicht,armen,benen en die kilo's gingen op mijn buik denk ik en dan uiteindelijk dus ruim 30 kg boven mijn startgewicht, in 22 weken, echt verschrikkelijk. Ook niet echt een graadmeter trouwens. Al sprak ik gisteren nog een tweelingmama op straat die met 32 weken was bevallen en ook 22kg gegroeid en slank dat ze was nu !
Maar ik had ook wel een gigantische lading vruchtwater en bijna 6 kg aan kerngezonde baby's, dus eigenlijk mag ik niet klagen!

Zo had ik het ook liever gehad hoor trouwens ;-).

Ik ben met 33 weken bevallen. En PC is nu 36 weken, dus dat valt wel mee.
Een paar dagen voor de bevalling heeft de gyn mijn baarmoeder opgemeten en die kwam overeen met een eenlingzwangerschap van 43 weken.
Dus kun je nagaan dat de verloskundige van PC het echt niet kan vergelijken met een tweelingzwangerschap.

Ik ben trouwens niet veel aangekomen, maar ik had genoeg reserves hoor ;-), haha.

Met dat laatste bedoel ik trouwens niet dat het evengoed niet heel zwaar kan zijn hoor!
Want ik vind je een heel positief mens en ik zie dat je echt geniet van je zwangerschap en het nu dus echt zwaar is voor je, anders zeg je het niet.

Denk goed om jezelf en je mag bijna je mannetje in je armen sluiten!

_Lana_ schreef:

Coco schreef:

_Lana_ schreef:Coco: Ik ben met mijn tweeling zwangerschap maar 3 kilo aangekomen. Nou ja eerst veel afgevallen en uiteindelijk 3 kilo boven mijn startgewicht.
Alleen vind ik het ook geen vergelijking, want je hebt dan wel een dikke buik met veel vruchtwater, maar geen 2 baby's die allebei bewegen en heen en weer gaan. Dat voelt nog 'gevulder' zeg maar ;-).

Maar jouw kilo's zijn ook niet echt een graadmeter, jij bent ook veel te vroeg bevallen toch? Ik ben tot de 16 weken vrijwel niet aangekomen, viel af in mijn gezicht,armen,benen en die kilo's gingen op mijn buik denk ik en dan uiteindelijk dus ruim 30 kg boven mijn startgewicht, in 22 weken, echt verschrikkelijk. Ook niet echt een graadmeter trouwens. Al sprak ik gisteren nog een tweelingmama op straat die met 32 weken was bevallen en ook 22kg gegroeid en slank dat ze was nu !
Maar ik had ook wel een gigantische lading vruchtwater en bijna 6 kg aan kerngezonde baby's, dus eigenlijk mag ik niet klagen!

Zo had ik het ook liever gehad hoor trouwens ;-).

Ik ben met 33 weken bevallen. En PC is nu 36 weken, dus dat valt wel mee.
Een paar dagen voor de bevalling heeft de gyn mijn baarmoeder opgemeten en die kwam overeen met een eenlingzwangerschap van 43 weken.
Dus kun je nagaan dat de verloskundige van PC het echt niet kan vergelijken met een tweelingzwangerschap.

Ik ben trouwens niet veel aangekomen, maar ik had genoeg reserves hoor ;-), haha.

Ik was totaal ook maar 13 kilo aangekomen bij de tweeling, en ik droeg ook echt alleen voor. Beide waren ze hier 6 pond, en ook veeeeeel vruchtwater allebei en 2 placenta's, die ook behoorlijk waren. Ik was daarvoor wel wat afgevallen.

Ik heb 2 eenling zwangerschappen gehad van 8 ponders, maar ik vind zelf persoonlijk dat je een eenling niet kunt vergelijken met een tweeling. Het voelt idd echt veel gevulder, en ook zwaarder. Voor mij tenminste. De benen en armen komen werkelijk overal vandaan. Hier lagen ze ook beide in stuit, dus ik had de hoofdjes vast onder mijn ribben zitten. Die kon ik dus ook niet wegdrukken, wat ik bij de oudste 2 bij de beentjes wel kon, die geven wel mee natuurlijk, hoofdjes niet. Dus dat was erg pijnlijk en ook heel benauwend. Bukken kon gewoon niet, omdat de ruimte er niet meer was, dan zaten ze echt tegen mijn ribben aan.

Rustig maar tweeling mama's. Ik weet zeker dat jullie 't véél zwaarder hadden dan ik. Ik zeg ook dat ik 't niet per se mee eens ben want ik weet niet hoe een tweeling voelt. Het is ook geen battle van wie 't nu zwaarder heeft maar ik ken meer meiden die in dat zelfde praktijk liepen en ze werden echt niet ingeleid zonder echte reden. Juist omdat ik eeuwig zo positief ben en nooit klaag nam ze dit wel uiterst serieus. Maar goed. Ik wacht wel op mijn baby. En hoop vurig dat hij zich laat zien zsm!

Paper Crown schreef:Rustig maar tweeling mama's. Ik weet zeker dat jullie 't véél zwaarder hadden dan ik. Ik zeg ook dat ik 't niet per se mee eens ben want ik weet niet hoe een tweeling voelt. Het is ook geen battle van wie 't nu zwaarder heeft maar ik ken meer meiden die in dat zelfde praktijk liepen en ze werden echt niet ingeleid zonder echte reden. Juist omdat ik eeuwig zo positief ben en nooit klaag nam ze dit wel uiterst serieus. Maar goed. Ik wacht wel op mijn baby. En hoop vurig dat hij zich laat zien zsm!

Oh maar dat zeg ik niet hoor.
Het is zeker geen battle van wie het zwaarder heeft. Iedereen ervaart het ook anders en iemand met een eenling kan het veel zwaarder hebben dan iemand met een tweeling.
Het ging mij alleen om de vergelijking van de verloskundige, wat ik een vreemde vergelijking vind.

Daarbij heb ik ook nog een stukje neergezet dat ik jou ook altijd heel erg positief vind en dat het nu dus echt heel pittig voor je moet zijn.
Succes met de laatste loodjes!!

Oh, ik geloof ook echt wel dat het voor jou zwaar is. Jij hebt volgens mij ook een enorme buik, en bent ook niet heel lang toch? Dat zal dus ook zeker zwaar voor je zijn.
En ik doelde ook niet op jou hoor. Ik heb nou eenmaal zelf de een en tweelingen ervaren qua zwangerschap. Dus voor mezelf kan ik dat verschil heel duidelijk merken!

Maaaaaar, ook ik vond het bij de oudste 2 aan het eind loodzwaar! Dus ik snap jou echt heel goed! En ik hoop ook voor jou dat hij snel komt!