Ben jij ordinair geweest?

Poubelle schreef:Ik was wel een beetje ordinair denk ik.
Met uitgaan was mijn kledingstijl 'kort, strak en weinig', al gold dat vooral voor topjes. En ik hield van make-up, véél, make-up!

Hmm als ik er zo over nadenk denk ik dat ik er nu op m'n ordinairst uitzie, met m'n uitgeblondeerde haar, luipaardprintjes en felroze lippen

Foto!

Babydoll schreef:

Poubelle schreef:Ik was wel een beetje ordinair denk ik.
Met uitgaan was mijn kledingstijl 'kort, strak en weinig', al gold dat vooral voor topjes. En ik hield van make-up, véél, make-up!

Hmm als ik er zo over nadenk denk ik dat ik er nu op m'n ordinairst uitzie, met m'n uitgeblondeerde haar, luipaardprintjes en felroze lippen

Foto!

Haha van vroeger of nu?

Harrison schreef:

Chance schreef:Whaha die mocht ik echt niet van mijn ouders aan/hebben. Ik had een vriendin en die had ze ook, en die ging ermee paardrijden. En beledigd dat ze was toen de instructrice haar verzocht die schoenen voortaan niet meer te combineren met paarden.

Hahahaha hoe dan?! Dat past toch nooit in die dingen waar je je voeten in stopt?

Ternauwernood ging het erin. Hing niet over nee

Nee ik was niet ordinair, ik vind mensen best snel ordinair. Zo droeg ik bijvoorbeeld vroeger een lichte spijkerbroek, adidasjes en een zacht vestje met een rits (ook in een periode zo'n tattoo ketting, weet iemand wat ik bedoel?). Dat was niet echt ordinair, dat was mode denk ik, alleen als ik daar nu aan terug denk zou ik het nu wel aks ordinair bestempelen. Maar ik denk niet dat iemand mij toen voor ordinair aan zag.

Hmm niet echt denk ik, ik wilde wel naveltruitjes aan en ik wilde een neuspiercing, maar dat mocht allemaal niet van mijn ouders. Ik ben nog een tikje alto geweest, met dr martens, wijde broeken en de bloezen van mijn moeder echt triest als ik erover nadenk, haha!

Nee, ik geloof het niet. Echt modieus was het niet, zéker voor m'n 16e niet (denk: paardentruien), maar ordi? Nee.

Nee en als ik die kant al uit dreigde te gaan dan had mijn moeder me gecorrigeerd geloof ik.

Nee, ik ben zeker niet ordinair geweest. Was eerder een grijze muis.

Ik droeg naveltruitjes op m'n 16e, maar of dat echt ordinair is/was? Ik vind zelf van niet en droeg er bijv. geen kort broekje/rokje bij, in dat geval had ik het namelijk wel ordinair gevonden.

Ik geloof dat ik me nu meer ordinair kleed dan toen ik een tiener/puber was . Ik draag nu gerust kleding met luipaardprintjes of nauwsluitende kleding, maar stem daar de rest van m'n outfit wel op af.

Ik vond mezelf niet ordinair, maar als ik er aan terugdenk was ik dat soms wel. Ook ik liep op mn 15e in Hollywood met korte rokjes en topjes, en oh wat vond ik mezelf cool.

Ik weet ook nog dat ik een schoolfeest had in een of andere club in de stad, en mijn vaste vriendinnen gingen eerder naar huis, ik bleef hangen met wat kennissen. Die meiden waren alleen maar met jongens bezig en dat boeide me totaal nog niet, dus ik wilde uiteindelijk ook naar huis. En daar liep ik dan, over de Coolsingel, 13 of 14 jaar, op veel te hoge hakken, een zwarte hemdje en een mini tijgerrokje. Ik was ZO blij dat mijn vader me toen kwam halen :')

Verder sloeg ik vooral de plank mis met alles, ik was echt zo'n awkward type waarvan niemand wist wat ze er nou mee aan moesten, en daarbij liep ik altijd met mn beste vriendin (zwaar gothic, zwart fluwelen jurken met corset en alles) door de school, maar iedereen vond het ook wel prima. Als ik nu nog foto's terugzie van die tijd, mehhhhhh haha

Ik ben niet ordinair geweest, ik was altijd 'kak' met mijn Ralph Lauren blousjes en Tommy Hilfiger mocassins

Dames, ik wil foto's zien! :p