conducteur/machinist wil niet verplicht zijn na zelfdoding

minoessepoes schreef:Misschien zijn het in de meeste gevallen wel zelfmoord pogingen, maar er gebeuren ook nog altijd ongelukken op het spoor. Mensen die denken nog wel even snel onder de boom door te kunnen, die vast komen te zitten in de rails, iemand die van een perron valt, een auto die afslaat op het spoor, onbewaakte overgangen waar nog ongelukken mee gebeuren en ga zo maar door.

Er gebeuren ook echt weleens ongelukken waarbij mensen het overleven en dan is het natuurlijk heel belangrijk dat er meteen iemand is die zich over die mensen ontfermt. Wachten op de hulpdiensten duurt gewoon even en door eerste hulp te bieden kunnen er mensen gered worden.

Gister zag ik op tv ook een comducteur die nu al 14 keer een springer mee had gemaakt, hij vertelde het ook als een routine, dat hij zijn EHBO koffer pakte en meteen het afdek zeiltje ook maar mee nam. Dat vond ik ook wel confronterend en ik kan me voorstellen dat het echt vreselijk is om dat te moeten doen.

Wat dat betreft begrijp ik dus beide kanten van het verhaal, wat de oplossing is weet ik ook niet, er zal toch iemand zijn die moet gaan kijken.

Wat dat betreft is het voorbeeld van Punk'd wel een mooie. In al die gevallen die jij noemt kun je uitgaan van een ongeluk en zal er dus wél EHBO verleend moeten worden. Zo dicht bij de mensenmassa zal een springer ook doorgaans niet voor de trein gaan springen.
Maar iemand die midden in een weiland onder de trein komt, da's vaak geen ongeluk meer, want midden in een weiland heb je niets bij het spoor te zoeken. En in dat geval kan ik me wel voorstellen dan het dubbel traumatisch is om bij iemand te gaan kijken, kijken wat je kunt doen, terwijl die persoon toch al dood wil.

Er zijn ook echt wel mensen die op een vol station voor de trein springen, dat gebeurt niet alleen op afgelegen plekken.

Daarom zei ik ook, "doorgaans" Maar op een vol station is er altijd wel íémand die uit pure adrenaline wel iets doet, los van de conducteur of machinist. In een weiland zijn zij de enigen.

Ik ben het daar niet mee eens. Al komt er geen hond, er bestaat nog altijd een kans - hoe klein ook - dat het echt een noodlottig ongeval is.

Ik heb het topic even doorgelezen en er rustig over nagedacht.
Ik ben zelf Hoofdconducteur, mijn vriend is machinist. Even voor de duidelijkheid, gister is in het filmpje verteld dat de machinisten geen EHBO meer hebben. Alle conducteurs hebben wel EHBO +aed.

Bij een aanrijding hebben wij een protocol aangeleerd gekregen wat we volgen.
Zoals er gister in het filmpje ook verteld werd merk je als hc vaak dat er iets aan de hand is, er word namelijk een noodremming uitgevoerd en daarbij hoor je vaak wat onder de trein of voel je een "hobbel". Op dat moment probeer je via de portofoon contact te zoeken met de machinist en te vragen wat er aan de hand is. Of je contact krijgt of niet... Je loopt naar de machinist om te weten hoe het met hem/haar gaat. Hij of zij verteld mij wat er gebeurd is. Er word een alarm oproep geplaatst richting de treindienstleider en er word verteld dat we een aanrijding hebben. Alle treinen in de regio gaan stapvoets rijden ( wat voor die trein Helaas weer vertraging met zich mee brengt). Nadat er duidelijk is waar de aanrijdingstrein precies staat zullen sommige treinen hun weg kunnen vervolgen. Andere zullen om moeten keren.
Na de alarmomroep zal ik buiten een kabel op het spoor moeten plaatsten waardoor de seinen rood gaan tonen en er dus niet per ongeluk een trein voorbij kan rijden.


Een machinist kan vaak vertellen of het om een zelfdoding of een ongeluk gaat. Ik zeg vaak omdat het maar zelden onduidelijk is.
Een situatie:

Oostvaardersplassen tussen Lelystad en Almere oostvaarders. Geen huizen in de directe omgeving. Rond 20:30 in de avond, dus donker. Machinist rijd op dat stuk 140km per uur. Op een gegeven moment ziet de machinist een persoon op het spoor liggen, zijn benen aan de ene kant zijn nek op de andere spoorstaaf. De machinist claxonneert en zet direct de noodremming in (gemiddeld duurt het 800meter tot 1km tot de trein stil staat). Hij weet dus al dat hij niet voor de persoon zal stil staan maar er over heen zal rijden. Een duidelijke zelfdoding dus.
Na het protocol na gelopen te hebben moet ik als conducteur dus naar buiten. In dit geval in het donker, met een lamp en een verbanddoos/afdekzeil. Ik loop met knikkende knieën langs de trein naar achter en schijn ook onder de trein met mijn lamp. Want ik weet niet precies waar het lichaam zich bevind.


Mijn eigen mening of ik naar buiten wil of moet ben ik nog aan het vormen. Ik persoonlijk zal gezien mijn karakter altijd naar buiten gaan. Ik ben erg zorgzaam en zal dus kijken of ik kan helpen en zou mijn reizigers willen behoeden voor wat ze kunnen zien (door het lichaam af te dekken) . Afgelopen maandag heb ik zelf mijn eerste aanrijding gehad in de 5 jaar dat ik dit werk doe. Ik heb geluk gehad want wij reden een auto aan waar de bestuurder 2 seconden eerder uit gestapt is. De schrik zit er wel in al weet ik dat dit een ongeluk is en ik geluk heb gehad.

O wat ik nog vergeet. Gister zeiden ze in het filmpje uit 4 springer per week. Dit zijn cijfers zonder de ongevallen! Het zijn dus 4 zelfdodingen (bewezen) per week. Als we kijken naar ieder ongeluk+ zelfdodingen is het 1,8 per dag!

Ik snap de discussie zelfdoding of ongeval eigenlijk niet zo goed. In mijn werk heb ik regelmatig met overlijdens te maken en voor mij maakt het echt geen bal uit of het nou een zelfdoding of een ongeval betreft. Mijn drive om hulp te verlenen is hetzelfde. Er zijn inderdaad veel mensen die (een poging) tot zelfdoding doen bij wie duidelijk is dat die geestelijk niet meer te genezen zijn... Maar die man in 1 vandaag was er wel bovenop gekomen. Hij leek mij zelfs redelijk gelukkig.

Wie zijn wij om dan maar te 'beslissen' dat hulp bieden in geval van een zelfdoding minder belangrijk zou zijn?

Misschien ben ik nu een kreng maar ik verleen 'liever' hulp aan iemand die nog niet dood wilt als aan iemand die eruit wilt stappen. Puur naar het moment gekeken. (dus niet alles aan wat er vooraf is gegaan).