Dik zijn is niet per sé ongezond

AMSTERDAM - Het is een ingeburgerd idee: ben je dik of heb je overgewicht dan ben je per definitie ongezond. Niets is minder waar, blijkt uit nieuw onderzoek.

Mensen die kampen met overgewicht, maar wel gezond eten en bewegen, leven net zo lang als slanke mensen. Een gezonde levensstijl zou cruciaal zijn, aldus Canadese wetenschappers. Zij ontwikkelden een nieuwe meetmethode (Edmonton Obesity Staging System) waarmee nauwkeurig werd bijgehouden hoe het lichaam van de obese deelnemers zich ontwikkelde.

De zware mensen die er een gezonde levensstijl op nahielden, scoorden lager op het spectrum. Uit het onderzoek bleek dat deze deelnemers minder kans hadden op hart- en vaatziekten dan de slanke groep.

Het onderzoek werd uitgevoerd onder 6000 obese mensen en 23000 niet-obese deelnemers.


http://www.telegraaf.nl/vrouw/gezond_leven/10376852/___Dik_betekent_niet_per_se_ongezond___.html?p=36,2

Eindelijk goed nieuws.

Kan ik wel inkomen. Ik ben dun maar heb wel een ongezonde levensstijl.

Tja, dat zeg ik ook al jaren. Ik ken genoeg chubby people die veel sporten en prima eten.
Ik ben zelf ook niet de dunste, maar ik ben wel ongezond. Maar dat heeft meer met stress te maken denk ik...

-

Sja meestal ben je niet extreem dik wanneer je er een gezonde eet- en levensstijl op nahoudt. Uitzonderingen natuurlijk daargelaten.

Ik vraag me ook af hoe obese deze mensen zijn. Teveel vet rondom de buikorganen is en blijft gewoon slecht. En daarmee verhoogte juist de kans op hart en vaat ziekte.

Net als het berekenen van BMI. Er wordt helemaal geen rekening gehouden met het spiergewicht van mensen. Een bodybuider valt namelijk ook onder de categorie obese, terwijl deze geen grammetje vet aan zijn lichaam (of rond zijn organen) heeft zitten.

Ik ben ook wel benieuwd naar het echte artikel van de wetenschappers, maar ik zou niet weten waar ik op moet zoeken.

Om overgewicht te hebben voor een onderzoek, wordt volgens mij meestal BMI gebruikt.

Ik eet ook redelijk gezond. Mijn BMI is net te hoog (nog geen 26). Meeste vet zit op mijn benen en borsten, denk dus ook dat mijn lichaam gezond is. Ik zou er alleen voor mijn figuur wat af willen.
Het hangt er inderdaad van af hoeveel te zwaar je bent en waar het zit.

Edit: Ik ben dus niet obese, goed lezen na een lange dag valt me zwaar

Dik en obese zijn geen synoniemen, dus ik ben ook erg benieuwd naar dit onderzoek zelf. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat er erg veel mensen met obesitas zijn die gezond eten en veel bewegen. Wat hebben we dus in de praktijk aan dit onderzoek? Of is het om te bewijzen dat slank geen synoniem is voor gezond?

Dit wist ik al langer.. Ik eet waarschijnlijk meer fruit en drink wellicht meer water dan menig slank persoon in mijn omgeving. Ik ben niet extreem dik, maar heb wel wat overgewicht. Daarbij loop ik ook hard en ben ik gek op sporten, maar toch gaat het er niet af..

Ik ben ook wat dikker maar eet wel gezond. Ook heb ik een prima cholestorol gehalte (bij dikkere mensen met een slechte eetgewoonte is deze vaak hoog).

Hehe, eindelijk eens iets positiefs.

Ik ben ook te dik.
Maar eet gezond, drink veel water en doe elke dag 45 min tot 90 min wii fit plus en voetbal daarnaast 2 keer per week (& soms een wedstrijd op zaterdag) Ik denk dat mijn conditie gemiddeld beter is dan die van iemand die 10 kg lichter is..
Ik val alleen zoooo langzaam af! Ik zou niet weten wat ik nog meer kan ..

Maar om mezelf nou ongezond te noemen, omdat ik dus dik ben.. Nee..

Maar wat is dik dan? Want ik vind overgewicht en dik echt wel iets anders. Overgewicht hoeft helemaal niet ongezond te zijn natuurlijk maar als je echt te dik word lijkt het me niet dat het gezond is. Als je veel sport en gezond eet word je echt niet te dik.

loura schreef:Maar wat is dik dan? Want ik vind overgewicht en dik echt wel iets anders. Overgewicht hoeft helemaal niet ongezond te zijn natuurlijk maar als je echt te dik word lijkt het me niet dat het gezond is. Als je veel sport en gezond eet word je echt niet te dik.

En toch heb ik fors overgewicht.. Een BMI van 30 & zal ik zo'n 16 kg af moeten vallen om op de rand van "gezond gewicht" te zitten.
Ik ben in korte tijd veel aan gekomen door medische problemen/klachten. Het is naar mijn mening dus ook niet altijd waar dat mensen die te dik zijn het er maar aanvreten. Ik heb het er ook niet aangevreten & doe er alles aan om het eraf te krijgen, wat mede door dat medische stuk moeilijk is..
Dus ga mij nu alsjeblieft niet vertellen dat je niet dik kan worden als je gezond eet & sport, want dat kan wel & ik ben het levende bewijs..

xxDila schreef:

loura schreef:Maar wat is dik dan? Want ik vind overgewicht en dik echt wel iets anders. Overgewicht hoeft helemaal niet ongezond te zijn natuurlijk maar als je echt te dik word lijkt het me niet dat het gezond is. Als je veel sport en gezond eet word je echt niet te dik.

En toch heb ik fors overgewicht.. Een BMI van 30 & zal ik zo'n 16 kg af moeten vallen om op de rand van "gezond gewicht" te zitten.
Ik ben in korte tijd veel aan gekomen door medische problemen/klachten. Het is naar mijn mening dus ook niet altijd waar dat mensen die te dik zijn het er maar aanvreten. Ik heb het er ook niet aangevreten & doe er alles aan om het eraf te krijgen, wat mede door dat medische stuk moeilijk is..
Dus ga mij nu alsjeblieft niet vertellen dat je niet dik kan worden als je gezond eet & sport, want dat kan wel & ik ben het levende bewijs..

Ik snap best dat je aan kan komen door medicijnen, daar heb ik het in dit geval niet over.

@Dila, maar als je dik bent geworden door gezondheidsproblemen dan ben je in feite toch ook dik geworden door ongezonde redenen? Ik vind het te kort door de bocht om te stellen dat je alleen te dik kunt worden omdat je zelf op een ongezonde manier met je lichaam omgaat, maar als je echt overgewicht hebt kan ik me wel voorstellen dat dat een teken is dat er iets met je lichaam aan de hand is (geweest) wat niet gezond voor je is of was, of dat nou een ongezonde leefstijl is of, zoals bij jou, medische problemen.

Susan schreef:@Dila, maar als je dik bent geworden door gezondheidsproblemen dan ben je in feite toch ook dik geworden door ongezonde redenen? Ik vind het te kort door de bocht om te stellen dat je alleen te dik kunt worden omdat je zelf op een ongezonde manier met je lichaam omgaat, maar als je echt overgewicht hebt kan ik me wel voorstellen dat dat een teken is dat er iets met je lichaam aan de hand is (geweest) wat niet gezond voor je is of was, of dat nou een ongezonde leefstijl is of, zoals bij jou, medische problemen.

Dat bedoelde ik eigenlijk vooral te zeggen. Ik merk dat ik me vaak wat persoonlijk aangevallen voel als dit soort dingen voor bij komen.. Omdat ik nu al lange tijd kamp met het overgewicht en er alles aan doe om er vanaf te komen & dit gewoon moeilijk gaat. Dan vind ik het vervelend dat sommige mensen zeggen dat je niet dik kunt worden als je gezond eet. Ook toen het slecht ging en ik zoveel aan kwam, at ik alleen gezonde dingen, vetten/suikers kon ik niet eens verdragen. Het is dus ook een beetje mezelf dat ik me hier vaak persoonlijk wat van aantrek.

Ik persoonlijk vind dik zijn wel ongezond.. Hoe je het ook went of keert, het is een zwaardere belasting voor je lichaam, denk hierbij aan je voeten, enkels, knieën en heupen die die extra kilo's mee moeten dragen. En dan maar niet te spreken over de vetophopingen rondom je organen. De verhoogde kans op hart en vaatziekte, een hoog cholestrol, hoge bloeddruk, suikerziekte, etc...

Ik ben zelf te dik, en dan niet 10 kilo maar heel wat meer. Ik heb een veel te hoog BMI en val daar echt onder de categorie obesitas. Ik heb dit zelf veroorzaakt, natuurlijk is het ook een beetje aanleg, mijn man kan bijv alles eten en komt geen kilo aan, als ik in 1 week een keer en patat en pizza eet zit er geheid een pond extra aan.

Zodra ik gestopt ben met borstvoeding, ga ik zorgen dat mijn BMI naar beneden gaat, wat het eindelijke gewicht moet worden weet ik niet, ik vind het belangrijker dat mijn BMI weer "gezond" aangeeft.

Susan schreef:@Dila, maar als je dik bent geworden door gezondheidsproblemen dan ben je in feite toch ook dik geworden door ongezonde redenen? Ik vind het te kort door de bocht om te stellen dat je alleen te dik kunt worden omdat je zelf op een ongezonde manier met je lichaam omgaat, maar als je echt overgewicht hebt kan ik me wel voorstellen dat dat een teken is dat er iets met je lichaam aan de hand is (geweest) wat niet gezond voor je is of was, of dat nou een ongezonde leefstijl is of, zoals bij jou, medische problemen.

Maar dat klopt ook niet helemaal voor iedereen.
Te dik zijn is natuurlijk nooit gezond, zeker niet als je veel buikvet hebt.

Maar in mijn geval ben ik 36kilo aangekomen door medicatie die ik uit voorzorg moest slikken. familiair cholesterol zit bij ons in de familie, mijne was voor familiair cholesterol niet te hoog maar omdat dit in de familie zit moest ik deze medicatie slikken.
Mensen zien alleen dat ik te dik ben en trekken hun conclusie, ik ben hard bezig met afvallen maar toch trek ik mij zulke dingen altijd wel aan.
Ik sport 2x in de week in de sportschool, ik zwem 1 of 2x in de week en verder wandel ik veel. Ik eet gezond etc dus ik leef wel gezond en val nu ook af. maar er moet nog een hoop af voor ik weer op een gezond gewicht zit

Ben ook wel benieuwd hoe dit onderzoek precies gedaan is

Ik ben ook wel benieuwd hoe dit onderzoek precies gedaan is. Ik vraag me ook af of deze 'gezonde dikke mensen' niet over een paar jaar heel veel zijn afgevallen. Want in het geval van Inge, jij bent zwaarder, eet gezond maar valt wel af. Ik denk dan ook in het algemeen dat deze mensen over een tijdje ook wel minder zullen wegen als ze gezond blijven eten en bewegen.

Natuulijk zullen in sommige gevallen medicijnen het proces tegenwerken maar eigenlijk zouden deze mensen in dit onderzoek niet gerekend 'mogen' worden tot de gezond dikken maar tot de 'kunstmatig' door medicijnen dikken. Medicijnen zijn natuurlijk nooit gezond.

Zijn de gezondheidsproblemen bij jou medicijnen Dila? Of bijvoorbeeld dat je niet kunt bewegen? Want bewegen en gezond eten gaat natuurlijk wel samen in dit onderzoek denk ik als 'gezond'. Heb je dit trouwens wel eens bij een arts aangegeven dat je bent aangekomen? Want het is natuurlijk wel echt klote als je er niks aan kunt doen.

Pien schreef:Ik persoonlijk vind dik zijn wel ongezond.. Hoe je het ook went of keert, het is een zwaardere belasting voor je lichaam, denk hierbij aan je voeten, enkels, knieën en heupen die die extra kilo's mee moeten dragen. En dan maar niet te spreken over de vetophopingen rondom je organen. De verhoogde kans op hart en vaatziekte, een hoog cholestrol, hoge bloeddruk, suikerziekte, etc...
Ik ben zelf te dik, en dan niet 10 kilo maar heel wat meer. Ik heb een veel te hoog BMI en val daar echt onder de categorie obesitas. Ik heb dit zelf veroorzaakt, natuurlijk is het ook een beetje aanleg, mijn man kan bijv alles eten en komt geen kilo aan, als ik in 1 week een keer en patat en pizza eet zit er geheid een pond extra aan.

Zodra ik gestopt ben met borstvoeding, ga ik zorgen dat mijn BMI naar beneden gaat, wat het eindelijke gewicht moet worden weet ik niet, ik vind het belangrijker dat mijn BMI weer "gezond" aangeeft.

Daar gaat het juist om. Dikke mensen die een gezonde levensstijl hebben, hebben niet meer kans op deze ziektes dan slanke mensen. Bovendien, zoals je beschrijft: je man kan alles eten en komt geen kilo aan. Er zijn genoeg mensen die alles eten en zonder aan te komen, die een ongezonde levensstijl erop nahouden. Die zouden dus ongezonder zijn dan dikke mensen die een gezonde levensstijl hebben.

Ik merk wel dat toen ik ondergewicht had (49 kilo) ik vaker zieker, duizeliger was dan nu. Ik viel toen vaker flauw en ik kreeg om de haverklap griep. Nu ben ik nog maar amper ziek.

Kleine zoektocht heeft dit opgeleverd:

Being fat doesn't necessarily mean that you're in poor health.

Or so suggests a study done by Jennifer Kuk, a York University assistant professor in the School of Kinesiology and Health Science in the Faculty of Health.

"Not all obese individuals have poor health," Kuk said. "Conversely, not all normal weight individuals have good health. You can have normal weight individuals who have high blood pressure, diabetes and poor lifestyle."

Kuk and her team looked at 6,000 obese Americans, comparing them to 23,000 healthy individuals.

The participants in the study were part of a 16-year longitudinal study in Dallas, Texas. Each underwent a preventative health exam.

Kuk and her team categorized the obese individuals using the Edmonton Obesity Staging System (EOSS), which was developed at the University of Alberta.

Individuals were classified according to their health risk using physical, psychological and physiological symptoms and divided into four stages.

In the EOSS classification scheme, individuals who have an elevated weight but no other health issues are placed into a group called Stage 0.

Stage 1 individuals have the beginning of some risk factors such as hypertension or high blood sugar that hasn't developed into diabetes.

Stage 2 individuals have obesity-related diseases that can include hypertension, diabetes and heart disease.

Stage 3 individuals have organ damage caused by, for example, heart attack, diabetes, stroke and depression. They may have shortness of breath while sleeping.

The study, published Monday in the journal of Applied Physiology, Nutrition and Metabolism, found those in Stage 0 and 1 of the EOSS had a similar risk of dying as normal-weight individuals and in some cases may even be healthier than those individuals.

"They actually had a lower risk of dying from cardiovascular causes such as stroke, heart attacks and heart failures than normal-weight individuals," Kuk said.

This could be because people in these groups had stable body weight and less weight loss over their lifetime.

They also tended to lose weight less frequently than those in other categories of EOSS.

Frequent yo-yo dieting and weight loss can put someone's health under stress, Kuk said.

"The process of going up and down is stressful for your body.

"It can be mentally stressful and these individuals have a higher risk of dying from heart disease and cancer."

Copyright (c) 2011 The Hamilton Spectator. All Rights Reserved.

Dit heb ik ook nog gevonden:
Section: HEALTH
OBESITY

New research suggests even those who appear 'thin on the outside' can be 'fat on the inside'

Two people walk into the doctor's office. One is a young woman, aged 24, who seems relatively healthy and plays soccer on weekends. The other is a large 32-year-old man who suffers from hypertension and sleep apnea. The woman is five foot five, about 190 lb.; the man is six feet tall, 265 lb. Under the classic definition, both are "obese," with a Body Mass Index of 30 or more (BMI is a ratio of weight to height). You don't have to be a doctor, though, to realize that both patients probably have a different set of health risk factors -- and require very different interventions as a result.

In most Western countries, roughly one-fifth of the adult population is obese, a condition that carries with it a well-known set of risks, from heart disease and diabetes to some cancers. But not all obesity is equal: beyond excess weight, many factors influence health, from fat distribution (so-called "visceral fat," which packs around the waistline, is the most dangerous), to diet, exercise and even a patient's genes. "Size is health in many people's minds, but it shouldn't be," says Dr. Arya Sharma, scientific director of the Canadian Obesity Network and chair for obesity research and management at the University of Alberta. "Skinny people can be unhealthy, and [larger] people can be healthy over a vast range of BMIs." Research from Sharma, and others, has experts reconsidering the definition of "obesity" as we know it.

The patients above are described in a recent paper by Sharma and Dr. Robert Kushner, a professor at Northwestern University's Feinberg School of Medicine. In it, they note the shortcomings of current methods used to clinically evaluate obesity in individuals. For example, patients "with the same BMI value can have an almost twofold difference in total body fat," they write. Even those who lose some weight don't necessarily improve their "overall health or functioning." Other factors aren't taken into account: cardiorespiratory fitness, for example, can hugely modify the dangers of having a high BMI.

In the paper, Sharma and Kushner propose a new way to evaluate obesity. Dubbed the Edmonton Obesity Staging System, it has five stages of obesity, from 0 to 4; those at the lowest stage have no apparent obesity-related risk factors or limitations, while those at stage 4 suffer from severe disabilities. At every stage, the recommended treatment is vastly different: for that 24-year-old woman, (who'd be at stage 0), counselling on healthy eating and exercise would be recommended to prevent further weight gain. Our male patient (a stage 2) would be considered for obesity treatments, including drugs and surgery. The system is meant to complement other tools like BMI and waist circumference, says Sharma. "We're trying to get at, 'Why are you this big?' "

That question, it seems, is crucial. "Weight isn't just a reflection of habits and character; there's a biological system that regulates it," says Paul Ernsberger, an associate professor of nutrition at Cleveland's Case Western Reserve University School of Medicine. Extra pounds brought on by a bad diet, he says, are "worse for you, pound for pound," than having a genetic predisposition toward being heavy. Ernsberger showed this by feeding naturally thin rats a high-sugar, high-fat diet, and comparing them to rats that were naturally obese. The formerly thin ones, he found, had more dangerous visceral fat packed around their organs, as well as more risk factors including high blood pressure and insulin resistance.

It could help explain why some obese people suffer from a host of health complications, while others appear to be reasonably healthy and fit. Obesity is an established risk factor for cardiovascular disease, but a surprising number of heavy individuals seem to have few or no other risk factors. In a study of 5,440 adults, a team from the Albert Einstein College of Medicine in New York found just over 51 per cent of overweight people, and 32 per cent of obese, had healthy levels of blood sugar, cholesterol, and other factors linked to heart disease. This could stem from "genetic differences between obese people," says Dr. Swapnil Rajpathak, one of the researchers. Those at risk may have more visceral fat around their organs. Environmental factors, like diet and exercise, also play a role. "Within the obese population, not everyone has bad outcomes," he says.

And within the normal weight population, clearly, not all outcomes are good: almost one-quarter of people with healthy BMIs were at risk of developing heart disease, that same study showed. Even thin people can carry an excess of visceral fat around the waistline, putting them at risk for everything from depression to some types of cancer. Jimmy Bell, a researcher at Imperial College in London, calls these people "thin outside, fat inside": they have healthy BMIs, he says, but "the characteristics of an obese person."

The obesity epidemic, it seems, isn't so cut and dried. "We need to stop saying, 'Everyone with a BMI over 25 needs to lose weight,' " says Christina Sherry, a nutritional science research fellow at the University of Illinois. "If you're trying to lose 20 lb., that stress in itself can cause more [health] complications than the weight you're trying to lose."

There's one point, though, that's impossible to argue: heavy people who improve their lifestyle are almost certainly better off, even if they never drop a pound. In a 2007 paper in the Canadian Journal of Cardiology, obesity expert Robert Ross and co-author Peter Janiszewski argued for the importance of exercise, whether it contributes to weight loss or not. Physical activity reduces waist size and visceral fat deposits, even if a person's weight stays the same; it has a host of other positive effects, too. In a new study from the University of Illinois, just modest amounts of exercise -- even without a change in diet -- were shown to confer benefits, including less fat in the liver and better insulin sensitivity. "Exercise is medicine, period," says Ross, a professor at Queen's University. "You become physically active, and you reduce your risk for almost any disease on the planet."

Diet, too, is crucial. "By definition, a healthy diet is something you can follow for life," he says. The same is true of any exercise program. "This is a lifestyle-based disease," Ross says. "The question is, how do we treat it with lifestyle?"

Obesity expert Jean-Pierre Després, a professor at Université Laval and scientific director of the International Chair on Cardiometabolic Risk, has been trying to do just that. In a recently completed study, Després and his team followed 144 viscerally obese men who, over the course of three years, met regularly with a nutritionist and kinesiologist. Diet and exercise programs were negotiated with individual subjects, and tailor-made to fit their lifestyles: "If the patient drinks four cans of Coke a day, we say, let's cut that by half," he offers. Their exercise preferences were taken into account, too. "The key point was to be flexible," Després says.

Results were remarkable: the men succeeded in losing large amounts of visceral fat from the waistline, even when they didn't drop a significant number of pounds. They showed a marked improvement in risk factors for diabetes and cardiovascular disease, suggesting that losing visceral fat, not achieving a "healthy weight," should be the clinical goal.

The obesity crisis may be more nuanced than we ever imagined. Its most effective treatment, though, still seems to be the most basic of all. "When you exercise and eat a balanced diet," says Ross, "you're taking the best medicine we have."

~~~~~~~~

By Kate Lunau


Unequal Weight
For some, extra weight is not a huge health problem. The Edmonton Obesity Staging System is a new way to evaluate the risks of obesity.

STAGE

0

DESCRIPTION

No apparent obesity-related risk factors (e.g., blood pressure, blood fats, etc. within normal range), no physical symptoms, no psychological concerns, no functional limitations and/or impairment of well-being

MANAGEMENT

Identification of factors contributing to increased body weight
Counselling to prevent further weight gain through lifestyle measures including healthy eating and increased physical activity
STAGE

1

DESCRIPTION

Presence of early-stage risk factors related to obesity (e.g., borderline hypertension, elevated liver enzymes, etc.), mild physical symptoms (e.g., shortness of breath on moderate exertion, occasional aches and pains, fatigue, etc.), mild psychological concerns, mild functional limitations and/or mild impairment of well-being

MANAGEMENT

Investigation for other (non-weight-related) contributors to risk factors
More intense lifestyle interventions, including diet and exercise to prevent further weight gain
Monitoring of risk factors and health status
STAGE

2

DESCRIPTION

Presence of established obesity-related chronic disease (e.g., hypertension, type 2 diabetes, sleep apnea, osteoarthritis, reflux disease, polycystic ovary syndrome, anxiety disorder, etc.), moderate limitations in activities of daily living and/or well-being

MANAGEMENT

Initiation of obesity treatments including considerations of all behavioural, pharmacological and surgical treatment options
Close monitoring and management of related diseases and disorders as indicated
STAGE

3

DESCRIPTION

Established end-organ damage such as heart attack, heart failure, diabetic complications, incapacitating osteoarthritis, significant psychological concerns, significant functional limitations and/or impairment of well-being

MANAGEMENT

More intensive obesity treatment including consideration of all behavioural, pharmacological and surgical treatment options
Aggressive management of related diseases and disorders as indicated
STAGE

4

DESCRIPTION

Severe (potentially end-stage) disabilities from obesity-related chronic diseases, severe disabling psychological concerns, severe functional limitations and/or severe impairment of well-being

MANAGEMENT

Aggressive obesity management as deemed feasible
Palliative measures including pain management, occupational therapy and psychosocial support
SOURCE: DR. A.M. SHARMA AND DR. R.F. KUSHNER