Ervaringen inleiding gevraagd...

Ik ben met spoed ingeleid omdat mijn vruchtwater al 5 dagen was gebroken zonder dat we dat wisten. Ik moest om 7u op de afdeling komen en daar gingen ze eerst kijken of ik ontsluiting had. dit was gelukkig zo had ong. 2 cm ontsluiting. Hierdoor hoefde ik geen veter in. Ze gingen eerst kijken hoe het met de baby was door een ctg en om 9uur kreeg ik het infuus. Dit deed nog niet zoveel tot 11u toen begonnen de weeén en ging de ontsluiting ook bevordelijk. Om 12 uur werden ze steeds krachtiger en regelmatiger. rond 13.15 uur had ik 10cm en om 13.30 werd hij geboren!! Heb er ruim 4,5 uur overgedaan.
Mij is de inleiding super meegevallen!!

Ik heb het trouwens zonder pijnmedicatie gedaan!!
veels succes alvast!!

Ik heb op een zaterdag mijn balloncatheter gekregen rond 9uur. Diezelfde middag hem verloren rond 2uur. Ik had toen ik begon al wel 1cm ontsluiting maar mijn baarmoederhals was nog niet verweekd.

Pas de maandag ben ik verder ingeleid doordat ik hoge koorts heb gekregen. Toen ik eenmaal ingeleid werd heb ik na 4uur een ruggenprik gehad. Wat een verademing zeg, heerlijk!!
Uiteindelijk heeft de totale bevalling bijna 11uur geduurd.

Heel veel succes. Je kleintje zal deze week geboren gaan worden!!!

Ik moest dinsdagochtend rond 6.30 bellen of er plek was om ingeleid te worden, zo ja, dan mochten we ons om 7.00 melden in het ziekenhuis. Gelukkig was er plek die dag, want ik was al 41,5 zwanger. Eerst moest ik een uur aan de CTG, rond 8.00 kreeg ik eerst een inwendig onderzoek en toen werd de eerste keer gel ingebracht. Ik moest toen weer een uur op bed, zodat de gel zijn werk kon gaan doen. Intussen kreeg ik ook weer de CTG band om mijn buik. Na dat uur mochten we wat gaan wandelen door het ziekenhuis. Ik had er nog geen weeën door, maar wel wat harde buiken. Af en toe moest ik tijdens het wandelen even stil blijven staan, omdat het toch wat te heftig aan voelde om door te kunnen lopen.
Rond een uur of 14.00 kreeg ik weer een inwendig onderzoek, om te kijken of de ontsluiting al vorderde, maar het schoot nog niet echt op. Ik zou eigenlijk weer gel krijgen, maar omdat het erg druk was op de verloskamers, waren ze wat laat om te controleren en was het al te laat om weer gel te krijgen. Als het zo langzaam bleef gaan, was er zelfs een kans dat ik naar huis zou moeten... Rond 17.00 weer een onderzoek, de ontsluiting was iets verder gevorderd, maar het was nog steeds maar 2 cm, maar we mochten gelukkig wel blijven. Rond 20.00 weer inwendig onderzoek, waaruit bleek dat ik op 3 cm zat, voldoende om de vliezen te breken! Hoera! Tot die tijd had ik nog steeds geen echte weeën gehad, hooguit wat heftige harde buiken. Helaas leverde het breken van de vliezen ook geen weeën op, dus rond 21.30 is toen het infuus aangezet met wee-opwekkers. Nou... dat heb ik geweten! Meteen kwamen de weeën en ook hier voelde het als een storm, geen idee of het dat ook was hoor. Wel had ik vooral rugweeën, dus het werd niet echt geregistreerd. Ik lag namelijk nog steeds aan de CTG. Rond een uur of 4.00/5.00 's nachts begon het toch wel heeeel erg zeer te doen en besloot ik dat ik toch pijnstilling wilde. Vooraf had ik gezegd het zelf te willen doen, maar ik hield het niet meer uit, ik kwam niet meer goed tot rust tussen de weeën door. Ik kreeg toen een prik in mijn been, want de ruggenprik vond ik eng en wilde ik dus niet. Door die prik kon ik tussen de weeën door wat rusten en zakte ik af en toe weg in een slaap. Duurde niet lang iedere keer, maar ik voelde me wel wat uitgeuster daardoor. Rond 8.30 's ochtends werd het toch weer erg heftig en kreeg ik persdrang. Na wederom een inwendig onderzoek bleek ik inderdaad volledige ontsluiting te hebben, maar ze voelde ook dat F niet volledig ingedaald was, dus ik moest het nog even proberen weg te puffen... Rond 9.00 mocht ik mee gaan persen, maar wel rustig aan. Na twee persweeën kreeg ik de opdracht om bij de volgende wee niet mee te persen, want ze wilde een inwendig onderzoek doen. Daaruit bleek dat F totaal niet zakte en dus niet via de natuurlijke weg geboren ging worden. Op dat moment was ik zoooo overdonderd en verdrietig dat ik echt heel erg moest huilen. Ik was teleurgesteld in mijn eigen lichaam. Ik moest toen op het laatste moment mijn oorbellen uit doen, want ik zou een ruggenprik krijgen, dus toch... Daarna overklimmen op een ander bed, en dat allemaal terwijl ik weeën had. Het infuus was wel al uitgezet, maar de weeën kunnen ze natuurlijk niet uitzetten. Daarna werd ik naar de OK gereden, waar ik wéér op een ander bed moest klimmen met weeën en toen werd de ruggenprik gezet. Ik heb een paar keer tegen de anesthesist gezegd dat ik het heel eng vond, maar hij stelde me gerust dat het niets voorstelde. Gelukkig stelde het ook niets voor.
F is uiteindelijk om 10.34 geboren, via keizersnede dus. Het klinkt allemaal heel heftig, maar zo heb ik het allemaal niet ervaren. Helaas had ik ergens halverwege de bevalling koorts gekregen, en dat duidde op een infectie. Daarvoor kreeg ik antibiotica en daardoor moest F de couveuse in, omdat hij ook van een infectie werd verdacht. Uiteindelijk bleken we beide geen infectie te hebben, maar uit voorzorg hebben we dus wel beide AB gehad.

Heel veel succes in ieder geval! Weet je al wanneer je je moet melden?