Ervaringen inleiding gevraagd...

Hoi meiden,

Ben toch naar het ziekenhuis geweest en dat is maar goed ook want het vruchtwater kan nu nog, maar houd niet meer over.
Nu word ik van de week ingeleid en vroeg ik me af wat kan ik verwachten en wat zijn jullie ervaringen zijn met inleiden en hebben jullie nog tips voor me?
Hebben jullie ook pijnstilling gehad? Zo ja, welke?
(oh en graag niks op fb zetten hierover )

Oh spannend! Wat wil je precies weten? Ja toen het eenmaal op gang kwam heb ik een ruggeprik gehad. Ik ben ingeleid d.m.v. een ballon.

Mijn in,eiding stond gepland, maar de nacht ervoor zijn mijn vliezen gebroken en is de bevalling vanzelf op gang gekomen... Dus wie weet komt het nog vanzelf goed vannacht

Ik moest 's ochtends om 07.00 uur aanwezig zijn. Ik moest eerst aan de CTG en kreeg daarna de eerste pil ingebracht. Deze deed nog niks. Rond het middaguur weer aan de CTG en daarna de tweede pil, welke ook weer niks deed. Aan het eind van de middag nog een keer aan de CTG en kreeg daarna de derde pil ingebracht. Kort hierna mocht ik voor de nacht naar huis, ze zouden de volgende dag weer verdergaan. In de auto kreeg ik echte weeën, waar echt nog geen minuut tussen zat. We zijn dus weer teruggegaan. Om 23.10 uur diezelfde avond is onze dochter geboren.

Ik heb om pijnstilling gevraagd omdat ik vanaf de eerste wee in een weeën storm zat en geen tijd had om even 'op adem' te komen. Ik kreeg een infuus, waarbij ik mezelf 'een shot' kon toedienen zodat ik even in een roesje zat. Zo leek die ene minuut tussen de weeën voor mij wel een paar minuten.. heerlijk! Het haalt de pijn zeker niet weg, maar wel een beetje de scherpe randjes. Vond het een prima pijnstilling.

Ik krijg eerst nog wel zo'n ballonding in me om de boel rijp te maken van onder, want ik zit nog helemaal dicht haha.
Maar dat zal wel de hele dag duren voordat dat klaar is?
Heb je daarna bijv ook meer kans dat je kindje of jijzelf complicaties hebt of dat je daarna vrij snel naar huis kunt?
Dat zal voor iedereen wel anders zijn denk ik?

Oh en Charlie, vond jij de ruggeprik fijn? Bij hoeveel cm heb jij die gekregen?
Die krijg je op de ok toch?

Ik ben ingeleid. Ik kreeg 's ochtends gel ingebracht om ontsluiting op te wekken. Uurtje liggen daarna uurtje lopen. Kijken of er al ontsluiting was. Helaas niet. 's middags weer gel, zelfde ritueel. Nog niet voldoende ontsluiting. Toen nog een nachtje geslapen. Toen ik wakker werd had ik 3 cm. Niks van gemerkt. Als dat niet zo was had ik weer gel gekregen. Nu hebben ze mn vliezen doorgeprikt en infuus aangesloten. Wee-opwekken in het infuus. Dat was niet fijn vond ik, de weeen kwamen ineens zo snel achter elkaar dat ik er niks mee kon. Weeenstorm. Na een storm van 3 uur mocht ik gaan persen. Na een uur persen is onze zoon geboren.

Als je nog vragen hebt stel ze maar.

LDJ schreef:Oh en Charlie, vond jij de ruggeprik fijn? Bij hoeveel cm heb jij die gekregen?
Die krijg je op de ok toch?

Ik heb welgeteld 15 min van de ruggeprik genoten (ja die kreeg ik op de ok), toen ik alweer pijn kreeg. Die 15 minuten waren goddelijk! Het zetten heb ik ook totaal niet gevoeld. Ik dat de hele tijd aankaarten dat ik weer pijn voelde, maar de artsen hadden het superdruk, in elke kamer lag iemand te bevallen. En dus kwam er pas na bijna een uur een arts kijken waarom ik alweer pijn had. Toen bleek dat ik al 10 cm ontsluiting had . Dus in een uur van 3 cm naar 10.

LDJ schreef:Ik krijg eerst nog wel zo'n ballonding in me om de boel rijp te maken van onder, want ik zit nog helemaal dicht haha.
Maar dat zal wel de hele dag duren voordat dat klaar is?
Heb je daarna bijv ook meer kans dat je kindje of jijzelf complicaties hebt of dat je daarna vrij snel naar huis kunt?
Dat zal voor iedereen wel anders zijn denk ik?

Ja ik kreeg wo. ochtend de ballon ingebracht, die viel er 's avonds toen uit. De volgende dag nog steeds niks op gang gekomen, toen kreeg ik een infuus en ging het net zoals iemand anders hier schreef...een weeenstorm. Toen ging het snel.

Ik was 's morgens om 8 uur in het ziekenhuis, kreeg om 10 uur de eerste pil, om 2 uur de 2e.. Deze deden niks.
om 19 uur had ik nog visite, deze gingen om 8 uur weg, ik kreeg gelijk nog een 3e pilletje. Binnen 5 minuten daarna braken mijn vliezen en zag mijn man de visite nog de parkeergarage inlopen:p Even om aan te geven hoe snel dat ging
Ik heb een ruggenprik gehad, omdat ik ook meteen in een ontzettende weeënstorm terecht kwam, maar deze was niet goed gezet/mijn lichaam reageerde niet goed. Eerst ging ik hallucineren en was ik even 20 jaar terug in de tijd. Ik praatte als een klein kind. Dit duurde 15 minuten. Daarna deed mijn been enorm veel pijn, wat niet te houden was. Dit was pas over toen na 1,5 uur de ruggeprik eruit gehaald werd.
's nachts om 1.30 is T. geboren.

Mocht je twijfelen over pijnstilling want een ingeleide bevalling kan heftig zijn.
Het pompje met infuus is morfine, hiermee haal je de scherpte eraf. en bij mijn heeft het ervoor gezorgt dat ik het meeste niet meer weet.
Ruggeprik kan ervoor zorgen dat je de weeën niet meer voelt. Bij een inleiding kan dat prettiger zijn. Ik heb alleen een ruggeprik gehad vanwege de keizersnee en ik heb van die prik niks gevoeld. (mocht je er bang voor zijn, dat hoeft niet )

Succes en hopelijk heb je snel je kindje in je armen!

Ik ben op een andere wijze ingeleid. Mijn vliezen zijn gebroken en heb een infuus gehad. Veel sterkte meid. Het is zo spannend allemaal.

Ik heb geen pijstilling gehad. Er is uiteindelijk besloten om een keizersnede uit te voeren omdat J. de groot was voor mijn bekken (hij is ook nooit vollededig ingedaald).

Bij mij was alles open beiden keren, dus mijn vliezen werden geprikt & een uur later aan het infuus om de weeen wat actiever te maken.

Bij Y. kreeg ik nog een ruggenprik, maar toen ik terug kwam bleek ik 10cm te hebben mocht ik gaan persen. Bij E. ging ik van 4 naar 7 en was een ruggenprik niet meer haalbaar. Daarom zouden ze een spuit klaar leggen die ik in mijn bil of bovenbeen zou krijgen, maar ook dat mocht niet meer baten omdat ik toen al 10cm had en mocht persen.

Ik ben niet ingeleid, maar wil je even heel veel succes wensen! Spannend hoor!

Bij mij werden gelijk de vliezen door geprikt en een infuus aangebracht.rond 10:30 kreeg ik de eerste wee en om 11:33 is mijn zoon geboren.

Dank jullie voor jullie reacties!!

Dank je Moniek!

Zo Yvonne, dat is mooi snel zeg!!

Ik moest 's ochtends om 7.00 uur in het ziekenhuis zijn en werden mijn vliezen gebroken en kwam het infuus eraan. Tegen 13.00 uur begonnen de weeën en tegen 15.30 uur wist ik niet meer waar ik het moest zoeken, maar had ik nog maar 2-3 cm ontsluiting. heb toen een ruggenprik gehad en vond het heerlijk tegen 18.30 uur kwam er meer pijn terug en tegen 20.15 uur had ik volledige ontsluiting en moesten alle toeters en bellen er nog af, want niemand had dat zien aankomen. Vervolgens is om 21.00 uur ons meisje geboren. Ik vond het inleiden best heftig en was erg blij met de ruggenprik. Ik kijk wel met een heel goed gevoel terug op de bevalling.

Ben nog vergeten veel succes te wensen. Dus bij deze heel veel succes.

Ik heb zelf geen kinderen en dus ook geen ervaring, maar weet er wel het een en ander vanaf dus misschien heb je toch wat aan mijn antwoord Het zit ongeveer zo:

Je moet inderdaad een onderscheid maken tussen het rijpen van de baarmoedermond (ook wel 'primen') en het echte inleiden.

Rijpen van de baarmoedermond is nodig als er minder dan 2 cm ontsluiting blijkt te zijn en/of als je baarmoedermond nog heel stug aanvoelt. Dit wordt over het algemeen als voorwaarde gezien voor een inleiding, omdat als je start met inleiden bij een onrijpe baarmoedermond je de kans vergroot op een keizersnee.

Dit rijpen gaat in de meeste ziekenhuizen in Nederland tegenwoordig idd met zo'n ballon. Per ziekenhuis verschilt het protocol weleens een beetje, maar over het algemeen laten ze je niet langer dan 48 uur met een ballon rondlopen. (Soms verwisselen ze hem na 24 uur voor een ballon met iets meer water, als hij dan nog niet vanzelf is uitgevallen).
Het plaatsen van de ballon is niet heel prettig en kan menstruatieachtige krampen geven. Maar de meeste vrouwen vinden het wel goed te doen. Als de ballon eenmaal op zijn plaats zit, mag je gewoon door het ziekenhuis lopen, je hoeft niet op bed te blijven liggen ofzo. Wel blijf je over het algemeen opgenomen.

Als de ballon uitvalt, heb je vaak voldoende ontsluiting om te gaan inleiden, dit wordt dan nog een keer gecontroleerd. Als je genoeg ontsluiting hebt, breken ze eerst je vliezen en word je aan het CTG gelegd. Ze kijken dan een uurtje of je spontaan weeen krijgt. Als dit niet zo is krijg je vervolgens een infuus met weeenopwekkers om de weeen te laten beginnen (meestal zijn die weeenopwekkers wel nodig).


Heel veel succes vast met je bevalling!

Mijn ervaring en gedachte die ik aan mijn inleiding heb overgehouden: nooit meer eerst dat infuus en dan pas de ruggenprik. De volgende keer wil ik eerst een ruggenprik, dan pas verder met inleiden.

In het kort:
Mijn weeën begonnen in de nacht van zondag op maandag. Ze kwamen meteen regelmatig, maar ik vond het goed te doen. Ik prees me gelukkig en dacht: als dit het is, eitje! De tijd vorderde en de weeën bleven komen. Inmiddels was ik ruim 10 uur en twee pethidine-injecties verder, maar zonder resultaat. Ik was amper een halve centimeter opgeschoten. De weeën waren alleen te heftig om mij naar huis te sturen, dus ik werd met een flinke cocktail van medicijnen de nacht in gestuurd. Als ik voldoende ontsluiting had om mijn vliezen te breken, zouden ze me dinsdagochtend inleiden.

De volgende ochtend had ik inderdaad voldoende ontsluiting. Mijn vliezen werden gebroken, de hartslagmeter werd op J. d'r hoofdje geplakt en ik kreeg het infuus. Dat heb ik geweten. Ik kreeg weeën, niet te zuinig. Ik kreeg ze gelijk al niet meer weggepuft, ik vloog echt tegen het plafond. De ene wee was nog niet weggetrokken, of ik zat alweer midden in de volgende. Omdat ik tot dan toe absoluut geen ruggenprik wilde, had ik die nog niet. Ik kan je vertellen: ik had mijn infuus nog geen 10 minuten, toen smeekte ik al om een ruggenprik. Helaas waren ze op dat moment net de OK's aan het opstarten, dus de anesthesist had geen tijd. Ik heb twee uur lang liggen huilen, schreeuwen en weet ik wat van ellende. Heb gesmeekt dat infuus eruit te halen. Eén ding wist ik zeker: dit nooit weer. Gelukkig kon ik toen éindelijk naar boven voor de ruggenprik. Vanaf het moment dat die prik zat, was het prima te doen. 9 uurtjes na het breken van mijn vliezen was J. geboren, na een bevalling van 36 uur (al was deze op papier maar 9 uur)

Moraal van het verhaal: op zich kijk ik positief terug op de inleiding, maar wel pas vanaf de ruggenprik. Ik vond het prima te doen en was blij dat de bevalling op deze manier tenminste vorderde. De volgende keer wil ik daarom absoluut eerst een ruggenprik, voordat ik opwekkers krijg. En inmiddels zijn we alweer een tijdje bezig voor een tweede, dus met dat 'dit nooit weer' is het ook wel goed gekomen


Veel succes in elk geval!

Ik zou ingeleid worden met een infuus, maar nadat ze de vliezen hadden gebroken werden de weeën uit zichzelf heftiger en iets meer dan een uur later is mijn zoon toen geboren.

Succes!

Ik werd ingeleid omdat ik die keuze had gekregen en daar dus voor had gekozen. Ik liep rond met 4-5cm ontsluiting en vliezen die op breken stonden. Ik kon niet meer slapen door de voorweeën en was bang dat ik geen energie meer zou hebben bij de bevalling.

Ik moest 's avonds binnengaan, kreeg 's nachts weer (voor)weeën en om 8u hebben ze me aan het infuus gelegd. Het ging heel snel. Om 10u41 was Louise geboren. Ze was wel een sterrenkijkertje en de laatste cm wilde niet vorderen en haar ademhaling zakte gevaarlijk laag dus hebben ze haar er met de zuignap uitgehaald.

Geen ervaring, maar wil je heel veel succes wensen!

Ik ben bij H. ingeleid vanwege een te hoge bloeddruk.
Op maandag om 17.00 is er gel ingebracht en werd me heel duidelijk verteld dat ik er niet op moest rekenen de dag erna al te bevallen. Het was mijn eerste kindje en meestal moesten ze dan nog wel een keer of 2-3 gel inbrengen en in de nacht zouden ze niks doen. Dus.... Om 18.00 mocht ik terug naar mijn kamer en is mijn man snel friet met snacks gaan halen. Mijn zus was er ook al en toen mijn man om 19.00 terug kwam was ik al weeën weg aan het puffen. Snel mijn kroket opgegeten en toen naar de verloskamers om me te melden.

De VK geloofde niet dat ik echte weeën had. Dat kon echt niet. Eerste kindje, 1x gel en na een goede 2uur al weeën. Ga maar douchen, dan stoppen ze wel. Uhuh. Niet dus.
Tegen een uur of 01.00 trok ik het niet meer zo en kreeg ik een pethidine prik in mijn been. Ik heb toen heerlijk 2uur geslapen.
Echter zou ik nooit meer voor zo'n prik kiezen. Het kan de hartslag van je kindje namelijk erg beinvloeden en dat is bij H. ook gebeurd. Haar hartslag zakte steeds weg waardoor ik steeds op mijn zij moest gaan liggen. Dat is echt niet fijn tijdens zulke weeën. Uiteindelijk mocht ik rond 08.00 gaan persen en om 08.20 is ze geboren.
Ik heb de bevalling helemaal niet als heftig ervaren. En ook zeker niet heftiger dan mijn gewone bevalling van de jongste.

Bij de jongste heb ik een pompje gekregen (remifentanil).
De werking is vrijwel hetzelfde als die prik in je been maar hier blijft de stof niet zo lang in je systeem zitten waardoor het nauwelijks bij je kindje kan komen. Ik zou bij A. overigens ook ingeleid worden maar vroeg in de ochtend braken spontaan mijn vliezen.

Heel veel succes!

Mijn inleiding stond gepland, ik moest me om 7.00 in het ziekenhuis melden.
Om 6.00 bij het opstaan kreeg ik opeens de 1e wee, en toen ik om 7.00 in het zkh kwam had ik al 3 cm ontsluiting.
Om 12.30 was onze zoon er.

Ik hoop voor je dat je kleine zich ook nog spontaan meld!
Succes!