nav wist er iemand dat jouw bevalling begonnen was?

Jezzie89 schreef:

Charlie schreef:

Printje schreef:

Charlie schreef:Hier wist niemand het. Ik wist zeker dat mijn ouders gek van zorgen zouden zijn, door alle complicaties. Ik heb dus gelogen over de datum whahaha. En mijn man tijdens de bevalling regelmatig laten inloggen op whatsapp omdat ik mijn moeder ken en wist dat ze daar zou gluren of ik nog online was geweest. Toen ik was bevallen en mijn man ze belde waren ze zó blij.

hahahaha wat slim van die What's app en een slimme tip want mijn moedertje lief is namelijk ook zo...

Hahahaha, ja die moeders. Die whatsappte me al elke ochtend en als ik niet meteen antwoordde zat ze al in de stress. Met wordfeuden was ik om die reden al gekapt want dat kan mijn man niet zo goed als ik hahaha.

Ik had s ochtends tijdens de weeën nog wordfeud gedaan met mijn moeder! Dus die had het ook niet verwacht!

hahah het is dat R hoogstwaarschijnlijk naar haar toe gaat anders moet ik ook dat soort dingetjes toepassen denk ik. ons mam is zo nieuwsgierig.... ze wil ook bijv heel graag de naam weten. Nu heb ik haar verteld dat ze dat allang had kunnen weten omdat de naam een hele tijd in de wc gehangen heeft. ( het is namelijk een naam die een collega van mij ook heeft)

Toen ze dat hoorde hahahahaha.....ze is zo nieuwsgierig.

Wij wilden in eerste instantie iedereen pas bellen als d baby er was, maar omdat t inleiden 5 dgn duurde hebben we op dag 3 toch besloten om onze ouders op de hoogte te brengen. Verder wisten er wel een aantal dat ik was opgenomen ivm hoge bloeddruk, maar niet dat ze al aant inleiden waren.

Parel schreef:Hier wist mijn moeder het (gebeld tijdens een wee haha), en mijn beste vriendin. Daarvan wist ik op mijn beurt ook weer dat zij ingeleid werd, ik kreeg nog een whatsappje uit de verloskamer met een foto van het uitzicht haha

Haha behalve dan dat ie in R.dam is geboren was het uitzicht wel mooi he!

Hier wisten mijn (schoon) ouders het en mijn zusje. Mijn ouders hebben het de dag zelf nog tegen mijn andere zusjes verteld.

Nee, ik had mijn ouders en zus wel willen sms'en, maar de pijn was gelijk zo heftig dat dat me niet meer lukte (had de eerste twee woorden ofzo nog wel getypt op m'n mobieltje) en ik het ook niet meer kon opbrengen om het aan mijn man te vragen.

Printje schreef:

Jezzie89 schreef:

Charlie schreef:

Printje schreef:

Charlie schreef:Hier wist niemand het. Ik wist zeker dat mijn ouders gek van zorgen zouden zijn, door alle complicaties. Ik heb dus gelogen over de datum whahaha. En mijn man tijdens de bevalling regelmatig laten inloggen op whatsapp omdat ik mijn moeder ken en wist dat ze daar zou gluren of ik nog online was geweest. Toen ik was bevallen en mijn man ze belde waren ze zó blij.

hahahaha wat slim van die What's app en een slimme tip want mijn moedertje lief is namelijk ook zo...

Hahahaha, ja die moeders. Die whatsappte me al elke ochtend en als ik niet meteen antwoordde zat ze al in de stress. Met wordfeuden was ik om die reden al gekapt want dat kan mijn man niet zo goed als ik hahaha.

Ik had s ochtends tijdens de weeën nog wordfeud gedaan met mijn moeder! Dus die had het ook niet verwacht!

hahah het is dat R hoogstwaarschijnlijk naar haar toe gaat anders moet ik ook dat soort dingetjes toepassen denk ik. ons mam is zo nieuwsgierig.... ze wil ook bijv heel graag de naam weten. Nu heb ik haar verteld dat ze dat allang had kunnen weten omdat de naam een hele tijd in de wc gehangen heeft. ( het is namelijk een naam die een collega van mij ook heeft)

Toen ze dat hoorde hahahahaha.....ze is zo nieuwsgierig.

Mijn moeder was ook benieuwd naar de naam. Toen ik een week of 35 zwanger was, was mijn man zijn verstand even verloren en zat hij in een gesprek tegen mijn ouders te vertellen van: "als M. er staks is gaan we dit doen en met M. gaan we dat doen enz." Hij heeft een keer of vijf haar naam genoemd. Ik vond het al zo aardig van m'n ouders dat ze er niks over zeiden maar ik was echt woedend op mijn man. Toen ik na de bevalling zei dat ze het toch al lang wisten zaten ze me heel wazig aan te kijken. Was het ze niet opgevallen

nee, ik wilde niet dat iemand het wist. nadat mijn vliezen gebroken waren heb ik ook nog met mijn vader gebeld, maar dat detail heb ik achterwege gelaten..
bij de 2e zal dit lastiger worden. ik hoop dat ik 's avonds/'s nachts beval en hij gewoon lekker in zijn bedje kan slapen, maar je weet het niet.. we zullen in ieder geval iemand achter de hand moeten houden, ook voor het geval dat ik naar het zkh zou moeten..

Bij de oudste wisten mijn moeder en oma dat de bevalling begonnen was. Mijn oma was de dag ervoor bij mij geweest en bleef dan savonds bij mijn moeder slapen en de volgende dag zouden we s'ochtends nog even in de stad koffie gaan drinken. Dat moest toen afgezegd worden. Mijn oma is toen naar huis gegaan en mijn moeder is nog even in het ziekenhuis langs gekomen. Na een uurtje is ze toen weer gegaan.

Bij de jongste werd in ingeleid en dus wist mijn moeder het, deze keer was ze wel bij de bevalling, mijn beste vriendin, en mijn schoonouders (zij pastte op Y.) Verder wist niemand het, de broer van mijn vriend belde nog naar mijn vriend toen in al weeen had en hij heeft nog 15 minuten met hem aan de telefoon gehangen en gezegd dat hij aan het werk was. Hij was dus ook totaal verrast toen we nog geen uur later belde dat hij oom was geworden.

Bij onze dochter wisten mijn ouders het. Want eigenlijk zou mijn man op die dag naar het ziekenhuis in Groningen moeten, mijn vader bracht ons dan altijd weg. En s'nachts was het begonnen dus ik moest mijn vader s'morgens wel bellen dat hij ons niet weg hoefde te brengen. daardoor wist mijn zus het iets later ook, want zij ging koffie drinken bij mijn ouders en zei er natuurlijk gelijk wat van dat mijn vader niet weg was. Mijn ouders waren op van de zenuwen dus die konden hun mond niet houden haha.
s'middags zijn we naar het ziekenhuis gegaan omdat de bevalling niet vlotte. Mijn broer (die dus dacht dat we in Groningen waren) bedacht aan het begin van de avond om nog even een lampje voor ons op te hangen, toen hij boven kwam zeg hij wel dat er wat gaande was geweest, dus hij was ineens ook op de hoogte!
Wel jammer dat het zo ging, ook voor hun omdat ze de hele dag in spanning hebben gezeten, maar door de situatie was het niet anders.

Bij onze zoon wist ik eigenlijk bijna zeker dat we mensen op de hoogte moesten gaan brengen omdat we onze dochter ergens onder moesten brengen als het zo ver was.
Maar de bevalling begon toen onze dochter net een kwartiertje op bed lag en onze zoon was er binnen 2 uur! En wat vonden we het leuk om iedereen te bellen en te verrassen, want dit had niemand verwacht!

Ik vraag me af waarom jullie er zo geheimzinnig over deden
Het is helemaal niet in me opgekomen om het bewust niet te vertellen. Ik lag aan de infusen tussendoor fijn wat te sms'en voor de afleiding.

Tania schreef:

Printje schreef:

Jezzie89 schreef:

Charlie schreef:

Printje schreef:

Charlie schreef:Hier wist niemand het. Ik wist zeker dat mijn ouders gek van zorgen zouden zijn, door alle complicaties. Ik heb dus gelogen over de datum whahaha. En mijn man tijdens de bevalling regelmatig laten inloggen op whatsapp omdat ik mijn moeder ken en wist dat ze daar zou gluren of ik nog online was geweest. Toen ik was bevallen en mijn man ze belde waren ze zó blij.

hahahaha wat slim van die What's app en een slimme tip want mijn moedertje lief is namelijk ook zo...

Hahahaha, ja die moeders. Die whatsappte me al elke ochtend en als ik niet meteen antwoordde zat ze al in de stress. Met wordfeuden was ik om die reden al gekapt want dat kan mijn man niet zo goed als ik hahaha.

Ik had s ochtends tijdens de weeën nog wordfeud gedaan met mijn moeder! Dus die had het ook niet verwacht!

hahah het is dat R hoogstwaarschijnlijk naar haar toe gaat anders moet ik ook dat soort dingetjes toepassen denk ik. ons mam is zo nieuwsgierig.... ze wil ook bijv heel graag de naam weten. Nu heb ik haar verteld dat ze dat allang had kunnen weten omdat de naam een hele tijd in de wc gehangen heeft. ( het is namelijk een naam die een collega van mij ook heeft)

Toen ze dat hoorde hahahahaha.....ze is zo nieuwsgierig.

Mijn moeder was ook benieuwd naar de naam. Toen ik een week of 35 zwanger was, was mijn man zijn verstand even verloren en zat hij in een gesprek tegen mijn ouders te vertellen van: "als M. er staks is gaan we dit doen en met M. gaan we dat doen enz." Hij heeft een keer of vijf haar naam genoemd. Ik vond het al zo aardig van m'n ouders dat ze er niks over zeiden maar ik was echt woedend op mijn man. Toen ik na de bevalling zei dat ze het toch al lang wisten zaten ze me heel wazig aan te kijken. Was het ze niet opgevallen

hahahaha ons mam vraagt dan steeds hoeveel letters dan? en met welke letter het begint het? We hebben haar nu vanalles wijs gemaakt en gezegd dat R de naam heel goed kan uitspreken (terwijl we het R uit voorzorg nog niet gezegd hebben omdat hij het anders zeker weten wel gaat zeggen)

Op dat moment zelf alleen mijn tante een smsje gestuurd, dat we naar het ziekenhuis gingen omdat het begonnen was. Haar ook als eerst gebeld toen hij geboren was

Zat het net ook te kijken en zei dat ik er niet aan moest denken om het op die manier te doen.

Mijn moeder omdat ze toevallig belde, en dus maar heb verteld dat we naar het ziekenhuis gingen en de overbuurvrouw/ vriendin. Zij zou voor onze kat zorgen, omdat we van te voren al wisten dat we twee dagen in het ziekenhuis moesten blijven. Verder niemand, dat wilde ik ook niet. Geloof wel dat het nieuws door mijn moeder was uitgelekt uit enthousiasme en zenuwen... maar stond gelukkig niemand voor de deur te wachten haha!

Bij mij wisten best veel mensen het volgens mij, ik heb er tegenover niemand een geheim van gemaakt.

Ik was er heel open over dat ik dinsdags ingeleid zou worden. Mijn ouders, zus + aanhang, broertje + vriendin, oma en een tante van mijn vriend waren dus op de hoogte. In het ziekenhuis zijn mijn ouders en zus even langsgeweest, vlak nadat de gyn mijn vliezen had gebroken. Een uur later begonnen de weeën, toen was iedereen weg. Uiteindelijk is F de volgende ochtend dmv keizersnede geboren, daar was alleen mijn vriend bij. Voor de rest was toen ook niemand in het ziekenhuis. Mijn vriend heeft ze wel ingelicht na de geboorte, maar ik wilde eerst zelf mijn zoon zien, voordat ik bezoek wilde. Ik lag namelijk op de uitslaapkamer en mijn zoon op de couveuseafdeling. Ik zag hem pas weer na 2,5 uur

De collega's van mijn vriend en hier op het forum. Verder niemand. Mijn schoonmoeder wilde het liefst komen tijdens de bevalling en dat wilde ik voorkomen.

Sowdaar ga ik eens over nadenken!
Ik had werkelijk waar voor ogen dat ouders/schoonmoeder in de buurt zouden zijn; bij een thuisbevalling veneden, en bij ziekenhuis op gang of zo.. Maar lees nu dat t dus eigenlijk best ongebruikelijk is. Heb ik dan zoveel tv gekeken?

sanne-84 schreef:Sowdaar ga ik eens over nadenken!
Ik had werkelijk waar voor ogen dat ouders/schoonmoeder in de buurt zouden zijn; bij een thuisbevalling veneden, en bij ziekenhuis op gang of zo.. Maar lees nu dat t dus eigenlijk best ongebruikelijk is. Heb ik dan zoveel tv gekeken?

Ongebruikelijk is denk ik een groot woord, veel moeten er gewoon niet aan denken dat het op die manier gebeurt

En als jij dat wel zou willen is dat toch ook prima?

Bij de eerste wist niemand het, maar dat kwam voor onszelf ook zo onverwacht, we hadden niet eens de kans om iemand te bellen. Bij de tweede lag ik al in het ziekenhuis, dus iedereen wist wel dat ik ingeleid zou worden, maar niet wanneer. Ik heb het tegen mijn ouders verteld en tegen een aantal vriendinnen. Uiteindelijk is hij een uur nadat ik naar de verloskamer was gegaan (zonder inleiden) geboren, dus het was voor hen toch nog een verrassing dat het zo snel was gegaan.

Iedereen wist het... De verrassing was dus ook niet groot!!

Mijn schoonvader wist het als enige toen we 's middags van de gyn afkwamen en ik al 3-4 cm ontsluiting bleek te hebben. Als mijn schoonmoeder het wist dan was ze zo in staat om naar het ziekenhuis te gaan. Terwijl wij er nog niet eens waren.
Mijn schoonvader moest het weten omdat hij voor de hond zou zorgen.
Toen het echt serieus begonnen was en wij naar het ziekenhuis gingen heb ik mijn moeder gebeld. Zij was niet te bereiken en ik heb toen mijn broer gebeld. Die heeft uiteindelijk mijn moeder wel te pakken gekregen maar toen zat ik al vol in de bevalling. Mijn schoonmoeder wist het tegen middernacht ook.

De rest had ik niets verteld, vond het wel grappig want op 1-2 had iemand op facebook gezet dat ze gedroomd had dat ik die dag ging bevallen. Ik had die dag al weeen en dacht: je moest eens weten

Veel mensen wisten dat ik die dag ingeleid zou worden. Maar goed, dan kan het alsnog langer duren.
Alleen braken die morgen mijn vliezen spontaan. Mijn ouders (waar H naar toe zou gaan) wisten het en mijn zusje (die erbij zou zijn) en haar vriend wisten het. En dan nog 15 vriendinnen

En ik bedenk me nu dat onze overbuurvrouw het ook wist. De lampen gingen rond middernacht weer aan en gingen niet meer uit.

Alleen ouders ( moeder was bij de bevalling) en schoonouders.

Bij de 2de ook. ( moeder was weer bij de bevalling, zoon werd op gehaald door schoonouders)

Edit: en hier op t forum beide keren.

Mijn ouders(en thuiswonende zussen en broer) en schoonouders wisten wel dat in de ochtend mijn vliezen gebroken waren, maar ik had toen nog geen weeën. We waren in het ziekenhuis geweest ivm niet helder vruchtwater, maar zijn na wat testen weer naar huis gestuurd met de boodschap dat het nog wel 2 dagen kon duren.
Om 13.00 kreeg ik echter wel weeën, maar dit heb ik ze niet meer verteld. Begin van de avond zijn mijn moeder en zusje langs ons huis gereden en zagen de auto niet meer staan en lichten uit (we waren eind van de middag naar het zh gegaan) dus die hadden toen wel een vermoeden. We hebben pas iedereen een uur na de geboorte gebeld, omdat we eerst even wilden mt z'n 3en.