Vreemden die aan je kind zitten...

Pfff dat is echt overdreven inderdaad, PC! Stom mens. Je keek alleen maar lief naar haar baby.

Ik 'speel' vaak met kindjes in de trein of bus, dan kijken ze me aan en ga ik kiekeboe met ze spelen. En ik kijk ook vaak naar baby'tjes in de wagen (maar zal nooit echt ongegeneerd naar binnen turen) of zoals laatst in de Bijenkorf zat er een pasgeboren baby bij z'n moeder op de arm, dan zeg ik terwijl ik langs loop en kijk 'awww wat lief, nog zo klein'. Dat is echt gewoon allemaal alleen maar goed bedoeld en ik vind alleen ongegeneerd kijken ook zo stom, dan zeg ik er liever nog iets liefs bij. Een kind van een vreemde zal ik niet snel aanraken, maar als bijvoorbeeld voor m'n neus een kindje op straat valt met fietsen ofzo, dan loop ik er zeker wel even naar toe en help 'm overeind en vraag ik of 't goed gaat. Dan raak je 'm toch wel even aan..Nou ja.. Als dat al zo erg is?
Maar zo'n vinger in de mond zou ik nooit doen, bah, lijkt me niet fijn, Charlie!

Jeetje, dat is wel heel overdreven PC. Ik ben zelfs altijd lichtelijk teleurgesteld als oude mensen níets zeggen . Vind het altijd zo leuk als een oud stel even in de kinderwagen kijkt en dan, net als Marin, 'kiekeboe' of iets gaan zeggen.

Alleen, zoals ik al zei, heb ik echt een hekel aan vingers in de mond of kusjes op de mond bij kleine baby's/kinderen. Ik krijg daar echt de kriebels van. Naast dat ik in het begin sowieso niet wou hebben met bacterieën en weet ik veel wat, vind ik het gewoond vreemd. Zo'n kleine baby die nog niets kan vinden of zeggen.

Ik heb het nog niet één keer meegemaakt dat vreemden mijn dochter zomaar aanraken. Nu zit H. de laatste weken eigenlijk altijd in de draagdoek/draagzak als we weggaan, dus dan is het aanraken misschien ook wel wat moeilijker. Met een aai over de bol zou ik trouwens niet zoveel moeite hebben, tenzij ik zou merken dat dochter het heel vervelend vindt (als ze wat ouder is).

Een pink in de mond van een baby stoppen vind ik echt heel raar. Ik snap niet zo goed wat zo iemand bezielt om dat te doen bij een wildvreemde baby. Ook dat verhaal van PC vind ik wel erg vreemd. Ik vind het meestal wel leuk dat mensen aandacht hebben voor mijn kind (toch een beetje dat trotse moedergevoel haha). Overigens heeft H. er een handje van om vanuit de draagdoek heel uitdagend te lachen naar vreemde mensen, vooral mannen () , dus dan zorgt er ook wel voor dat ze veel aandacht krijgt.

Paper Crown schreef:Wauw, sommige dingen gaan echt te ver hoor, vingers in een babymondje stoppen dan ben je niet helemaal wijs! Maar soms zijn er ook moeders bij.. Nou die laten wel heel erg blijken dat je het kind niet eens mag aankijken! Waargebeurd verhaal: Was bij de slager en was dus aan het wachten tot mijn vlees gesneden werd, kwam er een moeder met een wagen binnen, zo'n onderstel met een maxicosi erop. Dus ik kijk naar het kind misschien wat langer dan een blik werpen maar het kind was zo schattig, ik sta op 2 meter afstand en die moeder keert zo met een rotkop de wagen zo om dat ik dus niet meer naar het kind kan kijken en kijkt me een beetje uitdagend aan en zegt ze op een zachte toon maar nog wel verstaanbaar voor mij tegen d'r moeder (?) 'Ik haat het als mensen zo lang kijken'

Whaha, dat heb ik ook een paar keer meegemaakt ja, zó achterlijk!

Een vinger in een kinds mond steken gaat veel te ver. Maar een aai over het hoodfje moet kunnen. Nu heb ik zelf geen kinderen maar ik denk dat ik daar geen probleem mee zou hebben. Sommige moeders kunnen zwaar overdreven reageren als je aandacht aan hun kind schenkt inderdaad.
Laatst was ik bij de Hema en ik stond naast een moeder met kind. Dat kindje zat in de kinderwagen te lachen naar mij dus zei ik "wat zit jij gezellig te lachen". Die moeder keek mij boos aan en liep gelijk weg. Dat vind ik reacties die zwaar overtrokken zijn.

Geen problemen mee als mijn kind er geen problemen mee heeft.

Mijn man zou zonder enig pardon een pink in een babymondje stoppen hoor Baby huilt, dus pakt hij de baby op (wel van kennissen, geen wildvreemden) en doet wat altijd werkte bij onze baby's: pink erin. En er dan niet helemaal bij stilstaan dat dat niet helemaal gewenst is. Al maakt het feitelijk niet zo gek veel uit natuurlijk, als je schone handen hebt. Maar toen ik pas bevallen was trok ik dat ook niet. Hij denkt dan puur functioneel: baby huilt, moet getroost, dus pink erin.



Maar ik geloof ik nooit aan andermans kinderen. Ja, ik geef een handje of een high five als dat zo uitkomt. Maar zolang mensen lief doen tegen mijn kinderen is dat toch alleen maar fijn? Nu zijn ze wel zo oud dat ze geen handje of kusje geven als ze daar geen zin in hebben.

Ik vind een aai over de bol/wang enzo niet erg. Knuffel heb ik niet meegemaakt nog.
Vinger in de mond e.d. vind ik wel te ver gaan, dat snap ik niet.

Ik vind het altijd wel leuk als andere mensen naar mijn kinderen lachen,ff met ze kletsen,een grapje maken of een aai over de bol. Een vinger in de mond zou ik ook wel iets van zeggen maar niet op een boze toon denk ik. Zo iemand doet dat heus niet met de gedachte van: goh ik doe m'n pink ff in zijn/haar mond zodat hij/zij lekker ziek kan worden.
Ik vind het meestal veel vervelender als mijn zoon tegen mensen kletst en dat ze zich dan omdraaien en met een boos gezicht naar hem kijken.

Een aai over haar/zijn bol vind ik niet erg.
Dan zou ik binnen moeten blijven want (vooral) oudere mensen vinden die kleine kinderen geweldig.
En aangezien ze beide hele verhalen ophangen trekken ze al snel de aandacht.
Knuffels, kusjes en dat soort dingen vind ik te ver gaan en ben ik ook niet van gediend.