Wat is dit? Beetje jammer...

Kwam onlangs in de Bijenkorf om te kijken of ik daar zo'n satijnen nachtjaponnetje kon vinden, dat ik nergens anders in deze tijd van het jaar kan kopen. Medewerkster begroette me vriendelijk en ik haar dus ook en stelde mijn vraag. Antwoord: "We hebben er twee, maar die kun jij niet betalen." Eeeh, ok? Ik was zo verbaasd, dat ik toch met d'r meeliep naar het desbetreffende rek en vond het eerder de prijs niet waard, dan dat ik het niet kon betalen. Dat gaf ik ook aan. Wederom een dubieuze reactie: "Dat vermoeden had ik al." Heb geen opheldering gevraagd of ze nou doelde op mijn budget dat ik hieraan wilde spenderen of dat ik überhaupt niet vermogend genoeg ben om iets in de Bijenkorf te kopen...

Ik loop een specifieke winkel in voor een spijkerbroek, waar ik maar moeilijk aan kan komen doordat het een kleine maat is. Verkoopster komt op me af en ik stel mijn vraag. Antwoord: "Die maat is er nu niet in de uitverkoop." Hoeft ook niet, ik zoek die maat en het hoeft niet de uitverkoop te zijn. Verbaasde blik en ik hoor haar gewoon fluisterend praten met d'r collega, terwijl ik aan het passen ben. Heel onprofessioneel en ik besluit dus de broek niet te kopen (en baalde wel, want ik vond 'm mooi).

Kom in het dorp waar m'n ouders wonen samen met m'n moeder bij de Primera. Als je ons niet kent, zie je niet dat ze m'n moeder is, want ik ben geadopteerd. M'n moeder loopt naar de toonbank voor sigaretten en terwijl ze op haar beurt wacht, blader ik door een tijdschrift. Binnen no time een andere verkoopmedewerker die naast me komt staan en vraagt of ik dat tijdschrift terug wil leggen. Eeeh, waarom? Ik wacht hooguit een minuutje hier op m'n moeder die bij de toonbank staat; dat gaf ik als reactie. Opeens was het goed... Ik citeer: "Als je bij die mevrouw hoort, is er niets aan de hand."

Ik weet dat ik het niet hard kan maken, maar ligt dit aan mijn kleurtje? Zie het bij 'witte' (politieke term) vrienden/vriendinnen/anderen niet gebeuren. Het stoort me wel, maar kwetst me niet. Kan het alleen niet plaatsen... Is het te voorbarig om sterk het gevoel te hebben dat dit teruggevoerd kan worden op mijn huidskleur? Ik vind het heel 'raar'. Oh ja, ik heb over bovenstaande situaties nergens een klacht ingediend. Als ik zo word benaderd, koop ik sowieso niets meer in die winkel; daar doet een klacht indienen niets aan af, zeg maar.

Vreemd, echt heel vreemd. Sta je toch raar te kijken

ExpressoB schreef:Vreemd, echt heel vreemd. Sta je toch raar te kijken

Ja, dat stond ik zeker. Ik was bijna opgelucht dat ik in de Bijenkorf niet met een vriend(in) was, want ik kan me er een paar bedenken die hier wel een discussie over zouden aangaan.

De eerste twee situaties vind ik wel héél erg apart.
De laatste situatie in de tijdschriftenwinkel vind ik niet gek, dat gebeurd hier heel vaak, en is mij ook wel eens overkomen. Komt omdat veel mensen (voornameljk scholieren) in de winkel het hele tijdschrift op hun gemak door gaan lezen, en het vervolgens niet kopen omdat ze het dus al zo'n beetje helemaal gelezen hebben in de winkel. dus dat snap ik wel....

Wat betreft de eerste 2 situaties - Geen idee of dat door je huidskleur zou kunnen komen, of dat je toevallig 2 ontzettend klantonvriendelijke en onbeschofte verkoopsters hebt getroffen....wel naar zeg!

Belachelijk?! Ik zou denk ik met een mond vol tanden hebben gestaan, te verbijsterd om iets te zeggen...! Wat onprofessioneel zeg, dat kan echt niet.

Vergeet ik er nog eentje: heb tijdens mijn studie de kick-off van een groot cultureel evenement (terugkerend) georganiseerd als stage-opdracht. Tijdens die avond stond ik dus ook bij de ingang om mensen te verwelkomen en kreeg ik 2x een jas in m'n handen gedrukt. Ik gaf aan dat de garderobe verderop in de hal was en ze daar hun jas konden afgeven. Twee keer exact dezelfde oneliner: "Oh, ik dacht dat jij de garderobe-juf was." Geen excuses of niets - zélfs niet nadat ik op het einde van de avond zelf op het podium werd gevraagd om me te bedanken voor de eerste avond van dit evenement. Die 2 mensen zijn me op de borrel erna nog een paar keer voorbij gelopen en geen woord erover gezegd. Ik vind dat onbeleefd - maar kan het gewoon niet zo goed duiden. Ik hoor het alleen niet van anderen in mijn omgeving...

Hm ik kan er niet over mee praten. Ik ben dan ook eigenlijk zo'n klaploper die de bijenkorf niet kan(en wil) betalen en in de uitverkoop pas in actie komt - maar ik word zelden 'onder mijn niveau' behandeld.

Heel af en toe heb ik klanten als ik voor mijn bijbaan bezig ben, die me dingen vragen over nieuwe producten die nog niet uit zijn (release datum, opvolgende producten). Als ik dan zeg dat ik daar nog niks over weet, zeggen ze heel beledigd: "dat weet je best, je wil het gewoon niet zeggen."

Zou graag die mensen een snappy comment geven. Maar ik zeg dan maar meestal "Bedankt dat u denkt dat ik zo belangrijk ben dat ik dat al zou mogen weten."

Dit zegt denk ik meer over die mensen, dan over jou. Al kan ik me voorstellen dat het vervelend is voor je.

Heel bizar en in mijn ogen zeker discriminerend. Als ik jou was zou ik bij de eerste twee winkels een klacht indienden. Heb je toevallig een naamkaartje gezien of anders een goede beschrijving van de verkoopsters? Dit kan echt niet hoor!

Ik heb eerder het idee dat het er mee te maken heeft dat je er jong uitziet. Ik krijg dit soort blikken en reacties ook wel namelijk, en ook tijdens mijn werk zie ik mensen wel eens denken dat ze me echt nog maar een meiske vinden, zeg maar. Ik zie er ook jong uit namelijk, en wordt daardoor ook niet altijd serieus genomen....

Maar misschien ben ik te naief hierin hoor en ligt het wel aan je huidskleur....

_Leaf_ schreef:Ik heb eerder het idee dat het er mee te maken heeft dat je er jong uitziet. Ik krijg dit soort blikken en reacties ook wel namelijk, en ook tijdens mijn werk zie ik mensen wel eens denken dat ze me echt nog maar een meiske vinden, zeg maar. Ik zie er ook jong uit namelijk, en wordt daardoor ook niet altijd serieus genomen....

Maar misschien ben ik te naief hierin hoor en ligt het wel aan je huidskleur....

Dit, plus ik heb wel eens via fb een foto van je gezien en weet niet of je dit altijd doet maar vind af en toe je make-up en dan met name je lippenstift niet altijd handig gekozen qua kleur. Dit kan vaak al heel veel uit maken het is namelijk zo dat de wat armere laag van de bevolking vaak veel verkeerd gekozen make-up draagt. Je hebt prachtige ogen dus laat die lekker knallen.

Wat ik hier lees ben je echt een hoogst intelligente vrouw iets waar je heel erg trots op mag moet zijn. Alleen matcht in mijn ogen gebaseerd op enkele foto's je make-up daar niet altijd bij en dat kan er voor zorgen dat mensen je compleet verkeerd inschatten.

Hoop dat je snapt wat ik bedoel en ik het niet te knullig heb omschreven.

Belachelijk, ik vind het knap dat je er niks van zegt, ik zou mijn mond wel opentrekken. Ben het verder wel met Leaf eens, een eerste indruk betekent toch veel. Mensen verwachten gewoon geen geld/hoge baan bij iemand die er jong uit ziet/jong is.

_Leaf_ schreef:Ik heb eerder het idee dat het er mee te maken heeft dat je er jong uitziet. Ik krijg dit soort blikken en reacties ook wel namelijk, en ook tijdens mijn werk zie ik mensen wel eens denken dat ze me echt nog maar een meiske vinden, zeg maar. Ik zie er ook jong uit namelijk, en wordt daardoor ook niet altijd serieus genomen....

Maar misschien ben ik te naief hierin hoor en ligt het wel aan je huidskleur....

+1

Dat wat ook mijn eerste ingeving, hoewel het ook best je huidskleur zoukunnen zijn. Of de ene keer het een en de andere keer het ander..

Ik zie er ook jong uit en ik word nooit zo behandeld hoor. Wat belachelijk zeg.

Had je niet gewoon je zwerversoutfit aan? Nee onzin natuurlijk. Daarbij vind ik het in alle gevallen not done om je als verkoopster zo te gedragen. Knap van je dat je er niet op ingegaan bent, ik had ze waarschijnlijk toegesnauwd dat mijn salaris vermoedelijk een stuk hoger ligt dan dat van haar.

Ik denk ook dat het waarschijnlijker is dat het komt doordat je er jong uitziet en erg lang, los haar hebt (moet ik dit weghalen?), of droeg je je kantoorkleding zonder jas? Mensen maken ook vaak de denkfout klein=jong terwijl dat natuurlijk nergens op slaat.

Die spijkerbroeksituatie heb ik ook weleens gehad. In sommige kledingwinkels is men gewoon ongastvrij, het valt me bij kledingwinkels in ieder geval vaker op dan bij andere winkels. Dan vraag ik naar mijn maat en zeggen ze dat het niet kan dat ik die maat draag. In één winkel, mocht ik zelfs m'n eigen maat niet passen tot ik de maat die de verkoper dacht dat ik had, gepast had. Dat deed ik ook om m'n statement te maken, ik heb natuurlijk niks gekocht. Zijn collega's schaamden zich ook, geloof ik, ze waren compensatiebeleefd ;-). De vraag of ik iets terug wilde leggen (prima, dan koop ik het niet) ook weleens gehad. Ik snap op zich ook wel dat ze niet meteen zien dat je daar met je moeder bent, en als je er een minuutje staat, is het sowieso belachelijk.

Dat iemand je de garderobejuffrouw noemt, vindt ik niet beledigend (al hadden ze best sorry kunnen zeggen, misschien schaamden ze zich daarna teveel om dat te doen). Niet iedereen is gewend aan iemand die mensen verwelkomt.

Ik denk niet dat het per se aan je huidskleur ligt, maar aan die mensen. Sommige mensen zijn gewoon wat minder ruimdenkend ofzo.

Nour schreef:

Ik was bijna opgelucht dat ik in de Bijenkorf niet met een vriend(in) was, want ik kan me er een paar bedenken die hier wel een discussie over zouden aangaan.

Hier zou ik zeker wat van hebben gezegd, ja.

Vervelend zeg dat je deze situaties zo vaak meemaakt.
Ik denk dat het best soms is door je huidskleur en soms door je jonge uiterlijk.
Ik zie er ook jong uit en heb ook wel eens soortgelijke situaties meegemaakt.
Ook bij de Bijenkorf, alleen werd het niet zo uitgesproken gezegd, meer in de trant van dat het best prijzig is.

Minx schreef:

_Leaf_ schreef:Ik heb eerder het idee dat het er mee te maken heeft dat je er jong uitziet. Ik krijg dit soort blikken en reacties ook wel namelijk, en ook tijdens mijn werk zie ik mensen wel eens denken dat ze me echt nog maar een meiske vinden, zeg maar. Ik zie er ook jong uit namelijk, en wordt daardoor ook niet altijd serieus genomen....

Maar misschien ben ik te naief hierin hoor en ligt het wel aan je huidskleur....

Dit, plus ik heb wel eens via fb een foto van je gezien en weet niet of je dit altijd doet maar vind af en toe je make-up en dan met name je lippenstift niet altijd handig gekozen qua kleur. Dit kan vaak al heel veel uit maken het is namelijk zo dat de wat armere laag van de bevolking vaak veel verkeerd gekozen make-up draagt. Je hebt prachtige ogen dus laat die lekker knallen.

Wat ik hier lees ben je echt een hoogst intelligente vrouw iets waar je heel erg trots op mag moet zijn. Alleen matcht in mijn ogen gebaseerd op enkele foto's je make-up daar niet altijd bij en dat kan er voor zorgen dat mensen je compleet verkeerd inschatten.

Hoop dat je snapt wat ik bedoel en ik het niet te knullig heb omschreven.

Minx, ik vind dit nogal lullig en heeeel kort door de bocht overkomen! Je dekt je verder wel in maar ik vind het een hele vreemde opmerking die zeker niet van toepassing is op Nour. Maar sowieso; armere laag en verkeerd gekozen make-up? Ik ken genoeg voorbeelden van Gooische Vrouwen achtige types met een clowneske gezicht. Stijl heeft niks met de dikte van je portemonnee te maken!

Nour, ik denk dat het er ook mee te maken kan hebben dat je er jong uitziet. In die hoek kan ik het eerder plaatsen dan in de discriminerende hoek. En soms letten mensen gewoon echt niet op; op de congr.essen die ik organiseer spreken deelnemers me ook weleens aan of ik a.u.b. nog wat notitievelletjes voor ze wil halen

Ik denk dat iedereen wel eens dit soort situaties gehad heeft.

Ik had een pyjamabroek gekocht in een lingeriewinkel, waar na een avondje een behoorlijk gat in bleek te zitten. Ik terug naar de winkel, zegt de dame tegen mij: ja, die broek is ook te klein voor jou. Te weten: ik had een maat 36 gekocht omdat ik van lekkere ruime pyjamabroeken hou, eigenlijk had ik toen nog maatje 34.

Later met dezelfde dame ook nog ruzie gehad over mijn beha-maat. Ik denk dat ze niet zo goed tegen slankere mensen dan zij kon

_Leaf_ schreef:Ik heb eerder het idee dat het er mee te maken heeft dat je er jong uitziet. Ik krijg dit soort blikken en reacties ook wel namelijk, en ook tijdens mijn werk zie ik mensen wel eens denken dat ze me echt nog maar een meiske vinden, zeg maar. Ik zie er ook jong uit namelijk, en wordt daardoor ook niet altijd serieus genomen....

Maar misschien ben ik te naief hierin hoor en ligt het wel aan je huidskleur....

Ik denk ook dat het eerder komt doordat je er jong uitziet. Ik heb het ook wel eens meegemaakt. Een vriend van mij zocht zo'n notarislamp voor zijn moeder, bij mij om de hoek zat een lampenwinkel waar ze die verkochten, toen ben ik voor hem naar de prijs gaan informeren en het antwoord was: 'Heel veel weekjes zakgeld.' Ik was toen vierentwintig.

Overigens heb ik het nog erger meegemaakt, twee keer rond dezelfde periode, toen ik ongeveer twintig was. Een keer liep ik met mijn vader in de stad, toen had hij meegedaan aan een enquête en toen kreeg hij na afloop een pen cadeau, toen zei die meid (die ongeveer van mijn leeftijd was) tegen mij: 'Dat is handig voor in de brugklas.'
Een andere keer waren we ergens op een feestje en toen zei een man tegen mijn moeder: 'Zit zij nou al op de middelbare school?'

Of een keer toen ik met mijn ouders, mijn zoontje en een dikke zwangere buik bij de kassa van de Albert Heijn stond: 'Jij bent er wel erg jong bij hè?' Eh, ik was bijna dertig? Al werd het beeld toen misschien wel versterkt omdat ik met ouders en zonder man was - maar dan nog.

Nou ja, zat voorbeelden, maar waar het op neerkomt, jij bent klein, net als ik, en je ziet er ook jong uit, ik denk dat het daardoor komt. Maar het is wel onbeschoft, dat ben ik met je eens.

Oh, ik herinner me ook een leuk staaltje valse beschuldiging:

Er stond bij The Bodyshop nog maar twee exemplaren van een luchtje + de tester. Ik had hem even getest (uit de tester uiteraard) en wilde 'm kopen. Een andere klant wilde die andere, maar ging vervolgens stennis schoppen bij de winkelbediende dat ik uit die flacon zou hebben getest ipv uit de tester, en dat er dus al wat uit was. En guess what? De winkelbediende beschuldigt me zonder verhaal te halen dat ik dus 'haar' luchtje had getest en vervolgens zelf een andere had gepakt . Par-don?! Ik was toen ook echt pissig.

Sterre schreef:Oh, ik herinner me ook een leuk staaltje valse beschuldiging:

Er stond bij The Bodyshop nog maar twee exemplaren van een luchtje + de tester. Ik had hem even getest (uit de tester uiteraard) en wilde 'm kopen. Een andere klant wilde die andere, maar ging vervolgens stennis schoppen bij de winkelbediende dat ik uit die flacon zou hebben getest ipv uit de tester, en dat er dus al wat uit was. En guess what? De winkelbediende beschuldigt me zonder verhaal te halen dat ik dus 'haar' luchtje had getest en vervolgens zelf een andere had gepakt . Par-don?! Ik was toen ook echt pissig.

Wat heb je toen gedaan?

Eerst gezegd dat ik het belachelijk vond om vals te worden beschuldigd en daarna de flacon die ik wilde gaan afrekenen aan die andere klant gegeven, onder het mom van 'als je perse deze wilt in plaats van die je in je hand hebt, doe je ding' en toen weggegaan. Maar ik ben later wel teruggegaan om het luchtje alsnog te kopen, omdat ik 'm gewoon graag wilde hebben Anders had ik mezelf er alleen maar mee.

Het rare is dat ik juist lang ben en ook continue voor veel jonger wordt aangezien. Ik moet me altijd legitimeren als ik een fles wijn koop. Een collega (ik ben net in een nieuwe baan begonnen) vond me groot voor mijn leeftijd....ze dacht dat ik 18 was. Andere collega's schatten me zo rond de 20. Ik ben 26....