had ik mn mond moeten houden??

Even denken hoe ik moet beginnen....

ik heb 6 hele goede vriendinnen, we kennen elkaar 15 jaar en zien/spreken elkaar allemaal wekelijks.

Nu heb ik 5 maanden terug in de kroeg gezeten met 1 van die vriendinnen, en na een paar drankjes heeft ze mij opgebiecht dat ze 5 jaar terug, en een halfjaar terug vreemd is gegaan met de vriend van eén van die andere vriendinnen.

Ik heb 5 maanden mijn mond gehouden, me kut gevoeld erover, en lopen twijfelen over wat ik nou het beste kon doen...
Uiteindelijk ben ik vorige week naar hem (die vriend dus) toegegaan om te zeggen dat ik het wist, dat ik het niet oke vond, en dat ik vond dat zijn vriendin het moest weten.

Uiteindelijk is hij naar zijn vriendin gegaan en heeft alles opgebiecht. Hoe het tussen hun afloopt is nog onduidelijk..

Maar nu...is die vriendin die haar dus is vreemdgegaan en haar geheimpje tegen mij heeft verteld, ont-zettend boos op mij. Ze wil me niet meer zien, spreken, en zegt dat ze er alles aan gaat doen om mij kapot te maken.....

natuurlijk wist ik van te voren ook wel dat ze boos zou zijn, maar ik begin nu echt aan mezelf te twijfelen....
Had ik mijn mond moeten houden?? Wat zouden jullie doen in zo'n situatie?

Ik vind dat je juist gehandeld hebt.

Ik vind dat je je er niet mee had moeten bemoeien eigenlijk.

Ik had het niet gezegd. Maar ik vind ook dat die vriendin jou niet in vertrouwen had moeten nemen. Zoiets staat veel te dicht bij je om prettig voor je te kunnen houden.

Persoonlijk vind ik dat het verjaard is. Vooral gezien jullie leeftijden en het feit dat jullie nu volwassen worden/zijn. Maar ik snap wel dat het je dwars heeft gezeten en dat je hem hebt gezegd dat hij het moest zeggen. Wellicht was het gewoon handig geweest van de vriendin om haar mond te houden. Want wat voor meerwaarde heeft het na vijf jaar nog?

JaneDoe schreef:zegt dat ze er alles aan gaat doen om mij kapot te maken.....

Nou nou. Wil je iemand die dat soort taal uitslaat wel als vriendin hebben?

Discordia schreef:Ik had het niet gezegd. Maar ik vind ook dat die vriendin jou niet in vertrouwen had moeten nemen. Zoiets staat veel te dicht bij je om prettig voor je te kunnen houden.

Hier ben ik het mee eens.

Moeilijk... aan de ene kant zou ik me niet graag in dat soort dingen mengen, maar aan de andere kant: meegetrokken worden in een leugen, en dan moeten doen of je neus bloedt, vind ik ook verschrikkelijk fout. Dat andere meisje is immers óók een vriendin van je, en ze vraagt je in feite wel om haar ook voor de gek te houden.

Had je haar niet kunnen vragen wat zij van plan was te gaan doen met wat ze je verteld heeft? Dan had ze misschien zelf de kans kunnen krijgen het zelf te vertellen.

Ik veroordeel je niet, want geen idee hoe ik zelf zou reageren, maar dit zou ik doen (nu, verstandelijk gezien).

[quote="Maura"]Persoonlijk vind ik dat het verjaard is. Vooral gezien jullie leeftijden en het feit dat jullie nu volwassen worden/zijn. Maar ik snap wel dat het je dwars heeft gezeten en dat je hem hebt gezegd dat hij het moest zeggen. Wellicht was het gewoon handig geweest van de vriendin om haar mond te houden. Want wat voor meerwaarde heeft het na vijf jaar nog?[/quote
Vijf jaar terug, en ene half jaar terug ook nog eens.

Maple schreef:Moeilijk... aan de ene kant zou ik me niet graag in dat soort dingen mengen, maar aan de andere kant: meegetrokken worden in een leugen, en dan moeten doen of je neus bloedt, vind ik ook verschrikkelijk fout. Dat andere meisje is immers óók een vriendin van je, en ze vraagt je in feite wel om haar ook voor de gek te houden.

Helemaal mee eens.

[quote="Maple"]

Maura schreef:Persoonlijk vind ik dat het verjaard is. Vooral gezien jullie leeftijden en het feit dat jullie nu volwassen worden/zijn. Maar ik snap wel dat het je dwars heeft gezeten en dat je hem hebt gezegd dat hij het moest zeggen. Wellicht was het gewoon handig geweest van de vriendin om haar mond te houden. Want wat voor meerwaarde heeft het na vijf jaar nog?[/quote
Vijf jaar terug, en ene half jaar terug ook nog eens.

Oke, dat las ik dus niet.

Discordia schreef:Ik had het niet gezegd. Maar ik vind ook dat die vriendin jou niet in vertrouwen had moeten nemen. Zoiets staat veel te dicht bij je om prettig voor je te kunnen houden.

Mee eens, maar ik zou niet weten wat ik zelf zou doen.

Discordia schreef:Ik had het niet gezegd. Maar ik vind ook dat die vriendin jou niet in vertrouwen had moeten nemen. Zoiets staat veel te dicht bij je om prettig voor je te kunnen houden.

Eens. Ik weet niet zeker of ik het wel of niet verteld had. Maar dan had die vreemdgaande vriendin het niet moeten vertellen aan je. Ze snapt toch ook wel dat het ook over een vriendin van jou gaat. Ze probeert het probleem nu naar jou te schuiven, maar dat is het niet hoor. Zij is degene die vreemdging met de vriend van een goede vriendin, dus zij is heeft een probleem.

Hoe reageert de vriendin van de vriend die vreemdgegaan is? Is zij ook kwaad omdat je het verteld hebt? En de rest van de vriendinnengroep?

Lekker makkelijk van die vreemdgaande vriendin om haar hart te luchten bij jou, heeft haar ongetwijfeld ruimte gegeven, en dan verwachten dat jij het wel voor je houdt. Ongeacht hoe jij je daar bij voelt.

Ja als het alleen die keer 5 jaar terug was geweest, dan had ik mijn mond zeker wel gehouden. Maar het feit dat het een halfjaar terug wéér is gebeurd, gaf bij mij de doorslag. Ik weet dat die vriendin en haar vriend bezig zijn voor een kindje, en als ik dan dit weet, terwijl zij op het punt staan zo'n grote stap in hun relatie te zetten.... dat vond ik zo oneerlijk.

De vriendin die is vreemdgegaan maakt nu inderdaad van haar probleem mijn probleem.
Natuurlijk wist ik dat ze woest zou zijn als ik het zou vertellen, maar die andere vriendin is mij veel meer waard dan zo'n vriendin als zij.

De vriendin waarvan de vriend is vreemdgegaan reageerde aanvankelijk natuurlijk ontzettend emotioneel, boos en geschrokken. Zij wil sowieso niets meer met die vriendin te maken hebben, en met haar vriend is ze volgens mij nog erg veel aan het praten. Hoe het tussen hun afloopt weet ik niet.

Ik heb de andere vriendinnen gemaild om te vertellen dat ik ruzie heb met de betreffende vriendin, en dat ik ze nooit zal verplichten aan kant te kiezen, en dat ik er op en volwassen manier mee om kan gaan, en hopelijk zij ook. (die vriendin).
De vriendinnen kiezen geen kant, want ook echt niet hoeft van mij. De meeste laten wel doorschemeren dat ze mijn keuze snappen en hetgene wat zij heeft gedaan afkeuren.

Nu ik lees dat ze samen voor een kindje gaan, vind ik het helemaal dapper van je dat je het verteld hebt.

Wel goed van je dat je niet van je andere vriendinnen verwacht te kiezen tussen jullie. Het kan natuurlijk wel zijn dat de eerstkomende gezamelijke meetings, de komende tijd wel wat ongemakkelijk kunnen zijn.

Kun je de vreemdgaande vriendin niet een mailtje sturen waarin je laat weten zeker niet gediend te zijn van haar uitspraken naar jou toe?

Jeetje, wat een streek van haar zeg... Ik begrijp dan eigenlijk wel dat je het hebt besproken, gezien ze bezig zijn met een kindje. Wat sneu voor die jongen!

Maar dan nog had ik haar gevraagd wat ze nu eigenlijk wil betreffende het delen van die informatie naar jou toe..

En wat ben jij er eigenlijk mee opgeschoten? Ik zou me nooit mengen.. Waarom
ben je naar hem gegaan eigenlijk? Waarom heb je niet de vriendin met wie hij is vreemdgegaan?

Paper Crown schreef:En wat ben jij er eigenlijk mee opgeschoten? Ik zou me nooit mengen.. Waarom
ben je naar hem gegaan eigenlijk? Waarom heb je niet de vriendin met wie hij is vreemdgegaan?

Ik snap je laatste vraag niet....

Waarom ik naar hem toe ben gegaan lijkt me duidelijk - om te vertellen dat ik vind dat hij eerlijk moet zijn naar zijn vriendin en het moet opbiechten. Dat heb ik gedaan omdat ik niet wil dat zij er straks via via achter komt als er al een kindje in het spel is ofzo....

En wat ik ermee ben opgeschoten? Ja niet veel, maar ik vind wel dat ik mijn "plicht" als vriendin gedaan heb. Als het mijn vriend zou zijn, hoop ik toch ook echt dat mijn vriendinnen het me zouden vertellen. Ik ben er niks mee opgeschoten, maar daar draait dit ook niet om...ik hoef er niks mee op te schieten, en ik hoef ook geen schouderklopje ofzo. Het gaat erom dat ik om mijn vriendin geef, en niet wil dat zij straks gekwetst wordt.

Oh wacht, je bent naar de vreemdgaande vriend gegaan.. Ik lees ook al verkeerd.. Iets met bijna tijd om het bed op te zoeken

Lady4 schreef:

Kun je de vreemdgaande vriendin niet een mailtje sturen waarin je laat weten zeker niet gediend te zijn van haar uitspraken naar jou toe?

Dit heb ik meteen gedaan gisteren. Zij nam contact met mij op via whatsapp. Ik probeerde haar te bellen, maar ze drukte me weg. Omdat ik whatsapp de stomste manier vind om zoiets te bespreken, en ze ook niet opnam, heb ik haar een mail gestuurd.
ik heb erin gezet dat ik snap dat ze boos is, maar dat zij uiteindelijk degene is die fout is geweest, niet ik. Dus dat ze "mijn leven kapot wil maken", dat slaat nergens op.

Heb er ook ingezet dat ik hoop dat we het persoonlijk kunnen uitpraten. Niet dat ik verwacht dat we het kunnen oplossen, maar om een jarenlange vriendschap zo te beeindigen...ik sta er wel voor open om het in ieder geval persoonlijk nog te bespreken...

Het enige wat zij gister heeft gedaan is me kapot schelden via de whatsapp. Ik hoop dat ik de eer aan mezelf heb gehouden door een rustige duidelijk e-mail te sturen, waarin ik aangeef dat ik hoop dat we op een normale manier met elkaar om kunnen gaan

Ik vind ook dat je het goed hebt gedaan. Tot twee keer toe, waarvan een keer een half jaar geleden? En intussen probeert hij met zijn echte vriendin een kindje te krijgen? Had die vriendin nou écht verwacht dat je dan nul komma niks loyaliteit naar de bedrogen vriendin zou hebben en er niks van zou zeggen? Wat zou ze zelf willen dat jij zou doen als zij de bedrogene was?

En dat schelden en jou kapot maken? Wat is dat nou voor idioots? Wie zit er nou helemaal fout? Dat lijkt mij een teken van onmacht. Hoe heeft de bedrogen vriendin eigenlijk gereageerd? En weet de rest van de vriendinnengroep hoe de boel in elkaar steekt?

RYW schreef:Ik vind ook dat je het goed hebt gedaan. Tot twee keer toe, waarvan een keer een half jaar geleden? En intussen probeert hij met zijn echte vriendin een kindje te krijgen? Had die vriendin nou écht verwacht dat je dan nul komma niks loyaliteit naar de bedrogen vriendin zou hebben en er niks van zou zeggen? Wat zou ze zelf willen dat jij zou doen als zij de bedrogene was?

En dat schelden en jou kapot maken? Wat is dat nou voor idioots? Wie zit er nou helemaal fout? Dat lijkt mij een teken van onmacht. Hoe heeft de bedrogen vriendin eigenlijk gereageerd? En weet de rest van de vriendinnengroep hoe de boel in elkaar steekt?

Eens, en hoe vaak wordt er wel niet gezegd "de hele wereld wist het behalve ik zelf", kom op dat wil je toch zelf ook niet dat je eigen vriendinnen zo'n groot issue voor zich houden.
Kan me niet echt voorstellen dat de mensen die hier zeggen dat je dat niet had moeten doen zichzelf prettig zouden voelen als hun partner én vriendinnen over zoiets zouden liegen.

Ja hoor goed gedaan. Als het 5 jaar geleden was weet ik het niet, maar een half jaar geleden? Goed dat je naar haar vriend, de vreemdganger gegaan bent. Ik mag toch open dat mijn vriendinnen hetzelfde zouden doen!

Carrie schreef:Ik mag toch open dat mijn vriendinnen hetzelfde zouden doen!

Nou, dat wilde ik je nog vertellen. Gijs is vreemdgegaan met Bob. Ik heb gezegd dat ze dat tegen jou moeten zeggen, maar vooral Gijs vertikt het.