Re: inkomen en kindje

Susan do 20 sep 2012 - 7:32

Paper Crown schreef:

In ieder geval hark je beide geld binnen en valt de ander niets te verwijten.
Ik kan me namelijk voorstellen dat geldzorgen mensen dingen laten zeggen waar ruzie van kán komen.

Aan de ene kant wel, aan de andere kant... stel dat ik ook een baan buitenshuis zou hebben gehad en erop had gestaan om een aanzienlijk aantal uren te blijven werken, en dan had mijn man flink wat uren in moeten leveren en niet de baan en bijbehorend salaris gehad die hij nu heeft. We zijn niet rijk of zo, maar hij verdient wel in zijn eentje wat veel stellen samen verdienen en dat was dan niet zo geweest. Plus dat hij dan ook veel minder voldoening uit zijn baan had gehaald - dat weet ik echt heel zeker aangezien hij echt uitdaging nodig heeft. Dus als hij mij ooit zoiets zou verwijten zou ik dat erg onredelijk vinden.

Maar goed, misschien word je ook wel onredelijk in een crisissituatie.

Mute_ do 20 sep 2012 - 7:34

Susan schreef:
Paper Crown schreef:

In ieder geval hark je beide geld binnen en valt de ander niets te verwijten.
Ik kan me namelijk voorstellen dat geldzorgen mensen dingen laten zeggen waar ruzie van kán komen.

Aan de ene kant wel, aan de andere kant... stel dat ik ook een baan buitenshuis zou hebben gehad en erop had gestaan om een aanzienlijk aantal uren te blijven werken, en dan had mijn man flink wat uren in moeten leveren en niet de baan en bijbehorend salaris gehad die hij nu heeft. We zijn niet rijk of zo, maar hij verdient wel in zijn eentje wat veel stellen samen verdienen en dat was dan niet zo geweest. Plus dat hij dan ook veel minder voldoening uit zijn baan had gehaald - dat weet ik echt heel zeker aangezien hij echt uitdaging nodig heeft. Dus als hij mij ooit zoiets zou verwijten zou ik dat erg onredelijk vinden.

Maar goed, misschien word je ook wel onredelijk in een crisissituatie.

Ik denk dat er inderdaad een heel groot verschil zit tussen het prima kunnen redden terwijl 1 van de 2 thuis is en échte financiele problemen hebben terwijl 1 van de 2 thuis zit.

Mamsie do 20 sep 2012 - 8:06

Paper Crown schreef:
Mamsie schreef:Nou PC als of het zo erg is voor je relatie als er 1 thuis is.

Verder vind ik een baby niet duur. Grotere kinderen weer wel. Idd hoe ouder hoe duurder.

Zover ik weet verdiend jouw man/vriend genoeg om jou en 3 erbij te onderhouden.
Als je ook goed leest zie je ook dat ik zeg: 24/7 thuiszit en daarnaast geldzorgen hebt.

Ja oke maar je zei misschien geldzorgen.
Ik snap je wel maar het kwam even op mij over dat het niet goed is voor je relatie als de ene thuis is en de andere werkt.

RYW do 20 sep 2012 - 9:27

Ik vind dat als je ineens vroeg zwanger raakt je het vaak wel voor elkaar krijgt, al komt het praktisch gezien slecht uit, maar als je het enigszins kan plannen vind ik het zeker aan te raden wel een baan te hebben voor je eraan begint. Kinderen kosten geld, het wordt als,aar meer, en de banen groeien helaas niet aan de bomen. Tuurlijk kan alles anders lopen dan je wil (ik ben er een voorbeeld van), maar dan kan je net zo goed niets meer plannen, als je zo denkt. De invloed die je hebt kan je maar beter goed gebruiken.

studiebol do 20 sep 2012 - 10:14

Charlie schreef:Hou er ook rekening mee dat het een tweeling kan zijn .

Ik wilde het ook zeggen.

Los van de luiers en voeding er zijn zoveel dingetjes die je even nodig hebt even moet halen. Ook dat tikt aan.

SleepingBeauty do 20 sep 2012 - 22:27

Ik denk dat je een beetje in dezelfde situatie zit als wij.
Mijn man werkt ook fulltime en heeft nu weer een jaar contract. Plus dat hij ook veel extra werkt.
IK heb geen vaste baan (mijn contract loopt in december af, vraag is nog of het verlengt wordt.)
Ik werk nu zo'n beetje 32 uur, probeer zoveel mogelijk erbij te werken via mijn oproepbaan en uitzendbureau's.

Wij hebben ook besloten om er wel voor te gaan. We zouden alles kunnen betalen van mijn man zijn salaris.
Mijn salaris is wel erg welkom, om de extra dingen, luxere dingen en de spaarpot van te doen.
Dus ik wil ook zeker wel blijven werken, mocht er een kleine komen.
Zal dat eerst misschien vooral oproep werk zijn, maar opzich zijn er in mijn werkvlak wel veel partime banen te vinden(zorg)

Verder denk ik dat je nooit zekerheid hebt over je baan. MIjn man had een vast contract, is op straat komen te staan vanwege reorganisatie. Mijn vader heeft jaren een vaste baan gehad, stond na 25 jaar op straat vanwege bedrijf wat failliet gaat. Zijn zoveel dingen die je niet kunt plannen. Denk als je je spaarcentjes een beetje op orde hebt en zorgt dat je wat kan blijven sparen (kindreen worden ook duurder als ze ouder zijn) dat je er voor moet gaan.
Niets is zeker in het leven;)

Paper Crown do 20 sep 2012 - 22:38

Mamsie schreef:
Paper Crown schreef:
Mamsie schreef:Nou PC als of het zo erg is voor je relatie als er 1 thuis is.

Verder vind ik een baby niet duur. Grotere kinderen weer wel. Idd hoe ouder hoe duurder.

Zover ik weet verdiend jouw man/vriend genoeg om jou en 3 erbij te onderhouden.
Als je ook goed leest zie je ook dat ik zeg: 24/7 thuiszit en daarnaast geldzorgen hebt.

Ja oke maar je zei misschien geldzorgen.
Ik snap je wel maar het kwam even op mij over dat het niet goed is voor je relatie als de ene thuis is en de andere werkt.

Daar kan ik niet over oordelen. Wij werken beide maar jij en L. hebben dat anders geregeld. L brengt voldoende geld binnen om voor jou en zijn 3 zoons te kunnen zorgen. Maar stel, L. verdiende niet genoeg, en het geld was niet genoeg per maand, wat je ook deed bleven er rekeningen liggen, en altijd een tekort en nooit eens ruimte om samen iets leuks te ondernemen, dat kan de doodslag voor je relatie betekenen en soms kan degene die dan werkt verwijtende uitspraken doen naar de ander (die dus niet werkt, en geen geld binnen brengt waardoor degene het idee heeft dat alles op hem/haar neerkomt) waardoor er ruzies ontstaan. Als ik morgen besluit te stoppen met werken, en ons kind komt op de wereld, dan eten wij nog geen boterham minder en hebben we ook geen zorgen of kind wel kan eten/luiers etc heeft. Dan gaan we maar 1x per jaar op vakantie, en kopen we minder kleding en letten we op de kleintjes, maar gelukkig zijn we dan nog steeds. Ik heb van heel dichtbij meegemaakt hoe het is als je geldzorgen hebt met kinderen (mijn ouders hadden het echt zo krap ooit, dat mijn broertje en ik als enige niet op schoolreisje gingen, dat is voor een ouder echt hartverscheurend, maar ze moesten kiezen tussen eten of schoolreisje)

Als je met zijn tweeen bent zijn geldzorgen ook niet leuk maar stel: je moet desnoods elke laatste week van de maand brood met pindakaas eten omdat het geld op is, geeft m.i. een stuk minder spanning dan dat je kind honger lijdt en je niet weet hoe je de volgende pak luiers moet bekostigen. Dat probeer ik ermee te zeggen.

Ik zei trouwens misschien omdat ik niet weet wat d'r vriend verdiend en wat hun lasten zijn.

Theeleut do 20 sep 2012 - 22:57

De situatie die je nu schetst PC kan ook voorkomen als beiden ouders werken.
Het zijn aannames, ouders met zat geld kunnen net zo goed ongelukkig met elkaar zijn en ouders die de eindjes aan een moeten knopen kunnen zielsgelukkig zijn.

Zoiets kun je pas ondervinden als je daadwerkelijk in de situatie zit.

Ik snap je gedachte wel dat je het als ouderszijnde móeilijker maakt bewust er voor te kiezen op die manier een gezin te stichten, maar het houdt niet in dat dat negatieve gevolgen voor de relatie hoeft te hebben.

Paper Crown do 20 sep 2012 - 23:05

Theeleut schreef:De situatie die je nu schetst PC kan ook voorkomen als beiden ouders werken.
Het zijn aannames, ouders met zat geld kunnen net zo goed ongelukkig met elkaar zijn en ouders die de eindjes aan een moeten knopen kunnen zielsgelukkig zijn.

Zoiets kun je pas ondervinden als je daadwerkelijk in de situatie zit.

Ik snap je gedachte wel dat je het als ouderszijnde móeilijker maakt bewust er voor te kiezen op die manier een gezin te stichten, maar het houdt niet in dat dat negatieve gevolgen voor de relatie hoeft te hebben.

Oh zeker wel hoor. Ik ben heus niet zo imbeciel dat ik denk dat ongelukkigheid voortkomt uit gebrek aan financiele zekerheid, maar het maakt het wel een stuk makkelijk. Dat mag ook erkend worden.

Ik zeg maar altijd: Geld maakt niet gelukkig, maar gelukkig is er geld.

Sophiee do 20 sep 2012 - 23:08

Annie24 schreef:Is er dan (bijna) niemand hier die nadenkt over de kosten verder in de toekomst? Hoe ouder je kindje, hoe hoger de kosten! Paar voorbeeldjes: kleding in grotere maten is altijd duurder, ook al koop je het 2e hands. Eer dat onze kindjes 18 zijn, zal studeren bijna niet te betalen zijn zoals het er nu naar uitziet en de zorgkosten zullen dan ook behoorlijk hoog zijn. Een beugel kan er ook nog bijkomen als je pech hebt.

Tuurlijk, de kosten voor een baby kan je zo laag houden als je zelf wil, maar sommige dingen heb je zelf geen invloed op. Nu ben ik een mama die ervoor wil zorgen dat Y. kan studeren zonder een schuld op te bouwen, dus houden wij er nu al rekening mee en sparen we zodat hij later kan studeren als hij dat zou willen. Geloof me: alles wordt er echt niet goedkoper op in de toekomst, dus ook de kosten om je kindje te onderhouden niet.

+1! Ook wij sparen nu vast voor de toekomst van onze dochter (rijbewijs, studie). En houden ook rekening met de kosten die zullen komen als ze naar de basisschool gaat. Die kosten waren (en zijn) zeker een afweging voor de keuze van het krijgen van een kindje.

RYW do 20 sep 2012 - 23:08

Ik vind het altijd zo raar om te zeggen 'je weet toch nooit wat er gaat gebeuren, een vaste baan is geen garantie, je kan niet alles plannen'. Is dat dan een reden om er ok mee te zijn om helemaal niets meer te regelen en zomaar dingen te doen, omdat het toch anders kan lopen dan je had gedacht? Dan kan je net zo goed zeggen 'ja, ik zóu morgen onder een bus kunnen lopen, dus laat ik maar helemaal niet aan kinderen beginnen' of 'mijn man zóu me na 10 jaar kunnen dumpen voor de secretaresse dus laat ik maar niet trouwen' en op zo'n zelfde manier zóu je je vaste baan kunnen verliezen, ja. Wil dat dan zeggen dat het niet slimmer is om, als je er enigszins iets in te kiezen hebt, wel eerst voor die (vaste) baan te gaan, om je kansen op geldzorgen en werkeloosheid in elk geval zo klein mogelijk te maken?

Ik weet het niet, ik vind 'er kan toch van alles anders lopen' vaak (niet altijd) een beetje een excuus om je standaarden te verlagen om toch te kunnen gaan doen waar je zin in had, zeg maar.

Gast do 20 sep 2012 - 23:11

RYW schreef:Ik vind het altijd zo raar om te zeggen 'je weet toch nooit wat er gaat gebeuren, een vaste baan is geen garantie, je kan niet alles plannen'. Is dat dan een reden om er ok mee te zijn om helemaal niets meer te regelen en zomaar dingen te doen, omdat het toch anders kan lopen dan je had gedacht? Dan kan je net zo goed zeggen 'ja, ik zóu morgen onder een bus kunnen lopen, dus laat ik maar helemaal niet aan kinderen beginnen' of 'mijn man zóu me na 10 jaar kunnen dumpen voor de secretaresse dus laat ik maar niet trouwen' en op zo'n zelfde manier zóu je je vaste baan kunnen verliezen, ja. Wil dat dan zeggen dat het niet slimmer is om, als je er enigszins iets in te kiezen hebt, wel eerst voor die (vaste) baan te gaan, om je kansen op geldzorgen en werkeloosheid in elk geval zo klein mogelijk te maken?

Ik weet het niet, ik vind 'er kan toch van alles anders lopen' vaak (niet altijd) een beetje een excuus om je standaarden te verlagen om toch te kunnen gaan doen waar je zin in had, zeg maar.

hahaha.. lullig Yes

Maar ik ben het verder helemaal met je eens. 'We zien wel hoe het loopt'.. wat is dat nou voor een uitspraak. Ik vind zekerheid (tot op zekere hoogte - of dat nu om geld of je relatie gaat) toch echt wel belangrijk bij de keuze voor een kindje.

Theeleut do 20 sep 2012 - 23:14

Paper Crown schreef:
Theeleut schreef:De situatie die je nu schetst PC kan ook voorkomen als beiden ouders werken.
Het zijn aannames, ouders met zat geld kunnen net zo goed ongelukkig met elkaar zijn en ouders die de eindjes aan een moeten knopen kunnen zielsgelukkig zijn.

Zoiets kun je pas ondervinden als je daadwerkelijk in de situatie zit.

Ik snap je gedachte wel dat je het als ouderszijnde móeilijker maakt bewust er voor te kiezen op die manier een gezin te stichten, maar het houdt niet in dat dat negatieve gevolgen voor de relatie hoeft te hebben.

Oh zeker wel hoor. Ik ben heus niet zo imbeciel dat ik denk dat ongelukkigheid voortkomt uit gebrek aan financiele zekerheid, maar het maakt het wel een stuk makkelijk. Dat mag ook erkend worden.

Ik zeg maar altijd: Geld maakt niet gelukkig, maar gelukkig is er geld.

Geld maakt het leven zeker makkelijker, dat kan ik ook zeker bevestigen, maar dat weet toch ook iedereen wel? Dat is meer een feit dan een aanname Wink

Wij hebben het op alle fronten inmiddels wel meegemaakt, oké geen voedselbank- of schuldsanineringsniveau, maar wel leven icm kind en weing inkomen mét twee banen. Nu bovengemiddeld, één baan en nog steeds kinderen. En we zijn nog steeds gelukkig met elkaar :cheering:

Theeleut do 20 sep 2012 - 23:19

Punk'd schreef:
RYW schreef:Ik vind het altijd zo raar om te zeggen 'je weet toch nooit wat er gaat gebeuren, een vaste baan is geen garantie, je kan niet alles plannen'. Is dat dan een reden om er ok mee te zijn om helemaal niets meer te regelen en zomaar dingen te doen, omdat het toch anders kan lopen dan je had gedacht? Dan kan je net zo goed zeggen 'ja, ik zóu morgen onder een bus kunnen lopen, dus laat ik maar helemaal niet aan kinderen beginnen' of 'mijn man zóu me na 10 jaar kunnen dumpen voor de secretaresse dus laat ik maar niet trouwen' en op zo'n zelfde manier zóu je je vaste baan kunnen verliezen, ja. Wil dat dan zeggen dat het niet slimmer is om, als je er enigszins iets in te kiezen hebt, wel eerst voor die (vaste) baan te gaan, om je kansen op geldzorgen en werkeloosheid in elk geval zo klein mogelijk te maken?

Ik weet het niet, ik vind 'er kan toch van alles anders lopen' vaak (niet altijd) een beetje een excuus om je standaarden te verlagen om toch te kunnen gaan doen waar je zin in had, zeg maar.

hahaha.. lullig

Maar ik ben het verder helemaal met je eens. 'We zien wel hoe het loopt'.. wat is dat nou voor een uitspraak. Ik vind zekerheid (tot op zekere hoogte - of dat nu om geld of je relatie gaat) toch echt wel belangrijk bij de keuze voor een kindje.

Oh, zeker is het belangrijk om eerst alles op orde te hebben, maar ik Heb meer het idee dat dat soort uitspraken komt van mensen waar het uitzicht op beter (financieël, werk) er niet is of denken dat het er niet in zit. En wat moet je dan? Helemaal geen kinderen krijgen, terwijl die wens er wel is.

Er zijn genoeg stellen of gezinnen die het niet beter krijgen dan ze al hebben. En ik weet dat als je écht beter wilt het deels zelf beter kan maken, maar daar kiest ook niet iedereen voor.

Paper Crown do 20 sep 2012 - 23:19

Theeleut schreef:
Paper Crown schreef:
Theeleut schreef:De situatie die je nu schetst PC kan ook voorkomen als beiden ouders werken.
Het zijn aannames, ouders met zat geld kunnen net zo goed ongelukkig met elkaar zijn en ouders die de eindjes aan een moeten knopen kunnen zielsgelukkig zijn.

Zoiets kun je pas ondervinden als je daadwerkelijk in de situatie zit.

Ik snap je gedachte wel dat je het als ouderszijnde móeilijker maakt bewust er voor te kiezen op die manier een gezin te stichten, maar het houdt niet in dat dat negatieve gevolgen voor de relatie hoeft te hebben.

Oh zeker wel hoor. Ik ben heus niet zo imbeciel dat ik denk dat ongelukkigheid voortkomt uit gebrek aan financiele zekerheid, maar het maakt het wel een stuk makkelijk. Dat mag ook erkend worden.

Ik zeg maar altijd: Geld maakt niet gelukkig, maar gelukkig is er geld.
Geld maakt het leven zeker makkelijker, dat kan ik ook zeker bevestigen, maar dat weet toch ook iedereen wel? Dat is meer een feit dan een aanname

Wij hebben het op alle fronten inmiddels wel meegemaakt, oké geen voedselbank- of schuldsanineringsniveau, maar wel leven icm kind en weing inkomen mét twee banen. Nu bovengemiddeld, één baan en nog steeds kinderen. En we zijn nog steeds gelukkig met elkaar

Daar ben ik blij om. Verder ga ik niet mijn mening opnieuw uitleggen want net zoals jij een punt hebt, heb ik die ook.
Verder legt RYW het beter uit en sluit ik me bij haar aan.

RYW do 20 sep 2012 - 23:22

Precies, Punk'd Wink

als je voor je aan kinderen begint een vast contract hebt is de kans dat je over 2/5/10 jaar nog steeds een baan hebt natuurlijk gewoon veel groter dan als je nu geen baan hebt en daarna met een gat op je cv moet gaan solliciteren tussen de bosjes en bosjes aan vers afgestudeerde medesollicitanten.

Als je dingen plant, dan is dat geen garantie, maar de kans dat dingen gewoon lopen zoals je dat verwacht is vele malen groter dan dat ze anders lopen dan verwacht. En om het om die kleine kans dan maar niet zo belangrijk te vinden of je een baan hebt vind ik niet goed doordacht. Of tenminste, mijn keuze zou het zeker weten niet zijn, en I've been there. Als je nou eenmaal al ongepland zwanger bent, dan is dat al zo en wordt het al een heel andere situatie, natuurlijk, waar je je heus wel uit redt, maar ik raad iedereen aan, als jehet enigszins kan beinvloeden, kies dan eerst voor stabiliteit op werkgebied.

Theeleut do 20 sep 2012 - 23:23

Paper Crown schreef:
Theeleut schreef:
Paper Crown schreef:
Theeleut schreef:De situatie die je nu schetst PC kan ook voorkomen als beiden ouders werken.
Het zijn aannames, ouders met zat geld kunnen net zo goed ongelukkig met elkaar zijn en ouders die de eindjes aan een moeten knopen kunnen zielsgelukkig zijn.

Zoiets kun je pas ondervinden als je daadwerkelijk in de situatie zit.

Ik snap je gedachte wel dat je het als ouderszijnde móeilijker maakt bewust er voor te kiezen op die manier een gezin te stichten, maar het houdt niet in dat dat negatieve gevolgen voor de relatie hoeft te hebben.

Oh zeker wel hoor. Ik ben heus niet zo imbeciel dat ik denk dat ongelukkigheid voortkomt uit gebrek aan financiele zekerheid, maar het maakt het wel een stuk makkelijk. Dat mag ook erkend worden.

Ik zeg maar altijd: Geld maakt niet gelukkig, maar gelukkig is er geld.
Geld maakt het leven zeker makkelijker, dat kan ik ook zeker bevestigen, maar dat weet toch ook iedereen wel? Dat is meer een feit dan een aanname

Wij hebben het op alle fronten inmiddels wel meegemaakt, oké geen voedselbank- of schuldsanineringsniveau, maar wel leven icm kind en weing inkomen mét twee banen. Nu bovengemiddeld, één baan en nog steeds kinderen. En we zijn nog steeds gelukkig met elkaar

Daar ben ik blij om. Verder ga ik niet mijn mening opnieuw uitleggen want net zoals jij een punt hebt, heb ik die ook.
Verder legt RYW het beter uit en sluit ik me bij haar aan.

Je hoeft ook niks uit te leggen. Dat ik een tegenreactie geef wilt niet zeggen dat ik het niet met je eens bent, máár naast die mening kan ik me ook vinden in het tegenovergestelde daarvan. Er is ook zoiets als een grijs gebied tussen al het zwart en wit.

RYW do 20 sep 2012 - 23:26

Theeleut schreef:
Punk'd schreef:
RYW schreef:Ik vind het altijd zo raar om te zeggen 'je weet toch nooit wat er gaat gebeuren, een vaste baan is geen garantie, je kan niet alles plannen'. Is dat dan een reden om er ok mee te zijn om helemaal niets meer te regelen en zomaar dingen te doen, omdat het toch anders kan lopen dan je had gedacht? Dan kan je net zo goed zeggen 'ja, ik zóu morgen onder een bus kunnen lopen, dus laat ik maar helemaal niet aan kinderen beginnen' of 'mijn man zóu me na 10 jaar kunnen dumpen voor de secretaresse dus laat ik maar niet trouwen' en op zo'n zelfde manier zóu je je vaste baan kunnen verliezen, ja. Wil dat dan zeggen dat het niet slimmer is om, als je er enigszins iets in te kiezen hebt, wel eerst voor die (vaste) baan te gaan, om je kansen op geldzorgen en werkeloosheid in elk geval zo klein mogelijk te maken?

Ik weet het niet, ik vind 'er kan toch van alles anders lopen' vaak (niet altijd) een beetje een excuus om je standaarden te verlagen om toch te kunnen gaan doen waar je zin in had, zeg maar.

hahaha.. lullig

Maar ik ben het verder helemaal met je eens. 'We zien wel hoe het loopt'.. wat is dat nou voor een uitspraak. Ik vind zekerheid (tot op zekere hoogte - of dat nu om geld of je relatie gaat) toch echt wel belangrijk bij de keuze voor een kindje.

Oh, zeker is het belangrijk om eerst alles op orde te hebben, maar ik Heb meer het idee dat dat soort uitspraken komt van mensen waar het uitzicht op beter (financieël, werk) er niet is of denken dat het er niet in zit. En wat moet je dan? Helemaal geen kinderen krijgen, terwijl die wens er wel is.

Er zijn genoeg stellen of gezinnen die het niet beter krijgen dan ze al hebben. En ik weet dat als je écht beter wilt het deels zelf beter kan maken, maar daar kiest ook niet iedereen voor.

Geen uitzicht op beter vind ik als je beiden werkt, en dan op de top van je sector, zeg maar. Geen promotiemogelijkheden meer, geen overstap naar een meer verdienende functie, geen ruimte om meer te werken in de toekomst. Ik vind stellen waarbij eentje niet werkt zeker niet vallen in de categorie van 'beter gaat het niet worden', want dat gaat het wel, als die ander ook (deels) aan het werk is.

Theeleut do 20 sep 2012 - 23:32

RYW schreef:
Theeleut schreef:
Punk'd schreef:
RYW schreef:Ik vind het altijd zo raar om te zeggen 'je weet toch nooit wat er gaat gebeuren, een vaste baan is geen garantie, je kan niet alles plannen'. Is dat dan een reden om er ok mee te zijn om helemaal niets meer te regelen en zomaar dingen te doen, omdat het toch anders kan lopen dan je had gedacht? Dan kan je net zo goed zeggen 'ja, ik zóu morgen onder een bus kunnen lopen, dus laat ik maar helemaal niet aan kinderen beginnen' of 'mijn man zóu me na 10 jaar kunnen dumpen voor de secretaresse dus laat ik maar niet trouwen' en op zo'n zelfde manier zóu je je vaste baan kunnen verliezen, ja. Wil dat dan zeggen dat het niet slimmer is om, als je er enigszins iets in te kiezen hebt, wel eerst voor die (vaste) baan te gaan, om je kansen op geldzorgen en werkeloosheid in elk geval zo klein mogelijk te maken?

Ik weet het niet, ik vind 'er kan toch van alles anders lopen' vaak (niet altijd) een beetje een excuus om je standaarden te verlagen om toch te kunnen gaan doen waar je zin in had, zeg maar.

hahaha.. lullig

Maar ik ben het verder helemaal met je eens. 'We zien wel hoe het loopt'.. wat is dat nou voor een uitspraak. Ik vind zekerheid (tot op zekere hoogte - of dat nu om geld of je relatie gaat) toch echt wel belangrijk bij de keuze voor een kindje.

Oh, zeker is het belangrijk om eerst alles op orde te hebben, maar ik Heb meer het idee dat dat soort uitspraken komt van mensen waar het uitzicht op beter (financieël, werk) er niet is of denken dat het er niet in zit. En wat moet je dan? Helemaal geen kinderen krijgen, terwijl die wens er wel is.

Er zijn genoeg stellen of gezinnen die het niet beter krijgen dan ze al hebben. En ik weet dat als je écht beter wilt het deels zelf beter kan maken, maar daar kiest ook niet iedereen voor.

Geen uitzicht op beter vind ik als je beiden werkt, en dan op de top van je sector, zeg maar. Geen promotiemogelijkheden meer, geen overstap naar een meer verdienende functie, geen ruimte om meer te werken in de toekomst. Ik vind stellen waarbij eentje niet werkt zeker niet vallen in de categorie van 'beter gaat het niet worden', want dat gaat het wel, als die ander ook (deels) aan het werk is.

Ik snap je helemaal, zo zou je het ook moeten zien, maar er zijn zat mensen die al zeggen dat het is zo als het is als bijv. de man tig jaar bij een bouwmarkt werkt en vrouwheeft geen diploma's en werkt bij de bakker of zo. Ook deze mensen zeggen dat het niet beter kan, want ja, geen opleidingen, geen geld voor een nieuwe opleiding bla bla. Het ene stel zal er niet lastig over denken en gewoon alles omgooien, maar andere stellen zitten voor hen idee dan vast en 'kunnen' niet beter dan dit en nemen om die reden geen kind minder.

Misschien leg ik het wat omslachtig uit..

RYW do 20 sep 2012 - 23:40

Ik begrijp wel waar je heen wil, je legt het goed uit smile

Ik vraag me alleen in die situaties af of die mensen écht denken dat er niet meer in zit en dat dit echt de best mogelijke situatie is om aan kinderen te beginnen, of dat het wel makkelijk is om te denken 'ach, met een goeie baan heb je ook geen garantie' omdat je gewoon heel graag kinderen wil, liever niet wil wachten en je gevoelens daarin dus je verstand laat overrulen en dat op die manier een soort van 'goed praat'.

Kijk, iedereen moet het natuurlijk zelf weten, het gaat niet over mijn baarmoeder, kind en portemonnee, maar ik heb het ook meegemaakt dat ik moest knokken om warm eten op tafel te krijgen en elke maand niet wist hoe ik het rond moest krijgen want niets gepland (was natuurlijk ook een ongeplande zwangerschap) en dat wens ik niemand toe, als je daar nog de keuze in hebt. Ik had 'm niet, en omdat ik weet hoe zwaar dat kan zijn raad ik mensen die de keuze wel hebben het echt af. Maar ja, iedereen moet zelf weten wat ze met het advies doen, natuurlijk.

Trouwens, gek genoeg hebben de meeste mensen die zich met de opmerking 'je weet toch nooit wat er gaat gebeuren' werkloos in het kindergebeuren storten, totáál niet diezelfde onzekerheid over hun relatie en of die wel voor eeuwig is. Want zonder baan zitten als partner ineens dood is of de relatie overgaat, dat moet je helemaal niet willen natuurlijk.

Theeleut do 20 sep 2012 - 23:50

RYW schreef:Ik begrijp wel waar je heen wil, je legt het goed uit

Ik vraag me alleen in die situaties af of die mensen écht denken dat er niet meer in zit en dat dit echt de best mogelijke situatie is om aan kinderen te beginnen, of dat het wel makkelijk is om te denken 'ach, met een goeie baan heb je ook geen garantie' omdat je gewoon heel graag kinderen wil, liever niet wil wachten en je gevoelens daarin dus je verstand laat overrulen en dat op die manier een soort van 'goed praat'.

Kijk, iedereen moet het natuurlijk zelf weten, het gaat niet over mijn baarmoeder, kind en portemonnee, maar ik heb het ook meegemaakt dat ik moest knokken om warm eten op tafel te krijgen en elke maand niet wist hoe ik het rond moest krijgen want niets gepland (was natuurlijk ook een ongeplande zwangerschap) en dat wens ik niemand toe, als je daar nog de keuze in hebt. Ik had 'm niet, en omdat ik weet hoe zwaar dat kan zijn raad ik mensen die de keuze wel hebben het echt af. Maar ja, iedereen moet zelf weten wat ze met het advies doen, natuurlijk.

Trouwens, gek genoeg hebben de meeste mensen die zich met de opmerking 'je weet toch nooit wat er gaat gebeuren' werkloos in het kindergebeuren storten, totáál niet diezelfde onzekerheid over hun relatie en of die wel voor eeuwig is. Want zonder baan zitten als partner ineens dood is of de relatie overgaat, dat moet je helemaal niet willen natuurlijk.

Even quoten weer, anders vergeet ik de helft Wink

Ik denk dat die mensen zoals ik ze schetste het wel best vinden zo, ze zitten nog net niet in het lastige parket dat ze moeten 'vechten'. voor warm eten, nee die kunnen het nog af op mp aankopen/verkopen, aanbiedingen, kinderbijslag, toeslagen. Dus ja, waarom heel je leven omgooien, energie ergens in steken als het zo ook nog wel kan. Gemakzucht?

Zoveel mensen, zoveel instellingen.

Ik vind het heel stoer ( en ik weet dat het noodzaak is en geen stoerdoenerij) van alleenstaande ouders die het roer om hebben gegooid om een beter leven te krijgen als gezin. Helemaal top! Net als jij, je had ook je opleiding in de wilgen kunnen hangen, jullie huis verkopen en 4 hoog achter gaan wonen, de eerste de beste baan kunnen aannemen waarmee je net alle kosten kon betalen en voor de rest klagen dat het niet anders kan, want bla bla bla...

Supertalentje vr 21 sep 2012 - 2:03

Op korte termijn vind ik ook dat je alles zoveel mogelijk op orde moet hebben, maar op de lange termijn (en dan heb ik het over die studie over 18 jaar) dat zie ik echt dan wel. We zetten nu geld opzij, maar of dat bedrag over 10 jaar hetzelfde is dat weet ik niet. En of het dan toereikend genoeg is voor studie/rijbewijs/huis weet ik ook niet.

Dat je nu een vast contract moet hebben ben ik eigenlijk niet eens met RYW. Dat is in deze tijd soms onmogelijk, minder waard dan vroeger en als je wilt werken kun je altijd aan de slag. Als je beiden fulltime werkt en het minimum verdient hoeveel heb je dan? €1400 netto? Dat tweemaal met toeslagen, teruggaves en kinderbijslag, daar moet je toch een kind van groot kunnen brengen?

Susan vr 21 sep 2012 - 2:14

Supertalentje schreef:Op korte termijn vind ik ook dat je alles zoveel mogelijk op orde moet hebben, maar op de lange termijn (en dan heb ik het over die studie over 18 jaar) dat zie ik echt dan wel. We zetten nu geld opzij, maar of dat bedrag over 10 jaar hetzelfde is dat weet ik niet. En of het dan toereikend genoeg is voor studie/rijbewijs/huis weet ik ook niet.

Eens.

RYW vr 21 sep 2012 - 2:23

Supertalentje schreef:Op korte termijn vind ik ook dat je alles zoveel mogelijk op orde moet hebben, maar op de lange termijn (en dan heb ik het over die studie over 18 jaar) dat zie ik echt dan wel. We zetten nu geld opzij, maar of dat bedrag over 10 jaar hetzelfde is dat weet ik niet. En of het dan toereikend genoeg is voor studie/rijbewijs/huis weet ik ook niet.

Dat je nu een vast contract moet hebben ben ik eigenlijk niet eens met RYW. Dat is in deze tijd soms onmogelijk, minder waard dan vroeger en als je wilt werken kun je altijd aan de slag. Als je beiden fulltime werkt en het minimum verdient hoeveel heb je dan? €1400 netto? Dat tweemaal met toeslagen, teruggaves en kinderbijslag, daar moet je toch een kind van groot kunnen brengen?

Ik zeg niet dat je een vast contract moet hebben, toch? In ieder geval bedoelde ik sowieso een inkomen/baan, als je met één inkomen zonder kinderen net rondkomt. Liefst natuurlijk een vast contract, maar wat jij ook al zegt, daar kom je niet zo makkelijk aan. Verder is het pertinent niet waar dat je altijd aan de slag kunt als je maar wil. Mijn vriend heeft zeker anderhalf jaar zich te pletter gesolliciteerd op allerlei banen, van precies zijn straatje tot het allersufste wat je kan bedenken, en hij heeft nu net na anderhalf jaar via connecties pas een baan kunnen vinden, toevallig precies wat hij wilde. Maar bij de banen op niveau waren er nog 120 andere sollicitanten, en bij de rottige baantjes was hij overgekwalificeerd en gingen ze liever met studenten in zee, want die waren goedkoper.

Ik kan overigens in mijn eentje twee kinderen groot brengen van 2300 netto (ok, 2700 incl alimentatie en toeslag) dus dat betwist ik niet hoor, je komt er heus wel uit natuurlijk. Maar liever ben je beter voorbereid dan dat je continu bezig bent met overleven, oplossingen verzinnen en dat soort zaken.

Supertalentje vr 21 sep 2012 - 2:46

RYW schreef:Precies, Punk'd als je voor je aan kinderen begint een vast contract hebt is de kans dat je over 2/5/10 jaar nog steeds een baan hebt natuurlijk gewoon veel groter dan als je nu geen baan hebt en daarna met een gat op je cv moet gaan solliciteren tussen de bosjes en bosjes aan vers afgestudeerde medesollicitanten.

Als je dingen plant, dan is dat geen garantie, maar de kans dat dingen gewoon lopen zoals je dat verwacht is vele malen groter dan dat ze anders lopen dan verwacht. En om het om die kleine kans dan maar niet zo belangrijk te vinden of je een baan hebt vind ik niet goed doordacht. Of tenminste, mijn keuze zou het zeker weten niet zijn, en I've been there. Als je nou eenmaal al ongepland zwanger bent, dan is dat al zo en wordt het al een heel andere situatie, natuurlijk, waar je je heus wel uit redt, maar ik raad iedereen aan, als jehet enigszins kan beinvloeden, kies dan eerst voor stabiliteit op werkgebied.

Nee je hebt gelijk, het staat er niet letterlijk, zo heb ik het dan opgevat Wink

. Uberhaupt werk hebben lijkt me idd wel verstandig.
Maar als ik uitga van het ergste dat kan gebeuren op werkgebied, dan is het dat je allebei geen baan hebt. Het enige wat je dan kunt doen is allebei als een gek gaan werken, waarbij ik stel dat je zelfs als je beiden ongeschoold bent nog best een kind kunt onderhouden. Ik denk dat als je een baan moet hebben omdat je anders met je kind onder een brug slaapt of dat je kind geen eten heeft dat je heel snel een baan hebt. Sowieso zit ik hier in de Randstad en is er veel meer werkgelegenheid dan bijv in friesland. Ik heb de illusie gewoon nog dat als je moet dat het kan Wink

Gesponsorde inhoud