Omdat er toch al zo veel taal ergernissen zijn..

Rush schreef:

Punk'd schreef:

Ik probeer de laatste tijd wel steeds meer op me en mij te letten.

Al vind ik het nog steeds raar om mij te typen. Ik heb het idee dat ik mezelf dan veel meer benadruk dan met me

Dat heb ik ook, maar bijv. in de zin 'ik heb me verslapen' is me helemaal niet fout. Ik zit op me balkon wel, maar daar zou 'mij' ook niet passen.

Laatst was deze discussie ook nog, over mezelf en mijzelf in een belangrijke brief.

Is dat dan niet ik zit op mijn balkon? Ik zit op mij balkon klinkt niet haha. Ik zit op me balkon klinkt bijna plat. Dus mijn zou daar beter passen. Maar soms denk ik ook wel eens zo, ik vind me mooier klinken dan mij of mijn. Maar dan kan het taaltechnisch wel helemaal fout zijn.

Gympy wauw, zeg hoe ben jij eigenlijk bij de keuze Nederlands gekomen? Wil je daar ook verder in? met schrijven,

Volgens het Algemeen Nederlands is het mijn balkon. Mijn balkon is bezittelijk.

Ik snap het gympie, Als ik een keer meer wil weten vraag ik het wel via pm. Maar gaaf, dat is het enigste wat ik kan zeggen. Zag net dat ik je naam met een Y had gedaan aan het einde. Sorry.

Oh Toet, het zijn wel rotwoorden waar je te veel over na gaat denken als je ze schrijft, maar echt heel moeilijk vind ik ze niet!
Ik schrijf alle woorden niet meteen foutloos, maar ik denk er wel over na.
Gisteren stuurde ik heel enthousiast naar m'n moeder 'Met m'n kleding heb ik nog 37 euro verdient!' Maar wel meteen daar achteraan gestuurd 'Ik bedoel natuurlijk verdiend'.

Op de middelbare school lette ik nooit zo op, als het over werkwoord-spelling ging. Een vriendin van me die daar erg goed in was heeft zelfs een keer een toets voor me gemaakt!
Nu weet ik hoe belangrijk het is, als je ziet hoeveel mensen zulke fouten maken in bijvoorbeeld sollicitatiebrieven. Ik neem iemand met zulke fouten in zulke belangrijke brieven echt niet serieus. Net zoals mensen die nog steeds niet weten wanneer de medeklinkerverdubbelingsregel (goed Wordfeud woord? ) van toepassing is. Dan hoop ik altijd maar dat het een kwestie van te snel getypt is.

Ik probeer toch ook zoveel mogelijk te letten op mijn schrijfstijl. Het gebeurt zeker nog dat ik een woord verkeerd schrijf of dat er hier of daar eens een spellingsfoutje staat, maar ik vind het wel belangrijk om hier voldoende aandacht aan te besteden.

Ik kan 't artikel niet meer lezen, maar zou 't dan niet gewoon al beginnen op de middelbare school?

sterremaan schreef:Ik snap het gympie, Als ik een keer meer wil weten vraag ik het wel via pm. Maar gaaf, dat is het enigste wat ik kan zeggen. Zag net dat ik je naam met een Y had gedaan aan het einde. Sorry.

Haha, dat geeft niet. Thanks!

Punk'd schreef:

Carrie schreef:

Punk'd schreef:Op het forum schrijf ik meer uit gedachte dus daar zitten veel spelfouten in denk ik. Ik kijk het ook niet altijd na.

Mijn schoolwerk controleer ik altijd. In het 3e jaar kregen we een 'preek' van de docent dat er veel te veel spelfouten gemaakt waren en dat dat echt niet kon. Dat er mensen waren die in hun verslag wel 30 spelfouten hadden zitten etc. Ik begon al bang te worden, hoewel ik het goed had nagekeken.

Had ik de minste fouten jeeuh ik had er maar 1 hahaha.

Maar ik vraag het mij ook af of mensen hun werk nog wel nakijken als ze het inleveren? Of maar gewoon hopen dat het goed zit.


(Maar ik weet dus wel duidelijk dat ik hier op het forum echt belabberd schrijf)

Ja jij maakt heel veel spelfouten inderdaad! Ik zeg dat, omdat ik er steeds zo verbaasd over ben, vind het eigenlijk helemaal niet bij jou passen namelijk

haha ja ik weet het. Maar in het echte leven let ik daar veel meer op.

Ik schrijf op het forum letterlijk mijn gedachte op en vaak speelt enthousiasme daarbij ook een rol.. en dan is het al gauw een wirwar van allemaal woorden door elkaar of een zinsopbouw waar je bang van wordt

Ik probeer de laatste tijd wel steeds meer op me en mij te letten.

Al vind ik het nog steeds raar om mij te typen. Ik heb het idee dat ik mezelf dan veel meer benadruk dan met me

Als je niet meer me vriend/me broek/me huis zegt is dat al een hele verbetering Het is niet raar om 'mij' te typen, ik denk dat je er juist iets teveel over na denkt.

Punk'd schreef:
Ik probeer de laatste tijd wel steeds meer op me en mij te letten.

Al vind ik het nog steeds raar om mij te typen. Ik heb het idee dat ik mezelf dan veel meer benadruk dan met me

Je hoeft ook helemaal niet 'mij' te typen! (Daarmee leg je inderdaad ook meer de nadruk op jezelf.) 'Me' is prima als je het (in gedachten) kan vervangen door het woord 'mij'. Het is alleen niet goed als het bezittelijk wordt gebruikt, dan hoort er mijn/m'n te staan!

Ik ben goed in taal en let er ook altijd heel erg op. Het valt me dus ook op dat hier op het forum heel veel fouten worden gemaakt. De titel van dit topic bevat bijvoorbeeld ook een fout: 'taalergernissen' moet aan elkaar. In spatiegebruik worden dan ook enorm veel fouten gemaakt. Die tien woorden had ik wel goed gedaan, al moet sms volgens mij gewoon met kleine letters hoor!

Ik ben heel erg slecht in Nederlandse taal. Op moment dat ik naar groep 8 kwam, kwam mijn leraar erachter dat ik ongeveer 2,3 jaar achterliep. Ze hebben dat jaar geprobeerd om het bij te krikken maar ik heb er altijd last van.

Toen ik net begon te werken heb ik vaak huilend op het toilet gezeten omdat ik zoveel spelfouten maakte, ik zag het gewoon niet. Nu gaat het al beter, maar dat komt alleen maar door het onthouden van woorden, D/T fouten maak ik nog steeds, ik snap het gewoon niet, zie geen logica.

Ik voel me ook heel erg aangevallen als iemand het tegen me gebruikt. Als ik hier wel is een discussie zie en iemand antwoord dan in de trent van, zal je niet eerst eens iets aan je spelling doen, dan denk ik, dat moet je niet bij mij doen, dan kan ik heel de dag van slag zijn, juist omdat ik het zo erg vind dat ik het niet kan. Ik zou echt wensen dat ik foutloos kon spellen.

Ik vond het dan ook altijd ontzettend fijn dat bij andere vakken niet naar mijn spelling werd gekeken, inhoudelijk gezien kon ik prima verslagen maken, alleen de spelling was een probleem.

Ik vind het heel belangrijk dat ik foutloos schrijf. Bij anderen vind ik het ook belangrijk, maar ik ben niet meer zo militant als vroeger.

Ik heb ooit een blauwe maandag een MBO opleiding gevolgd en was zwaar teleurgesteld in de Nederlandse les. Een les duurde 2 uur en we kregen voor de eerste les één bladzijde tekst. Was gewoon een simpele tekst over iemand die naar de markt ging en was ze onderweg tegen kwam. Tijdens die les, moesten we persoonsvormen onderstrepen.

Dat was het. Twee uur lang, één bladzijde... Na 5 minuten was ik klaar en ik voelde me zo rot dat 't niet meer was, als dat de eerste les al was... Belachelijk. Maar toen ik om me heen keek en allemaal moeilijke gezichten zag, was ik zó in de war. Blijkbaar waren er meiden die 't echt onmogelijk vonden in de zin 'Ik ben naar de markt geweest', de persoonsvorm te herkennen, want de helft had 'geweest' aangewezen als persoonsvorm.

Volgens mij heb ik die dag echt m'n lip stukgebeten, om niet te roepen 'JA trut, want ik geweest, jij geweest en wij gewezen!' Overtrokken reactie; ja. Maar ik vond 't gewoon zó dom! Sorry als ik nu iemand beledig, maar ik vond 't gewoon dom, meiden van 16/17 jaar, die niet weten wat persoonsvormen zijn. Maar blijkbaar hebben ze 't nooit volledig begrepen op de middelbare school en dan vraag ik me toch af hoe ze ooit zijn toegelaten tot SPW, om onderwijsassistente te kunnen worden...

Tris schreef:Ik heb ooit een blauwe maandag een MBO opleiding gevolgd en was zwaar teleurgesteld in de Nederlandse les. Een les duurde 2 uur en we kregen voor de eerste les één bladzijde tekst. Was gewoon een simpele tekst over iemand die naar de markt ging en was ze onderweg tegen kwam. Tijdens die les, moesten we persoonsvormen onderstrepen.

Dat was het. Twee uur lang, één bladzijde... Na 5 minuten was ik klaar en ik voelde me zo rot dat 't niet meer was, als dat de eerste les al was... Belachelijk. Maar toen ik om me heen keek en allemaal moeilijke gezichten zag, was ik zó in de war. Blijkbaar waren er meiden die 't echt onmogelijk vonden in de zin 'Ik ben naar de markt geweest', de persoonsvorm te herkennen, want de helft had 'geweest' aangewezen als persoonsvorm.

Volgens mij heb ik die dag echt m'n lip stukgebeten, om niet te roepen 'JA trut, want ik geweest, jij geweest en wij gewezen!' Overtrokken reactie; ja. Maar ik vond 't gewoon zó dom! Sorry als ik nu iemand beledig, maar ik vond 't gewoon dom, meiden van 16/17 jaar, die niet weten wat persoonsvormen zijn. Maar blijkbaar hebben ze 't nooit volledig begrepen op de middelbare school en dan vraag ik me toch af hoe ze ooit zijn toegelaten tot SPW, om onderwijsassistente te kunnen worden...

Ik weet ook niet wat een persoonsvorm is. 'Ik'? Ik ga het Googelen. Ja ik zeg het maar gewoon hoor.

Ik vind dat het heel omslachtig wordt uitgelegd op school, wij kregen altijd hele schema's waar ik niks van begreep.
In spelling ben ik opzich wel redelijk goed , maar niet in grammatica, tijdens het schrijven van mijn scriptie kreeg ik weleens de vraag of ik dyslexies ben omdat mijn zinnen niet lopen. Probleem is dat ik die fouten daarin ook echt niet zie Of voegwoorden, voorzetsels, zo vaak dat ik twijfel..

Carrie

Ik ben naar de markt geweest.

werkwoordelijk gezegde (alle werkwoorden in een zin) = ben geweest
persoonsvorm = ben
onderwerp = ik

Bliss schreef:Carrie

Ik ben naar de markt geweest.

werkwoordelijk gezegde (alle werkwoorden in een zin) = ben geweest
persoonsvorm = ben
onderwerp = ik

Haha ja ik wist het niet! Ik had vroeger moeite met taal, nu steeds minder omdat ik het gewoon leuk vind. Ik heb het ook opgezocht op Google net, dank voor je uitleg

Carrie, heb je dat nooit op school meegekregen dan? Klinkt lullig, zo bedoel ik 't niet, ik zet alleen zovaak m'n vraagtekens bij de Nederlandse lessen van de middelbare school. Ik zie 't nu bij m'n broertje van 14, die zit nu in de 3e van de mavo, maar die heeft het 'belangrijkste' al gehad; die gaat nu stage lopen, heeft nog paar uur les in de week en verder is 't klaar met de boeken, lijkt 't wel. En ik snáp dat niet! Ik hou ongelooflijk veel van 't joch, echt, niet te beschrijven hoe gek ik op m'n broertje ben. Maar soms is 't jong zo slim als 't end van een varken en geloof mij; hij kan nog heel wat lesjes Nederlands gebruiken..

Googelen is zonder hoofdletter. Tenzij het natuurlijk aan het begin van de zin staat, anders gewoon googelen. Niet betweterig bedoeld uiteraard. Maar volgens mij leer je dat ook graag, Carrie. Tenminste, dat lees ik hier wel eens van je.

Gympie schreef:Googelen is zonder hoofdletter. Tenzij het natuurlijk aan het begin van de zin staat, anders gewoon googelen. Niet betweterig bedoeld uiteraard. Maar volgens mij leer je dat ook graag, Carrie. Tenminste, dat lees ik hier wel eens van je.

Ja klopt Tnx!

Tris schreef:Carrie, heb je dat nooit op school meegekregen dan? Klinkt lullig, zo bedoel ik 't niet, ik zet alleen zovaak m'n vraagtekens bij de Nederlandse lessen van de middelbare school. Ik zie 't nu bij m'n broertje van 14, die zit nu in de 3e van de mavo, maar die heeft het 'belangrijkste' al gehad; die gaat nu stage lopen, heeft nog paar uur les in de week en verder is 't klaar met de boeken, lijkt 't wel. En ik snáp dat niet! Ik hou ongelooflijk veel van 't joch, echt, niet te beschrijven hoe gek ik op m'n broertje ben. Maar soms is 't jong zo slim als 't end van een varken en geloof mij; hij kan nog heel wat lesjes Nederlands gebruiken..

Klinkt niet lullig hoor. Ik kan het me eerlijk gezegd niet herinneren nee, dat ik dat op school heb gehad. Kan ook zijn dat ik het vergeten ben, maar nu je het zo vraagt, er staat me niets van bij.

Gympie schreef:Googelen is zonder hoofdletter. Tenzij het natuurlijk aan het begin van de zin staat, anders gewoon googelen. Niet betweterig bedoeld uiteraard. Maar volgens mij leer je dat ook graag, Carrie. Tenminste, dat lees ik hier wel eens van je.

Googelen is een werkwoord. Google is de naam van een website, toch?

Wij leerde de persoonsvorm altijd te herkennen door de zin vragend te maken

Ik ben naar de markt geweest

Ben ik naar de markt geweest? (en dan is het eerste woord de persoonsvorm)..

Wij zijn de liefste zusjes van de wereld

Zijn wij de liefste zusjes van de wereld?

Het onderwerp is toch altijd ik, jij, wij etc. etc.

En een bijvoegelijknaamwoord is toch altijd een soort van benadrukking? Of ben ik nu in de war..
"Zij draagt een groene trui" (Dan is groene toch het bijvoegelijknaamwoord?)

En het lijdend voorwerp.. Daar was ook een makkelijk ezelsbruggetje voor. Hmm ik weet even niet meer hoe dat 'makkelijk' kon

hahaha ik maak echt uit mijn tekst op dat ik altijd ezelsbruggetjes nodig had.. En dat is ook echt waar.

In groep 8 had ik mijn hele tafel vol geplakt met allemaal hulpmiddelen. (Ik loop/wij lopen), ik had zo'n tafel/reken ding..

En het ergste van alle is dat ik nog steeds op mijn vingers tel .. Mijn vriend krijgt er maar niet in dan het veel makkelijker is om overal tientallen o.i.d. van te maken.

Bij Yatzee tel ik altijd op mijn vingers.. Behalve 4 en 6 (en 5 en 5 ).. Dan weet ik dat dat samen 10 is. Ik heb echt moeite met oneven cijfers. Mijn schoonmoeder is al jaren lerares in het basisonderwijs (groep 4/5/6 heeft ze gehad) en die denkt dat ik discalculie(?) heb

Persoonsvorm kun je ook vinden door de zin meervoud (of juist enkelvoud) te maken, of de zin in een andere tijd te zetten.

Het onderwerp is wie het doet.
Wij gingen naar de markt. Wie gingen? Wij.

Bijvoeglijk naamwoord zegt iets over een zelfstandig naamwoord. Dus idd groene zegt iets over trui.

Het lijdend voorwerp krijg je door te vragen wie/ wat + onderwerp + gezegde.
Maar als er een naamwoordelijk gezegde in de zin staat is er geen lijdend voorwerp.

Bijvoeglijk naamwoord zegt iets over een zelfstandig naamwoord (het grote huis, de blauwe broek, de zilveren ring (= stoffelijk bijvoeglijk naamwoord en eindigt daarom op een n).

Bij het lijdend voorwerp vraag je je af: wie/wat + gezegde + onderwerp?

Voorbeeld:

Hij bestelde een kop koffie in het restaurant.

Wat bestelde hij? Een kop koffie. > = lijdend voorwerp