Zonder je kindje(-s) op vakantie

Haha ik snap wat je bedoelt.

En commentaar heb ik eigenlijk bijna niet gekregen.....ja, de oude buurvrouw van mijn schoonmoeder vond dat mijn zoontje wel érg vaak bij haar was, maar wat zij niet wist is dat ik hele dagen thuis zat en 1 keer in de week écht een avond voor mijzelf wilde.

Mensen oordelen vaak zo snel.

*

Susan schreef:Inderdaad, het is niet zo dat je vakanties met z'n tweeën nodig hebt omdat je anders geen partners meer bent of zo. Ik kan me heel goed voorstellen dat je er na een zware periode hard aan toe bent om er samen tussenuit te gaan, maar in mijn ogen blijft het, in het algemeen gezien dan, wel een luxe en geen noodzaak.

Dat sowieso natuurlijk.

Verschilt dat niet per persoon of dat noodzaak is? De een heeft het harder nodig dan de ander. Wij hebben bijv wel echt een dag en avond met z'n 2en nodig af en toe. We zijn zo druk met ons gezin en alles erom heen dat we best snel langs elkaar heen gaan leven.

Luce schreef:Verschilt dat niet per persoon of dat noodzaak is? De een heeft het harder nodig dan de ander. Wij hebben bijv wel echt een dag en avond met z'n 2en nodig af en toe. We zijn zo druk met ons gezin en alles erom heen dat we best snel langs elkaar heen gaan leven.

Ja dat klopt, maar in mijn ogen is een vakantie (met of zonder kinderen) altijd een luxe en geen noodzaak.

*

De vakantie op zich is misschien wel luxe, maar de nood om samen even tijd door te brengen kan vrij hoog zijn natuurlijk. En in je dagelijkse leven kan het best lastig zijn om daar aan toe te komen. Dus in die zin kan ik me best voorstellen dat je echt een vakantie nodig hebt om weer even tot elkaar te komen.

Ik kan het me ook best voorstellen dat je dat af en toe nodig hebt. Mijn ouders gingen ook wel eens zonder ons op vakantie. Was dan vaak wel voor een congres voor m'n vader, maar dan plakten ze er nog paar daagjes aan vast. Vonden wij leuk hoor, opa en oma oppassen. Maar toen waren we al wel wat ouder, tussen de 5 en 10.

Een vakantie samen is best luxe, maar ik denk dat het in dat soort gevallen niet zozeer om vakantie gaat (dus het land enz), maar voor tijd voor elkaar.

Luce schreef:Een vakantie samen is best luxe, maar ik denk dat het in dat soort gevallen niet zozeer om vakantie gaat (dus het land enz), maar voor tijd voor elkaar.

Maar dan kun je ook je kindjes uit logeren brengen en samen thuis vakantie houden.

Ja, maar een hele week achter elkaar, dat vind ik persoonlijk (in de meeste gevallen dus) wel een luxe. Een weekend eigenlijk ook al wel. Niet dat ik vind dat het dan niet moet kunnen of zo, maar ik vind het wel een luxe.

Tania schreef:

Luce schreef:Een vakantie samen is best luxe, maar ik denk dat het in dat soort gevallen niet zozeer om vakantie gaat (dus het land enz), maar voor tijd voor elkaar.

Maar dan kun je ook je kindjes uit logeren brengen en samen thuis vakantie houden.

Klopt. Maar je kunt ook naar een warm land gaan waar je nog wat kan genieten van de zon. Maakt dan toch ook geen drol meer uit

*

Mij lijkt het ook wel heerlijk om eens samen een weekje op vakantie te gaan. Ik denk dat het ons ook best veel goeds zou doen. Wij zijn vorig jaar 4 dagen naar Parijs geweest samen. Dat was zo fijn!

Net als bij Luce leven mijn vriend en ik ook langs elkaar heen. Hij werkt met name middagen en avonden en is altijd pas laat thuis (het leven van een kok). We hebben eigenlijk nooit een avondje samen op de bank. Wij plannen dus ook bewust een avondje uit samen, even zonder N., even tijd voor elkaar. Dit hebben we nodig voor onze relatie. Een vakantie zou me daarom ook zo fijn lijken, echt tijd voor elkaar en tegelijkertijd relaxen. Maargoed.. het ook daadwerkelijk doen is een tweede verhaal

Wij hadden laatst bijna voor deze keuze gestaan overigens. We wilden graag op vakantie, want dat is in ons geval echt noodzaak. We zitten er beiden aardig doorheen, het scheelt niet veel of we storten in. Een vakantie zou ons goed doen, echter.. niet een vakantie met z'n drieën. Dan zou ik het nut van vakantie (even ontspannen, gedachten op iets anders, bijkomen, leuke dingen doen, etc.) niet goed inzien. N. vraagt daarvoor teveel energie. We hebben getwijfeld om samen te gaan, maar dat vond ik moeilijk. We gaan nu met mijn vader en stiefmoeder. We hebben gezellig ons meisje mee, maar tegelijkertijd kunnen mijn vriend en ik ook samen even wat doen als we willen. Heel fijn!

Ik zou het echt heerlijk vinden om dat bijv volgend jaar te doen na alle ellende, om er echt even samen tussen uit te knijpen en even tijd als man en vrouw. Maar dan niet langer als een weekje bijv hoor!

Luce schreef:

Tania schreef:

Luce schreef:Een vakantie samen is best luxe, maar ik denk dat het in dat soort gevallen niet zozeer om vakantie gaat (dus het land enz), maar voor tijd voor elkaar.

Maar dan kun je ook je kindjes uit logeren brengen en samen thuis vakantie houden.

Klopt. Maar je kunt ook naar een warm land gaan waar je nog wat kan genieten van de zon. Maakt dan toch ook geen drol meer uit

Haha nee als ik kon kiezen wist ik het ook wel. Maar ik bedoelde dat echt op vakantie gaan dan niet noodzakelijk is.

Nou, ik denk juist dat een andere omgeving meer goeds doet dan dat je samen met je partner een hele week 'gewoon' thuis zit. Nee, dat lijkt me niks. Dan heb ik liever m'n kind gewoon thuis.

*

Parisienne schreef:Nou, ik denk juist dat een andere omgeving meer goeds doet dan dat je samen met je partner een hele week 'gewoon' thuis zit. Nee, dat lijkt me niks. Dan heb ik liever m'n kind gewoon thuis.

Eens.

*

meisjesmama schreef: Zijn oppas mocht niet uit het zicht en maanden daarna heeft hij het zij ook zwaar gemaakt. Als ze maar weg gingen raakte hij overstuur.

Alleen hierom zou ik het al niet aandurven.

Lolly's schreef:Alleen hierom zou ik het al niet aandurven.

Dat verschilt denk ik echt per kind, hoor. Meeste kinderen vinden het best, schat ik in, als ze maar goede opvang hebben en het niet al te lang duurt. Denk dat ouders eerder hun kind missen dan het kind de ouders.

Ik denk ook dat ouders die zonder kind op vakantie gaan hun kind niet 'zomaar' bij een oppas achterlaten. Ik denk dat het in de meeste gevallen gaat om mensen die zeer vertrouwd zijn bij de kinderen. Opa's en oma's bijvoorbeeld. Hier heeft mijn dochter het altijd zo ontzettend naar haar zin bij opa en oma. Waarschijnlijk zou ze het niet eens merken als wij een weekje weg zouden zijn Maar dat verschilt erg per kind inderdaad.

Ik moet er niet aan denken
Een nachtje weg vind lang zat! Nee ik ga veel liever mét ze op vakantie.


Mijn ouders waren ook een keer een week zonder ons op vakantie gegaan, nou dat was drama. Heb elke avond liggen huilen omdat ik ze zo miste ( had ook last van heimwee) Vond het echt niet leuk van ze.

Rood schreef:

Lolly's schreef:Alleen hierom zou ik het al niet aandurven.

Dat verschilt denk ik echt per kind, hoor. Meeste kinderen vinden het best, schat ik in, als ze maar goede opvang hebben en het niet al te lang duurt. Denk dat ouders eerder hun kind missen dan het kind de ouders.

hij werd opgevangen door zijn opa en oma waar hij normaal al 2 dagen in de week komt. en dan nog de gewone bezoekjes. des ondanks was hij helemaal de weg kwijt.
Mijn keuze zou dan ook zijn pas het te doen als de kids oud genoeg zijn om het goed te begrijpen.

Nu zou ik het sowieso nog niet doen. Misschien als mijn zoon een jaar of twee is, of nog wat ouder. In ieder geval moet hij het een beetje kunnen bevatten waarom hij bij oma is, duidelijk kunnen maken wat er aan de hand is als hij verdrietig is en echt duidelijk enthousiast zijn over een verblijf bij oma. Voor die tijd ook al een of meerdere keren met succes 1 nacht hebben gelogeerd. Maar dan zou ik nog steeds niet langer dan een weekendje weggaan.

Over heel wat jaren, als alle kids minstens acht of tien zijn, zou ik misschien kunnen overwegen om een klein weekje met zijn tweetjes weg te gaan als de kinderen ondertussen op kamp zijn o.i.d.

Maar zo'n korte vakantie zou ik altijd als extra zien en sowieso als eerste prioriteit samen met de kinderen op vakantie willen.