Op vakantie zonder kinderen

Op het oude forum heb ik ook eens zo'n topic geopend over op vakantie gaan zonder kinderen. Toen was het meer in het algemeen, zou jij het doen of niet?

Nu moet ik zelf echt de knoop door gaan hakken. Ik heb 5 jaar geleden een jaar in Amerika gewoond. Toen ik het jaar erna terugging voor 4 weken, kwam ik er daar achter dat ik zwanger was en sindsdien ben ik niet meer teruggeweest. Ik heb bij vlagen erg last van heimwee naar het land en de mensen daar zijn echt als familie voor me, ik mis ze ook heel erg.
Nu is het een beetje een nu-of-nooit moment: ik ga in mei-juni een rustigere periode van de studie in. Volgend jaar wordt het weer drukker, ga ik stagelopen en hopelijk erna werken. Als ik nog een keer wil gaan in de komende 3 jaar of misschien nog langer, moet het nú, over een paar weken. Ik zou dan in mn eentje gaan, voor 4 personen kunnen wij echt niet betalen nu.

Maar ik twijfel... gevoelsmatig ben ik er eigenlijk wel een beetje uit, ik wil heel graag gaan, ik denk dat het goed is voor mij en het voelt ook wel als iets wat ik moet doen. Maar de kinderen... ik voel me nu al schuldig dat ik ze dan bij mijn vriend zal laten (voor max. 2 weken), bang dat ze me te erg gaan missen, en dat is wat mij nu heel erg tegenhoudt. Ik had de knoop eigenlijk al doorgehakt om niet te gaan, door de kinderen en financiele redenen. Sinds die tijd is in het laatste wat verandering gekomen en hoe dichterbij het komt dat ik zou kunnen gaan, hoe meer ik merk dat ik heel graag wil.

Wat nu?? De "egoïstische" moeder zijn en toch gaan??? Of deze kans laten lopen en over 3-4-5 jaar met zn allen gaan (als we het dan wel kunnen betalen...)?? Ik word echt een beetje verscheurd.

Ik zou dan ook nu de stap zetten en gaan ! En je bent echt geen egoïstische moeder daardoor. Zo te lezen is dit echt een wens voor jou en als je het niet doet krijg je spijt ! Vooral nu de kans zich voordoet om te kunnen gaan.
Dat je je kinderen gaat missen zal wel een feit zijn maar ik denk dat je erg blij zal zijn dat je het gedaan hebt.

En nu is dit niet echt een vakantie onder het mom van "bleeh even weg zonder de kinderen". Jij gaat naar je "familie" toe omdat je ze erg mist en je graag nog een keer daar wilt zijn.
Het liefst neem je je kinderen mee maar dat gaat helaas niet.

Meid ik zou zeggen DOEN !

Nonnevot schreef:Ik zou dan ook nu de stap zetten en gaan ! En je bent echt geen egoïstische moeder daardoor. Zo te lezen is dit echt een wens voor jou en als je het niet doet krijg je spijt ! Vooral nu de kans zich voordoet om te kunnen gaan.
Dat je je kinderen gaat missen zal wel een feit zijn maar ik denk dat je erg blij zal zijn dat je het gedaan hebt.

En nu is dit niet echt een vakantie onder het mom van "bleeh even weg zonder de kinderen". Jij gaat naar je "familie" toe omdat je ze erg mist en je graag nog een keer daar wilt zijn.
Het liefst neem je je kinderen mee maar dat gaat helaas niet.

Meid ik zou zeggen DOEN !

+1

Ik vind ook dat je dat moet doen!

Dit is een geweldige kans, en je doet de kinderen er in elk geval geen plezier mee om ze mee te slepen daar heen. Later misschien, als ze wat ouder zijn. Vergeet niet dat jij naast moeder ook nog Arden bent, met een geschiedenis daar, en je hebt afgelopen jaren best een lastige tijd gehad, dus ik vind dat je best even van iets mag genieten helemaal voor jezelf!

Haha jullie zijn wel stellig zo ik voel me al gelijk iets minder schuldig.

Mijn vriend vindt het prima om alleen te blijven met de kinderen, het is nu alleen even kijken of hij een aantal dagen vrij kan nemen op zijn werk, dagen dat ik eigenlijk thuis zou zijn. De kinderen zijn net 3 en 1,5 jaar.

Als je vriend het prima vindt, zou ik het zeker doen.

Ik zou het ook "gewoon" doen. Zeker omdat je vriend volledig achter je staat. Mocht dat laatste niet het geval zijn, dan zou ik zeker nog twijfelen, maar nu nee absoluut niet. Gewoon gaan dus en genieten van deze mogelijkheid die je geboden wordt.

Het gaat om twee weken toch? Ik zeg absoluut DOEN! Je hebt veel goede redenen en je kindjes worden goed opgevangen.

Ik zeg ook gaan. Hoewel ik het nooit begrijp als mensen 2 weken met z'n 2en weg gaan omdat ze geen zin hebben om met de kinderen te gaan vind ik dit een heel ander verhaal. Je kindjes blijven gewoon bij hun vader dus niks aan de hand. Ik vind je helemaal niet egoistisch als je iets wil doen waar je gelukkig van wordt. Je bent wel moeder, maar je bent ook nog 'Arden'.
Ga lekker op vakantie en als je terug bent, gaat het leven weer gewoon verder zoals het nu is. Je kinderen gaan je dat echt niet kwalijk nemen.

Ik sluit me helemaal aan bij de voorgaande reacties. Ik zeg ook doen, gewoon DOEN!

Als je je kinderen kunt missen, gewoon doen! Je bent er heus geen egoïstische moeder door!
(En dan over een paar jaar alsnog met zijn allen gaan)

Doen hoor, zeker als je vriend de opvang goed kan regelen. Mijn man gaat volgende week ook een week op vakantie naar Denemarken, en ik baal er wel van dat Laurens naast zijn twee vaste dagen kdv ook nog twee dagen naar opa en oma gaat, tis echt even: waar kan ik mijn kind kwijt volgende week. Dus dat zou ik goed op gaan lossen. En dan gewoon gaan!

Als je het kan, zou ik het doen. En daar hoef je, je echt niet schuldig over te voelen!
Wat is nou twee weken?

Je bent sowieso geen egoïstische moeder als je wel gaat. Ik vind ook dat elke ouder wel eens recht heeft op een vakantie zonder kinderen. Dat doet je echt goed. Helemaal omdat je er best heimwee naar hebt en het er anders de komende jaren niet meer van komt.
Wel was voor mij 8 dagen de max. Ik vind het heerlijk om alleen op vakantie te zijn maar kan hem gewoon niet langer dan dat missen. Daar zou ik dus wel even goed over nadenken. Hoe jij daarin denkt te staan. Met de kinderen komt dat echt wel goed.
Wellicht is het voor mij ook een ander verhaal hoor omdat ik de opvoeding alleen doe en bij jou de kinderen gewoon thuis bij de andere ouder kunnen blijven.

Gáán! Deze kans krijg je niet meer. Wat zijn nou twee weken?

Ik zou als ik in jouw schoenen stond, gaan. J & I blijven gewoon bij je man, dus ze hebben gewoon een ouder om zich heen, en die zullen zich met zijn drieën echt wel redden als jij er even niet bent. Het gaat maar om twee weken!

Ah joh, het is maar 2 weken. Zeker doen!

Als buitenstaander zeg ik echt meteen; DOEN!!
Persoonlijk denk ik echter net zoals jij.. ik zou het geloof ik nooit kunnen.
Máár, de kinderen zijn evengoed thuis en ze hebben evengoed een ouder bij zich. Het is niet zo dat ze ergens anders logeren zonder jullie beiden en dus niet dat vertrouwde om zich heen hebben. Bovendien zijn ze nog jong, het lijkt mij dat ze er ook snel aan wennen als je er even niet bent en net zo makkelijk weer gewend zijn als je terug bent. Mijn man was pas nog een midweek weg. Op een paar keer na dat de oudste om hem vroeg en hem wel miste, was er verder niets aan de hand. (Ik dacht eerst van wel omdat ze soms ook 's nachts huilde, maar dat bleek een beetje een 'fase' te zijn, want ze deed dat een poos ook toen hij terug was)

En kun je met dat ticket ook eventueel eerder terug vliegen? Want als het nu echt te erg wordt ofzo, kun je altijd eerder terug komen toch?
Mijn vriendin heeft dat namelijk wel een keer zo gehad, zelfde verhaal zeg maar en zij is toen eerder terug gevlogen. (was wel Europa)

Egoïstisch vind ik het trouwens absoluut niet, ik denk ook dat het juist heel erg goed is voor je. Ik zelf zou het ook weleens willen hoor, gewoon een weekje ofzo, maar mijn man kan daarvoor geen vrij krijgen (tenzij we onze eigen vakantie daarvoor opgeven en dat doen we natuurlijk niet)

Ik sluit me aan bij de rest: lekker doen! Zeker als je vriend het niet erg vind om de kids te hebben, en twee weken is ook weer niet zo gek lang. Het is wel een topkans natuurlijk en met de kids gaat het vast prima met je vriend.

Zelf zou ik het echter niet doen denk ik, maar dat komt omdat ik gauw heimwee heb (en dan vooral naar bepaalde mensen, niet zozeer naar mijn huis ofzo).

Bedankt voor de reacties ik heb het er net even met mijn vriend, en mijn ouders over gehad, en zij vinden het zeker goed (mijn ouders willen ook helpen bedoel ik). Nu heb ik amerika gemaild over een bepaalde periode en dan even kijken binnen die periode wanneer het kan en of mijn vriend dan vrij kan krijgen. En dan boeken

Gewoon doen!! Wanneer je partner en evt andere familie leden er achter staan er een goede backup is voor je kids waarom niet Zoals je al zegt, dit kan je nu doen en anders maar hopen dat je het over een aantal jaar kan doen maar dan met kids en je weet nu niet of dat kan...

Helemaal leuk en het gaat vast goed komen!

Ik zelf heb een iet wat vergelijkbare situatie. Ik wilde toen ik nog niet zwanger was van de eerste al mee met een vrijwilligersproject maar door zwangerschappen,werk, uitzendingen van Sander kwam het er niet van.. Nu is Sander weer thuis (en flexibel met werken) mijn werk geeft me verlof,ouders willen meehelpen met oppas waar nodig ga ik deze zomer ook weg. ruim 5 weken naar Peru meedraaien in een project met kinderen!

Best een lange tijd voor mij als moeder maar goed voor mij als Petra. Ben erg benieuwd hoe het me gaat bevallen maar de gedachte dat San gewoon thuis is en het prima red voelt goed dus heb nu ook de stap gezet..