Kraambezoek...bah.

Charlie heel herkenbaar! Ik had er ook totaal geen zin in, ik was op. Helaas werd dat niet gerespecteerd door mensen in de familie met als gevolg knallende ruzie. Sommige mensen spreken we nog steeds niet.

Kraamvisite mogen ze wat mij betreft afschaffen, schoonouders die te pas en te onpas voor de deur staan trouwens ook. V. is nu 3 weken en wij nemen even geen visite meer aan, we hebben het deze keer sowieso rustig gehouden want S. werd er ook niet bepaald gezellig van en ik was zeer slecht ter been (bekkenpijn).

Daarom hebben wij bij de 2e een kraamfeest gehouden. Dit was vooral voor de mensen die we toch al niet vaak zagen en die bij de 2e dus nog wel gewoon wilde komen. Nadat D uit het ziekenhuis was hebben we nog 3 weekjes rust gehad voor het kraamfeest. Alleen de mensen die dichtbij stonden zijn in het ziekenhuis en in die 3 weken geweest maar dat vond ik juist fijn. Als ze wilde konden ze ook op het kraamfeest nog wat komen drinken en eten. Is mij erg goed bevallen, anders had ik dus alle mensen die ik bij de 1e al ooit weg kon kijken nu weer gehad.

Dat is heel herkenbaar! Onze kleine heeft ruim 2 weken in de couveuse gelegen, en toen hij eenmaal thuis was hebben we een algemeen mailtje laten rondgaan dat we het leuk vonden als ze hem thuis kwamen bezoeken, maar dat we eerst nog even met zijn 3tjes genoten, hier was alle begrip voor. De opa's en oma's hebben we na 2 dagen laten komen, maar zelfs daar hadden we even geen zin in!

Gewoon lekker doen wat voor jullie goed voelt! Het is nogal wat om ineens 2 kleintjes erbij te hebben, en je moet er zo aan wennen, dat gaat gewoon niet als je veel bezoek hebt.

Happydobby schreef: Ik snap jullie helemaal, ik had er ook geen zin in.

+1

idd heel herkenbaar maar je moet doen waar je zelf goed bij voelt .Wij hadden in het zieken huis (A is met kz om 14.00 Geboren ) eerste de opa's en oma's om 17.00 om 18.00 zijn de weggegaan zelf eerst even rustig eten en zo .Om 19.00 kwamen de Schoon(boers) en Schoon(zusjes ) en beste vrienden langs .

Allen doen ik ik thuis kwam kwamen der 20 man haast dat was de druppel ik heb niks anders gedaan dan huilen bij eventuweel een 2e wil ik dat bij thuis komst niet weer zo ,het is allemaal leuk en aardig en ik snap het ook wel maja op dat moment wil je lekker met zun drieen zijn

Ik kon juist niet wachten toen ik haar na 7 lange weken eindelijk aan de wereld mocht laten zien!

Ik vond het soms wel even zwaar maar nooit irritant ofzo. Onze familie en vrienden waren gewoon erg benieuwd naar onze zoon en ik vond die belangstelling ook wel fijn en ik vond het ook wel fijn om bij sommige mijn verhaal te doen

Bij de 1e vond ik het ook verschrikkelijk, continue schoonouders over de vloer, heel de dag, maar dan precies weggaan als het etenstijd is en de kleine honger had en man nog aan het werk was. Waardeloos!

Bij de 2e wilde ik dus ook kraamfeest. Onze 'mazzel' dat de 2e een paar dagen voor de verjaardag van de 1e geboren werd, zo konden we het mooi combineren! 6 daen na de bevalling was het hier dus feest, iedereen zat lekker beneden en in de tuin, goede bekenden en ouders kwamen even boven kijken (ik was erg zwak en moe om bij het gezelschap te gaan zitten) en 1 keer ben ik eventjes naar beneden geweest en een stukje taart meegegeten.

Ik had rust, de kleinste werd lekker met rust gelaten, want die lag op de slaapkamer in de wieg en de oudste had gewoon haar feestje! En wij geen dubbel feest in korte tijd.

Een kraamfeest is ideaal voor als je graag op jezelf bent en niet van die massa houdt

Ik herken het absoluut niet want vond het erg gezellig. Maar had ook veel rust nodig dus sprak alleen 1 keer in de middag en 1 keer in de avond af.
Je moet doen wat bij jullie goed voelt en Als jij het niet fijn vindt als er (te veel) mensen komen dan hebben ze dat maar te begrijpen. Wel zou ik een uitzondering maken voor de opa's en oma's.

Ik had er de eerste 1,5 á 2 weken na de bevalling ook echt geen behoefte aan. Was standaard na elke visite aan het huilen van uitputting. Ik kon het amper hebben dat mensen aan mijn bed stonden en had mijn nichtje van 1,5 bijna uit het raam gegooid toen die besloot rondjes over mijn bed te gaan rennen.

Na die eerste 2 weken vond ik het juist wel weer heel leuk. Lekker even kletsen, andere verhalen horen, mijn eigen verhaal doen, dochter showen. Gelukkig begrepen de meeste mensen het wel en kwamen ze gewoon in die weken erna. Overigens hebben wij het niet zo strikt gezegd. Als iemand die week belde om een afspraak te maken zei mijn man 'kunnen jullie volgende week zaterdag?' (wat dan dus al een 1,5 week later was) en dat vonden mensen dan vaak prima! Misschien is dat een idee?

Ik vond het wel heel lekker om de eerste week rust te hebben, zeker omdat ik nog zat te kloten met de borstvoeding. Nu de bv wat beter loopt proberen we zoveel mogelijk kraamvisite deze week (2e week na de geboorte dus) te ontvangen. Nu is mijn man nog thuis en hoef ik niemand alleen te ontvangen. Ik denk dat het alleen ontvangen me teveel is, mijn HB is te laag en toch nog best last van mijn bekken.

De meeste kraamvisite vind ik wel leuk, maar een aantal mensen waar ik niet echt op zit te wachten, maar eigenlijk ook weer te dichtbij ons staan om ze te weigeren.

Ik vond de kraamvisite eigenlijk bijna altijd wel leuk. Ik wilde mijn dochter vol trots showen aan iedereen! Er zijn heel veel mensen langsgekomen, ik heb dan ook grote families en deze mensen staan gevoelsmatig allemaal zo dichtbij dat ze ook allemaal gekomen zijn. Ook is onze vriendengroep niet bepaald klein. We hebben dus erg drukke weken gehad, maar ik vond het gezellig!

Mijn schoonmoeder elke dag over de vloer zou ik ook vreselijk vinden! Gelukkig woont ze daar te ver voor. Mijn moeder was er daarentegen wel bijna elke dag, evenals mijn zusjes. Maar dat is eigen, ik voelde me prettig bij hun, dus dat vond ik geen probleem, zeker niet toen mijn vriend weer ging werken. Daarnaast is mijn moeder kraamverzorgster geweest (was voordat N. geboren werd helaas net gestopt), dus het was vaak ook nog eens uit praktische beweegredenen dat zij er was Ook had ik een week lang de hele dag mijn tante over de vloer.. maar zij was onze kraamhulp

Ja, ik heb gezellige weken gehad met al die mensen dichtbij me en alle visite. Sommigen mochten van mij ook wel wegblijven, maar die staan dan weer net te dichtbij om te kunnen weigeren.

Anniej_S schreef:Het klinkt misschien hard, maar daarom hebben wij ook besloten om een hele rits aan familie geen kaartje te sturen.
Die komen anders ook nooit, horen we niet, zien we niet, dus nee die hoeven dan ook niet te komen.

Dat hebben wij ook gedaan.. Vind het ook niet hard ofzo, je hoort normaal gesproken ook nooit wat van ze dus waarom zou je ze nu een kaartje moeten sturen?

Ik herken het ook niet... Tuurlijk zie je sommige mensen liever niet komen dan wel, maar ja...

Mijn moeder en zusje waren hier iedere dag, maar mijn moeder hielp me ook heel erg (we hadden geen kraamhulp). Ze is hier een paar dagen komen koken die eerste weken, nam onze was en strijk mee, net als mijn schoonouders. Mijn moeder is toch de eerste maand bijna dagelijks gekomen. Mijn vriend moest na 3 weken weer aan het werk en dan vond ik het juist fijn dat mijn moeder kwam.
Mijn schoonouders zijn elke dag in het ziekenhuis gekomen, maar thuis niet meer. Dan verwachtten ze plots dat wij maar eens tot bij hen moesten komen, met de hele verhuis en alles (ze wonen in een flat op de 2e verdieping zonder lift).

Ik voel me bij mijn ouders toch wel meer op m'n gemak dan bij m'n schoonouders. Mijn moeder vond het totaal geen probleem dat ik om 15u nog in pyjama zat en lette dan op E. zodat ik (eindelijk) kon douchen.

Qua bezoek heb ik geen mensen ontvangen zonder mijn vriend (tenzij enkele vriendinnen van mij ofzo). Wij hadden ook een planning en lieten 1 bezoekje per dag toe, met soms een dagje rust ertussen. Maar het gebeurde nog wel dat er opeens vrienden belden met de vraag of ze mochten langskomen, dus dan lag onze planning gelijk overhoop :p.

Ik wilde de eerste week alleen directe familie en onze beste vrienden zien, verder nog niemand. Mijn moeder is wel vaak geweest de eerste week maar verder was het heerlijk rustig.
Bij onze dochter vond ik de kraamvisite heel leuk, bij onze zoon zag ik er steeds als een berg tegenop en was ik blij toen de meeste mensen geweest waren.

Ik vond het vooral vervelend dat ik na 4 maanden nog kraambezoek kreeg. Volgende keer geven we daarom dan ook een kraamfeest. Familie (gezin) vind ik niet erg als ze langskomen, maar elke dag hoeft nu ook weer niet.

Volg lekker jullie eigen gevoel meid, het is allemaal al indrukwekkend genoeg!

Blush; waarom had je geen kraamhulp? was dat je eigen idee?

En ik bedoelde hier ook vooral op de visite die na maanden nog kwam, was er zo klaar mee. Ik had er sowieso weinig mee om mijn verhaal te vertellen eigenlijk, vind dat niet nodig om met anderen te delen, heb hier en op een ander forum ook nooit een bevallingsverhaal geplaatst, geloof ik.
Deze keer wil ik echt alleen naaste familie en vrienden laten komen en daarna weer lekker het gewone leven.

Ik moet wel zeggen, er kwamen ook ooms en tantes met wie ik niet echt een band had, daarmee sprak ik dan af bij mijn ouders thuis, ik woonde destijds tegenover mijn ouders. Het was dan meer een klein familie-avondje, het gesprek bleef wat makkelijker op gang en als we het genoeg vonden konden we gewoon met Ezra naar de overkant. We hoefden ons dan ook niet druk te maken of het huis wel op orde was enzo. Dat vond ik wel prettig.

Dat is inderdaad wel prettig Susan, dat vond ik ook altijd zo'n gedoe idd hahaha dat je huis netjes 'moest' zijn.

Printje schreef:Dat is inderdaad wel prettig Susan, dat vond ik ook altijd zo'n gedoe idd hahaha dat je huis netjes 'moest' zijn.

Oooh... moest dat?

dubbel

NoorA schreef:

Printje schreef:Dat is inderdaad wel prettig Susan, dat vond ik ook altijd zo'n gedoe idd hahaha dat je huis netjes 'moest' zijn.

Oooh... moest dat?

hahaha voor mijn gevoel wel. Nu is het hier altijd wel opgeruimd maar ik wil het wel gewoon netjes hebben als er mensen komen. Ik bedenk me net dat ongeveer een maand na mijn uitgerekende datum R jarig is dus misschien kunnen we het voor sommige mensen wel uitstellen dat het feest van R, al weet ik niet of dat zo leuk is voor R.

Printje schreef:

NoorA schreef:

Printje schreef:Dat is inderdaad wel prettig Susan, dat vond ik ook altijd zo'n gedoe idd hahaha dat je huis netjes 'moest' zijn.

Oooh... moest dat?

hahaha voor mijn gevoel wel. Nu is het hier altijd wel opgeruimd maar ik wil het wel gewoon netjes hebben als er mensen komen. Ik bedenk me net dat ongeveer een maand na mijn uitgerekende datum R jarig is dus misschien kunnen we het voor sommige mensen wel uitstellen dat het feest van R, al weet ik niet of dat zo leuk is voor R.

Ik vond het een uitkomst, twee feesten in één. Wij dachten ook dat het sneu zijn zijn voor de oudste, maar niets was minder waar. Ze kreeg net als elk jaar een taart, er werd voor haar gezongen en ze kreeg natuurlijk cadeautjes, ze heeft er zeker niet om geleden. De kleinste was bijzaak