Zou ik bellen? Paragnost..

Luce schreef:Ja best wel. Zij is echt zo'n 'I see dead people' meisje. Kan haarfijn aanvoelen als er iets aan de hand is enzovoort. Of als iemand pijn heeft, weet ze het ook. Haar ouders zijn vrij nuchter, dus het is haar ook niet aangepraat ofzo.

Mijn schoonzusje ook, precies hetzelfde. Ze gingen vroeger verhuizen met het gezin en zij sliep op een kamer waar een vrouw dood was aangetroffen. Ze kon precies beschrijven hoe die vrouw eruit zag, tot in detail, echt heel bizar.

Ik zou idd bellen. Het kan geen kwaad en misschien heeft ze nog wel goede tips voor je. Zodat je het voor je zoon wat makkelijker kan maken om te slapen.

Mijn dochter en man hebben ook last van een bekende verschijning bij ons in huis, maar daar wil ik verder niet op in gaan. Ik heb toen ook goede tips gekregen.

gewoon bellen meis. ik heb bij mijn dochtertje het ook gehad met slapen maar ze moet nog 2 worden. maar ik heb toen een bekende van tv benaderd.heeft ook een site. daar kun je ook een foto reading laten doen. en daar is zo duidelijk antwoord uitgekomen. dat we nu weinig problemen meer hebben met het slapen van onze dochter.

liesje schreef:gewoon bellen meis. ik heb bij mijn dochtertje het ook gehad met slapen maar ze moet nog 2 worden. maar ik heb toen een bekende van tv benaderd.heeft ook een site. daar kun je ook een foto reading laten doen. en daar is zo duidelijk antwoord uitgekomen. dat we nu weinig problemen meer hebben met het slapen van onze dochter.

O, ik ben gewoon echt dik nieuwsgierig wat er dan uit is gekomen!

Ik zou gewoon bellen. Ik geloof denk ik wel in dit soort dingen, maar vind het ook wel eng. Ik snap je twijfel heel goed Printje, maar toch zou ik te nieuwsgierig zijn en uiteindelijk bellen. Wie weet helpt het en slaapt je zoontje dan heerlijk! En mocht het toch alleen de fantasie van je zoontje zijn dan heeft hij wel het gevoel dat er iets aan gedaan is en kan hij zijn fantasie misschien loslaten.

Ik vind het altijd een beetje zielig voor de kinderen/ mensen die niet geloofd worden door hun omgeving, alsof ze gek zijn ofzo. En als ze echt bang zijn van iets, dan zou ik me persoonlijk heel erg in de steek gelaten voelen als me dan door mijn ouders werd gezegd dat ik me niet zo moet aanstellen en dat het maar een fantasie is. (Dit bedoel ik gewoon in het algemeen, niet naar iemand toe hier op het forum).

zeker weten bellen!

En heb je gebeld?

Ik geloof persoonlijk ook niet in dat soort dingen maar je weet maar nooit. Als mijn kind zulke dingen had zou ik misschien ook wel een paragnost inschakelen.

Ik hoop iig dat je meer duidelijkeid krijgt Printje!

Teddyaapje schreef:

Ik vind het altijd een beetje zielig voor de kinderen/ mensen die niet geloofd worden door hun omgeving, alsof ze gek zijn ofzo. En als ze echt bang zijn van iets, dan zou ik me persoonlijk heel erg in de steek gelaten voelen als me dan door mijn ouders werd gezegd dat ik me niet zo moet aanstellen en dat het maar een fantasie is. (Dit bedoel ik gewoon in het algemeen, niet naar iemand toe hier op het forum).

Ik ook. Lekker makkelijk ook.

Luce schreef:

Teddyaapje schreef:

Ik vind het altijd een beetje zielig voor de kinderen/ mensen die niet geloofd worden door hun omgeving, alsof ze gek zijn ofzo. En als ze echt bang zijn van iets, dan zou ik me persoonlijk heel erg in de steek gelaten voelen als me dan door mijn ouders werd gezegd dat ik me niet zo moet aanstellen en dat het maar een fantasie is. (Dit bedoel ik gewoon in het algemeen, niet naar iemand toe hier op het forum).

Ik ook. Lekker makkelijk ook.

Dat is inderdaad ook preciers wat ik bedoelde. Ik ben zelf behoorlijk nuchter, maar mijn zoontje heeft ook tekenen laten zien en dingen gezegd dat ik dacht: dat kan hij niet weten. Ik heb nooit ergens de nadruk op gelegd, maar wel altijd gevraagd wat hij dan zag of hoorde en hem altijd serieus genomen. In het geval van jou Printje gaat het zelfs nog iets verder. Dus gewoon je eigen gevoel volgen!

Luce schreef:

Teddyaapje schreef:

Ik vind het altijd een beetje zielig voor de kinderen/ mensen die niet geloofd worden door hun omgeving, alsof ze gek zijn ofzo. En als ze echt bang zijn van iets, dan zou ik me persoonlijk heel erg in de steek gelaten voelen als me dan door mijn ouders werd gezegd dat ik me niet zo moet aanstellen en dat het maar een fantasie is. (Dit bedoel ik gewoon in het algemeen, niet naar iemand toe hier op het forum).

Ik ook. Lekker makkelijk ook.

Dank jullie wel, dat idee krijg ik ook als ik het mensen vertel.

Ik heb nog niet gebeld, ben de hele dag op pad geweest, morgen is R. naar de opvang en wil ik bellen.

En gebeld??

Ja maar kreeg steeds de voicemail...Morgen nieuwe kans.

Als ik C zou hebben gevraagd wie hij op zijn kamer zag en heb zou laten kiezen tussen foto' s denk ik dat hij ook wel een zou hebben aangewezen toen hij 2 was.. Als jij dat vraagt bevstig je voor hem dat er daadwerkelijk iemand is, en dan maak je hem toch veel banger?
Dat zou echt niet mijn methode zijn maar goed. Ik denk dat ieder kind zo'n fase krijgt en ik geloof in geesten en aanwezigheid maar zou er nooit op die manier mee omgaan.

@ Bolleke: Ik snap idd je beredenering. Maar waarom zeggen tegen je kind dat er niks is als je kind echt daadwerkelijk wat ziet ? Je kunt het dan toch beter beamen en uitleggen wat het is en zeggen dat het niet eng is ?
Ik denk juist dat je kind er meer aan heeft als zijn ouder hem geloofd hierin dan dat een ouder zegt "ach er is niks" terwijl je kind misschien wel degelijk iemand ziet.

Ik heb het met mijn zoon ook gehad en ja ik geloof ook erin omdat ik ze zelf voel en zelf ervaringen heb gehad. En mijn oma stond steeds bij hem op de kamer en dat heeft hij mij heel duidelijk gemaakt. Ik heb het bevestigd en uitgelegd wie het was en dat hij niet bang hoefde te zijn. Samen gevraagd of ze er wel voor hem wil zijn maar niet wil laten zien aan hem. En het kan toeval zijn (waar ik niet zo in geloof) maar vanaf die avond was alles weer rustig en oke.

Stuiterbal schreef:@ Bolleke: Ik snap idd je beredenering. Maar waarom zeggen tegen je kind dat er niks is als je kind echt daadwerkelijk wat ziet ? Je kunt het dan toch beter beamen en uitleggen wat het is en zeggen dat het niet eng is ?
Ik denk juist dat je kind er meer aan heeft als zijn ouder hem geloofd hierin dan dat een ouder zegt "ach er is niks" terwijl je kind misschien wel degelijk iemand ziet.

Hier ben ik het mee eens. Ik vind het juist 'zielig' als het kind zijn gevoelens niet erkent worden. Natuurlijk verzinnen kinderen veel dingen, maar zodra je als moeder het gevoel hebt dat het serieus is, waarom dan niet bellen? Het kind heeft er overduidelijk last van.

Ik zeg niet dat ik het niet zou erkennen, heb het zelf ook gehad dat ik het idee had dat er iets op zijn kamer was. Alleen het bevestigen dmv foto' s zou ik niet voor kiezen. Ik ben er tegen C helemaal niet op ingegaan, ik voelde een bedrukkend gevoel op zijn kamer en hij wilde niet meer aan die kant van de kamer komen, dus toen heb ik zijn bed verplaatst en gezegd dat mijn zoon met rust gelaten wil worden. Daarna was het op mijn kamer
Tegen C. heb ik alleen gezegd dat alles nu weer goed was. Ik zou er gewoon niet voor kiezen het heel duidelijk te bespreken en benoemen aan een kind want dan zou ik juist bang zijn dat zijn fantasie op hol slaat en hij banger word dan nodig.

Ik hoop dat ik duidelijk kan maken wat ik bedoel, maar zijn kinderen dan altijd bang voor geesten? Ik denk dat dat pas later komt, of door invloed van volwassenen die er zelf bang voor zijn. (Tenzij het een slechte energie is). Als het bij Printje echt haar tante is dan neem ik niet aan dat zij kwade bedoelingen heeft en ik denk ook niet dat haar zoontje er echt bang voor is, maar dat hij misschien wakker wordt gehouden doordat zij leuke/ aardige dingen zegt/ doet. Maar ik denk wel dat hij er bang voor kan worden als Printje er krampachtig of afwendend op reageert of zelfs zou zeggen dat het niet kan (ik weet dat je dat niet doet, 't is een ''stel dat''). Kinderen voelen ook heel goed de gevoelens van mensen, laat staan ouders aan. En ik denk dat vooral kinderen die paranormale ervaringen hebben hier heel gevoelig voor kunnen zijn.