Bang om over te geven tijdens de bevalling

He meiden, ik heb emetofobie (angst voor overgeven) en heb tot nu toe nog niet hoeven spugen tijdens de zwangerschap... Maar nu ben ik zooooo bang om over te geven tijdens de bevalling! Herkenbaar voor iemand? En is het ook bij iemand gebeurd die er ook bang voor is? Volgens mij komt het best vaak voor of niet?

Ik was er niet bang voor, maar toen mijn weeen overgingen in persweeen, heb ik ook 6 bakjes... ondergespuugd... moet wel zeggen dat ik wel opgelucht was, was namelijk zo misselijk als de pest... en voelde op dat moment van overgeven de weeen niet zo hevig, dus had ook ff een voordeel.

Ik was héél erg bang voor overgeven voor mijn eerste zwangerschap. Maar ik was doodziek en heb vaak moeten overgeven. Tegen de tijd dat ik moest bevallen, maakte het me al niet meer uit. Ik heb toen niet hoeven overgeven tijdens de bevalling, bij de tweede wel. Waarschijnlijk had ik het toen trouwens ook nog wel binnen kunnen houden, maar inmiddels wist ik al dat het gewoon oplucht om ervan af te zijn.

Overgeven is gewoon echt niet zo heel erg (zeg ik nu...), als je er echt heel bang voor bent, zou ik voor de bevalling eens even gaan praten met een psycholoog.

De fobie is niet officieel vastgesteld ofzo bij mij, maar ik heb sinds mijn kindertijd niet meer overgegeven door angst daarvoor. Ik heb blijkbaar geleerd om de reflex te onderdrukken? Heb jij dat ook Tweeling?

In elk geval heb ik tijdens de bevalling niet overgegeven. Was wel enorm aan de dunne tijdens het begin van de bevalling En ik was er ook niet bang voor. Was vooral geconcentreerd op het weeën opvangen. En lekker high van de hormonen. Angst heb ik totaal niet gehad tijdens de bevalling

Ik was daar ook bang voor, maar het is bij mij niet gebeurd.

Herkenbaar tweeling.
Die pijn kan me niet zoveel schelen, zolang ik maar niet misselijk word
En over moet geven...pfff
Dit is nog wel een punt waar ik me druk over kan gaan maken.

Volgens mij is overgeven tijdens de bevalling ook een manier van je lichaam om zich te ontladen, ik kan me dan ook slecht voorstellen dat het gebeurt als het je op dat moment alleen maar meer spanning geeft.

Ik was er ook erg bang voor dat ik het zou moeten (ik heb er overigens geen angs voor, maar gewoon vies). Door mijn heftige ongesteldheid moet ik al vaak overgeven van de pijn. Was bang dat het met iedere wee ook zo zou zijn. Gelukkig is dit niet gebeurt. Ik ben ook niet misselijk geweest.

Filoria schreef:De fobie is niet officieel vastgesteld ofzo bij mij, maar ik heb sinds mijn kindertijd niet meer overgegeven door angst daarvoor. Ik heb blijkbaar geleerd om de reflex te onderdrukken? Heb jij dat ook Tweeling?

In elk geval heb ik tijdens de bevalling niet overgegeven. Was wel enorm aan de dunne tijdens het begin van de bevalling En ik was er ook niet bang voor. Was vooral geconcentreerd op het weeën opvangen. En lekker high van de hormonen. Angst heb ik totaal niet gehad tijdens de bevalling

Ik ben toen ik 16 was in therapie geweest omdat ik me beperkt voelde in mijn doen en laten door mijn angst. Helaas heeft het niet veel geholpen. Als ik een tijdje niet beroerd geweest ben denk ik ha zie je ik ben er overheen....maar zodra ik weer een keer misselijk ben vliegt de angst me helemaal aan.
Ik onderdruk het ook op alle mogelijke manieren, ijsberen door het huis, buiten gaan staan, kleine slokjes water drinken etc etc. Ik kan me er niet aan overgeven, vind het zo ontzettend eng.
Heb het wel met de vi besproken maar ik kreeg het idee dat ze het een beetje aanstellerij vond, ze gaf ook aan dat veel vrouwen overgeven tijdens de bevalling....hmm en bedankt

Niet iedereen hoeft over te geven tijdens de bevalling. Ik heb niet overgegeven, werd wel wat misselijk bij de persweeën, maar dat was op het moment dat de wee weg was, dus de tijd er tussen, dan had ik ook 'tijd' om over dat soort dingen na te denken.

LDJ schreef:Herkenbaar tweeling.
Die pijn kan me niet zoveel schelen, zolang ik maar niet misselijk word
En over moet geven...pfff
Dit is nog wel een punt waar ik me druk over kan gaan maken.

Echt niet doen hoor! Ik heb ook een hekel aan misselijk zijn. Maar als je eenmaal aan het bevallen bent kan het je allemaal niks meer schelen. Geloof me. Het is ongelofelijk wat die hormonen doen. Lang leve oxytocine

En de aanmaak van die oxytocine gaat nog beter als je ontspannen bent. Dus hoe rustiger je je voelt over je bevalling, hoe groter de kans dat je je ook ontspannen voelt tijdens je bevalling.

Ik werd op een gegeven moment erg misselijk maar heb niet moeten spugen. Dit was rond het moment dat de 'gewone' weeën overgingen in persweeën. Daarna zakte de misselijkheid.

Susan schreef:Volgens mij is overgeven tijdens de bevalling ook een manier van je lichaam om zich te ontladen, ik kan me dan ook slecht voorstellen dat het gebeurt als het je op dat moment alleen maar meer spanning geeft.

Dit geeft me moed

LDJ schreef:Herkenbaar tweeling.
Die pijn kan me niet zoveel schelen, zolang ik maar niet misselijk word
En over moet geven...pfff
Dit is nog wel een punt waar ik me druk over kan gaan maken.

Brrr eng hè... Ben jij misselijk (geweest) tot nu toe?

Ik kreeg tijdens de zwangerschapscursus als tip om geen vet eten te eten als je het idee hebt dat de bevalling gaat beginnen en ook geen melkproducten, dan zou de kans minder groot zijn dat je moet overgeven.

Zelf ben ik bij allebei de bevalling niet misselijk geweest en ik heb ook niet overgegeven.

Ik was er ook bang voor. Daarbij kon ik nooit overgeven. Het bleef bij mij bij kokhalzen wat dus niet oplucht.
Tijdens de bevalling werd ik ineens heel misselijk en moest 2 keer kokhalzen. Meer niet.
De verloskundige vertelde dat je bij 7a8 cm ontsluiting misselijk kan worden.
Ik moet zeggen dat ik dat wel het vervelendste vond van de bevalling maar dat was meer omdat ik alleen moest kokhalzen wat dus niet oplucht.
Sinds kort kan ik ineens wel overgeven. Gek eigenlijk...

Ik denk dat je het maar gewoon moet laten gebeuren als het gebeurd.
Net voor je bevalling zal je er waarschijnlijk niet bang voor zijn omdat je lichaam het als het ware overneemt. Dan denk je er echt niet aan.

Succes alvast. En misschien inderdaad even met iemand praten.

Verder trouwens eens met susan.

Bedankt voor de tip Tania!

weg

Jup ik.. vind het echt verschrikkelijk (ook bij mij niet officieel vast gesteld).
Ik moest helaas ook spugen tijdens de bevalling. Normaal probeer ik het te onderdrukken, met als gevolg dat ik misselijk blijf, als ik maar niet hoef te spugen.
Maar nu lukte dat gewoon echt niet. Op de een of andere manier was ik zo in mijn eigen wereldje, en zo bezig met andere dingen (oa op weeen concentreren enzo), dat ik nog wel weet dat ik gespuugd heb, maar dat ik het niet echt bewust heb meegemaakt..

Lejow schreef:Jup ik.. vind het echt verschrikkelijk (ook bij mij niet officieel vast gesteld).
Ik moest helaas ook spugen tijdens de bevalling. Normaal probeer ik het te onderdrukken, met als gevolg dat ik misselijk blijf, als ik maar niet hoef te spugen.
Maar nu lukte dat gewoon echt niet. Op de een of andere manier was ik zo in mijn eigen wereldje, en zo bezig met andere dingen (oa op weeen concentreren enzo), dat ik nog wel weet dat ik gespuugd heb, maar dat ik het niet echt bewust heb meegemaakt..

Klinkt wel minder eng als je het zo beleefd...

tweeling schreef:

Lejow schreef:Jup ik.. vind het echt verschrikkelijk (ook bij mij niet officieel vast gesteld).
Ik moest helaas ook spugen tijdens de bevalling. Normaal probeer ik het te onderdrukken, met als gevolg dat ik misselijk blijf, als ik maar niet hoef te spugen.
Maar nu lukte dat gewoon echt niet. Op de een of andere manier was ik zo in mijn eigen wereldje, en zo bezig met andere dingen (oa op weeen concentreren enzo), dat ik nog wel weet dat ik gespuugd heb, maar dat ik het niet echt bewust heb meegemaakt..

Klinkt wel minder eng als je het zo beleefd...

Zo is het inderdaad wel, je bent heel erg in je eigen wereld.

Overigens is mijn angst niet over gegaan, gister de hele dag misselijk geweest. Met 1 keer spugen was ik er waarschijnlijk vanaf geweest, maar ik kan het gewoon niet.

Maar inderdaad, ik was echt heel erg in mn eigen wereld.

Ik ben bij beide bevallingen niet misselijk geweest en heb niet overgegeven.
Het hoeft dus zeker niet te gebeuren!

Ik heb niet overgegeven maar ik heb geen persweeën gehad.

Ik heb dan geen angst voor overgeven, maar kan me voorstellen dat jij er dan behoorlijk tegenop ziet.
Ik moest overgeven van de pijn, maar er zijn niet heel veel vrouwen die dat hebben hoor.
Bij mij was het alleen tijdens de heftigste weeen ( vlak voor je volledige ontsluiting hebt)

Hopelijk kan je toch proberen om de angst van overgeven naar achter te plaatsen en je te focussen op de geboorte van je kindje straks.