Re: Wanneer is het tijd om het ouderlijk huis te verlaten?

Jade wo 1 aug 2012 - 21:04

Ik was ook 18 toen ik uit huis ging. Ik had al snel mijn eigen appartementje (huur). Ik heb daar ruim 2 jaar gewoond. Nu woon ik samen met mijn vriend.

Esperanza wo 1 aug 2012 - 21:10

Ik denk dat het tijd is op het moment dat je je er niet meer prettig voelt, en dat lijkt me bij jou overduidelijk het geval. Ik zou ook eerst huren als kopen op dit moment niet lukt.

Zelf ben ik op m'n 19e het huis uitgegaan, ik had toen ook nog prima thuis kunnen wonen, maar het kwam toevallig zo uit. Daarna heb ik tijdelijk weer bij m'n ouders gewoond en ben ik op m'n 23ste het huis weer uitgegaan. Daar was ik toen ook wel heel erg aan toe! Die tijd bij m'n ouders was eigenlijk te lang.

Gast wo 1 aug 2012 - 21:22

Zelda schreef:Mijn ouders zijn ook heel erg lief hoor, en staan ook altijd voor mij klaar, helaas waren ze nogal dominant en van de regeltjes. Geen voeten op tafel, ik moest met 18 jaar om 12 uur 's nachts thuis zijn, dat soort dingen. Doordeweeks moest ik de computer om 22:00 uit doen. Zij waren heel erg van: mijn huis, mijn regels, en op den duur trok ik dat gewoon niet meer.

Ooh ja, vreselijk. Mijn vader zei dat ook heel vaak. Ik kan er echt van genieten dat ik nu zelf kan bepalen tot hoe laat ik uitslaap zonder dat iemand daar iets van zegt. Heerlijk!

Lavendel wo 1 aug 2012 - 21:31

Ik ging uit huis toen ik 18 was. Ging op kamers en studeren. Thuis was het wel prima maar vond het erg leuk om ook op mezelf te gaan.

Als ik dit zo hoor is het echt tijd om weg te gaan. Ga gewoon op zoek naar een huurwoning tot je iets kunt kopen. Dat is het voordeel van huur, je zit nergens aan vast en kunt er zo weer uit. Dit komt vast ten goede aan de band met je familie.

Sunshine wo 1 aug 2012 - 21:45

Ik was 18 toen ik uit huis ging. Was toeval dat ik zo snel iets vond en daarbij ging het thuis niet helemaal goed, dus kwam het ook nog wel heel goed uit.

Atelier Madame wo 1 aug 2012 - 21:50

Toen ik mijn eerste studiejaar had gehaald ben ik op zoek gegaan naar een kamer, toen was ik 19. Was ook wel echt nodig, de band met mijn ouders is toen veel beter geworden. Ik denk dat je op jezelf moet gaan als je daar aan toe bent.

Gast wo 1 aug 2012 - 22:10

Joan schreef:
Zelda schreef:Mijn ouders zijn ook heel erg lief hoor, en staan ook altijd voor mij klaar, helaas waren ze nogal dominant en van de regeltjes. Geen voeten op tafel, ik moest met 18 jaar om 12 uur 's nachts thuis zijn, dat soort dingen. Doordeweeks moest ik de computer om 22:00 uit doen. Zij waren heel erg van: mijn huis, mijn regels, en op den duur trok ik dat gewoon niet meer.

Ooh ja, vreselijk. Mijn vader zei dat ook heel vaak. Ik kan er echt van genieten dat ik nu zelf kan bepalen tot hoe laat ik uitslaap zonder dat iemand daar iets van zegt. Heerlijk!

Ja precies! Ik heb dan nu wel een kindje en kan niet altijd meer uitslapen als ik daar zin in heb, maar toen ik net op mezelf woonde vond ik het heerlijk om zelf te bepalen hoe laat ik thuiskwam en tot hoelang ik in bed bleef liggen. Ik heb mijn ouders totaal niet gemist ook, nooit heimwee gehad, terwijl ik daar vroeger wel eens last van had.

Rush wo 1 aug 2012 - 22:13

Ohja herkenbaar, zelf bepalen wanneer ik thuis kom en mn vader kon ook zo zeuren als ik na half 12 nog beneden TV keek laughcry

Lenthe wo 1 aug 2012 - 22:24

Gelukkig zeggen mijn ouders daar nooit wat van! Ik moet nog wel even zeggen als ik thuis ben nadat ik naar de kroeg ben geweest en als het echt heel veel later wordt dan gepland (ik zou bijvoorbeeld om 20.00 uur ongeveer thuis zijn en ik heb halverwege de avond besloten dat ik nog naar het café ga) dan stuur ik even een sms. Dan weten ze dat er niks is gebeurd oid. En as ik nog niet thuis ben met het avondeten wordt het in de koelkast gezet en kan ik later op de avond het opwarmen in de magnetron.
Als mijn ouders me heel erg zouden bemoederen, zou ik er ook al snel klaar mee zijn.

Caro wo 1 aug 2012 - 22:26

Ik snap niet zo goed dat als je het zo zat bent, je gaat wachten op een vast contract en een koophuis. Als je namelijk net klaar bent met afstuderen duurt het wel even voordat je een baan vindt. Dan zul je nog een bepaalde tijdscontract krijgen (min een jaar) en dan hopelijk een vast contract. Nu kun je met een intentieverklaring vanje werkgever al veel, maar dat moet je ook maar net willen.

Ik snap echt niet waarom je dan niet gewoon je standaarden naar beneden kan bijstellen, een studio/ appartement huren met je vriend en vanaf daar gaan opbouwen. Het is toch niet realistisch om direct uit huis te gaan en je een koophuis met alles erop en eraan kunt permitteren?

Gast wo 1 aug 2012 - 22:29

Eens met Caro, ik snap dat ook echt niet.

Gast wo 1 aug 2012 - 22:30

Mijn ouders bleven altijd op totdat ik thuis was, zo irritant! :shock:

ik vond dat echt niet tof.

Bazinga wo 1 aug 2012 - 22:38

Wow.. Ik ben blij met mijn moeder...

Lousanne wo 1 aug 2012 - 22:41

Ook echt eens met bovenstaande..

Hier in de buurt zie ik vooral bij vriendinnen/vrienden van vriend dat er van jongs af aan ingestampt wordt dat huren 'geld weggooien' is, en dat je moet kopen omdat je dan investeert en geen geld weggooit.
Allemaal leuk en aardig, maar dat betekent wel dat je moet wachten om uit huis te gaan. Want bijna niemand kan al kopen als hij/zij nog maar net werkt. En dat is opzich prima, maar dan moet je niet gaan zeuren dat het thuis niet leuk is..want dan moet je gaan huren.

*frustratiemodus wat betreft dit onderwerp, de laatste tijd echt té veel hierover gehoord in vriendenkring*

Marin wo 1 aug 2012 - 22:46

Dat noemt men het Fred-twee-onder-een-kap syndroom.

Snap ik ook niet echt. Het is toch logisch dat je niet groots kunt beginnen.

Reeza wo 1 aug 2012 - 23:34

Ik was 22 toen ik het huis uit ging. Ik wilde toen al een tijdje, had echt behoefte aan een eigen plek. Helaas was huren geen optie ivm lange wachttijd, dus heb ik eerst een jaar gewerkt/gespaard en toen een appartement gekocht. Wel dicht bij het huis van mn ouders, dus kan altijd even langs gaan smile

Heb nu ook een veel betere band met ze gekregen.

Niekske wo 1 aug 2012 - 23:50

Eens met alle opmerkingen over huren vs kopen. In deze tijd is het gewoon lastig en huren is helemaal prima om het samenwonen 'uit te proberen'. Als je persé wil kopen, moet je deze situatie waarschijnlijk nog wel een jaar of twee voor lief nemen.

Ik was net 19 toen ik het huis uit ging, op kamers. Ik voelde me een beetje opgejaagd door mijn vriendinnen die allemaal op kamers gingen en had het idee dat ik dat ook moest. Achteraf ben ik zo ontzettend blij dat ik het gedaan heb. Ik kwam in een super leuk studentenhuis waar ik uiteindelijk 6,5 jaar gewoond heb. Daarna naar een klein appartementje en nu woon ik samen. Nog steeds huur, want zelfs met twee redelijk goede banen, kunnen wij nog niks kopen. Onze tijd komt nog wel smile

Lavendel wo 1 aug 2012 - 23:53

Marin schreef:Dat noemt men het Fred-twee-onder-een-kap syndroom.

Snap ik ook niet echt. Het is toch logisch dat je niet groots kunt beginnen.

Wanneer is het tijd om het ouderlijk huis te verlaten? - Pagina 2 394967

Mizz_S do 2 aug 2012 - 0:03

Ik was 22 of 23 toen ik uit huis ging. Ik ging toen samenwonen met mijn vriend (nu man). Ik was er toen ook wel echt klaar voor, het had van mij toen wel iets eerder gemogen (half jaartje ofzo) maar we konden niet eerder een woning vinden/krijgen. (Ja het had vast wel gekund als het echt had gemoeten maar zo dringend was het nou ook weer niet dat we de dingen die we toen konden krijgen wilden nemen, dan liever een paar maandjes wachten). We gingen toen overigens naar een huurwoning, echt mini en oud, maar wij vonden het er heel fijn. Nu zitten we ook nog gehuurd trouwens, we zouden best kunnen kopen want we hebben allebei een goede baan, ik zelfs met vast contract, maar we zien er de haast niet zo van in. We zitten prima waar we nu zitten en betalen ontzettend weinig huur, met kopen zouden we zeker duurder uit zijn, en bovendien zijn we echt gek op ons huisje.
Ik snap ook nooit waarom mensen zeggen dat huren geld 'weggooien' is. Je woont toch in dat huis, en daar betaal je voor, ook al is het niet van jou. Dat doe je toch ook als je bv op vakantie gaat, is dat dan ook geld weggooien?

Jeanette do 2 aug 2012 - 0:49

Nu haha! Ik heb niks te klagen thuis hoor, maar zou wel graag een eigen stekkie willen. Ik heb thuis geen regels waaraan ik me moet houden. Ik word daar gewoon erg vrij in gehouden door mijn ouders. Nu heb ik ook niks te klagen, want ben doordeweeks alleen met mijn moeder en is mijn vader in het buitenland. Wij hebben 2 huizen aan elkaar zeg maar en ik heb de gehele bovenverdieping (heb 5 kamers voor mijn eigen), dus heb niks te zeuren, maar toch zou ik graag een eigen huisje/appartementje willen. Ik reageer telkens op woningen en dan schommelt het telkens hoe hoog ik sta. Tegenwoordig sta ik allemaal vrij hoog, maar heb helaas tot nu toe nog niks aangewezen gekregen. Maar ja, de huursector is natuurlijk ook drama laughcry

Maar geduld is een schone zaak, komt goed! Very Happy

Filoria vr 3 aug 2012 - 3:00

Caro schreef:Ik snap echt niet waarom je dan niet gewoon je standaarden naar beneden kan bijstellen, een studio/ appartement huren met je vriend en vanaf daar gaan opbouwen. Het is toch niet realistisch om direct uit huis te gaan en je een koophuis met alles erop en eraan kunt permitteren?

Helemaal mee eens!

Toen ik op mijn 18e het huis uit ging had ik 6 hele vierkante meters studentenkamer tot mijn beschikking. Maar blij dat ik er mee was! Wanneer is het tijd om het ouderlijk huis te verlaten? - Pagina 2 281626781

Wanneer is het tijd om het ouderlijk huis te verlaten? - Pagina 2 281626781

Kerel vr 3 aug 2012 - 3:35

Marin schreef:Dat noemt men het Fred-twee-onder-een-kap syndroom.

Snap ik ook niet echt. Het is toch logisch dat je niet groots kunt beginnen.

Hoe oud zou onze Fred zijn? En ik ging op m'n 19e op kamers, kwam ik in 't weekend nog regelmatig thuis. Op m'n 24e een huis gehuurd, en uiteindelijk met 29 gekocht.

Thunder vr 3 aug 2012 - 3:43

Ik was 22 toen ik ging samenwonen. Eerst gehuurd en op mijn 27ste hebben ons eerste huis gekocht.

Gast vr 3 aug 2012 - 3:55

Ik was 19 toen ik op kamers ging.

Gast vr 3 aug 2012 - 3:56

Ik vind het ook totaal niet realistisch om meteen een huis te willen /kunnen kopen. Man, je hebt het over een enorme investering die je doet. Als je nog niet hebt samen gewoond vind ik dat gewoon echt onverstandig. Mocht er iets gebeuren, met deze huizenmarkt raak je echt je huis niet zomaar kwijt hoor. Wat is er mis met je gewoon inschrijven voor een huurhuis? Waarom meteen zo'n grote verantwoordelijkheid op je nek halen?

Huren is niet je geld weg gooien. Het betekent in jullie geval oefenen met samen wonen, een fijn huis kunnen hebben met niet al te veel radicale consequenties. Ik snap dat moeten kopen niet zo.

Sowieso snap ik ook niet dat mensen vanuit huis meteen het beste van het beste willen. Als je het kan betalen prima. Maar zo niet, wat is er mis met gewoon beginnen op kamers of de wat luxere versie: een studio of appartementje?

Ik ben op 18 jarige leeftijd uit huis gegaan, heb toen een kamer gehuurd. Daarna een appartement gehuurd met mijn man. Daarna samen een eengezinswoning en op mijn 26e een keer een huis gekocht.

Gesponsorde inhoud