Ik zou het wel willen, maar durf niet goed (rapley)

Snoepy87 schreef:Ik heb het toen half om half gedaan. Hij kreeg altijd een deel zelf en de rest pureerde ik grof met een staafmixer maar nooit zo fijn al potjes. Hij kreeg bij mij bijna altijd vers.
Vond het zo een prima combi.
Bij dochter ga ik ook weer met rapley beginnen en anders half om half doen.

+1

Teddyaapje schreef:Wat ik nu vooral het fijnste vind aan rapley is dat we gewoon echt nog nooit strijd hebben gehad aan tafel. Ik kom voor mijn werk veel bij mensen thuis en ben er ook wel eens als kun kindjes moeten eten...oh mijn god, wat een dráma bij sommige! 'Een hapje voor mama, een hapje voor .....'. En boos worden en het er maar in proberen te duwen. Kinderen die al beginnen te huilen als ze de geur van eten ruiken...verschrikkelijk!

Ik denk eerlijk gezegd dat dat weinig te maken heeft met wel of geen Rapley, maar meer met de ontspannenheid aan tafel. Er zijn mensen die het cruciaal vinden dat hun kind altijd een bepaalde hoeveelheid eet, er zijn mensen die dat niet zoveel uitmaakt. Ik denk dat, zolang je als ouder relaxed bent aan tafel (met de gedachte 'ze pakken wel wat ze nodig hebben', of je ze het nou zelf laat pakken of goed naar ze kijkt/luistert terwijl je voert), het niet zoveel uitmaakt op welke manier je je kind eten geeft.

Dille schreef:

Snoepy87 schreef:Ik heb het toen half om half gedaan. Hij kreeg altijd een deel zelf en de rest pureerde ik grof met een staafmixer maar nooit zo fijn al potjes. Hij kreeg bij mij bijna altijd vers.
Vond het zo een prima combi.
Bij dochter ga ik ook weer met rapley beginnen en anders half om half doen.

+1

Teddyaapje schreef:Wat ik nu vooral het fijnste vind aan rapley is dat we gewoon echt nog nooit strijd hebben gehad aan tafel. Ik kom voor mijn werk veel bij mensen thuis en ben er ook wel eens als kun kindjes moeten eten...oh mijn god, wat een dráma bij sommige! 'Een hapje voor mama, een hapje voor .....'. En boos worden en het er maar in proberen te duwen. Kinderen die al beginnen te huilen als ze de geur van eten ruiken...verschrikkelijk!

Ik denk eerlijk gezegd dat dat weinig te maken heeft met wel of geen Rapley, maar meer met de ontspannenheid aan tafel. Er zijn mensen die het cruciaal vinden dat hun kind altijd een bepaalde hoeveelheid eet, er zijn mensen die dat niet zoveel uitmaakt. Ik denk dat, zolang je als ouder relaxed bent aan tafel (met de gedachte 'ze pakken wel wat ze nodig hebben', of je ze het nou zelf laat pakken of goed naar ze kijkt/luistert terwijl je voert), het niet zoveel uitmaakt op welke manier je je kind eten geeft.

Dit is wel waar, maar ik denk dat je met rapley eerder zo erin staat als wanneer je ze voert. Het is ook zo dat je met rapley vaak zelf ook eet ondertussen en dan willen ze je nadoen. Ook kunnen ze op hun eigen tempo eten ontdekken door het te voelen en ermee te spelen in hun handen, ze leren het eten echt kennen zeg maar. Als je ze voert stop je het in hun mond, dat is én raar voor een kind én veel minder leuk en leerzaam dan wanneer ze het zelf kunnen voelen. Ga zelf maar eens aan tafel zitten met een blinddoek en laat je voeren. Mij zou het eten lang niet zo smaken denk ik.



Op het kdv werden we eerst raar aangekeken, ze hadden nog geen ervaring met rapley, ze bleven ook best sceptisch omdat hij in het begin maar weinig binnenkreeg (veel werkte hij weer naar buiten, niet kokhalzend overigens) maar toen hij een maand of 9 was at hij echt goed, nog beter dan een aantal dreumessen en dit werd toen ook naar ons terug gekoppeld en dat vond ik wel fijn om te horen.

Even up!

Inmiddels is mijn dochtertje 9 maanden en eet alleen maar via de rapley methode!
Ze heeft t zelf aangegeven! Ik durfde niet goed, maar gepureerd at ze niets of amper, ze wil dus alleen uit t handje eten!

En gelukkig voor mama doet ze dit heel voorzichtig en beheerst!

Wat fijn Siep!!

Siep wat fijn! Zo gaf S het ook aan bij ons. Hij wou op een gegeven moment alleen maar zelf eten. En nu eet hij dus ook zelf, ideaal.