Makkelijke zwangerschap gehad?

Tja, lastig te zeggen. Aan de ene kant heel makkelijk omdat ik weinig last tot geen last had van kwaaltjes, maar aan de andere kant vond ik mijn zwangerschap in combinatie met diabetes heel erg zwaar.

Snoes schreef:Tot nu toe ben ik min of meer klachtenvrij, ik heb een geweldige zwangerschap en vind het ook heerlijk om zwanger te zijn. Ben weliswaar nog maar 17 weken, dus wie weet komen er nog wel kwaaltjes wat verder in de zwangerschap.

Hier net zo.
Mag absoluut niet klagen.
Ben nu 22 weken. Wel last van moeheid, maar dat is dan ook het enige.
Misselijkheid ed heb ik niet gekend, hoop dat het zo blijft.

Net als Printje 0.0 kwaaltjes, zou zo weer zwanger willen en kunnen zijn. Wil alleen (nog) geen tweede baby, maar een zwangerschap zou ik zo weer willen, zo heerlijk.

Dolcis_ schreef:

Annemie schreef:Met 7 weken werd ik kotsmisselijk en dat duurde tot de bevalling,heb elke ochtend overgegeven en voelde me vaak slap en duizelig.. ik heb niet echt van de zwangerschap genoten...was blij toen mijn zoontje geboren was.

Jeetje, dat lijkt me ook niks! Was de misselijkheid meteen daarna ook weer voorbij?

Ja en toen heb ik ook echt genoten van het eten,vooral het ontbijt...als ik er nog aan terug denk..wat was dat fijn..hihi

1 makkelijke, 1 wat minder makkelijk ( zomer 2006 met 4 hittegolven.) en mijn laatste viel me echt zwaar tegen en vond ik dus echt zwaar vanwege lichamelijke klachten.

Helaas heeft mijn laatste zwangerschap er lichamelijk behoorlijk in gehakt en heb ik er nog last van.

IK vond mijn zwangerschap niet echt makkelijk.
Tot 25 werken enorm moe.
Toen ging het een week of 3 goed en daarna kreeg ik bekken klachten.
Ondanks dat zou ik het zo over doen!!

Als ik kijk naar mijn ervaring zou ik zeggen- makkelijk. Ik vond het heerlijk zwanger te zijn, heb genoten van die 39weken. Heb me nog nooit zo goed en mooi en fijn gevoeld als die 39 weken...

En dat terwijl ik tot 14weken KOTSmisselijk ben geweest, hele dagen, dus niet alleen s ochtends... Met 18 weken een week heb plat heb gelegen, omdat ik niet kon lopen van de bandenpijn, kon fysiek echt niet op mijn benen staan. Met 20weken 50% ziektewet inging met bekkenklachten, en ik na een uur lopen/staan liep te hinken... En de laatste weken niet verder kon dan +- een half uur van huis, omdat L nooit is ingedaald en ik eigenlijk meteen plat moest als mijn vliezen braken..

Ik ben alleen erg misselijk geweest de eerste 20 weken, daarna ging het een stuk beter en heb ik tot aan de bevalling nergens last van gehad. Al was die misselijkheid vreselijk, ik vond het in zijn geheel een makkelijke zwangerschap. Ik zou graag nog zo'n zwangerschap hebben. Ik liep tot op de laatste dag ook nog drie keer per dag een uur met de hond. Mensen hadden daardoor ook niet door dat ik zwanger was. Ik kreeg echt de dag voor de bevalling pas vragen of ik zwanger was en hoe lang ik nog moest etc. Haha, een dagje nog...

Op de hevige bekkenklachten na had ik echt een perfecte zwangerschap. Bloeddruk is altijd netjes gebleven en ik ben geen seconden misselijk geweest!

Ondanks de cholestase heb ik een vrij makkelijke zwangerschap gehad. En nu waren we er gelukkig ook vroeg bij en ziet er naar uit dat alles stabiel is, en als dat zo blijft hobbel ik gerust zo verder. Alleen heb ik bij deze zwangerschap wel meer last van mijn bekken, en gaat het de ene dag beter als de andere dag.

De eerste weken van beide zwangerschappen was pittig door het misselijk zijn en elke ochtend spugen.
Maar de 2de helft van de zwangerschappen waren prima, de laatste was wel wat zwaarder ( combi van bekkenklachten, vermoeidheid en een peuter) maar niet te vergelijken met de verhalen die ik hier wel eens lees.

Nee, ik heb geen fijne zwangerschap gehad. Ik had weinig last van kwaaltjes, op wat brandend maagzuur en rugpijn e.d. na. Bij mij is rond 10 weken zwangerschap ontdekt dat ik drager ben van een bloedziekte. Daarna ging ik een traject in van onderzoeken. Vanaf 20 weken mocht ik nagenoeg niks meer, ik moest zoveel mogelijk rust voor de baby. Er was kans dat zij de bloedziekte zelf zou hebben, wat de risico's van mijn zwangerschap weer verergerde. Gelukkig bleef de situatie stabiel, al hebben we heel wat in onzekerheid gezeten. Telkens weer onderzoeken afwachten. Met +/- 34 weken is er ook nog eens ontdekt dat N. een nierafwijking had, haar ene niertje was een stuk groter dan de andere nier. Er werd een plan samengesteld voor haar na de geboorte (echo, evt. operatie, antibiotica), dingen die je eigenlijk niet wilt horen tijdens een zwangerschap. Er was ook nog sprake van een bloedtransfusie voor N. in de baarmoeder.. gelukkig bleek dit niet te hoeven en werd ik in plaats daarvan ingeleid. Alles bij elkaar zorgde voor de nodige stress en onzekerheid, waardoor ik het zwanger zijn helemaal gemist heb eigenlijk. Ik hoop het een volgende keer bewuster (en gelukkiger) mee te kunnen maken in ieder geval.

Ik had geen zwangerschap volgens het boekje.

Als ik sommige verhalen lees heb ik een makkelijke zwangerschap gehad. Niet al te misselijk in het begin, niet hoeven spugen, geen bekken of rug klachten etc.

Ik had wel last van zwangerschapsdiabetes, kokhalzen tot week 30 en ik kon vanaf een week of 23 geen lange stukken meer lopen ivm harde buiken en buikpijn. En last van de laatste beruchte zware loodjes maar daar heeft elke zwangere last van.

Nee mag niet klagen, zou er zo weer voor tekenen want ondanks de ongemakken en zorgen op dat moment (hopenlijk hoef ik niet te spuiten en word mijn baby niet te groot?) heb ik erg genoten van de zwangerschap.

Tot nu toe heb ik een geweldige zwangerschap, ik heb nu af en toe brandend maagzuur, maar verder heb ik helemaal nergens last van, kortom ik geniet volop