Huwelijkse voorwaarden of gemeenschap van goederen?

Nois schreef:

Forumster schreef:

Ecrits schreef:Ik sta er trouwens wel van te kijken dat er zoveel in gemeenschap van goederen wordt getrouwd. Ik dacht dat dit bijna niet meer gebeurde.

Volgens onze notaris gebeurd dat tegenwoordig juist veel meer.

Ik zie eerlijk gezegd, ondanks mijn vermogen, geen reden om niet in gemeenschap van goederen te trouwen. Ik ben niet getrouwd met het idee weer te gaan scheiden. Ik vind er een nare bijsmaak aan zitten als je trouwt met huwelijkse (financiele) voorwaarden (bij schulden of groot bedrijf vind ik het een ander verhaal).
Ik vind dat echt ikke ikke ikke, terwijl als je trouwt er een wij is, naar mijn mening.
Maar zaak en prive kun je sowieso apart houden als je je goed verzekerd.

Ik vind dit naief. In de naam van de romantiek in gemeenschap van goederen trouwen voegt net zomin iets toe als je als reden aangeeft toch nooit te willen gaan scheiden.

Denk er maar zo over: mocht het tóch gebeuren (en niemand kan voorzien wat er gebeurt) denk je er vast anders over (omdat scheiden meestal niet al te leuke redenen heeft) en zolang het toch niet gebeurt, is er niks aan de hand.

Tris schreef:

Paper Crown schreef:

Oreo schreef:Als wij ooit gaan trouwen, zal dit op huwelijkse voorwaarden zijn. Ik heb oa mijn eigen onderneming, maar mijn ouders hebben in hun testament opgenomen dat ik niks van hun erf (ik ben enig kind) als ik in gemeenschap van goederen getrouwd ben. Da's weer het andere uiterste Hoe het juridisch precies zit weet ik niet, maar zij hebben een bepaalde constructie bedacht..

He?! Volgens mij kan je je kind NOOIT onterfen. Ongeacht wat er speelt. Dacht ik hoor.

Maar je kan wel bepalen of je kind iets krijgt, toch? Of dat je alles nalaat aan de Poezenboot..

Haha, je hebt als kind altijd recht op je kindsdeel, daar kunnen je ouders over zeggen wat ze willen, maar dat krijg je gewoon. Dat is de helft van hun vermogen gedeeld door het aantal kinderen. Dus als je enigskind bent is jouw kindsdeel 50% van de erfenis, ongeacht wat ze er over hebben gezegd in hun testament. (Dit is wat ik me herinner van erfrecht 100 jaar geleden dus wie weet zit ik er naast of is het veranderd)

Er is dit jaar ook het een en ander veranderd in het burgerlijk wetboek wat betreft gemeenschap van goederen, geloof ik. Het wetsvoorstel was in ieder geval dat het beperkter zou worden. Daar weet ik alleen echt helemaal niks van.

Charlie schreef:

Nois schreef:

Forumster schreef:

Ecrits schreef:Ik sta er trouwens wel van te kijken dat er zoveel in gemeenschap van goederen wordt getrouwd. Ik dacht dat dit bijna niet meer gebeurde.

Volgens onze notaris gebeurd dat tegenwoordig juist veel meer.

Ik zie eerlijk gezegd, ondanks mijn vermogen, geen reden om niet in gemeenschap van goederen te trouwen. Ik ben niet getrouwd met het idee weer te gaan scheiden. Ik vind er een nare bijsmaak aan zitten als je trouwt met huwelijkse (financiele) voorwaarden (bij schulden of groot bedrijf vind ik het een ander verhaal).
Ik vind dat echt ikke ikke ikke, terwijl als je trouwt er een wij is, naar mijn mening.
Maar zaak en prive kun je sowieso apart houden als je je goed verzekerd.

Ik vind dit naief. In de naam van de romantiek in gemeenschap van goederen trouwen voegt net zomin iets toe als je als reden aangeeft toch nooit te willen gaan scheiden.

Denk er maar zo over: mocht het tóch gebeuren (en niemand kan voorzien wat er gebeurt) denk je er vast anders over (omdat scheiden meestal niet al te leuke redenen heeft) en zolang het toch niet gebeurt, is er niks aan de hand.

+1

Je weet nooit wat er gebeurt. En hoeveel ik ook van mijn vriend hou, stèl dat ik hem straks haat :p, dan wil ik dat liever van te voren goed geregeld hebben dan dat ik straks nog uren bij mijn advocaat zit. Als je niet gaat scheiden is er niets aan de hand, want dan merk je er toch niks van. En als je wel gaat scheiden scheelt het je een bak met geld en gezeur als het van te voren al geregeld is.

Ik ben ook niet getrouwd om te gaan scheiden. Is toch gebeurd.

Het was gemeenschap van goederen, en het heeft me behoorlijk wat gedoe opgeleverd op financieel gebied. Ik zou nu, ivm het bedrijf van mijn vriend, mijn eigen huis en de kinderen uit eerdere relaties, wel een en ander op papier zetten, maar de details moeten we goed uitzoeken.

Nou da's ook mooi kut :/ Dus mss wil je wel je zuurverdiende centen aan de Poezenboot of Stichting Lepra doneren, na je dood, maar gaat er automatisch 50% naar de kinders? Stomme zaak, maar wel handig voor de klaplopers, die hoeven dan dus niet hun ouders persé te verschonen en te wassen op hun oude dag, die 50% zit toch al in de pocket.. Ik hoop dat mijn broer er nooit achterkomt, dat 't zo werkt.

Paper Crown schreef:

Oreo schreef:Als wij ooit gaan trouwen, zal dit op huwelijkse voorwaarden zijn. Ik heb oa mijn eigen onderneming, maar mijn ouders hebben in hun testament opgenomen dat ik niks van hun erf (ik ben enig kind) als ik in gemeenschap van goederen getrouwd ben. Da's weer het andere uiterste Hoe het juridisch precies zit weet ik niet, maar zij hebben een bepaalde constructie bedacht..

He?! Volgens mij kan je je kind NOOIT onterfen. Ongeacht wat er speelt. Dacht ik hoor.

Dat klopt half! Je kunt je kind namelijk WEL onterfen, alleen je kunt als kind altijd aanspraak maken op je kindsdeel (een klein percentage van de gehele erfenis).

Paper Crown schreef:

Oreo schreef:Als wij ooit gaan trouwen, zal dit op huwelijkse voorwaarden zijn. Ik heb oa mijn eigen onderneming, maar mijn ouders hebben in hun testament opgenomen dat ik niks van hun erf (ik ben enig kind) als ik in gemeenschap van goederen getrouwd ben. Da's weer het andere uiterste Hoe het juridisch precies zit weet ik niet, maar zij hebben een bepaalde constructie bedacht..

He?! Volgens mij kan je je kind NOOIT onterfen. Ongeacht wat er speelt. Dacht ik hoor.

Klopt, een vriendin van me en haar zus hadden 0,0 contact meer met hun vader (ouders gescheiden), maar toen hij overleed kregen ze beide toch een erfenis (en een flinke ook). Wel is het contractueel zo vastgesteld dat een eventuele partner geen recht heeft op dat geld.

Powerbabe schreef:

Tris schreef:

Paper Crown schreef:

Oreo schreef:Als wij ooit gaan trouwen, zal dit op huwelijkse voorwaarden zijn. Ik heb oa mijn eigen onderneming, maar mijn ouders hebben in hun testament opgenomen dat ik niks van hun erf (ik ben enig kind) als ik in gemeenschap van goederen getrouwd ben. Da's weer het andere uiterste Hoe het juridisch precies zit weet ik niet, maar zij hebben een bepaalde constructie bedacht..

He?! Volgens mij kan je je kind NOOIT onterfen. Ongeacht wat er speelt. Dacht ik hoor.

Maar je kan wel bepalen of je kind iets krijgt, toch? Of dat je alles nalaat aan de Poezenboot..

Haha, je hebt als kind altijd recht op je kindsdeel, daar kunnen je ouders over zeggen wat ze willen, maar dat krijg je gewoon. Dat is de helft van hun vermogen gedeeld door het aantal kinderen. Dus als je enigskind bent is jouw kindsdeel 50% van de erfenis, ongeacht wat ze er over hebben gezegd in hun testament. (Dit is wat ik me herinner van erfrecht 100 jaar geleden dus wie weet zit ik er naast of is het veranderd)

Er is dit jaar ook het een en ander veranderd in het burgerlijk wetboek wat betreft gemeenschap van goederen, geloof ik. Het wetsvoorstel was in ieder geval dat het beperkter zou worden. Daar weet ik alleen echt helemaal niks van.

volgens mij kun je nog maar op 1/3 aanspraak maken (33,33333 procent) en wordt dat percentage gedeelt door het aantal kinderen.

Hoe wij ooit zullen gaan trouwen weet ik niet.

Omdat ik geen werk heb betaald mijn vriend momenteel de lasten van onze woning. beide investeren we spaargeld in de verbouwing. De inboedel is (was) van mij. We hebben in een samenlevingsovereenkomst laten zetten dat alles 50/50 (behalv evt. erfenis/persoonlijke bezittingen) is en naar rato wordt betaald. Het huis staat op beide namen. In ons testament zijn we elkaars enige erfgenamen (bij overlijden van partner gaat alles naar langstlevende, bij overlijden van beide gaat het naar familie van langstlevende. Als we binnen 6 maanden na elkaar overlijden gaat het naar beide familie's).

Ik heb mijn vader onterft, dit staat dus ook in mijn vriends testament, zodat mijn vader niet via hem alsnog aan mijn spullen kan komen.

Ik denk dat we gewoon in gemeenschap van goederen zullen trouwen mits mijn vriend ooit nog een eigen bedrijf wil starten.

Ik ben ook niet getrouwd om te scheiden. Maar het gebeurt toch. En je bent hopeloos verliefd als je gaat trouwen, zodra je uit elkaar gaat sta je toch op andere voet. Dat is gewoon zo. Niemand kan de toekomst voorspellen. Helemaal niemand, niemand weet of je voor altijd bij elkaar blijft.

Dus zolang alles goed gaat, dan heb je geen last van dat stukje papier in je kast dat huwelijkse voorwaarden heet. Zodra je gaat scheiden kan het de boel aardig vergemakkelijken. Of in ieder geval: dan heb je al eens doorgesproken wat er gaat gebeuren toen je elkaar wel nog lief vond.

Nee, ik ben heel blij dat ik onder huwelijkse voorwaarden getrouwd ben.

Wij zijn getrouwd in gemeenschap van goederen.

Charlie schreef:
Ik vind dit naief. In de naam van de romantiek in gemeenschap van goederen trouwen voegt net zomin iets toe als je als reden aangeeft toch nooit te willen gaan scheiden.

Denk er maar zo over: mocht het tóch gebeuren (en niemand kan voorzien wat er gebeurt) denk je er vast anders over (omdat scheiden meestal niet al te leuke redenen heeft) en zolang het toch niet gebeurt, is er niks aan de hand.

Naief? Nee, ik realiseer mij heus dat het best mogelijk is dat dat ooit zal gebeuren. Die mogelijkheid bestaat altijd, maar daarmee stap ik niet het huwelijk in. Dan kon ik beter niet trouwen. Maar dat regel ik dan en niet al wanneer ik trouw. Ik ben sowieso niet uit romantisch oogpunt getrouwd. Vind trouwen persoonlijk niet zo nodig. Dankzij mijn man hoef ik nu niet aan mijn vermogen te zitten omdat hij mij onderhoudt. Daardoor wordt mijn vermogen groter. Van zijn inkomen sparen we een enorm bedrag bij elkaar voor de kinderen. Ik vind dat hij net zo goed recht heeft op dat geld als wij uit elkaar zullen gaan, net zoals ik nu het "recht" heb om het leven te kunnen hebben wat wij nu hebben zonder dat mijn (of eigenlijk is het nu onze) spaarrekening eraan gaat.

Mijn zus is wel getrouwd op huwelijkse voorwaarden maar is inmiddels al bijna 3 jaar gescheiden maar financieel gezien komt er nog heel veel bij kijken door zijn vermogen en een duur huis waar zij op grotendeels zijn kosten woont, daarnaast heeft ze nog recht op een goed bedrag doordat hij in de tijd dat zij thuis was bij de kinderen flink heeft kunnen opbouwen met zijn bedrijf. Dus met huwelijkse voorwaarden is het net zo goed een financieel plaatje. De bedragen die bij hun naar advocaten gaat loopt alsnog gigantisch in de klauwen. Dat valt bij gemiddelde gezinnen niet eens te verdelen. En nog is het niet rond. En juist doordat scheiden vaak, zoals ook bij hun het geval is, niet om een simpele reden. Dat kost ook veel negatieve energie. Dan split ik het liever zodat we beiden in alle rust verder kunnen. Dat is mij meer waard -vooral voor de kinderen- dan het geld.

Getrouwd in gemeenschap van goederen.

Ecrits schreef:huwelijkse voorwaarden. Vanwege eigen zaak vriend.

+1

PrinsesBo schreef:Als een van de twee ooit eigen bedrijf wil starten is op huwelijkse voorwaarden trouwen het slimst (ivm evt faillisement).
Weet nog niet wat wij ooit gaan doen..

Mijn vriend heeft een eigen bedrijf, trouwen is nog lang niet aan de orde, maar hij zei laatst inderdaad ook dat als we gaan trouwen onder huwelijkse voorwaarden verstandiger zou zijn. Ach, we zien het wel als het zo ver is..

Nois schreef:

Charlie schreef:
Ik vind dit naief. In de naam van de romantiek in gemeenschap van goederen trouwen voegt net zomin iets toe als je als reden aangeeft toch nooit te willen gaan scheiden.

Denk er maar zo over: mocht het tóch gebeuren (en niemand kan voorzien wat er gebeurt) denk je er vast anders over (omdat scheiden meestal niet al te leuke redenen heeft) en zolang het toch niet gebeurt, is er niks aan de hand.

Naief? Nee, ik realiseer mij heus dat het best mogelijk is dat dat ooit zal gebeuren. Die mogelijkheid bestaat altijd, maar daarmee stap ik niet het huwelijk in. Dan kon ik beter niet trouwen. Maar dat regel ik dan en niet al wanneer ik trouw. Ik ben sowieso niet uit romantisch oogpunt getrouwd. Vind trouwen persoonlijk niet zo nodig. Dankzij mijn man hoef ik nu niet aan mijn vermogen te zitten omdat hij mij onderhoudt. Daardoor wordt mijn vermogen groter. Van zijn inkomen sparen we een enorm bedrag bij elkaar voor de kinderen. Ik vind dat hij net zo goed recht heeft op dat geld als wij uit elkaar zullen gaan, net zoals ik nu het "recht" heb om het leven te kunnen hebben wat wij nu hebben zonder dat mijn (of eigenlijk is het nu onze) spaarrekening eraan gaat.

Mijn zus is wel getrouwd op huwelijkse voorwaarden maar is inmiddels al bijna 3 jaar gescheiden maar financieel gezien komt er nog heel veel bij kijken door zijn vermogen en een duur huis waar zij op grotendeels zijn kosten woont, daarnaast heeft ze nog recht op een goed bedrag doordat hij in de tijd dat zij thuis was bij de kinderen flink heeft kunnen opbouwen met zijn bedrijf. Dus met huwelijkse voorwaarden is het net zo goed een financieel plaatje. De bedragen die bij hun naar advocaten gaat loopt alsnog gigantisch in de klauwen. Dat valt bij gemiddelde gezinnen niet eens te verdelen. En nog is het niet rond. En juist doordat scheiden vaak, zoals ook bij hun het geval is, niet om een simpele reden. Dat kost ook veel negatieve energie. Dan split ik het liever zodat we beiden in alle rust verder kunnen. Dat is mij meer waard -vooral voor de kinderen- dan het geld.

Het gaat echt niet alleen maar om geld splitten als je in gemeenschap van goederen getrouwd bent hoor. En zoals je het nu zegt klinkt het net alsof je alle dingen die je zus moet bespreken niet hoeft te bespreken als je in gemeenschap van goederen bent getrouwd.

Tris schreef:Nou da's ook mooi kut :/ Dus mss wil je wel je zuurverdiende centen aan de Poezenboot of Stichting Lepra doneren, na je dood, maar gaat er automatisch 50% naar de kinders? Stomme zaak, maar wel handig voor de klaplopers, die hoeven dan dus niet hun ouders persé te verschonen en te wassen op hun oude dag, die 50% zit toch al in de pocket.. Ik hoop dat mijn broer er nooit achterkomt, dat 't zo werkt.

Haha dan moet je maar geen kinderen maken als je al je geld aan de Poezenboot wilt geven. Maar inderdaad, voor de klaplopers onder ons is dit fantastisch nieuws haha.

Ik vind dat het niets te maken heeft met ikke, ikke of egoïsme. Niemand trouwt met het idee om te scheiden, maar toch scheiden sommige mensen. Daar kan jij ook bij horen. Ik vind het nog al wat om dan in gemeente van goederen getrouwd te zijn. Stel je voor dat ik over drie jaar verliefd word op een ander en wegga, dan kan ik de helft van al zijn zaken opeisen. Dan mag hij zijn panden verkopen en de helft van de opbrengst aan mij geven. Misschien kan hij dan niet eens doordraaien. Of andersom. Ik erf mijn erfenis. Mijn vriend gaat over 10 jaar vreemd. Hij gaat weg en krijgt de helft van het geld dat mijn vader voor mij heeft weggezet. Want daar heeft hij dan recht op. Ik trouw uit liefde, ik trouw met het idee dat het voor eeuwig en altijd is, maar tegelijkertijd vind ik dat je bovenstaande scenario's moet voorkomen en dat kan door goede huwelijkse voorwaarden.

Dit nog buiten het gegeven om dat het ronduit dom is in gemeenschap van goederen te trouwen als een van de twee een eigen zaak heeft. Die kan namelijk failliet gaan en dan trekken schuldeisers je helemaal leeg. En is alles wat je ooit hebt opgebouwd samen of alleen weg. Je kan je niet verzekeren tegen een faillissement. Was het maar zo'n feest.

Maar Ecrits, als al het bovenstaande niet van toepassing zou zijn, dus geen eigen zaak/vermogen/erfenis, zou je dan ook voor huwelijkse voorwaarden kiezen?

Mijn vriend en ik zullen waarschijnlijk in gemeenschap van goederen trouwen. We hebben geen eigen zaak (staat ook niet op de planning), geen vermogen, verwachten geen grote erfenissen. Ik zie geen reden voor huwelijkse voorwaarden eigenlijk.

Ik was blij met de huwelijkse voorwaarden. Ik was zo van hem af en er was geen gezeik.

Gizmo schreef:Maar Ecrits, als al het bovenstaande niet van toepassing zou zijn, dus geen eigen zaak/vermogen/erfenis, zou je dan ook voor huwelijkse voorwaarden kiezen?

Mijn vriend en ik zullen waarschijnlijk in gemeenschap van goederen trouwen. We hebben geen eigen zaak (staat ook niet op de planning), geen vermogen, verwachten geen grote erfenissen. Ik zie geen reden voor huwelijkse voorwaarden eigenlijk.

Ik zou wel voor huwelijkse voorwaarden kiezen. Ik sta er daarom ook van te kijken dat de meeste dat niet doen. In de afwikkeling van een scheiden maken die voorwaarden het wel makkelijker. Dat lijkt me wel zo fijn, omdat scheiden me erg pijnlijk lijkt. En nee, natuurlijk ga je er niet van uit, maar we zijn allemaal mensen en scheiden kan gebeuren. Helaas.

Wij zijn getrouwd in gemeenschap van goederen

Ecrits schreef:

Gizmo schreef:Maar Ecrits, als al het bovenstaande niet van toepassing zou zijn, dus geen eigen zaak/vermogen/erfenis, zou je dan ook voor huwelijkse voorwaarden kiezen?

Mijn vriend en ik zullen waarschijnlijk in gemeenschap van goederen trouwen. We hebben geen eigen zaak (staat ook niet op de planning), geen vermogen, verwachten geen grote erfenissen. Ik zie geen reden voor huwelijkse voorwaarden eigenlijk.

Ik zou wel voor huwelijkse voorwaarden kiezen. Ik sta er daarom ook van te kijken dat de meeste dat niet doen. In de afwikkeling van een scheiden maken die voorwaarden het wel makkelijker. Dat lijkt me wel zo fijn, omdat scheiden me erg pijnlijk lijkt. En nee, natuurlijk ga je er niet van uit, maar we zijn allemaal mensen en scheiden kan gebeuren. Helaas.

Maar als al bovenstaande niet van toepassing is, wat valt er verder dan nog onder huwelijkse voorwaarden? Dat alles wat je opbouwt tijdens je huwelijk gesplitst blijft? (Serieuze vraag, heb me er nog niet zo in verdiept). Mn vriend en ik hebben namelijk wel zoiets dat we wat we opbouwen, dan samen opbouwen. Ook al ga ik minder werken, en hij fulltime ivm kinderen. We weten al dat bij eventuele scheiding ik deel van zijn pensioenopbouw krijg bijvoorbeeld, dat vinden we prima, aangezien we zelf voor de 'rolverdeling' kiezen.

.

Yasmin schreef:
@Gizmo: heb je dat ook op papier staan dan?

We hebben niks op papier staan, ook geen samenlevingscontract. Dat van pensioenopbouw weet ik toevallig omdat ik die niet heb via werk, ik moet alles zelf opbouwen. Maar had dat een keertje gelezen ergens online.