Wanneer gewend aan het hebben van 2 kinderen?

Mijn dochtertje is nu 7 weken en kan nu pas zeggen dat ik het een beetje onder de knie heb gekregen, het zorgen voor 2 kinderen tegelijk (en ook in mijn eentje). In het begin was het meer stressen van wie zorgt voor wie, 'ohnee nu moet N naar bed en J de borst' etc. Maar nu lukt het goed om het allemaal georganiseerd te plannen. Hoewel, de deur uitgaan met 2 kinderen kost nog wat tijd. Scheelt ook dat de jongste toch wel een erg makkelijke baby is, sinds ik het speentje bij haar heb uitgevonden. Anders liep ik nogal veel met haar rond om haar rustig te houden. Wanneer was jij een beetje gewend aan het hebben van 2 kinderen ?

Eigenlijk al heel snel. Maar dat komt ook wel omdat ik gastouder ben en ervaring heb met het zorgen ( hele dagen) voor meerdere kinderen. Het ging eigenlijk meteen al vanzelf.

Gewend aan het hebben van 2 kinderen was ik wel vrij snel, maar alles georganiseerd plannen lukt nu nog lang niet altijd. Ik kom altijd tijd te kort.

Ja ik merk dat ik echt ruim van te voren dingen moet plannen. Moet N om 1 uur naar de PSV, dan moet ik echt om 12 uur beginnen met lunchen met hem, want er komt telkens iets tussen waardoor ik nog net op het nippertje op tijd ben.

Rond de 8 weken. Toen stopte A met huilen en kreeg hij een ritme.
Toen raakte ik ook pas gewend.

Gewend heel snel, maar de eerste drie maanden vond ik het wel een gepuzzel. De jongste had toen ook nog helemaal geen ritme. Rond de vijf a zes maand vond ik het allemaal makkelijker worden, ook om de deur uit te komen zonder een twintig minuten voorbereiding aan tassen inpakken / spullen bij elkaar zoeken / jassen en schoenen aandoen.

Duurde lang, een half jaar toch zeker wel.

ik ben heel benieuwd hoe het hier gaat!
Hoe D. reageert en hoe het allemaal gaat straks met z'n klein humpy en of het allemaal lukt hoe ik het heb bedacht met 1 kinderwagen en draagdoek.

Snel gewend, maar ik was erg trots toen ik na vijf weken met twee kinderen de boodschappen had gedaan!

In huis ging het eigenlijk al snel goed, maar stond niet echt te trappelen om naar de appie of de bieb ofzo te gaan.

Misschien zie ik het nu nog helemaal verkeerd hoor maar ik ben toch wel van plan om snel weer eropuit te gaan met de kinderen, boodschappen en bieb sowieso. R is dan bijna 3, dus ik verwacht dat dat wel goed zal gaan.

Printje schreef:Misschien zie ik het nu nog helemaal verkeerd hoor maar ik ben toch wel van plan om snel weer eropuit te gaan met de kinderen, boodschappen en bieb sowieso. R is dan bijna 3, dus ik verwacht dat dat wel goed zal gaan.

Ik denk dat het dan ook wat makkelijker gaat, met een drie-jarige. L was twee en ik verwachtte gewoon te veel van hem, achteraf gezien. Ik verwacht dat drie kinderen straks makkelijker gaat, omdat ik van P niets verwacht. Ik verwacht niet dat hij mee kan lopen bijv, dus ik heb me ingesteld op dragers en buggy's.

Aan het praktische, zoals boodschappen doen, bibliotheek, de kinderen zo snel mogelijk in de auto krijgen ed. was ik redelijk snel gewend. Een paar weekjes denk ik.

Ik vond het veel lastiger om een goede balans te vinden van aandacht voor beide kinderen. Ik heb heel lang het gevoel gehad dat ik één van de kinderen tekort deed, op het moment dat ik met de ander bezig was.
En soms heb ik dat nog wel eens. Maar dat zit meer in mij, als in de kids.

Darius schreef:

Printje schreef:Misschien zie ik het nu nog helemaal verkeerd hoor maar ik ben toch wel van plan om snel weer eropuit te gaan met de kinderen, boodschappen en bieb sowieso. R is dan bijna 3, dus ik verwacht dat dat wel goed zal gaan.

Ik denk dat het dan ook wat makkelijker gaat, met een drie-jarige. L was twee en ik verwachtte gewoon te veel van hem, achteraf gezien. Ik verwacht dat drie kinderen straks makkelijker gaat, omdat ik van P niets verwacht. Ik verwacht niet dat hij mee kan lopen bijv, dus ik heb me ingesteld op dragers en buggy's.

Daar gok ik ook op, R is het al gewend om zelf te lopen en blijft over het algemeen keurig bij mij. Ik wil wel zo'n ding voor aan de wagen waarop hij eventueel even kan staan, misschien zie ik dit wat te makkelijk hoor maar voor mijn gevoel leg ik nmr 2 in de wagen. R op dat loopdingetje of zelf en ff naar de winkel. Ik wil ook heel snel een fietskar zodat ik lekker weg kan (thuiszitten is niet mijn ding)

Printje schreef:

Darius schreef:

Printje schreef:Misschien zie ik het nu nog helemaal verkeerd hoor maar ik ben toch wel van plan om snel weer eropuit te gaan met de kinderen, boodschappen en bieb sowieso. R is dan bijna 3, dus ik verwacht dat dat wel goed zal gaan.

Ik denk dat het dan ook wat makkelijker gaat, met een drie-jarige. L was twee en ik verwachtte gewoon te veel van hem, achteraf gezien. Ik verwacht dat drie kinderen straks makkelijker gaat, omdat ik van P niets verwacht. Ik verwacht niet dat hij mee kan lopen bijv, dus ik heb me ingesteld op dragers en buggy's.

Daar gok ik ook op, R is het al gewend om zelf te lopen en blijft over het algemeen keurig bij mij. Ik wil wel zo'n ding voor aan de wagen waarop hij eventueel even kan staan, misschien zie ik dit wat te makkelijk hoor maar voor mijn gevoel leg ik nmr 2 in de wagen. R op dat loopdingetje of zelf en ff naar de winkel. Ik wil ook heel snel een fietskar zodat ik lekker weg kan (thuiszitten is niet mijn ding)

Ik was ook heel blij met de fietskar! Alleen viel fietsen de eerste twee maanden wat tegen door de hechtingen.

Printje schreef:Misschien zie ik het nu nog helemaal verkeerd hoor maar ik ben toch wel van plan om snel weer eropuit te gaan met de kinderen, boodschappen en bieb sowieso. R is dan bijna 3, dus ik verwacht dat dat wel goed zal gaan.

Ik ging er ook snel weer op uit, ik liep elke dag het hele dorp rond. Vooral heel veel speeltuinen hebben we gezien. Dat ging prima met Kian in de draagdoek en Yara zelf lopen/in de kinderwagen.
Ik denk ook dat het prima zal gaan met R.

Darius; heb jij zo'n fietskar die meteen een buggy is?

Ik twijfel enorm over een bakfiets of zo'n fietskar. Bakfiets als grote voordeel dat ze voor mij zitten en dat ik ze kan zien, fietskar groot voordeel dat het meteen een buggy is.

Liadan schreef:

Printje schreef:Misschien zie ik het nu nog helemaal verkeerd hoor maar ik ben toch wel van plan om snel weer eropuit te gaan met de kinderen, boodschappen en bieb sowieso. R is dan bijna 3, dus ik verwacht dat dat wel goed zal gaan.

Ik ging er ook snel weer op uit, ik liep elke dag het hele dorp rond. Vooral heel veel speeltuinen hebben we gezien. Dat ging prima met Kian in de draagdoek en Yara zelf lopen/in de kinderwagen.
Ik denk ook dat het prima zal gaan met R.

Dank je wel!!! Hoor zoveel 'negatieve' verhalen over het hebben van twee kids dat ik dit wel fijn vind om te lezen.

RiLiJu schreef:Aan het praktische, zoals boodschappen doen, bibliotheek, de kinderen zo snel mogelijk in de auto krijgen ed. was ik redelijk snel gewend. Een paar weekjes denk ik.

Ik vond het veel lastiger om een goede balans te vinden van aandacht voor beide kinderen. Ik heb heel lang het gevoel gehad dat ik één van de kinderen tekort deed, op het moment dat ik met de ander bezig was.
En soms heb ik dat nog wel eens. Maar dat zit meer in mij, als in de kids.

Heel herkenbaar dit, wat heb ik me schuldig gevoeld de eerste maanden. En ook ik heb dit af en toe nog wel.

ik vind het zo jammer dat we al vrij snel de winter in gaan als nummer twee komt. Erop uit gaan in de winter vind ik sowieso een grotere opgave dan erop uit gaan in de zomer. Ik ben ook wel benieuwd hoe het gaat, als we straks verhuisd zijn, kan ik sowieso niet meer makkelijk even naar het centrum lopen (die is namelijk 10 km verderop) en moet ik voor alles de auto pakken.

Liadan schreef:

RiLiJu schreef:Aan het praktische, zoals boodschappen doen, bibliotheek, de kinderen zo snel mogelijk in de auto krijgen ed. was ik redelijk snel gewend. Een paar weekjes denk ik.

Ik vond het veel lastiger om een goede balans te vinden van aandacht voor beide kinderen. Ik heb heel lang het gevoel gehad dat ik één van de kinderen tekort deed, op het moment dat ik met de ander bezig was.
En soms heb ik dat nog wel eens. Maar dat zit meer in mij, als in de kids.

Heel herkenbaar dit, wat heb ik me schuldig gevoeld de eerste maanden. En ook ik heb dit af en toe nog wel.

Dit is ook waar ik 'bang' voor ben. We, mijn man en ik, willen dan wel dagen gaan doen dat we weggaan met een vd twee.
Overigens kan ik me op dit moment echt niet voorstellen dat ik ooit net zoveel van nmr 2 ga houden als van ons R. Dat zal echt moeten gaan groeien, maar dat is niet erg.

Ik denk dat het inderdaad ook wel uitmaakt hoe oud de oudste is, ik ben achteraf blij dat ze3 jaar schelen. De oudste kan al veel zelf. Ik doe de jongste ook regelmatig in de draagdoek of babybjorn, zo heb je iets meer vrijheid voor mijn gevoel. Ik keek er ook wel tegenop om met 2 kinderen boodschappen te doen enz, maar het valt me alles mee. Voordat we weg gaan leg ik aan mijn zoon uit dat hij bij mij moet blijven, en goed moet luisteren naar mij. Ik was bang dat hij bv weg zou rennen als ik met de kinderwagen zou lopen, maar dat doet hij gelukkig niet.

Liadan schreef:

RiLiJu schreef:Aan het praktische, zoals boodschappen doen, bibliotheek, de kinderen zo snel mogelijk in de auto krijgen ed. was ik redelijk snel gewend. Een paar weekjes denk ik.

Ik vond het veel lastiger om een goede balans te vinden van aandacht voor beide kinderen. Ik heb heel lang het gevoel gehad dat ik één van de kinderen tekort deed, op het moment dat ik met de ander bezig was.
En soms heb ik dat nog wel eens. Maar dat zit meer in mij, als in de kids.

Heel herkenbaar dit, wat heb ik me schuldig gevoeld de eerste maanden. En ook ik heb dit af en toe nog wel.

Hier ook wel hoor, nu al wat minder omdat overdag de baby veel slaapt en savonds wakker is. Dus voor nu is het: overdag meer tijd voor zoon en savonds alle tijd voor dochter. Zal straks ook wel weer veranderen als dochter overdag meer wakker is.

Printje schreef:

Liadan schreef:

RiLiJu schreef:Aan het praktische, zoals boodschappen doen, bibliotheek, de kinderen zo snel mogelijk in de auto krijgen ed. was ik redelijk snel gewend. Een paar weekjes denk ik.

Ik vond het veel lastiger om een goede balans te vinden van aandacht voor beide kinderen. Ik heb heel lang het gevoel gehad dat ik één van de kinderen tekort deed, op het moment dat ik met de ander bezig was.
En soms heb ik dat nog wel eens. Maar dat zit meer in mij, als in de kids.

Heel herkenbaar dit, wat heb ik me schuldig gevoeld de eerste maanden. En ook ik heb dit af en toe nog wel.

Dit is ook waar ik 'bang' voor ben. We, mijn man en ik, willen dan wel dagen gaan doen dat we weggaan met een vd twee.
Overigens kan ik me op dit moment echt niet voorstellen dat ik ooit net zoveel van nmr 2 ga houden als van ons R. Dat zal echt moeten gaan groeien, maar dat is niet erg.

Hier heeft dat ook echt moeten groeien. Nou waren hier de eerste maanden sowieso erg pittig en daarom was het lastig om een balans te vinden. Maar weggaan met 1 van de 2 is fijn, ik ben ook bewust regelmatig met Yara even alleen weggeweest.

Ik geloof ook echt niet dat mensen meteen van nmr 2 evenveel houden als van je eerste kind. In mijn ogen kan dat niet want ook bij je eerste moet dat groeien en heb je al zoveel meegemaakt samen eer nmr 2 er is zeg maar.

Ik ga er nu al vanuit dat de eerste mnd heel erg pittig worden, kan het in ieder geval niet tegenvallen. De eerste keer stond ik er veel te rooskleurig in en is het me zo tegengevallen allemaal, dat ik het nu liever heeeeeel moeilijk zie en dat het meevalt als andersom.