Kinderen onder toezicht gesteld om gewicht

Punk'd schreef:

Maura schreef:

Fairytale schreef:maar is mishandeling altijd moedwillig??
Als je in de van dale kijkt is daar de definitie het toebrengen van lichamelijk letsel.

In mijn optiek is mishandeling iets wat je doet met moedwil. Het een ander opzettelijk toebrengen van geestelijk en lichaamlijk letsel.

Een vriend van de familie was in zijn jeugd al 30 kg te zwaar. Dat is nu alleen maar erger geworden. Ik mocht één keer meeeten, en ik was als kind ook te dik (en nu weer), maar hij kreeg tussen zijn aardappelen een blok braadvet (en dan niet vet van het bakken, maar echt een blok braadvet, rauw, tussen zijn aardappelen) en at het vervolgens nog met mayonaise. Ik ben gillend naar huis gerend, want dat zag er zo vies uit.

Maar ik vind het zo moeilijk om het woord mishandeling te gebruiken voor dergelijke zaken. Want ze deden het niet expres. Ze gaven hem geen klont braadvet, omdat ze hem zo graag te dik zagen, maar om hem te plezieren. En ik weet wel dat je als ouders dergelijke dingen niet moet doen. Maar mishandeling?

(Trouwens in dit geval waren ouders en oudste broer heel erg slank)

Maar dat kan toch niet. Je kunt toch niet alles doen om je kind te plezieren.

Als je kind van 9 zegt, ik vind buiten spelen zo leuk.. Dus ik wil 's nachts om 02:00 uur ook lekker op straat spelen.. dan zeg je als ouder toch ook niet "ja tuurlijk, ik plezier mijn kind.. Have fun".

Braadvet eten en alleen buiten spelen om 02:00 uur 's nachts is beide gevaarlijk en/of risico lopen.

Haha, ik ben opgegroeid in een volksbuurt. Ik lag dan wel netjes om half acht in mijn bedje. Maar de kinderen van de buren konden doen wat ze wilden. En als ik dan vroeg waarom ik dat niet mocht, was het antwoord dat de ouders van een ander niet mijn ouders waren.

Misschien zit het woord mishandeling mij wel dwars, omdat mijn ouders niets deden om mij te plezieren. Ik kreeg geen candybars mee naar school en slechts 1x per week cola. Op zaterdag. En toch was ik te dik. Misschien bekijk ik het wel teveel vanuit mijn eigen perspectief. Wat mij ook te dik maakte, het had niets met mijn ouders te maken. Ik kreeg een appel en een pakje drinken mee naar school (en als ik vroeg waarom ik geen candybar meekreeg, dan was het zo dat mijn ouders wederom zeiden dat ik hen als ouders had ). En tijdens de lunch kreeg ik twee boterhammen met smeersel. Ik mocht alleen twee keer opscheppen tijdens het avondeten. Want dat vond ik zo lekker, avondeten.

Ouders doen het toch niet expres? De mijne iig niet. (zie, bekijk het helemaal vanuit mijn eigen verleden...)

Punk'd schreef:Ik vind het goed. Toch niet normaal 51 kg teveel.

Je ziet toch op een moment zelf ook wel dat je kind te dik wordt. Je wilt er toch alles aan doen om je kind gezond te houden.

Puur de schuld van de ouders. En geen nee kunnen zeggen als ouders? Kom op.. 51 kg!! Als je op zo'n moment de regels voor je kind al niet kunt bepalen zal het verder in het leven vast ook lekker gaan.

Helemaal mee eens.

51 kg! Dat is gewoon bijna een hele Caroow te zwaar

Maura schreef:

Punk'd schreef:

Maura schreef:

Fairytale schreef:maar is mishandeling altijd moedwillig??
Als je in de van dale kijkt is daar de definitie het toebrengen van lichamelijk letsel.

In mijn optiek is mishandeling iets wat je doet met moedwil. Het een ander opzettelijk toebrengen van geestelijk en lichaamlijk letsel.

Een vriend van de familie was in zijn jeugd al 30 kg te zwaar. Dat is nu alleen maar erger geworden. Ik mocht één keer meeeten, en ik was als kind ook te dik (en nu weer), maar hij kreeg tussen zijn aardappelen een blok braadvet (en dan niet vet van het bakken, maar echt een blok braadvet, rauw, tussen zijn aardappelen) en at het vervolgens nog met mayonaise. Ik ben gillend naar huis gerend, want dat zag er zo vies uit.

Maar ik vind het zo moeilijk om het woord mishandeling te gebruiken voor dergelijke zaken. Want ze deden het niet expres. Ze gaven hem geen klont braadvet, omdat ze hem zo graag te dik zagen, maar om hem te plezieren. En ik weet wel dat je als ouders dergelijke dingen niet moet doen. Maar mishandeling?

(Trouwens in dit geval waren ouders en oudste broer heel erg slank)

Maar dat kan toch niet. Je kunt toch niet alles doen om je kind te plezieren.

Als je kind van 9 zegt, ik vind buiten spelen zo leuk.. Dus ik wil 's nachts om 02:00 uur ook lekker op straat spelen.. dan zeg je als ouder toch ook niet "ja tuurlijk, ik plezier mijn kind.. Have fun".

Braadvet eten en alleen buiten spelen om 02:00 uur 's nachts is beide gevaarlijk en/of risico lopen.

Haha, ik ben opgegroeid in een volksbuurt. Ik lag dan wel netjes om half acht in mijn bedje. Maar de kinderen van de buren konden doen wat ze wilden. En als ik dan vroeg waarom ik dat niet mocht, was het antwoord dat de ouders van een ander niet mijn ouders waren.

Misschien zit het woord mishandeling mij wel dwars, omdat mijn ouders niets deden om mij te plezieren. Ik kreeg geen candybars mee naar school en slechts 1x per week cola. Op zaterdag. En toch was ik te dik. Misschien bekijk ik het wel teveel vanuit mijn eigen perspectief. Wat mij ook te dik maakte, het had niets met mijn ouders te maken. Ik kreeg een appel en een pakje drinken mee naar school (en als ik vroeg waarom ik geen candybar meekreeg, dan was het zo dat mijn ouders wederom zeiden dat ik hen als ouders had ). En tijdens de lunch kreeg ik twee boterhammen met smeersel. Ik mocht alleen twee keer opscheppen tijdens het avondeten. Want dat vond ik zo lekker, avondeten.

Ouders doen het toch niet expres? De mijne iig niet. (zie, bekijk het helemaal vanuit mijn eigen verleden...)

Maar er zit nog wel een verschil tussen te dik en 51(!) kilo te zwaar he. Dat is meer dan twee keer zoveel als een kind van die leeftij normaal weegt.

Poeh ik hoorde het gisteren op de tv en enerzijds denk ik, ja terecht en anderzijds vind ik het te ver gaan.

Als ze dat onder toezicht stellen bij alle kinderen gaan doen die overgewicht hebben,en dat zijn er nogal wat, dan vraag ik me echt af waar het dan nog naar toe gaat in Nederland.
Daarnaast vind ik dat je ook te vaak hoort dat de kinderbescherming veel te laat reageert bij probleem gezinnen en dus in vele situaties het ernstig uit de hand loopt en dan heb ik het over echte mishandeling tot gezinsmoord aan toe.
Je hoort het zo vaak en dan word er in mijn ogen echt heel traag gehandeld. Ik ben dan van mening dat ze daar wat meer alerter op mogen zijn ipv deze zaak nu.

Anderzijds is overgewicht ook geen goede zaak en is het zeer zeker de verantwoording van de ouders om je kind gezond op te voeden. Ik vind niet dat het kind hier mede schuld aan is kan ook niet want wellicht weet het kind gewoon niet beter dan dat hem altijd is voorgedaan.
Misschien was een gezinscoach een betere keuze geweest. Iemand die zowel de kinderen als de ouders coache een betere en gezonde levensstijl aan te nemen.

Maar goed we weten natuurlijk niet wat er allemaal aan vooraf is gegaan. Plus dat mijn mening voortkomt uit eigen nare ervaringen met de kinderbescherming. Ik heb het er niet zo op.

Caroow schreef:

Punk'd schreef:Ik vind het goed. Toch niet normaal 51 kg teveel.

Je ziet toch op een moment zelf ook wel dat je kind te dik wordt. Je wilt er toch alles aan doen om je kind gezond te houden.

Puur de schuld van de ouders. En geen nee kunnen zeggen als ouders? Kom op.. 51 kg!! Als je op zo'n moment de regels voor je kind al niet kunt bepalen zal het verder in het leven vast ook lekker gaan.

Helemaal mee eens.

51 kg! Dat is gewoon bijna een hele Caroow te zwaar

Of een hele Youandi plús 3 pakken suiker!!

Youandi schreef:

Caroow schreef:
51 kg! Dat is gewoon bijna een hele Caroow te zwaar

Of een hele Youandi plús 3 pakken suiker!!

Stelletje dunnerds!

Maura, om even in te gaan op jouw stukje of ouders het expres doen. Ik denk niet dat er gelijk uitgegaan wordt van ouders die hun kind volstoppen (al geloof ik dat die er ook echt wel zijn en daar is een toezichtstelling zeker goed voor). Een toezichtstelling hoeft niet negatief te zijn, misschien zijn de ouders ook wel ten einde raad omdat hun kind veel te dik is. Dan is het alleen maar goed dat ze hier hulp bij krijgen.

Youandi schreef:

Caroow schreef:

Punk'd schreef:Ik vind het goed. Toch niet normaal 51 kg teveel.

Je ziet toch op een moment zelf ook wel dat je kind te dik wordt. Je wilt er toch alles aan doen om je kind gezond te houden.

Puur de schuld van de ouders. En geen nee kunnen zeggen als ouders? Kom op.. 51 kg!! Als je op zo'n moment de regels voor je kind al niet kunt bepalen zal het verder in het leven vast ook lekker gaan.

Helemaal mee eens.

51 kg! Dat is gewoon bijna een hele Caroow te zwaar

Of een hele Youandi plús 3 pakken suiker!!

Kun je met de term verwaarlozing wel leven Maura? Lijkt me alsnog voldoende reden voor een onder toezicht stelling..

Maura schreef:

Fairytale schreef:maar is mishandeling altijd moedwillig??
Als je in de van dale kijkt is daar de definitie het toebrengen van lichamelijk letsel.

In mijn optiek is mishandeling iets wat je doet met moedwil. Het een ander opzettelijk toebrengen van geestelijk en lichaamlijk letsel.


Maar ik vind het zo moeilijk om het woord mishandeling te gebruiken voor dergelijke zaken. Want ze deden het niet expres. Ze gaven hem geen klont braadvet, omdat ze hem zo graag te dik zagen, maar om hem te plezieren. En ik weet wel dat je als ouders dergelijke dingen niet moet doen. Maar mishandeling?

(Trouwens in dit geval waren ouders en oudste broer heel erg slank)

Iets nalaten valt ook gewoon onder mishandeling. Het nalaten van de verzorging van je kinderen, het nalaten van goede voorlichting geven, het nalaten van een goed voorbeeld zijn. Verwaarlozing dus. Ik bedoel; mishandeling is niet per se iets doén, maar kan ook juist zijn iets níet doen.

Fairytale schreef:

SuperGrover schreef:Ik vind het terecht!

hahaha ff offtopic zie ik dat jij hebt gereageerd denk ik goh wat zou ze zeggen is het alleen dit.

Haha, oei, daar gaat mijn reputatie Ik heb niet echt energie voor diepe discussies vandaag. Bovendien weet ik niets af van ondertoezichtstellingen en bij het horen van kinderen met ernstig overgewicht komen er als eerste vooral erg ongenuanceerde reacties bij me op, waardoor ik het halve forum (terecht) over me heen krijg.

Zora schreef:

Maura schreef:

Fairytale schreef:maar is mishandeling altijd moedwillig??
Als je in de van dale kijkt is daar de definitie het toebrengen van lichamelijk letsel.

In mijn optiek is mishandeling iets wat je doet met moedwil. Het een ander opzettelijk toebrengen van geestelijk en lichaamlijk letsel.


Maar ik vind het zo moeilijk om het woord mishandeling te gebruiken voor dergelijke zaken. Want ze deden het niet expres. Ze gaven hem geen klont braadvet, omdat ze hem zo graag te dik zagen, maar om hem te plezieren. En ik weet wel dat je als ouders dergelijke dingen niet moet doen. Maar mishandeling?

(Trouwens in dit geval waren ouders en oudste broer heel erg slank)

Iets nalaten valt ook gewoon onder mishandeling. Het nalaten van de verzorging van je kinderen, het nalaten van goede voorlichting geven, het nalaten van een goed voorbeeld zijn. Verwaarlozing dus. Ik bedoel; mishandeling is niet per se iets doén, maar kan ook juist zijn iets níet doen.

Inderdaad.

Er zijn ook genoeg mensen met kinderen met een verstandelijke beperking. In veel gevallen worden die kinderen ook wegens mishandeling of verwaarlozing onder toezicht gesteld. Niemand die het expres doet, maar dan kan het nog wel mishandeling zijn.

Een ouder die zijn hele leven geslagen is door zijn vader en hiermee doorgaat in zijn eigen opvoeding, kan daar ontzettend kapot van zijn. Iemand kan het nog zo niet willen en het toch doen. Dat maakt het niet minder mishandeling.

ik ben het er helemaal mee eens...mits niet alleen naar het gewicht van de kinderen is gekeken, maar ook naar de overige omstandigheden.
Ik ken een kind wat als z'n hele leven te dik is. Zijn broer is lang en mager, hij is breed en erg dik, echt veel te dik voor een kind. Maar hij heeft hele programma's gevolgd en dieëten om af te vallen, maar er gebeurt niets. De kinderarts denkt dat hij een bepaald stofje niet aanmaakt.
Stel je voor, dat je dan als ouders jeugdzorg op je dak krijgt, omdat je niet goed genoeg voor je kind zou zorgen!

Dus ik vind niet dat je zonder meer kunt zeggen dat als je kind te dik is, dat mishandeling is en dat die dus onder toezicht moeten komen te staan. Maar er zijn genoeg gezinnen waar er ontzettend slecht met eten word omgegaan, waarbij kinderen dit gedrag ook aanleren en veel te dik worden, waar de ouders dit niet zien of weigeren er wat aan te doen. Dán vind ik het zéker terecht dat dat consequenties heeft gelijk aan mishandeling. Ik vind dat namelijk een teken dat er niet goed voor het kind gezorgd wordt!

Ik vraag me af in hoeverre de kinderen hier ook zelf verantwoordelijk voor zijn. Er zijn genoeg kinderen die onder schooltijd naar de friettent gaan, ongezond eten kopen in de kantine, na school de snoepwinkel plunderen etc. Daar kun je ook flink overgewicht van krijgen.

Ik vind mishandeling ook een te zware term, verwaarlozing kan ik me beter in vinden. Ik denk niet dat ouders hun kinderen bewust te zwaar laten worden.

Ik vraag me alleen af waar je dan de grens trekt. Roken is ook gevaarlijk voor kinderen, zeker als de kinderen zelf op jonge leeftijd roken. Alcohol drinken onder de 16 is ook gevaarlijk, wie let daar op? Ik vraag me af in hoeverre je ouders verantwoordelijk kunt stellen voor hun kinderen.

Eens met Pompoen. Het lijkt me vreemd om alleen op basis van gewicht tot zo'n maatregel te komen - het gaat neem ik aan juist om wat daaraan vooraf is gegaan. Dus aan dingen die die ouders (niet) hebben gedaan waardoor die kinderen nu zo dik zijn. Maar goed, dat staat dan weer niet in zo'n artikel.
En natuurlijk kunnen ouders uit liefde een stuk braadvet tussen de aardappels leggen (ieuw). Maar voor hetzelfde geld worden er helemaal geen aardappels gekookt en leven de kinderen op chips. Is het dan ook geen mishandeling?

Caroow schreef:

Youandi schreef:

Caroow schreef:

Punk'd schreef:Ik vind het goed. Toch niet normaal 51 kg teveel.

Je ziet toch op een moment zelf ook wel dat je kind te dik wordt. Je wilt er toch alles aan doen om je kind gezond te houden.

Puur de schuld van de ouders. En geen nee kunnen zeggen als ouders? Kom op.. 51 kg!! Als je op zo'n moment de regels voor je kind al niet kunt bepalen zal het verder in het leven vast ook lekker gaan.

Helemaal mee eens.

51 kg! Dat is gewoon bijna een hele Caroow te zwaar

Of een hele Youandi plús 3 pakken suiker!!

Of gewoon 51 pakken suiker

girli schreef:Ik vraag me af in hoeverre de kinderen hier ook zelf verantwoordelijk voor zijn. Er zijn genoeg kinderen die onder schooltijd naar de friettent gaan, ongezond eten kopen in de kantine, na school de snoepwinkel plunderen etc. Daar kun je ook flink overgewicht van krijgen.

Ik vind mishandeling ook een te zware term, verwaarlozing kan ik me beter in vinden. Ik denk niet dat ouders hun kinderen bewust te zwaar laten worden.

Ik vraag me alleen af waar je dan de grens trekt. Roken is ook gevaarlijk voor kinderen, zeker als de kinderen zelf op jonge leeftijd roken. Alcohol drinken onder de 16 is ook gevaarlijk, wie let daar op? Ik vraag me af in hoeverre je ouders verantwoordelijk kunt stellen voor hun kinderen.

Dit gaat om vrij jonge kinderen hè, dit zijn nog geen adolescenten. Bij adolescenten denk ik dat je je dat terecht kunt afvragen, maar bij kinderen van zo'n jonge leeftijd vind ik dat je daar zeker als ouder verantwoordelijk voor bent. Als je in je opvoeding gezond eten als basis meekrijgt, je ouders het goede voorbeeld geven en vooral groente en fruit eten stimuleren, zal het minder snel gebeuren dat kinderen supermarkten leegplukken voor pakken koeken. Maar belangrijker nog, deze kinderen zijn nog te jong om te werken. Mocht je als ouder merken dat je kind zijn zakgeld uitgeeft aan dit soort ongezonde troep en daardoor 51 (!) kilo overgewicht creëert, dan was ik alláng ingegrepen. Dan kun je desnoods zijn/haar zakgeld intrekken, zodat snoep kopen niet meer kan.

тыквашка schreef:ik ben het er helemaal mee eens...mits niet alleen naar het gewicht van de kinderen is gekeken, maar ook naar de overige omstandigheden.
Ik ken een kind wat als z'n hele leven te dik is. Zijn broer is lang en mager, hij is breed en erg dik, echt veel te dik voor een kind. Maar hij heeft hele programma's gevolgd en dieëten om af te vallen, maar er gebeurt niets. De kinderarts denkt dat hij een bepaald stofje niet aanmaakt.
Stel je voor, dat je dan als ouders jeugdzorg op je dak krijgt, omdat je niet goed genoeg voor je kind zou zorgen!

Daar kijken ze ongetwijfeld naar. Ik ken bijvoorbeeld een jongen met ernstig ondergewicht, maar dat komt ook doordat hij een ziekte heeft. Maar de kans dat dat hier het geval is, lijkt me vrij klein, gezien het feit dat alle kinderen fors overgewicht hebben.

51 kilo overgewicht.. Woh, dat is echt veel! Voor een volwassene is dat al echt te veel, laat staan voor een kind..

Ik denk dat het wel goed is dat hier wat aan gedaan wordt. Als ik op de verschillende scholen waar ik werk kijk, lopen er behoorlijk wat dikkertjes rond. Snoep mee voor in de pauze, thuis alleen maar achter de computer.. Voor die kinderen is dat ook echt niet goed en de meeste zijn er ook echt niet blij mee. Als ouders er zelf niet voor kunnen zorgen dat hun kind (en zijzelf) gezonder gaat leven, is hulp hierbij volgens mij helemaal niet slecht.

Even heel erg zwart/wit gezien. Maar wie bepaald eigenlijk dat de mens 'gezond' moet leven? Bedoel, roken is not done, veel alcohol ook niet en als en dik persoon een frietje eet, krijgt hij of zij afwijzende blikken. Hoe gezonder hoe beter? Mag de mens zelf niet meer bepalen wat hij/zij doet, leven zoals hij/zij wil zonder een afkeuring van een buitenstaander.

Vraag dit ook een beetje in algemene zin, want naar mijn gevoel krijg ik steeds meer het idee dat als je iets doet want not done is, je zo vreselijk word aangekeken dat je nog net geen slecht persoon bent. Natuurlijk begrijp ik dat de nodige zorg nu steeds duurder word. Maar dure zorg of niet een mens mag toch zelf bepalen hoe of wat en is niet verplicht om volgens de regels van de maatschappij te leven.

Ik begrijp de reden van de openingspost heel goed hoor. Vind het ook erg onverantwoord en vraag me af wat er als hoofdreden word gebruikt bij deze mensen.

Maar soms denk ik, moeten we iemand niet laten leven zoals hij/zij wil en daarbij gelukkig is of gelijk hulp inschakelen bij het zien van fout gaan, zoals de openingspost. Ik begrijp de grijze massa overigs ook wel, maar maken we ons zelf niet een beetje gek?

Dropdraakje, dit gaat om kinderen. Kinderen zijn simpelweg niet in staat om een rationele keuze te maken omtrent hun gezondheid, hun toekomstperspectief en eigenlijk alle andere aspecten van hun leven. Daarom hebben kinderen hun ouders nodig, zodat zij de juiste keuze voor hen kunnen maken. Maar blijkbaar falen deze ouders daarin, en hebben ze dus ondersteuning nodig.

Als het gaat om volwassenen, ja dan moeten ze het lekker zelf weten. Maar als je niet leeft volgens 'de regels van de maatschappij', dan zitten daar consequenties aan. Als je bereid bent om die te dragen, tja, dan is het helemaal hun eigen probleem. Maar je zegt: "Mag de mens zelf niet meer bepalen wat hij/zij doet, leven zoals hij/zij wil zonder een afkeuring van een buitenstaander", alsof dat vroeger heel anders was. Het principe is simpel. Er zijn bepaalde idealen in de samenleving. Mensen die daarvan afwijken, worden benaderd met een zekere vorm van afkeuring. Dat is altijd al zo geweest en dat zal ook nooit veranderen. Wie bepaalt dat de mens gezond moet leven, is in feite het hele verleden van evolutie. Ongezond eten levert evolutionair nadeel op, je gaat sneller dood, bent sneller ziek en ernstig overgewicht wordt soms ook als onaantrekkelijker beschouwd. Je hebt als individu de keuze of je dat erg vindt.

Je omschrijft het mooi, Supergrover! Wbt kinderen ben ik het zeker met je eens, het is bijna niet te begrijpen wat de ouders toe drijft het kind zo ongezond te laten leven.

Het begrip.. leven en laten leven schreef ik echt met een vraagteken daarom schreef ik na mijn gevoel zwart/wit op. Vind het met dit soort dingen best moeilijk om een grijze lijn te trekken. Er kleven zeker risico's aan roken, ongezond eten, alcohol want ondanks de keus van hun ongezonde gewoonte krijgen mensen toch de nodige zorg als het fout gaat. Niet iedereen is het daar mee eens waardoor een ander persoon misschien gaat 'betalen' voor de keuze van iemand zijn ongezonde leefstijl. Verdient een roker nieuwe longen? Of iemand met zware alcoholproblemen een nieuwe lever? Heeft iemand die gezond leeft dan meer recht op een transplantatie dan iemand die ongezond leeft? Of moet je beginnen ergens een streep te trekken en bij eigen ongezonde consequenties minder recht op bepaalde zorg heeft?

Soms denk ik van als jij zo wilt leven is het je eigen keus, ik ga niet zeggen hoe een ander moet gaan leven, hoe een ander zijn kinderen opvoedt maar wat je ook doet de kritiek blijft van buitenstaanders en de rare blikken en opmerkingen blijven als een dikke vrouw/man een frietje eet. Is het dan toch een beetje onbegrip en bemoeizucht van anderen? Kun je bij een ander iets voorkomen als hij/zij besloten heeft zo 'ongezond' te leven?

Dat zijn ingewikkelde kwesties. Ik vind niet dat je mensen toegang tot zorg kunt ontzeggen vanwege de keuzes die ze gemaakt hebben, al zou het alleen maar zijn omdat sommige mensen de mentale capaciteiten niet hebben om de gevolgen van hun keuzes te overzien. Maar hoewel alcoholisten wat mij betreft ook 'recht' hebben op een nieuwe lever, vind ik eigenlijk wel dat mensen er bewust van zouden moeten zijn hoeveel zij de maatschappij op kosten jagen. Ik vind dat je daar ook best rekening mee mag houden.

Wicca's hebben als gouden regel dat je alles mag doen, zolang je er niemand mee schaadt. Maar deze kwesties zijn zelfs op het randje als je deze regel naleeft. In hoeverre schaad je andere mensen met een ongezonde leefstijl?