Toezicht houden

Wellicht ben ik soms iets te bezorgd. Maar er is toch iets wat ik niet normaal vind...

Wij zijn net verhuisd en afgelopen week hadden we vakantie. Mijn zoon was dus lekker veel buiten aan het spelen. Buiten is hij de liefde van z'n leven tegengekomen.. haha! Allemaal leuk en aardig maar nu heeft dat meisje al een paar middagen bij ons doorgebracht terwijl ik haar ouders nog helemaal niet ontmoet heb. Die ouders zijn dus niet één keer komen kijken waar ze was en of het nog wel goed ging.. en dan hebben we het over een kind van 5.



Hoe staan jullie hier tegenover?

Ik zou mezelf in ieder geval voor zijn gaan stellen zodat ik ook weet waar mijn kind komt, en als hij na een rondje fietsen niet naar huis zou komen, dan zou ik ook kijken waar hij is! Ik vind het zo vreemd? Of overdrijf ik en moet je er gewoon vanuit gaan dat je kind niet weg loopt en dat de meeste ouders wel te vertrouwen zijn?

Wij hebben hier ook zo een gezin wonen die er nauwelijks op letten en dat kind is bijna 4!!!

Ik vind het erg vreemd! Ik zou op die leeftijd heel graag willen weten waar mijn dochter is en met wie.

Ik snap je wel.
Mijn neefje is nu 5.5jr, en die is heel erg gewend aan het buiten spelen. Die fietst vaak naar vriendjes toe en hij weet wat hij mag en wat niet, en tot hoe ver hij mag.
Mijn zus en zwager letten daarom ook niet veel op hem, hij woont er al zijn hele leven.
Wie weet is dat bij haar ook wel zo?
Ik zou er ook huiveriger in zijn hoor, wij hebben niet zo'n mooi speelplekje hiervoor als hun.

Ik woon ook in een wijk met erg veel kinderen. Mijn oudste zoon (bijna 6) speelt vaak op het plein iets verder de wijk. Ik heb daar ook geen toezicht. Hij is dus ook wel eens bij andere mensen, waarvan ik dan niet weet dat hij daar is, omdat hij even met een vriendje mee gaat. Het is denk ik net hoe je het gewend bent. Als jullie er wat langer wonen zal je er misschien ook wat makkelijker in worden. Toen wij er net woonden vond ik het ook doodeng hoor, daar niet van, maar tegenwoordig ben ik er wel wat relaxter in. Al ga ik nog geregeld even kijken

Ik wil echt zeker weten waar mijn kind zijn. Zoals ik nu denk heb ik ze liever ook niet ergens spelen waar ik of een ouder van de kinderen waarmee ze spelen, er geen zicht op hebben. Niet op die leeftijd iig. Bij mijn zus gaan alle kinderen ook de hele buurt door, maar moeders sms'en/bellen altijd onderling wanneer de kinderen bij hun gekomen zijn en wanneer ze weggaan. En dan kijken de moeders over de straat heen tot hun kind thuis is. Zo zie ik het ook het liefst gebeuren.
Bij ons was er vroeger ook altijd wel een moeder die ons vanaf huis in de gaten hield als we op straat/in de speeltuin speelden.


Het zal vast al vele jaren meer spelen, maar ik hoor steeds meer van die enge verhalen brr. Nee ik vind het echt geen leeftijd om niet te weten waar je kind precies is en met wie. Ik hoop stiekem ook dat buurtkinderen het straks gewoon leuk vinden om hier te spelen, binnen of in de tuin of bij een andere moeder die veel naar dr kinderen omkijkt. Ik zou nooit meer in de spiegel kunnen kijken als ik zo onzorgvuldig met mijn kind om ga en er gebeurd iets.

We wonen in een nieuwbouwhuis en iedereen woont hier max 1,5 maand dus het is niet zo dat zij al heel lang gewend is hier..

Rataplan, ik geloof dat je idd wel steeds makkelijker wordt. De eerste paar dagen wilde ik niet dat mijn zoon een rondje fietste, en alleen maar voor speelde, maar dat kon ik toen al niet meer tegenhouden. Maar wat jij zegt, je gaat toch af en toe wel kijken waar je kind uithangt en of alles goed gaat?!!

Nois schreef:Ik wil echt zeker weten waar mijn kind zijn. Zoals ik nu denk heb ik ze liever ook niet ergens spelen waar ik of een ouder van de kinderen waarmee ze spelen, er geen zicht op hebben. Niet op die leeftijd iig. Bij mijn zus gaan alle kinderen ook de hele buurt door, maar moeders sms'en/bellen altijd onderling wanneer de kinderen bij hun gekomen zijn en wanneer ze weggaan. En dan kijken de moeders over de straat heen tot hun kind thuis is. Zo zie ik het ook het liefst gebeuren.
Bij ons was er vroeger ook altijd wel een moeder die ons vanaf huis in de gaten hield als we op straat/in de speeltuin speelden.


Het zal vast al vele jaren meer spelen, maar ik hoor steeds meer van die enge verhalen brr. Nee ik vind het echt geen leeftijd om niet te weten waar je kind precies is en met wie. Ik hoop stiekem ook dat buurtkinderen het straks gewoon leuk vinden om hier te spelen, binnen of in de tuin of bij een andere moeder die veel naar dr kinderen omkijkt. Ik zou nooit meer in de spiegel kunnen kijken als ik zo onzorgvuldig met mijn kind om ga en er gebeurd iets.

Mijn zoon is te verlegen om zomaar bij anderen naar binnen te lopen. Dat heeft nadelen maar is nu wel handig ;-) Ik vind het ook niet erg dat ze dan veel bij ons is. Maar ik loop wel de hele dag soepstengels, limonade, snoep en ijs uit te delen.. Op een gegeven moment heb ik maar gezegd dat als ze honger had naar huis moest gaan. Het is allemaal wel lekker makkelijk voor die ouders.. Hou niet van zo'n instelling.

Nois schreef:Ik wil echt zeker weten waar mijn kind zijn. Zoals ik nu denk heb ik ze liever ook niet ergens spelen waar ik of een ouder van de kinderen waarmee ze spelen, er geen zicht op hebben. Niet op die leeftijd iig. Bij mijn zus gaan alle kinderen ook de hele buurt door, maar moeders sms'en/bellen altijd onderling wanneer de kinderen bij hun gekomen zijn en wanneer ze weggaan. En dan kijken de moeders over de straat heen tot hun kind thuis is. Zo zie ik het ook het liefst gebeuren.
Bij ons was er vroeger ook altijd wel een moeder die ons vanaf huis in de gaten hield als we op straat/in de speeltuin speelden.


Het zal vast al vele jaren meer spelen, maar ik hoor steeds meer van die enge verhalen brr. Nee ik vind het echt geen leeftijd om niet te weten waar je kind precies is en met wie. Ik hoop stiekem ook dat buurtkinderen het straks gewoon leuk vinden om hier te spelen, binnen of in de tuin of bij een andere moeder die veel naar dr kinderen omkijkt. Ik zou nooit meer in de spiegel kunnen kijken als ik zo onzorgvuldig met mijn kind om ga en er gebeurd iets.

Zoals jij het beschrijf ben jij juis van plan om onzorgvuldig met je kind om te gaan. Wat beklemmend. Een kind van 5/6 kan toch prima zonder toezicht buitenspelen?

Er hoeft heus niet iemand in een speeltuintje zelf te zitten met de neus er bovenop. Ik vind het niet normaal om kinderen op die leeftijd een hele dag zonder toezicht ergens te laten spelen. Straks is mijn kind al een paar uur in een andere wijk aan het spelen, zonder daar enig besef van te hebben. Of bij een wildvreemd gezin binnen, zoals bij Elodie. Ik zal toch willen weten waar ik mijn kind kan ophalen.

En met zicht bedoel ik dat ik of een andere ouder, vanuit het raam een blik kunnen werpen op de plek waar ze spelen en niet erbij zitten.

Het hangt natuurlijk ook heel erg van het kind en de omgeving af. Waar we eerst woonden mocht mijn zoon absoluut niet alleen buiten spelen.

En grote kans dat Nois in de loop van de tijd ook makkelijk wordt. Daar groei je als ouders ook in. Alleen sommige dus iets te veel

C.hristian neemt ook wel eens een vriendje mee naar huis maar die mag hier dan alleen spelen als ze het aan de ouders hebben gevraagd, dus dat die ouders weten dat dat kindje hier is. Andersom moet Chr.istian ook altijd vertellen waar hij heen gaat.

Wat me opvalt is dat het hier in de buurt ook constant gebeurd, dat de ouders geen toezicht houden waar en met wie hun kinderen aan het spelen zijn. Ik vind dat toch wel onverantwoord.