Re: Hoe doen jullie dan financieel?

Steep do 31 mei 2012 - 23:05

Ik snap je echt totaal! Ik wil ook niet mijn handje ophouden bij mijn man. Dan voelt het echt alsof ik heb gefaalt en ik niet om kan gaan met mijn geld (terwijl ik moet "rondkomen" van stufie). Ik betaal evenveel aan de hypotheek als hem en ik koop vaak boodschappen e.d. (totdat het geld op is haha!). Maar spullen/kleding voor mezelf koop ik dus noooooit. Puur omdat ik niet mijn handje op wil houden. Ik wil mijn eigen geld verdienen en dat uitgeven aan spullen/kleding. Maar ik baal er wel van, dat ik me daar niet overheen kan zetten. Ik zou graag weer even wat nieuwe kleding willen kopen, gewoon omdat het kan (niet omdat het nodig is). Even wachten nog totdat ik een baan heb en dan ga ik los met mijn eerste salaris (dat weet mijn man ook haha). Wij hebben dus ook niet alles op 1 hoop omdat mijn man dusdanig meer verdient dat ik het niet eerlijk vind voor hem als ik met zijn pinpas aan de haal ga.

studiebol do 31 mei 2012 - 23:05

Ik begrijp je gevoel heel goed charlie,

Wij hebben hier ook niet alles op een grote hoop, maar een gezamelijke rekening waar alle lasten af gaan en dan onze eigen rekeningen. Op die gezamelijke rekening storten we allebei een bedrag, sinds ik weer werk is mijn bedrag minder geworden en die van mijn vriend veel meer.

En tja ik hou veel minder over per maand, want mijn loon is echt achteruit gegaan en daarn moet ik behoorlijk aan wennen. Nog steeds wel hoor. Mijn vriend heeft ook gezegd dat hij best maandelijks wat aan mij wil geven, maar ik vind dat ook geen prettig gevoel(eigenlijk gewoon dom hoor). We hebben nu afgesproken dat als ik iets graag wil hebben maar er gewoon even geen geld voor heb dit even met mijn vriend overleg en dan betaalt hij het voor me. Haha dan betaalt hij het als nog hoor, maar krijg ik niet maandelijks een vast bedrag van hem.

Het is gewoon ontzettend wennen... en je krijgt ook gewoon 2 kids dus extra kosten dan als je een kindje had gekregen.

Gast do 31 mei 2012 - 23:08

We hebben een rekening waar het salaris van mijn man op binnenkomt, daar worden alle rekeningen van betaald en de rest gaat naar de spaar.

Mijn salaris komt op een gezamenlijke rekening binnen daar doen we 'de rest' van. Wekelijkse boodschappen, niet-standaard rekeningen, ziekenfonds en extraatjes. Alles wat bij binnenkomst van mijn nieuwe salaris 'over' is van het oude salaris gaat ook naar de spaar.

Daarnaast sparen we standaard de kinderbijslag weg op een rekening voor ons zoontje

Gast do 31 mei 2012 - 23:15

Maar voor de moeders die nooit wat voor zichzelf kopen: het is toch logisch dat jullie minder te besteden hebben aangezien jullie ook meer thuis zijn en dus zorgen voor de kinderen? Dan moet dat qua geld toch gewoon gecompenseerd worden door de man of denk ik nou zo gek? De andere consequentie zou zijn dat hij minder zou moeten werken en dus minder te besteden heeft of dat je kinderopvang regelt en dus meer kwijt bent..

Gast do 31 mei 2012 - 23:18

Ik zou ook echt niet weten hoe je dat nu moet doen.

Wij hebben hier al afgesproken mochten we ooit gaan trouwen en op dat moment beide afgestudeerd zijn/een baan hebben (en ons idee is om dit voor kinderen te doen) we alle rekeningen bij elkaar gooien en dus 1 spaar en 1 lopende rekening gaan krijgen.

Ik ben ook altijd opgevoed met dat ik mijn eigen geld moet verdienen, een diploma moet halen en niet financieel afhankelijk moet zijn van een man (helemaal omdat er in mijn fam. nogal wat scheidingen voor zijn gekomen met vrouwen die nu dus echt hard moeten knokken om rond te komen). Ik heb er verder ook geen problemen mee als mijn vriend zou zien wat ik uitgeef of andersom. We hebben redelijk hetzelfde uitgave patroon voor persoonlijke spullen.

_Lana_ do 31 mei 2012 - 23:20

Ik kan me jouw gevoel heel erg goed voorstellen! Gewoon het gevoel dat je financieel afhankelijk bent, terwijl jij eigenlijk degene bent, die haar eigen carriere aan de kant schuift om voor de kindjes te zorgen, wat in jouw geval toch wel een opoffering is.
Alleen is dat puur jouw gevoel natuurlijk. Ik denk niet dat je man het zo ziet en je af gaat passen.

Hier gooien we alles op één hoop. Mijn man verdient ook veel meer dan ik, dus dan had ik sowieso niets overgehouden. Dit werkt hier prima.

Waarom willen jullie niet alles op een hoop gooien?

Wat je trouwens ook zou kunnen doen, is alle inkomsten naar een bepaalde rekening, waar ook de vaste lasten afgaan en dan bijvoorbeeld 200 euro naar jullie eigen rekeningen storten.
Dus allebei hetzelfde bedrag voor jezelf.
Maar dan is het eigenlijk nog alles op een hoop natuurlijk.

Gast do 31 mei 2012 - 23:20

Jullie kunnen ook afspreken dat jullie allebei naar rato gaan bijdragen in de kosten, gerelateerd aan de hoogte van jullie salaris. Op die manier hoeft jouw partner geen geld naar jou over te maken.

Annemie do 31 mei 2012 - 23:22

Break Of Day schreef:Jullie kunnen ook afspreken dat jullie allebei naar rato gaan bijdragen in de kosten, gerelateerd aan de hoogte van jullie salaris. Op die manier hoeft jouw partner geen geld naar jou over te maken.

Zo doen wij dat ook.

_Lana_ do 31 mei 2012 - 23:24

Oja en ondanks dat mijn man echt meer verdiend dan ik en we zonder zijn salaris niet in dit huis hadden kunnen wonen, voel ik me echt totaal niet financieel afhankelijk ( gelukkig ).
Als ik er ooit alleen voor zou komen te staan ( dmv scheiding, laten we het trouwens niet hopen ), dan zou ik me evengoed prima redden.

_Lana_ do 31 mei 2012 - 23:25

Mijn laatste post is even nav de post van Punk'd trouwens. Al begrijp ik heel goed dat dat jou is meegegeven van huis uit.
Hier ook hoor! Mijn ouders hebben er altijd op gehamerd dat ik mijn eigen boontjes moet kunnen doppen.

*Lookie* do 31 mei 2012 - 23:28

Wij hebben elk een betaalrekening, elk een spaarrekening en een en/of rekening van ons samen, van die laatste wordt eigenlijk alles qua huis en zoontje van betaald (huur, gas, water licht, boodschappen etc). Onze zoon heeft een eigen spaarrekening. Ik heb mijn baan opgezegd, deze week had ik mijn laatste dag daar. Ik ga wel in d ebuurt nog schoonmaken, en zoek ook nog wat meer werk in de buurt maar nu even thuis zijn vind ik ook heel fijn - even niet al dat geregel, gestress en gehaast. Mijn vriend betaalde sowieso al het meeste, ik wil wel graag mijn eigen rekeningen (verzekeringen etc) kunnen betalen. Maar toen ik deze week voor het laatste wegliep bij mn werk, was wel de eerste gedachte: Nu geef ik wel mn onafhankelijkheid op.. Mijn vriend vindt het gelukkig geen probleem, ik kan ook zo zn pinpas meekrijgen maar ik voel me toch wel bezwaard .

Gast do 31 mei 2012 - 23:34

Wij gooien alles op één hoop, maar uit die hoop krijgen we wel allebei een zelfde bedrag aan zakgeld dat we naar eigen inzicht kunnen besteden. Zo doen we het al sinds we samenwonen en we vinden het ideaal (en logisch).

Mamsie do 31 mei 2012 - 23:43

Ik snap je gevoel. Ik koop ook bijna nooit iets voor mijzelf van mijn man zijn geld zeg maar. Ookal vindt hij dat onzin. Hij zegt: omdat jij thuis bent nu kan ik zo'n goed inkomen verdienen en kinderopvang is duurder.
Ik heb me er nu wel overheen gezet en ik weet dat ik straks ook ga meeverdienen. Je bent niet voor de rest van je leven van hem afhankelijk. Ik denk dat je daarnaast ook blij moet zijn dat het kan zonder opvang, zeker nu het maar duurder en duurder wordt.

Kat1980 do 31 mei 2012 - 23:43

Wij hebben het altijd evenredig verdeeld, zodat we beide ongeveer evenveel overhouden om dingen voor onszelf van te doen. Toen ik dus minder ging werken toen er kinderen kwamen, betekende dat dus dat mijn vriend gewoon meer betaalde aan bv de boodschappen.

We hebben ieder onze eigen rekening waar ons salaris op gestort wordt, daarnaast hebben we een gezamenlijke rekening waar we beide maandelijks een bedrag op storten voor de vast lasten en boodschappen. Ook hebben we ieder onze eigen spaarrekening en hebben beide kinderen een spaarrekening.

Gast do 31 mei 2012 - 23:57

Ik vind het zo 'stom' klinken, getrouwd zijn maar dat ieder zijn eigen geld moet hebben. Ik een eigen rekening, jij een eigen rekening en dan nog een rekening voor ons samen, misschien ieder ook nog een eigen spaarrekening. Straks natuurlijk nog een rekening voor de kinderen, pfffoe. Wat een administratie brengt dat met zich mee. En in mijn ogen volkomen onlogisch en onnodig.

Ik werk ook minder dan mijn man en verdien logischerwijs ook minder dan mijn man. Daar heb ik nog nooit zo over nagedacht eigenlijk, dat is gewoon zo. En handje ophouden voor je man? Creeër je dat niet zelf door alles in eigen beheer te houden, terwijl je dus minder verdient? Ik heb dat gevoel niet en ook nog nooit gehad. Wij hebben hier alles op 1 hoop en dat vind ik het fijnste. We zijn immers toen we gingen trouwen en kinderen kregen een eenheid geworden, oof qua financieën.

Maar goed, zo denk ik erover he.

M@niek do 31 mei 2012 - 23:59

Dus als ik het goed begrijp krijg je kinderbijslag van duitsland en dan heb je eigenlijk net zoveel aan salaris nu je minder gaat werken? Dan hoef je je toch niet schuldig te voelen als je daar wat van gebruikt voor je eigen?

Het zal altijd een passen en meten zijn als er minder binnenkomt.

Wij betalen de vaste lasten, sparen en ieders krijgt elke maand 75 euro om vrij te besteden. Wat over is op de rekening daar doen we leuke dingen van. De ene maand gaat het beter als de andere maand maar wij vinden dit een goed systeem.

De kinderbijslag gaat bij ons op de grote hoop. Ik koop voor haar tussendoor al genoeg kleding en schoenen.

Lejow vr 1 jun 2012 - 0:01

Wow, ik ben even aan het googlen geslagen.. Ik geloof dat ik ook in Duitsland ga wonen/werken laughcry

*edit* daarbij is onze kinderbijslag echt een lachertje whahaha

Gast vr 1 jun 2012 - 0:02

Ik zorg ook voor de kinderen en mijn vriend werkt. Ik krijg 200 euro per maand vrij te besteden. Dit ging ook eerst tegen mijn gevoel in omdat ik niet wil 'profiteren' van zijn salaris. Maar ik heb me er gelukkig overheen kunnen zetten.

Linda vr 1 jun 2012 - 0:05

Hier gaat alles op 1 hoop. Ik vind dat wel zo praktisch. Nou verdienen wij ook bijna evenveel, man iets meer dan ik. Maar als 1 van ons 2 meer zou verdienen dan zouden we het ook zo doen.
We hebben tegenwoordig wel 2 rekeningen. 1 waar het salaris op gestort wordt en de vaste lasten van betaald worden. En 1 rekening waar we 800 euro per maand op storten om van te leven. Maar dat was meer vanwege het feit dat we teveel aan boodschappen en leuke dingen uitgaven, waardoor we steeds rood stonden.

Gast vr 1 jun 2012 - 0:09

Lieskuh schreef:Ik vind het zo 'stom' klinken, getrouwd zijn maar dat ieder zijn eigen geld moet hebben. Ik een eigen rekening, jij een eigen rekening en dan nog een rekening voor ons samen, misschien ieder ook nog een eigen spaarrekening. Straks natuurlijk nog een rekening voor de kinderen, pfffoe. Wat een administratie brengt dat met zich mee. En in mijn ogen volkomen onlogisch en onnodig.

Ik werk ook minder dan mijn man en verdien logischerwijs ook minder dan mijn man. Daar heb ik nog nooit zo over nagedacht eigenlijk, dat is gewoon zo. En handje ophouden voor je man? Creeër je dat niet zelf door alles in eigen beheer te houden, terwijl je dus minder verdient? Ik heb dat gevoel niet en ook nog nooit gehad. Wij hebben hier alles op 1 hoop en dat vind ik het fijnste. We zijn immers toen we gingen trouwen en kinderen kregen een eenheid geworden, oof qua financieën.

Maar goed, zo denk ik erover he.

+1

Rush vr 1 jun 2012 - 0:11

Ik wil juist niet alles op een hoop hebben, haha. Evil or Very Mad

Muppetje vr 1 jun 2012 - 0:16

Wij gooien al sinds we samenwonen alles op een hoop. Op dit moment verdien ik meer, straks niet meer, mij boeit het niet zoveel

_Lana_ vr 1 jun 2012 - 0:21

Rush schreef:Ik wil juist niet alles op een hoop hebben, haha.

Hoezo niet?

Ik vind het trouwens wel een verschil of je net samenwoont of al langer samen bent en een gezin hebt. Dan ben je toch helemaal 'verweven' met elkaar.
Wij zijn trouwens ook nog eens in 'gemeenschap van goederen' getrouwd, dus daar hoeven we het ook niet voor te doen.

Sanne vr 1 jun 2012 - 0:21

Ik snap nooit zo goed waarom degene die het meest verdient ook het meeste geld mag spenderen. Je vormt samen, met de kinderen, een gezin, waarbij het meestal zo is dat de één meer verdient dan de ander om wat voor reden dan ook. Mijn vriend en ik verdienen nu zo'n beetje gelijk, maar we geven beide zo ongeveer evenveel uit. Alles komt op één grote hoop. Bij mij zit wat het salaris betreft meer groei. Wie weet verdien ik in de toekomst twee keer zoveel als hij. Ik voel me dan echt bezwaard dat ik ook veel meer voor mezelf mag kopen; we werken toch allebei hard (of dat nou fulltime is, parttime, of zorgen voor de kinderen). Daar willen we dan toch ook samen van genieten?

Gast vr 1 jun 2012 - 0:27

Sanne schreef:Ik snap nooit zo goed waarom degene die het meest verdient ook het meeste geld mag spenderen. Je vormt samen, met de kinderen, een gezin, waarbij het meestal zo is dat de één meer verdient dan de ander om wat voor reden dan ook. Mijn vriend en ik verdienen nu zo'n beetje gelijk, maar we geven beide zo ongeveer evenveel uit. Alles komt op één grote hoop. Bij mij zit wat het salaris betreft meer groei. Wie weet verdien ik in de toekomst twee keer zoveel als hij. Ik voel me dan echt bezwaard dat ik ook veel meer voor mezelf mag kopen; we werken toch allebei hard (of dat nou fulltime is, parttime, of zorgen voor de kinderen). Daar willen we dan toch ook samen van genieten?

+1

Gesponsorde inhoud