Wat vond jij het vervelendste

MamaDaan schreef:Lelie: Dat alleen voelen is hier ook heel herkenbaar, kleine mocht heel even bij me blijven en ging naar neonatologie, vriend ging mee met de kleine (wat ik ook echt wel snap), ondertussen lag ik helemaal open en begonnen ze dus met zijn 2en grapjes te maken over hoe een puzzel het was. Had de kracht niet om er wat van te zeggen, maar voelde me best eenzaam!

Dat lijkt me helemaal erg, je werd dus genegeerd door die artsen eigenlijk? Kan me voorstellen dat je je eenzaam voelde!

Ik vond het niet leuk dat ik geen eten kreeg. Had vreselijke trek, maar mocht niet eten want ik lag te bevallen.

Ik vind sommige dingen echt best schokkend om te lezen. Wat hebben sommigen een nare ervaring. Dat van MamaDaan vind ik echt bizar, een beetje grapjes maken over de hechtingen.

Hier heb ik gelukkig geen enkele nare ervaring gehad bij de bevalling. Ik vond het - al tijdens de bevalling zelf - een prachtige ervaring en zou het heel graag nog een keer doen. Alleen toen het kraambed werd opgemaakt, heb ik af en toe expres 'auw auw auw' geroepen, omdat ik het niet leuk vond dat mijn vriend en de VK samen het kraambed gingen opmaken en ik in de keuken in m'n eentje (pers)weeën stond weg te puffen. Dan kwam één van hen even gauw naar me toe en was ik weer tevreden.

Wat een vreselijk nare verhalen zitten er tussen zeg. Ik heb wat dat betreft echt geluk gehad, maar twee irritaties gehad. Toen het allemaal net een uur ofzo was begonnen (mijn weeen waren gelijk al flink heftig) ging mijn man een bakje muesli eten. Dat geluid van de lepel tegen het bord aan tijdens de weeen was echt vreselijk! Hetzelfde geldt voor het geluid van de knopjes van zijn mobiel (waarmee hij de weeen aan het timen was).

Echt, als ik sommige ervaringen lees ben ik zo blij dat ik thuis ben bevallen. Terwijl ik heel erg voor een ziekenhuisbevalling was (en verstandelijk gezien nog steeds ben - moeilijk wordt dat bij een volgende). Maar gewoon lekker in je eigen bed en alleen mijn man en de vk erbij, dat was echt fijn.

Na de bevalling vond ik het vooral heel erg vervelend dat ik in een kamer met een andere vrouw werd gelegd. Ik was doodop, doodsbang omdat J. op de kinderafdeling in de couveuse lag. En die andere vrouw had wel haar kindje naast haar bed. Wat vielde ik me vreselijk alleen.

De volgende keer wil ik dit absoluut niet. Leg me dan desnoods aan de andere kant neer, maar niet bij een ander kindje, terwijl mijn kindje heel ergens anders ligt. Dit ga ik ook zeker in mijn bevallingsplan opnemen.

Jasmine schreef:Na de bevalling vond ik het vooral heel erg vervelend dat ik in een kamer met een andere vrouw werd gelegd. Ik was doodop, doodsbang omdat J. op de kinderafdeling in de couveuse lag. En die andere vrouw had wel haar kindje naast haar bed. Wat vielde ik me vreselijk alleen.

De volgende keer wil ik dit absoluut niet. Leg me dan desnoods aan de andere kant neer, maar niet bij een ander kindje, terwijl mijn kindje heel ergens anders ligt. Dit ga ik ook zeker in mijn bevallingsplan opnemen.

Dat vind ik ook echt niet kunnen, snappen ze dan daar echt niet hoe het voelt als je je kindje niet bij je kan hebben terwijl iemand naast je lekker met zijn baby kan knuffelen? Hier hielden ze daar gelukkig wel rekening mee, en ik kreeg een eigen kamer, anders hadden ze me bij iemand neergelegd die ook haar kindje in de couveuse had liggen.

Ik lag ook met een andere mama wiens kindje op de neo lag.
In de kamer naast ons lag wel een baby'tje, maar dat is niet te voorkomen natuurlijk.

Werd 's morgens wakker van het gehuil van dat kindje

MamaDaan schreef:

Jasmine schreef:Na de bevalling vond ik het vooral heel erg vervelend dat ik in een kamer met een andere vrouw werd gelegd. Ik was doodop, doodsbang omdat J. op de kinderafdeling in de couveuse lag. En die andere vrouw had wel haar kindje naast haar bed. Wat vielde ik me vreselijk alleen.

De volgende keer wil ik dit absoluut niet. Leg me dan desnoods aan de andere kant neer, maar niet bij een ander kindje, terwijl mijn kindje heel ergens anders ligt. Dit ga ik ook zeker in mijn bevallingsplan opnemen.

Dat vind ik ook echt niet kunnen, snappen ze dan daar echt niet hoe het voelt als je je kindje niet bij je kan hebben terwijl iemand naast je lekker met zijn baby kan knuffelen? Hier hielden ze daar gelukkig wel rekening mee, en ik kreeg een eigen kamer, anders hadden ze me bij iemand neergelegd die ook haar kindje in de couveuse had liggen.

Ik lag ook op de kamer met een meisje wiens tweeling veel te vroeg was geboren. Die lagen ook allebei op de neo afdeling. Ik denk dat zij het stiekem ook wel heel vervelend vond dat ik mijn zoontje wel bij ons op de kamer had.
Ik kon zelf niet uit bed dus elke keer als mijn zoontje huilde moest ik op een belletje drukken voor de verpleegster. Ik denk wel dat mijn kamergenoot dat erg storend vond. Helemaal begrijpelijk natuurlijk.

Aan de ene kant denk ik dat een ziekenhuis daar geen rekening mee houdt (hoe hard ook) omdat ze anders misschien plek/bedden te kort hebben.

Zelda schreef:Aan de ene kant denk ik dat een ziekenhuis daar geen rekening mee houdt (hoe hard ook) omdat ze anders misschien plek/bedden te kort hebben.

Hier in het ziekenhuis werd daar wel rekening mee gehouden. Ik lag ook alleen bij iemand op de kamer waarvan het kindje ook beneden op de kinderafdeling lag.

Natuurlijk zal het ook wel eens voorkomen dat het niet anders kan, als het erg druk is.



Ik had het denk ik niet zo fijn gevonden als ik een week lang bij iemand op de kamer lag waarvan het kindje naast haar lag.

Ja, dat denk ik ook Zelda, je hebt niet altijd keuze.
Toen ik beviel was het vrij rustig, want ik heb de eerste 2 nachtjes alleen gelegen op een tweepersoonskamer.

Het zal vast in bepaalde gevallen niet anders kunnen, maar ze kunnen ook wat met bedden schuiven, zodat je deze situaties kunt voorkomen (werk zelf ook in het ziekenhuis en het komt wel vaker voor dat 2 patiënten niet op dezelfde kamer kunnen liggen)

Jasmine schreef:Na de bevalling vond ik het vooral heel erg vervelend dat ik in een kamer met een andere vrouw werd gelegd. Ik was doodop, doodsbang omdat J. op de kinderafdeling in de couveuse lag. En die andere vrouw had wel haar kindje naast haar bed. Wat vielde ik me vreselijk alleen.

De volgende keer wil ik dit absoluut niet. Leg me dan desnoods aan de andere kant neer, maar niet bij een ander kindje, terwijl mijn kindje heel ergens anders ligt. Dit ga ik ook zeker in mijn bevallingsplan opnemen.

bij mij hebben ze er wel rekening mee gehouden. Zowel op gynaecologie als op de kraamafdeling.
Toen ik nog op de kraam lag en mijn ontsluiting bleef hangen, werd mijn collega die dag opgenomen om de volgende dag ingeleid te worden. Heb toen vriendelijk aangegeven haar niet bij mij op de kamer te willen en dat was geen probleem. Ook op de kraam werden er 2 vrouwen die met hun baby samen op aparte kamers lagen bij elkaar gelegd zodat ik een kamer voor mezelf kreeg. Later werd er iemand bij mij gelegd wiens kindje ook op neo lag.

1 van de vervelende dingen vond ik dat ik niet thuis kon bevallen maar naar het ziekenhuis moest. Had me zo ingesteld op daarna met zijn drietjes de nacht doorbrengen, in mijn eigen douche staan en mijn eigen bed slapen. Viel tegen dat dat niet ging.

De nacht in het ziekenhuis vond ik vreselijk, continue mensen die zusters belden, ik kon niet slapen door het vele lawaai op de afdeling (rijden met karretjes, kopjes, dingen die vielen) en er was een vreselijke zuster in de nacht die toen ik vroeg of ze wilde helpen T. aan te leggen zo mijn borst pakte, T. haar hoofdje er naar toe duwde en vond dat het zo maar moest lukken. Gelukkig kwam 's ochtends de lactatiekundige en die heeft me wel goed geholpen, en de verpleegkundigen van de dagdienst trouwens ook.

Hier dus eigenlijk geen hele vervelende dingen, maar had het graag anders gezien.

Ik snap ook wel dat het niet altijd mogelijk is en dat ze zo veel mogelijk rekening met je proberen te houden. Ten tijde van mijn bevalling was het ook best druk. Maar dan had ik nog liever op gynaecologie gelegen dan op de kraamafdeling.

Ik vond het vervelendste dat ze met 6-8 man (gyn, verloskundige, co's etc) aan het einde van mijn bed mijn doos in stonden te staren...
Echt, veel vond ik niet erg meer...maar na 2dagen weeën en 1,5uur persen vond ik het NOG steeds genant hoor!

Echt intiem vond ik de bevalling dus niet...

Bij mijn eerste bevalling vond ik veel dingen irritant. Dat ik alleen maar op mijn rug mocht liggen terwijl ik vreselijke rugween had 16 uur lang. Dat de verpleegster zei dat ik nog geen persweeen had omdat ik nog niet genoeg pijn had (wel dus). Dat ik geen geluid mocht maken tijdens het persen en ze dat nogal onvriendelijk duidelijk maakten. Dat ze te hard getrokken hebben met de vacuum. Dat ze J. niet aan de borst gelegd hebben maar hem op de neonatalogie waar ik niet bij was een flesje hebben gegeven. En dat ze na het hechten een catheter in gingen brengen maar dat een keer of 6 opnieuw moesten doen omdat het niet lukte.

Mijn tweede bevalling ging voor mijn gevoel zoals het hoorde en daarbij vond ik niks irritant.

Bij de bevalling van me dochter. wilde de vk niet gelijk komen. want het was de eerste en de pijn hoort erbij kregen we als antwoord. gelukkig kwam ze sneller dan ze gezegd had en ik bleek toen al op 5 cm ontsluiting te zitten.had weinig gescheeld of poliklinisch was niet meer gelukt. want ik ben binnen 5 uur bevallen. na de bevalling lag ik met een andere mama die was te vroeg bevallen maar kindje mocht wel bij haar en die wilde ze borstvoeding geven en ze moest dus ook kolven s'nachts maar het lukte niet zo erg.dus ze belde naar de verpleging,man familie en dan ligt er naast je je mooie babytje en je weet helemaal niet wat je allemaal moet doen etc. nou heb me behoorlijk alleen gevoeld en geïrriteerd. de nachtzusters waren wel fijn maar de dagploeg ze keken helemaal niet naar me om.ze kwamen een flesje brengen. ze hebben haar niet eens gewassen en mezelf ben ik gaan douchen toen me man er was zodat hij bij de kleine kon blijven. en wat een bedragen vragen ze er dan voor en wat voor zorg krijg je nou geen 2e keer.

bij de bevalling van mijn zoon had ik alleen een kraamhulp die gelukkig er alleen maar tijdens de bevalling is geweest. het was kwekker de kwek vreselijk. en toen me zoon geboren was en zijn eerste flesje kreeg deed zij het want ze wilde weten of ie goed zoog. ik was niet in staat om er wat van te zeggen.was behoorlijk uitgeput.was binnen 4 uur bevallen. maar achteraf vind ik dit zo erg. maar verder had ik een hele lieve andere verloskundige.die geef ik echt een tien!!! en mn kraamhulp die ik verder de tijd had ook bij de eerste was vertrouwd en fijn. ondanks de zkh opname van mijn zoontje was ze belangstellend en belde zelfs over hoe het ging met hem en wilde ze graag op de hoogte blijven.

Zelda schreef:Toen mijn zoontje net een dag oud was had ik ook zo'n zure verpleegster. Ging mijn zoontje huilen tijdens het stilte-uurtje (lag toen nog in het ziekenhuis) pakte zij hem op en ging hem 'vermanend' toespreken dat hij niet mocht huilen en dat hij stout was. Dat sloeg echt helemaal nergens op. Ik was veel te zwak om hem überhaupt uit bed te halen en ik durfde ook niks te zeggen. Ik vond het echt niet leuk.

OMG Wat een heks!

Heftige dingen lees ik hier. Ik ben echt blij met hoe mijn bevallingen zijn gegaan als ik dit zo lees. Wel kleine dingen die ik anders zou willen achteraf maar vooral de derde bevalling zou ik zonder aarzelen precies overdoen zoals het gegaan is.

Tania schreef:Bij mijn eerste bevalling vond ik veel dingen irritant. Dat ik alleen maar op mijn rug mocht liggen terwijl ik vreselijke rugween had 16 uur lang. Dat de verpleegster zei dat ik nog geen persweeen had omdat ik nog niet genoeg pijn had (wel dus). Dat ik geen geluid mocht maken tijdens het persen en ze dat nogal onvriendelijk duidelijk maakten. Dat ze te hard getrokken hebben met de vacuum. Dat ze J. niet aan de borst gelegd hebben maar hem op de neonatalogie waar ik niet bij was een flesje hebben gegeven. En dat ze na het hechten een catheter in gingen brengen maar dat een keer of 6 opnieuw moesten doen omdat het niet lukte.

Mijn tweede bevalling ging voor mijn gevoel zoals het hoorde en daarbij vond ik niks irritant.

En waarom dat dan niet?? Wie zijn zij om dat te bepalen zeg!

Oh wat erg, ik krijg echt hele nare gevoelens hierbij . Niet alleen bij dit maar meerdere dingen in dit hele topic.

Vraag me af of er ook mensen zijn die duidelijk gemaakt hebben dat je het niet eens was met de manier waarop er met je werd omgegaan?

Kan mij best goed voorstellen dat je dan toch op een hele andere manier terugkijkt op je bevalling.

Shygirl85 schreef:

Tania schreef:Bij mijn eerste bevalling vond ik veel dingen irritant. Dat ik alleen maar op mijn rug mocht liggen terwijl ik vreselijke rugween had 16 uur lang. Dat de verpleegster zei dat ik nog geen persweeen had omdat ik nog niet genoeg pijn had (wel dus). Dat ik geen geluid mocht maken tijdens het persen en ze dat nogal onvriendelijk duidelijk maakten. Dat ze te hard getrokken hebben met de vacuum. Dat ze J. niet aan de borst gelegd hebben maar hem op de neonatalogie waar ik niet bij was een flesje hebben gegeven. En dat ze na het hechten een catheter in gingen brengen maar dat een keer of 6 opnieuw moesten doen omdat het niet lukte.

Mijn tweede bevalling ging voor mijn gevoel zoals het hoorde en daarbij vond ik niks irritant.

En waarom dat dan niet?? Wie zijn zij om dat te bepalen zeg!

Omdat je dan blijkbaar minder kracht hebt om te persen en mijn zoontje er snel uit moest. Op zich vond ik het nog niet eens zo erg dat ze het zeiden, maar ze zeiden het echt elke 2 seconde en heel onaardig dat ik nou is op moest houden met geluid maken (en het was echt geen schreeuwen hoor het was meer een beetje brommen en gewoon moest persen. Gelukkig stond er 1 lieve verpleegster naast me, de enige die ook ooit bevallen was in de hele kamer, en die zei steeds dat ik het goed deed en rustig verder moest gaan.
Bij de tweede heb ik in het bevalplan gezet dat ik niet wilde dat ze dat weer zouden zeggen steeds. Maar die vloog er naar twee keer persen uit dus toen was het sowieso niet nodig.

Ik vond het heel vervelend dat ze me met 9 cm ontsluiting alleen lieten in het kraamhotel. Mijn man stuurde ze weg om verzekeringsstickers te laten maken, die had ik niet en anders konden ze me niet helpen. Toen had de vk beloofd dat ze bij me zou blijven, maar toen moest ze toch weg. Ik heb toen een tijd alleen gezeten, ik voelde me toen best eenzaam. Het was midden in de nacht en het was heel stil. Toen ben ik gaan roepen: " halloooo, is daar iemand??"
Toen iedereen weer terug was hebben ze me veel te lang met persweeen onder de douche laten zitten. Dat was ook niet prettig.