Wat vond jij de pittigste leeftijd?

Ik word heel vaak aangesproken door mensen en dan zeggen ze of:'Wat een rijkdom hè zo'n tweeling'. Nou, dat kan ik helemaal beamen .
Of ze zeggen:'Goh, wat zal het druk zijn!!' Als dan zei dat ik het wel mee vond vallen en dat het vooral genieten is, dan zeiden ze: Wacht maar tot ze gaan kruipen. Sinds ze kruipen vind ik het alleen maar nog leuker en dan was het: Wacht maar tot ze gaan staan en alles van de tafel pakken.
Nou ja, nu staan ze dus allebei en ik vind het eigenlijk nog steeds iedere keer weer leuker worden.

Nu vraag ik me af, wat vond jij nu echt de pittigste/heftigste tijd?

In de eerste periode ( toen ze thuis waren na 3 weken ziekenhuis ) was ik echt dolgelukkig en ik zat de hele dag te voeden. En leuk dat ik het vond joh, haha.
Achteraf kan ik wel zeggen dat dit best een heftige tijd was. Toen ging het prima.
Verder ben ik me wel bewust dat het natuurlijk fysiek wel drukker gaat worden.
Maar tot nu toe vind ik alles nog heel erg leuk.

( Oja natuurlijk heb ik ook wel eens mindere dagen, dat je even iets minder kan hebben, of dat ze ziek zijn en je je handen vol hebt aan ze, maar dat hoort er allemaal bij natuurlijk ).

Ik denk dat 2 jaar wel een pittige leeftijd is?

Tot nu toe vond ik de zwaarste leeftijd rond een maand. Nog niets kunnen, alleen maar huilen...
Maaaaaaar ik doe nog geen definitieve uitspraak tot we de terrible 2 gehad hebben

Voor mijn dochter zeker de leeftijd die ze nu heeft, ik ben benieuwd hoe het over een paar weken gaat als ze naar school gaat.
Voor mijn zoon waren de eerste maanden het pittigst.

Tussen de 2 en 2,5 zo ongeveer.

Aimee schreef:Tot nu toe vond ik de zwaarste leeftijd rond een maand. Nog niets kunnen, alleen maar huilen...
Maaaaaaar ik doe nog geen definitieve uitspraak tot we de terrible 2 gehad hebben

Haha, ik denk dat dat wel een pittige leeftijd kan zijn ;-), maar ook wel weer erg leuk.

Ik weet het eigenlijk niet.

Ik heb er overigens echt een hekel aan als mensen van die 'wacht maar tot...' verhalen gaan ophangen bij moeders die lekker aan het genieten zijn. Wat is het doel daarvan? Even laten zien hoe ervaren je zelf al bent? Ik vind dat zo irritant.

Ik vind de babyperiode van R veruit het allerzwaarste, zo die eerste drie maanden, daarna werd het steeds leuker en makkelijker.

Momenteel vind ik dit de meeste pittige leeftijd.
Ze is ons erg aan het uittesten, luistert slecht, vraagt heel de dag door waarooohooom? en wil 10x weten wat we vanmorgen, vanmiddag en vanavond weten, het liefst ook voor de volgende dag etc. Maar goed, dit kan ook komen omdat ze een zusje gekregen heeft en niet meer lle aandacht voor zichzelf heeft.

Tot nu toe vind ik deze tijd het pittigst. Ze is een dame met een sterke wil en daar kan ik soms moeilijk mee omgaan. Ik had gedacht dat als ze zou kunnen praten dat het dan makkelijker zou worden. Maar dat is niet het geval. Soms kan ze echt het bloed onder m'n nagels vandaan halen.

Bij N de eerste maanden en tussen 2,5 en 3,5 jaar. Nu komen we weer in rustiger vaarwater. Ik ben ook erg benieuwd naar de eerste tijd op school!

J is een pittig meisje met een eigen wil, maar echt moeilijke tijden hebben we met haar nog niet gehad. (of ben ik nu gewoon meer voorbereid en wat meer ervaren?)

Die van mij is nu 2,5 en ik heb het als moeder nog nooit zo moeilijk gehad

De heeeele dag NEEEE, dwars lopen doen, de oren van je kop tetteren en dan ook nog eens de dramaqueen uithangen de gehele godganse dag. Ik ben echt blij als het half 8 is en meneer op bed ligt.

Oh ik ben echt erg als ik het zo terug lees maar het valt me echt even zwaar de laatste maand

Susan schreef:Ik heb er overigens echt een hekel aan als mensen van die 'wacht maar tot...' verhalen gaan ophangen bij moeders die lekker aan het genieten zijn. Wat is het doel daarvan? Even laten zien hoe ervaren je zelf al bent? Ik vind dat zo irritant.

Ik vind dat dus ook heeeel irritant! Ze bedoelen het ongetwijfeld goed, maar je zou er haast tegenop gaan zien. Je krijgt toch kinderen, om juist van al die fases te genieten? ( Ook al zijn ze soms pittig )?

Mijn zoon is 5 jaar en ik vind het nu de pittigste leeftijd. Maar wellicht is hij geen goede graadmeter.

Elixer schreef:Die van mij is nu 2,5 en ik heb het als moeder nog nooit zo moeilijk gehad

De heeeele dag NEEEE, dwars lopen doen, de oren van je kop tetteren en dan ook nog eens de dramaqueen uithangen de gehele godganse dag. Ik ben echt blij als het half 8 is en meneer op bed ligt.

Oh ik ben echt erg als ik het zo terug lees maar het valt me echt even zwaar de laatste maand

Dit doet onze dochter nu ook, dus ik hoop voor je dat jullie ventje er eerder mee ophoudt, haha.
Vaak gaat ze ook zingen, maar dat is ontzettend vals, en dat kan ik meestal niet hebben

Bij de jongste deze leeftijd, 3 dus. Wat een verschrikking soms, maar dat zal ongetwijfeld aan de aandoening liggen.

Het verschilt ook wel per kind trouwens maar allemaal waren ze tussen de 2 en 2,5 erg vermoeiend.

Oei, had ik deze vraag wel moeten stellen?? Haha.
Ik hoor in mijn omgeving ook dat ze rond de 2 jaar pittig vonden inderdaad.

Elixer: Ik kan het me heel goed voorstellen hoor! Spui je frustraties maar even ;-).

Ik vond het bij Ezra vooral pittig toen we nog niet wisten wat er aan de hand was, omdat ik me toen redelijk wanhopig voelde en totaal niet wist wat ik moest doen. Nu zijn er nog wel onzekerheden, maar er is in ieder geval wel een spoor om te volgen.

Yrsa heeft nu eigenlijk wel een pittige leeftijd. Ze kan heel lief en grappig zijn, maar ook heel dwars en kattig.

Ik heb liever 3 kindjes van 2-3 jaar dan 1 van 0-1 jaar. Maar goed dat verschilt per kind natuurlijk. Ik vind het zoveel leuker/makkelijker wanneer ze groter worden.

_Lana_ schreef:
Elixer: Ik kan het me heel goed voorstellen hoor! Spui je frustraties maar even ;-).

Dankje haha

Wat ik nu vooral echt heel irritant en vermoeiend vind is dat piepen/nephuilen. En dan niet eens als hij zijn zin niet krijgt maar gewoon zomaar ineens. En als je een winkel binnen loopt en hij MOET iets hebben en dus niet krijgt. Nou... dan kan je maar beter dekking zoeken

Mijn kleine lieverd is sinds een goede maand echt een enorm draak geworden

Printje schreef:Ik heb liever 3 kindjes van 2-3 jaar dan 1 van 0-1 jaar. Maar goed dat verschilt per kind natuurlijk. Ik vind het zoveel leuker/makkelijker wanneer ze groter worden.

Is goed Printje! Dan neem ik jou dochter wel een jaar in huis en dan krijg jij een jaartje mijn terror peuter

Heel hard hopen dat die fase snel voorbij gaat! ;-)

Ik kan heel goed tegen huilen, maar dat gejengel, brr, haha.
Al zal ik dat nog wel heeeel vaak horen, haha.

Susan: Jullie hebben wel een hele pittige tijd gehad natuurlijk en dan weet je ergens wel dat er iets is, maar wat?! Nu jullie het weten, kun je er denk ik toch beter mee omgaan en gerichter kijken naar wat hij nodig heeft. Waardoor hij natuurlijk ook beter in zijn vel zit.

Hoe oud is Yrsa nu?

Yrsa is nu drie jaar en twee maanden.

Mamsie schreef:Tussen de 2 en 2,5 zo ongeveer.

Dit dus.