Zwaar gelovig: afknapper?

kwak: ik vind dat jij je geloof prettig uitdraagt. Je bent nou eenmaal behoorlijk gelovig en komt dat wel naar voren nu ik je langer en intensiever ken, maar het is gewoon iets wat bij je hoort. IK probeer die dingen van jou te respecteren (het niet uit eten op zondag bijv.) en andersom heb ik het gevoel dat jij het respecteert dat wij niet/nauwelijks geloven.

Wel geinig dat je ouders nog steeds informeren of vrienden ook van de kerk komen. Dat doen mijn schoonouders ook nog steeds, hoewel zij niet (meer) intensief geloven en actieve kerkgangers zijn (gerformeerd overigens). Toen ze hoorden dat jij vrijgemaakt was, trokken ze wel even een zuur mondje (als in: oei, een vriendschap tussen een ongelovige met streng gelovigen kan nooit goed gaan, haha).

Het valt me trouwens wel op dat het wij-zij gevoel (vrijgemaakt tegenover minder of niet gelovig) nog heel erg speelt.

Iemand die best dicht bij me staat is bekeerd tot moslim. Heel fijn, maar jeetje.. Iedere keer als er bijvoorbeeld een aardbeving is op tv ofzo dan begint het weer: "Ja, profeet bladiebla had dit al voorspeld!!" "Ik zei het toch!" En dan komt er een uur aan uitleg voorbij, inclusief citaten uit de Koran.
Ikzelf geloof dat niet, ik wil dat niet geloven en dan heb ik wel zoiets.. Hou het maar even voor jezelf. Ook mensen die iets mankeren bijvoorbeeld.. Die zijn volgens deze persoon slecht geweest in een vorig leven. Ik vind dat nogal gedurfde uitspraken.

Sogood schreef:Iemand die best dicht bij me staat is bekeerd tot moslim. Heel fijn, maar jeetje.. Iedere keer als er bijvoorbeeld een aardbeving is op tv ofzo dan begint het weer: "Ja, profeet bladiebla had dit al voorspeld!!" "Ik zei het toch!" En dan komt er een uur aan uitleg voorbij, inclusief citaten uit de Koran.
Ikzelf geloof dat niet, ik wil dat niet geloven en dan heb ik wel zoiets.. Hou het maar even voor jezelf. Ook mensen die iets mankeren bijvoorbeeld.. Die zijn volgens deze persoon slecht geweest in een vorig leven. Ik vind dat nogal gedurfde uitspraken.

Oei, vooral dat laatste vind ik echt heftig. Als mensen zulke dingen tegen mij zouden zeggen zou ik volgens mij gigantisch boos worden. Kan jij daar normaal op reageren?

Zelf ben ik katholiek en mijn vriend ook. Wij hebben het hier nooit over het geloof. Ondanks dat wij hetzelfde geloof hebben, denken wij toch anders en dat is prima. Ons kindje wordt straks ook gedoopt.

Ik denk wel dat ik op iemand af zou kunnen knappen die zwaar gelovig is. Er zijn gewoon bepaalde dingen waar ik me niet in kan vinden qua standpunten (tegen het homohuwelijk zijn, zondag=rustdag dus er mag niks gedaan worden, vrouwen staan lager dan mannen etc).
Mijn vriend is ook wel gelovig (Protestants) en gaat ook naar de kerk. Hij loopt er niet mee te koop. Maar dat is een heel ander soort kerk en totaal niet zo streng. De bovengenoemde punten is hij het ook niet mee eens gelukkig.

Ik denk dat de mate van geloof veel bepaalt. Wanneer iemand, die echt streng gelovig is, omgaat met een ongelovige, dan kunnen er felle discussies ontstaan. Geloof is m.i. de grootste oorzaak van oorlogen.

Muis schreef:

Sogood schreef:Iemand die best dicht bij me staat is bekeerd tot moslim. Heel fijn, maar jeetje.. Iedere keer als er bijvoorbeeld een aardbeving is op tv ofzo dan begint het weer: "Ja, profeet bladiebla had dit al voorspeld!!" "Ik zei het toch!" En dan komt er een uur aan uitleg voorbij, inclusief citaten uit de Koran.
Ikzelf geloof dat niet, ik wil dat niet geloven en dan heb ik wel zoiets.. Hou het maar even voor jezelf. Ook mensen die iets mankeren bijvoorbeeld.. Die zijn volgens deze persoon slecht geweest in een vorig leven. Ik vind dat nogal gedurfde uitspraken.

Oei, vooral dat laatste vind ik echt heftig. Als mensen zulke dingen tegen mij zouden zeggen zou ik volgens mij gigantisch boos worden. Kan jij daar normaal op reageren?

Zelf ben ik katholiek en mijn vriend ook. Wij hebben het hier nooit over het geloof. Ondanks dat wij hetzelfde geloof hebben, denken wij toch anders en dat is prima. Ons kindje wordt straks ook gedoopt.

Ik negeer die uitspraken. Het is 100% waarheid voor deze persoon dus heeft het sowieso geen zin om in discussie te gaan. Soms maakt het me wel boos. Ik geef dan aan dat ik geloof wat ik wil geloven en andersom en dat iedereen zich in zijn waarde moet laten.

In een liefdesrelatie gaat dat voor mij wel problemen opleveren en denk dat dan ook vice versa is. Puur om het feit dat bepaalde opvattingen dan te ver uiteen liggen. Ik wil namelijk wel eerst samenwonen voor ik ga trouwen, ik ga niet naar de kerk en ben ook niet van plan dat te gaan doen (incidenteel wil ik best een keertje mee), ik zal mijn kinderen geen gelovige opvoeding meegeven en ik vind dat ze zelf de keuze moeten maken om naar de kerk te gaan etc. En ik denk dat daardoor wel spanning zal ontstaan tussen mij en mijn partner.

In een vriendschap zal ik daar wel makkelijker mee om kunnen gaan en ik denk dat dat dan ook geen problemen zal opleveren.

Mij maakt het niet uit of iemand erg gelovig is of niet, als zij mij daar maar niet van proberen te overtuigen. Ik respecteer dat zij geloven en wil door hen ook gerespecteerd worden als ik dat niet doe.

Ik ben twee momenten tegengekomen, waarop ik vond dat er wel te ver werd gegaan. Ik heb een keer ruzie gehad met een paar, omdat ik niet gelovig was. Zij deden hetzelfde als mij, maar zij zouden dat doen om anderen te helpen (aangezien zij gelovig waren) en ik deed het uit egoïsme (omdat ik niet gelovig was). Dat vond ik toch wel zo krom. En een andere keer toen ik met een vrij gelovige vriendin naar een toneelstuk ging. Als je niet in god geloofde zou je bezeten zijn door de duivel. Sorry, maar dat kon ik niet echt serieus nemen.

Ik ben zelf gelovig, ik heb gelovige en ongelovige vrienden en heb er eigenlijk nooit problemen mee gehad. Ik probeer mensen niet te overtuigen, maar praat er wel gewoon over als zij er over beginnen. Ik heb ook een hekel aan mensen die hun mening opdringen en je ermee lastig vallen.

Gewoon gelovig als een intrinsiek gevoel, prima. Maar zwaar gelovig, daarbij zijn er bepaalde verwachtingen. Geen seks voor het huwelijk, tegen euthanasie, homoseksualiteit, abortus etc. zijn, zondagsrust. Daar zou ik in een relatie absoluut niet tegen kunnen, dus ja, zeker afknapper. In een vriendschap ligt het eraan in hoeverre iemand zijn ideeën uit. Als iemand stilletjes tegen homoseksualiteit is, oké, maar ik heb geen zin in opmerkingen of discussies hierover. Ik heb een heel erg gelovig studiegenootje, waarbij haar geloof een vriendschap tussen ons echt in de weg staat. Onze leefwerelden staan zo ver uit elkaar. En ik moet zó erg oppassen met wat ik zeg, want ze is zo snel beledigd. Ik snap dat echt hardgrondig vloeken niet gewaardeerd wordt, maar zeggen 'dat tentamen was een hel', gaat in haar belevenis ook al veel te ver. Tja, en dan blijkt mijn halve woordenschat ineens beledigend

Gelovigen die ongelovigen proberen te bekeren, daar heb ik zo'n gruwelijke hekel aan. Bij de universiteit staat bijna dagelijks een man van de studentenkerk. Afschuwelijk, ik kan 100 keer zeggen dat ik geen interesse heb, ik krijg alsnog die flyers bijna in mijn hand geduwd.

Een ontzettend afknapper wij kenden twee mensen die enorm gelovig zijn. En we vinden ze vooral enorm hypocriet.

Ik ben dan altijd benieuw wat er onder 'zwaar gelovig' valt. Wat vinden jullie zwaar? En waarom?

Sogood schreef:Iemand die best dicht bij me staat is bekeerd tot moslim. Heel fijn, maar jeetje.. Iedere keer als er bijvoorbeeld een aardbeving is op tv ofzo dan begint het weer: "Ja, profeet bladiebla had dit al voorspeld!!" "Ik zei het toch!" En dan komt er een uur aan uitleg voorbij, inclusief citaten uit de Koran.
Ikzelf geloof dat niet, ik wil dat niet geloven en dan heb ik wel zoiets.. Hou het maar even voor jezelf. Ook mensen die iets mankeren bijvoorbeeld.. Die zijn volgens deze persoon slecht geweest in een vorig leven. Ik vind dat nogal gedurfde uitspraken.

Mijn, nu nog, vriend komt ook uit een Moslim familie. Hij heeft er helemaal niks mee en zijn ouders zijn ook niet gelovig en hebben hun kinderen ook niet gelovig opgevoed. Sterker nog: hij gelooft helemaal niks. Maar door hem weet ik wel wat meer van het geloof. Waar ik me werkelijk extreem aan irriteer is de manier waarop er gesproken wordt. Ik heb een nichtje die nu moslim is geworden en die kan geen 1 zin zonder Inshallah of Salam Alaikum schrijven. Elk 2e of 3e woord staat dat woord er. Ik weet dat het kinderachtig is maar ik krijg er zo de kriebels van!

Stofzuiger schreef:Ik ben dan altijd benieuw wat er onder 'zwaar gelovig' valt. Wat vinden jullie zwaar? En waarom?

Ik vind iemand zwaar gelovig wanneer iemand een heel scala aan regels, gedragingen en verboden heeft vanuit zijn of haar geloof, waardoor het geloof een groot deel van iemands leven beïnvloedt. Hierbij denk ik aan:
- Meerdere keren per zondag naar de kerk
- Als vrouw zijnde altijd een rok aan (en hoedje op naar de kerk)
- Ideeën over een minderwaardigheid van vrouwen
- Tegen homoseksualiteit, voorbehoedsmiddelen, abortus, euthanasie en activiteiten ondernemen op zondag zijn
- Geen seks en samenwonen voor het huwelijk
- Veel bidden en bijbelstudie
- Ideeën over dat God alles en iedereen te allen tijde beïnvloedt
- Het proberen te bekeren van mensen

En van die typische zinnen als: 'Jezus woont in mijn hart' en 'De heer is mijn herder' steeds in gesprekken gooien, op facebook zetten, achterlaten op random plaatsen. Eigenlijk gewoon heel fanatiek zijn in het geloof.

Minderwaardigheid van vrouwen is in mijn idee vrij achterhaald. Man en vrouw zijn niet gelijk, maar wel gelijkwaardig.

Naar mijn idee zijn bijna alle dingen die ik noemde vrij achterhaald.

SuperGrover schreef:Naar mijn idee zijn bijna alle dingen die ik noemde vrij achterhaald.

Ik bedoelde achterhaald in zelfs de strengere kerken.

Stofzuiger schreef:

SuperGrover schreef:Naar mijn idee zijn bijna alle dingen die ik noemde vrij achterhaald.

Ik bedoelde achterhaald in zelfs de strengere kerken.

Nou ja, ik denk dan aan een meisje van mijn opleiding dat is gestopt omdat ze ging trouwen. Het bestaat dus nog wel.

SuperGrover schreef:

Stofzuiger schreef:

SuperGrover schreef:Naar mijn idee zijn bijna alle dingen die ik noemde vrij achterhaald.

Ik bedoelde achterhaald in zelfs de strengere kerken.

Nou ja, ik denk dan aan een meisje van mijn opleiding dat is gestopt omdat ze ging trouwen. Het bestaat dus nog wel.

Het zal vast nog wel bestaan, maar is niet meer zo'n issue als de andere punten die je noemt. Ken in mijn omgeving niemand die gestopt is met werken na trouwen of kinderen krijgen.

Stofzuiger schreef:

SuperGrover schreef:

Stofzuiger schreef:

SuperGrover schreef:Naar mijn idee zijn bijna alle dingen die ik noemde vrij achterhaald.

Ik bedoelde achterhaald in zelfs de strengere kerken.

Nou ja, ik denk dan aan een meisje van mijn opleiding dat is gestopt omdat ze ging trouwen. Het bestaat dus nog wel.

Het zal vast nog wel bestaan, maar is niet meer zo'n issue als de andere punten die je noemt. Ken in mijn omgeving niemand die gestopt is met werken na trouwen of kinderen krijgen.

Dat zal vast, maar dat vroeg je toch ook niet? Je vroeg naar wat men verstaat onder zwaar gelovig, en dit lijstje is een lijstje met kenmerken die ik beschouw als horend bij zwaar gelovig.

SuperGrover schreef:

Stofzuiger schreef:

SuperGrover schreef:

Stofzuiger schreef:

SuperGrover schreef:Naar mijn idee zijn bijna alle dingen die ik noemde vrij achterhaald.

Ik bedoelde achterhaald in zelfs de strengere kerken.

Nou ja, ik denk dan aan een meisje van mijn opleiding dat is gestopt omdat ze ging trouwen. Het bestaat dus nog wel.

Het zal vast nog wel bestaan, maar is niet meer zo'n issue als de andere punten die je noemt. Ken in mijn omgeving niemand die gestopt is met werken na trouwen of kinderen krijgen.

Dat zal vast, maar dat vroeg je toch ook niet? Je vroeg naar wat men verstaat onder zwaar gelovig, en dit lijstje is een lijstje met kenmerken die ik beschouw als horend bij zwaar gelovig.

Ik haakte gewoon even in op je post, wil er geen discussie van maken

Iemand met een levensstijl en wereldbeelden die erg ver van de mijne afstaan (zoals bijvoorbeeld wicca, neonazi, materialistisch ingesteld, kinderen niet leuk vinden, antifeministisch) is voor mij geen relatiemateriaal. En iemand die zwaar gelovig is zou voor mij dus ook geen relatiemateriaal zijn, en andersom ook niet, denk ik. Prima wat een ieder gelooft, leven en laten leven, alleen niet met mij samen in een relatie.

Ik kom uit een zeer gelovige dorp/streek en ik zou niet bij zo'n jongen passen.
Ik geloof absoluut niet en sta niet achter de leefstijl van revo's.
Zou me er doodongelukkig voelen dus nee.

Ook een jongen die moslim is zal ik nooit mee matchen. Dat is gewoon ook niet mijn ding.

Ik snap dat gewij-gezij nooit zo bij streng gelovigen. Het idee van 'wij zitten in een groepje en geloven in God en wij zijn dus goed' Dat zie ik hier regelmatig. Kwak is de eerste van die kerk die ik hier zie die niet zo is. De familie van mijn man is ook zo. Het lijkt soms wel alsof die mensen zich superieur voelen ofzo. Als je niet regelmatig naar de kerk gaat, wordt je gecontroleerd. Wij werden er ook rustig op aangesproken dat we nog niet getrouwd waren toen onze zoon geboren werd. MIjn jongste zwager is homo en daar wordt ook aan gevraagd of hij nou al eens over die fase heen is en een leuke vriendin gevonden heeft. Afgelopen bruiloft kreeg ook mijn andere zwager de vraag of hij nou al eens ging trouwen met zijn samenwonende vriendin. Ik snap dat niet, waarom zij denken beter te zijn dan een ander. Vreselijk.

Jolicious schreef:Ik snap dat gewij-gezij nooit zo bij streng gelovigen. Het idee van 'wij zitten in een groepje en geloven in God en wij zijn dus goed' Dat zie ik hier regelmatig. Kwak is de eerste van die kerk die ik hier zie die niet zo is. De familie van mijn man is ook zo. Het lijkt soms wel alsof die mensen zich superieur voelen ofzo. Als je niet regelmatig naar de kerk gaat, wordt je gecontroleerd. Wij werden er ook rustig op aangesproken dat we nog niet getrouwd waren toen onze zoon geboren werd. MIjn jongste zwager is homo en daar wordt ook aan gevraagd of hij nou al eens over die fase heen is en een leuke vriendin gevonden heeft. Afgelopen bruiloft kreeg ook mijn andere zwager de vraag of hij nou al eens ging trouwen met zijn samenwonende vriendin. Ik snap dat niet, waarom zij denken beter te zijn dan een ander. Vreselijk.

Ik heb daar ook helemaal niets mee. Ik ben ook blij dat ze in de kerk van mijn vriend niet zo denken, daar maakt het niets uit.