Bij overlijden ouders, wat gebeurt er met de kinderen?

Wij denken hier ook al hele tijd over na, maar we komen er gewoon niet uit. Mijn eerste gevoel zou zeggen, mijn ouders, daar is hij het meest vertrouwd. Maar ja, hun worden ook ouder, kunnen ze straks de zorg voor een dan al wat ouder kind aan... Broers/zussen hebben ook allemaal zelf kinderen, sta daar ook niet helemaal achter. Vrienden van ons heb ik wel een goed gevoel over, maar goed, stoot je familie dan niet voor het hoofd... Pfff lastig, wij denken er nog maar wat langer over na, al ben ik bang dat we er niet goed uit gaan komen.

Monnie: mag ik vragen waarom je daar niet achter staat? Dat je je kinderen niet naar je broer/zus wilt doen omdat ze zelf kinderen hebben?

hier vind ik dat juist een pré. Dan veranderd hun leven niet opeens van zonder kinderen naar kinderen onder een hele verdrietige situatie.

Sanne schreef:

Supertalentje schreef:Hele domme vraag; maar hoe leg je dat vast?

Bij de notaris of in een door jullie beiden ondertekende verklaring.

Begrijp ik nou goed dat je daar niet voor naar de notaris hoeft?

Ik blijf het echt lastig vinden.

Het liefst zou ik haar naar een broer/zus laten gaan, maar we hebben beiden geen broers/zussen die geschikt is. Mijn zus is helaas overleden, mijn mans zus kan niet eens voor zichzelf zorgen (schulden/psychisch/verslaving), laat staan voor een kind.

vrienden.. Tja, dat zouden dan vrienden zijn met kinderen, en zou ze dus in een gezin met andere kinderen komen. Ergens ben ik dan bang dat ze altijd "anders" zou zijn binnen het gezin. Ze is toch anders dan de eigen kinderen... Denk ik, vrees ik..

En dan onze ouders... TJa, worden ook een dagje ouder. Nu zouden ze het nog wel kunnen, maar L is nog zooo klein, ze moeten de komende 20jaar dan ook nog voor haar kunnen zorgen... Ze zouden dan in de 70 zijn Bovendien zou ik dan niet weten naar wie van de 2. Ik vind naar die van mij, mijn man naar die van hem Wat ik wel zeker weet is dat ze van haar zullen houden zoals wij van haar houden en dat vind ik wel een fijn idee...

SarahKey schreef:

SparklingEyes schreef:Mijn man en ik hebben mijn schoonouders gevraagd de kinderen op te vangen, maar wanneer zij niet meer kunnen / willen, willen we nog een bakc up vragen. We gaan dit binnenkort op papier zetten, maar zowel mijn ouders als mijn schoonouders zijn al wel op de hoogte..


Ik vind het overigens geen morbide onderwerp, maar heel goed dat het wordt aangekaart..

Edit:

Wij hebben rekening gehouden met de leefomgeing van de kinderen. We willen niet dat ze in zo'n geval weggetrokken worden uit hun vertrouwde omgeving, vandaag dat we voor mijn schoonouders hebben gekozen ipv mijn ouders..

Heb je er ook bij stil gestaan dat, mocht er iets gebeuren als je kinderen pubers zijn, al een stuk ouder zijn?

Daarom hebben wij niet gekozen voor (schoon)ouders, want ze zijn nu midden 50 maar goed, dan al midden 6- tegen de 70. Dan vinden wij de zorg over een puber of meerdere best zwaar voor hun.

We gaan nog een back up vragen ..

Wanneer mijn ouders nog jong/fit genoeg zijn willen zij die taak op zich nemen en wanneer hun hier niet toe in staat zijn hebben hun de zeggenschap om hierin een goede oplossing te zoeken. Ook zullen zij onze kinderen de financiele hulp bieden deze ze nodig hebben.

Vind het nu wat te vast om mijn zus op te laten nemen bij de notaris terwijl haar leven er over een paar jaar misschien wel heel anders voor staat.. En als dit wel een goede zou zijn kiezen mijn ouders hiervoor en komt dit vast goed!

Hopelijk gebeurt dit nooit maar liever dat het duidelijk is dan!

Wij hebben nog niets geregeld want we kunnen het niet helemaal eens worden. Heel jammer en vervelend want ik wil eigenlijk wel wat vastleggen.

Wij hebben vast laten leggen dat S naar mijn ouders gaat. Mochten mijn ouders op dat moment niet (meer) in staat zijn om voor S te zorgen dan gaat ze naar mijn broer. De notaris heeft laten weten dat we dit op elk moment kunnen veranderen.

Ik heb het vast laten leggen bij de notaris. Je kunt ook meerdere personen opgeven trouwens. Zo heb ik mijn moeder opgegeven, maar ook nog een alternatief voor het geval dat dit niet zou gaan (mijn moeder wordt bijvoorbeeld ook ouder). En je kunt het altijd laten wijzigen, mocht je iets willen veranderen. Ik vond het erg belangrijk om dit goed te regelen. Als je pech hebt dan gaat er namelijk eerst een heel juridisch gedoe aan vooraf voordat de rechter hopelijk beslist zoals jij had gewild, wanneer je niks vast zou hebben laten leggen. Moet er niet aan denken dat A. bij pleegzorg terecht zou komen, al zou het maar tijdelijk zijn in afwachting van de beslissing van een rechter. Vandaar dat ik het toen tijdens de zwangerschap al geregeld heb. Je hoopt het uiteraard nooit nodig te hebben, maar ik vind het wel fijn om het goed geregeld te hebben in het geval dat het toch aan de orde mocht komen.

SarahKey schreef:Monnie: mag ik vragen waarom je daar niet achter staat? Dat je je kinderen niet naar je broer/zus wilt doen omdat ze zelf kinderen hebben?

hier vind ik dat juist een pré. Dan veranderd hun leven niet opeens van zonder kinderen naar kinderen onder een hele verdrietige situatie.

Zoals wij er nu over denken, willen we graag 3 kinderen. Als ons iets overkomt wil ik dat alle kinderen binnen 1 gezin komen. Dan wordt het voor die broer/zus dus wel ineens een heel groot gezin, misschien te druk. Daarnaast sta ik ook niet bij iedereen achter hun manier van opvoeden.

Monnie schreef:

SarahKey schreef:Monnie: mag ik vragen waarom je daar niet achter staat? Dat je je kinderen niet naar je broer/zus wilt doen omdat ze zelf kinderen hebben?

hier vind ik dat juist een pré. Dan veranderd hun leven niet opeens van zonder kinderen naar kinderen onder een hele verdrietige situatie.

Zoals wij er nu over denken, willen we graag 3 kinderen. Als ons iets overkomt wil ik dat alle kinderen binnen 1 gezin komen. Dan wordt het voor die broer/zus dus wel ineens een heel groot gezin, misschien te druk. Daarnaast sta ik ook niet bij iedereen achter hun manier van opvoeden.

Daar heb je ook gelijk in. Wij hebben dit ook besproken met mijn broer. Want idd 1 kind is anders dan 3 of meer.
Maar het is wel lastig om een geschikt iemand te vinden. Wij hadden alleen niet veel keuze. Was mijn broer of zijn broertje. voor mij was de keuze heeeel snel gemaakt

SE: daar had ik overheen gelezen! Wel handig idd een back up.

Wij hebben, volgens mij, niets geregeld maar wel uitgesproken dat we dan graag willen dat onze kinderen naar mijn zus en haar gezin gaan.

wij hebben het hier echt nog nooit over gehad. Ik zou ook echt niet weten wie we daar voor moeten kiezen.
Onze ouders (beide kanten) zijn 56, ik denk dat ze misschien aan de oude kant worden om een kindje op te voeden. Mijn schoonvader is met pensioen.
Mijn broer is 24 en net het huis uit. Hij heeft echt een vrijgezellenbestaan, hij is dol op onze zoon maar een kindje opvoeden kan hij niet.
Mijn schoonzus en haar vriendje zie ik het ook niet doen, zij hebben ook niks met kinderen.
Tja en dan, we hebben wel vrienden met kinderen en zonder kinderen maar hoe moet dat dan, dan komt onze zoon buiten de familie en krijgt hij er 2 familie's bij.
ik zou echt nog geen keus kunnen maken.

Wij hebben nog niets geregeld (willen wij nog wel gaan doen bij een notaris) maar wel uitgesproken dat we dan graag willen dat onze kinderen naar mijn broer en zijn vrouw gaan. En zei vonden dit prima

Wij hebben nog niets geregeld, en weten ook niet wie we moeten vragen eigenlijk....
Best lastig, en stel het telkens uit. Maar moet wel een keer geregeld worden.

Mijn vriend en ik hebben dit wel besproken en we willen graag dat ze dan bij mijn vriends broer ( en vriendin) of mijn broer ( en vriendin) gaat wonen. We willen dit vast laten leggen in een testament, als we dit met onze broers besproken hebben, maar het is er nog niet van gekomen.