vertellen jullie je kindje wat er gebeurt?

ik hoorde laatst van iemand dat het zou zijn om je kindje te vertellen wat er gebeurt, als ze prikjes moeten, op vakantie gaan, slapen ed... doen jullie dit?

Ja, dat doe ik vrijwel altijd. Ik praat veel tegen haar, en ook gewoon over dingen die we gaan doen. En uitleggen doe ik dus ook, vind het wel zo fijn om het zo te doen. Al snapt ze vast niet alles, ik vind het zelf ook wel fijn en als ik het vanaf het begin doe dan hoef ik het me later ook niet meer aan te wennen.

Ja. Ik lul aan 1 stuk door tegen haar
Al toen ze een baby was.

Ook tijdens het wandelen, ik ben soms wel eens heel raar aangekeken haha.

Ja dat doe ik ook altijd. Aan onze dochter leg ik alles uit en aan ons zoontje ook. Ik merk trouwens ook echt dat het bijv. helpt als ik aan mijn zoontje vertel dat hij uit bad gaat en ik hem af ga drogen. Als ik dat doe zonder iets te zeggen, raakt hij helemaal overstuur.

Ik praatte al tegen ze toen ze nog binnen zaten

Ja dat doe ik ook altijd. Vooral wanneer hij prikjes ect moet. Dan kan ik hem er toch een beetje op voorbereiden.
Ik vertel nu nog steeds wat we gaan doen ect.

Ja, eerst over alles wat ik doe enzo om hem dat te leren. Maar merk nu ook dat Joris het prettig vind te weten waar hij aan toe is. Hij kan nu ook s ochtends wakker en worden en meteen vragen; wat gaan we vandaag doen? En met logeren/vakantie proberen we hem een beetje voor te bereiden, dat papa en mama even niet mee gaan naar opa en oma, maar dat hij een dag later weer thuis komt. En dat we ergens anders gaan slapen op vakantie. De vakantie voorpret is ook leuk om vast te delen. Joris heeft al besloten dat hij wel met het vliegtuig op vakantie wil. (gaan we dus niet doen maar mensen om ons heen toevallig wel) Verder gaat hij wel mee naar zee, om zandkastelen te bouwen met papa (zoals in zijn boekje), boten te kijken, (want die varen op zee) en eendjes te zoeken (want die waren op onze laatste vakantie veel te zien, haha) Dus het is ook leuk om te merken wat hij ervan verwacht! En zo dus ook met andere dingen.

Ik vertel mijn dochter ook altijd alles, en meestal ook waarom! Al vanaf kleins af aan, en ik merk dat ze dat prettig vind. Als iemand iets met haar gaat doen zonder te zeggen wat er gaat gebeuren, wordt ze vaak boos of verdrietig omdat ze het niet snapt.

Ik praat ook altijd tegen J. Ik leg hem dan uit wat er gaat gebeuren en waarom. Het is hier eigenlijk vanzelf ontstaan weet niet waarom. Zo hebben we ook een heel liedje bij het wassen en slapen gaan zelf verzonnen en het gaat net nergens over volgens m´n vriend, die zit me af en toe aan te kijken of ik niet helemaal lekker ben

Het lijkt mij ook wel goed om te doen.. Maar laatst begon het wel een beetje te kriebelen bij een vrouw in de bus die echt constant op een piepig hoog toontje tegen haar zoontje van 8 maanden aan het vertellen was hoe of wat. (en dan bedoel ik ook echt constant )

Mijn moeder deed dat wel altijd, anders werd ik schijnbaar nogal woest .
Ooit moest ik 2 prikken halen, maar ik had een aantal kinderziektes al gehad, dus na lang praten had mijn moeder geregeld dat ik er maar 1 kreeg, want de 2e was niet meer nodig.
Ik ging toen door het lint omdat ik er maar 1 kreeg, mn moeder had het echt over 2 gehad..!

O ja vanaf dat ze geboren waren praat ik tegen ze! Dat schijnt in de loop der tijd ook goed te zijn voor de spraakontwikkeling omdat ze jou steeds horen praten. Anyway; ik doe het niet eens met een reden maar het gaat gewoon automatisch. Vind het juist raar als je niks tegen je baby zegt.

Ik praat heel veel. Ook als we aan het winkelen zijn, het is eigenlijk zo ingeburgerd dat ik het weleens doe als ze er niet bij is

Tegen de oudste heb ik wel altijd alles verteld wat we gingen doen, daar kon ik de hele dag tegen praten en nu nog haha ... Bij de jongste kan ik dit niet doen vanwege haar communicatie verwerking (deze loopt trager dan bij 'normale' kinderen) tegen haar leg ik sommige dingen wel uit, andere weer niet. Als ik iets wel uitleg dan benadruk ik het heel letterlijk, kort en bondig.

Ja, ik leg veel uit. Bij ons is het heel duidelijk dat ze dan minder overstuur zijn als wanneer ik niets vertel en het maar laat gebeuren. En dan heb ik het met name over prikjes, bezoekjes ziekenhuis en dat soort dingen.

Ook ik praat vrijwel dehele dag tegen hem...geen wonder dat meneer hetzelfde doet inmiddels hahaha en over een woordenschat bezit waar je u tegen zegt...
Ik vertelde al vanaf dag 1 wat ik deed etc etc.

Liadan schreef:Ja dat doe ik ook altijd. Aan onze dochter leg ik alles uit en aan ons zoontje ook. Ik merk trouwens ook echt dat het bijv. helpt als ik aan mijn zoontje vertel dat hij uit bad gaat en ik hem af ga drogen. Als ik dat doe zonder iets te zeggen, raakt hij helemaal overstuur.

+1

Ja ik praat wel veel tegen hem hij begrijpt ook al heel veel, als ik zeg we gaan zo naar buiten dan loopt hij al naar de gang enz

Wij doen het ook, al vanaf het begin.

Toevallig was er pas geleden in dat programma met Derek Ogilvie (of hoe je dat schrijft ) een gezin waarvan het zoontje dwars was en dat kwam volgens Derek omdat de ouders nooit vertelden wat ze gingen doen. Toen ze dat wel gingen doen was het 'probleem' opgelost en ging hij ook weer nachten doorslapen en was een stuk rustiger enzo.

Ook al zijn kindjes nog klein, ze 'snappen' het echt wel wat je zegt.

Ja, dat doe ik al vanaf het begin. Merk ook dat hij dat fijn vindt.

Printje schreef:Ook ik praat vrijwel dehele dag tegen hem...geen wonder dat meneer hetzelfde doet inmiddels hahaha en over een woordenschat bezit waar je u tegen zegt...
Ik vertelde al vanaf dag 1 wat ik deed etc etc.

+1

Ik praat ook heel veel tegen mijn dochter vanaf de geboorte. Nu heeft ze de leeftijd bereikt dat ze nog meer terug praat . Ik praat ook tegen haar als ze achter op de fiets zit, soms krijg ik dan wel een gekke blik wanneer mensen haar niet zien zitten en denken dat ik in mezelf praat.

Twellie schreef:Ik praat ook heel veel tegen mijn dochter vanaf de geboorte. Nu heeft ze de leeftijd bereikt dat ze nog meer terug praat . Ik praat ook tegen haar als ze achter op de fiets zit, soms krijg ik dan wel een gekke blik wanneer mensen haar niet zien zitten en denken dat ik in mezelf praat.

Hahaha...heel herkenbaar dit!

Ja, alles wat ik doe of wat Levi gaat doen dat vertel ik. Ik heb ook alltijd gehoord dat dat heel goed is voor de spraakontwikkeling enzo.

Haha, hier ook één die al tegen dr kindje praat sinds ze in de baarmoeder zat Ook praatte toen al veel tegen mijn buik en nu nog steeds tegen haar. Ook lees ik al vanaf dat ze geboren is s avonds voor het slapen gaan een verhaaltje voor. Hoeveel mensen me daar raar over hebben aangekeken, want verhaaltjes, dat snappen die babies toch helemaal niet..!!!?