Je kindje "moeten" delen

Ik heb heel erg het gevoel dat als we bij onze familie zijn we ons zoontje moeten delen met iedereen.

Nu snap ik dat onze ouders en broers/zussen heel blij zijn met ons zoontje en hem ook graag willen zien/vasthouden/knuffelen maar bij beide families wordt hij zowat uit onze handen getrokken en zien we hem pas als we weggaan weer eens terug. Ook als ze bij ons zijn gebeurd dat en hij gaat ook veel van hand op hand en de gene die hem als laatst heeft bepaald wel wie hem dan mag vasthouden.. Flesje wordt door iemand anders gegeven en zelfs zn luier wordt door iemand anders verschoont (dat is dan weer niet erg )

Soms heb ik het daar best moeilijk mee. Dan wil ik gewoon dat hij bij mij komt liggen of bij mijn vriend en niet bij iedereen. Maar ja hoe zeg je dat tegen de trotse opa's en oma's? en ooms en tantes?

Herkennen jullie dit?

Nee daar doen wij niet aan. Flesjes en luiers worden alleen door ons gedaan totdat we haar een keer naar de oppas moeten brengen natuurlijk.
Ze mogen haar wel vasthouden maar als ik het genoeg vind dan komt ze weer bij ons. Als ze niet lekker in haar vel zit blijft ze ook gewoon bij ons.

ik vraag dan gewoon MIJN kind terug, heel simpel.

ik wil dat mensen of aan mij vragen of ze D. (toen nog klein) vast mocht houden of dat ik het zelf aanbood en anders hebben ze pech.
ik zat er ook met mijn neus boven op als iemand bij D. haar box stond en zodra ik zag dat iemand een poging deed om D. te pakken zei ik er wat van en dat ze D. moesten laten liggen.

gewoon voor je zelf en je kindje opkomen hoor!het is JOUW kind en als jij niet wilt dat hij van hand tot hand gaat dan gebeurt het ook niet.
heb je geen draagdoek? dan knoop je hem daar in, dan kan niemand hem pakken.

Ik ben dan nog niet eens bevallen, maar ik zie nu al een beetje tegenop... Mijn schoonfamilie is nl. precies zo, dat heb ik de laatste 2 jaar mogen zien met het jongste nichtje die werd geboren... Lastig om mee om te gaan lijkt me, ik heb voor mezelf besloten dat ik dit niet meteen na de geboorte laat gebeuren. Vooral mijn schoonzusje heeft hier een behoorlijk handje van om zelf wel even te bepalen over andermans kids... :S Is het misschien een idee een draagdoek om te doen op dat soort momenten?

Het "moeten" delen herken ik wel, maar het erg vinden niet. Vind/vond het altijd heerlijk om ze uit handen te geven. Kan ik zelf eens even rustig zitten .

Als hij wat ouder is ga je het vast fijn vinden! En voor nu zou ik zeggen, gewoon bij je houden als jullie die behoefte hebben. Het is en blijft jullie kind en die hoef je niet per se te delen op die manier dat hij alle kanten op gaat. Ze kunnen ook naast jou of je vriend komen zitten en met hem tutten terwijl hij op jullie schoot ligt.

Ik herken het heel erg . Het was vaak al als ik binnenkwam met de maxi cosi dat ik nog net de kans kreeg om haar neer te zetten. Opa of oma pakte haar er dan al uit. Ik snap natuurlijk heel goed dat ze blij zijn dat ze haar zien enzo, maarja dan nog Ik heb op een gegeven moment een keer tegen mijn schoonvader gezegd 'Ik pak haar er wel even uit, ze komt straks wel bij jou op schoot'. Volgens mij hebben ze de hint begrepen, want ze doen niet meer zo opdringerig. Ik moet zeggen hoe ouder ze wordt, hoe makkelijker ik er mee om ga dat ze bij anderen zit. Ik denk dat ik er vooral in het begin moeite mee had om anderen de fles te laten geven, vast te laten houden na de fles etc. omdat ze reflux heeft en ik voor mijn gevoel het beste weet hoe ze de fles moest krijgen ( rechtop zittend) en dat ze een halfuurtje omhoog gehouden moest worden na de fles. Opa en oma waren dan vaak over enthousiast wild aan het doen, met als gevolg dat ze zichzelf weer onder spuugde. Ze spuugt nu eigenlijk nooit meer. Ik ben blij dat ik er nu geen moeite meer mee heb, want zeg nu ook sneller 'geef haar maar weer hier'.

edit: En natuurlijk gun ik het alle opa's en oma's om lekker met haar te knuffelen en spelen.

goddank herken ik dit niet, hier had ik het ook heel moeilijk mee gehad als dit in het begin zou gebeuren bij ons. Misschien moet je voorzichtig wat meer je grenzen aan gaan geven, zeggen dat hij nu even bij jou ligt als ze hem weer willen pakken bijvoorbeeld? En inderdaad: lekker in de doek knopen, dan kunnen ze 'm er sowieso niet uithalen.

Hier ben ik bij mijn schoonfamilie ook wel bang voor. Mijn schoonmoeder heeft de volledige baby-uitzet al in huis, volgens de lijst van de prenatal... Dat had ze overigens eerder dan dat wij het zelf hadden! En dat terwijl ons kindje na mijn verlof maar 1 dag in de week zal gaan. Lief natuurlijk maar het legt bij mij nu al heel veel druk op hoe dat zal gaan straks, zeker als ik kijk naar hoe het met mijn nichtjes ging. Mede daarom heb ik ook een draagdoek aangeschaft, als het kindje bij mij in de doek zit is het veeeeeel te veel moeite om het er steeds maar weer uit te halen hoor! Hihi... Mijn vriend vond het een geniaal idee.

nee, toen L. zo klein was nog niet echt. Toen was het vrij 'makkelijk' om hem bij ons te houden.
Wij bepaalden wie hem de fles gaf, en wanneer. Als je je er niet fijn bij voelt, gewoon zeggen...voordat jullie omgeving eraan gewend raakt Wij hebben vanaf begin af aan onze grenzen aangegeven en dit werk echt.

Met die gedachte heb ik het nu al vreselijk moeilijk. Voel me ontzettend 'bezitterig' maar vind het super irritant dat iedereen nu al loopt op te eisen en de gedachte hoe het straks zal gaan.

De ideale oplossing vond ik de draagdoek! Dan komen ze even spieken hoe lekker de kleine ligt te slapen en daar blijft t bij! Tenzij je last hebt van hele hardnekkige familie haha

Blijft moeilijk hoor.. Ik gun het de opa's en oma's heel erg om met hun kleinkind tijd door te brengen. Soms lukt het me wel om er wat van te zeggen hoor maar word gewoon snel overrulled denk ik.

Een doek is misschien wel een idee al vind mn vriend dat helemaal niets.

Net als dat mn schoonvader elke avond na het uitlaten van de hond even langs komt om T. een nachtkus te geven.. Elke dag.. in het begin was het leuk maar nu merk ik dat het me gaat irriteren maar tja mn vriend vind het allemaal maar goed.

*zucht*

Nee ik herken dat niet. Ik vind het alleen maar fijn als oma een keer de fles wil geven of een luier wil verschonen. Vind dat ook een stukje interesse. En als ik bekijk dat ik dan de andere flessen mag geven, dat weegt niet op tegen dat ene flesje eens in de zoveel tijd.

Ik herken dat gevoel van delen ook niet. Ik kan alleen maar genieten als opa en oma allebei boven Siem hangen en hij dan tegen allebei lacht.

Enige wat ik echt nog niet wil is dat ik Siem achterlaat bij hun. Dat gebeurd pas als ik aan het werk moet maar anders niet. Alleen bij papa vind ik anders.

Oh.. dat zou ik niet zo goed kunnen waarderen, jullie hebben toch ook jullie eigen leven... Dat dat soms gebeurd oke, maar elke avond? Daar zou ik wel moeite mee hebben hoor... En natuurlijk gun je het iedereen om tijd met de kleine door te brengen...

Ja, heel herkenbaar, bij mijn schoonouders, zodra we daar binnen komen of we zijn ergens op een verjaardag waar zij ook zijn, dan wordt onze zoon uit mijn handen getrokken en zie ik hem pas weer als we weggaan, als ze hier op visite zijn precies hetzelfde.. Dat doen ze nog steeds, vanaf dat hij geboren was, gelukkig is hij nou heel eenkennig en wil hij alleen bij zijn mama zijn, dat vind ik stiekem wel leuk

Hier hadden wij dat ook met mijn schoonmoeder+vriend. Doordat ik er wat over zei hebben we nu ruzie

Inmiddels vind ik het niet meer erg omdat Y. nu zelf wel aangeeft wat hij wil. Wil hij op schoot dan loopt hij naar iemand toe met zijn armpjes omhoog van 'til mij op'. Wil hij er weer af dan gaat hij tegenstrubbelen of klimt er zelf af.
Fijne leeftijd vind ik dit

Totaal geen last van gehad. Gewoon zeggen zo kom maar weer hier. Ti's wel weer 9 van de 10 x de schoonfamilie.

Mn schoonouders wonen hier in de straat. Mijn eigen moeder woont op 60 minuten afstand. Maar als die bij ons in de straat woonde dan was ze hier ook elke dag geweest denk ik. Moet mn moeder nu elke dag een foto whatsappen omdat hij zo veranderd en ze het niet kan bijhouden

Mamsie schreef:Totaal geen last van gehad. Gewoon zeggen zo kom maar weer hier. Ti's wel weer 9 van de 10 x de schoonfamilie.

dat zal wel komen doordat je met je eigen familie makkelijker communiceert. Als mijn vader naar mijn zin teveel aan mijn dochter zit te plukken, dan zeg ik rustig: 'pa, blijf nou eens van haar af, ze zegt toch nee', maar tegen mijn schoonfamilie zou ik dit nooit zeggen, daarvoor staan ze niet dicht genoeg bij me. Ik kan me heel goed voorstellen dat hierdoor eerder irritaties ontstaan. Mijn grens is eerder bereikt dan die van mijn vriend, dus ik heb er vaak al eerder wat van gezegd tegen mijn ouders dan hij zich gaat irriteren.

Oei, de eerste weken had ik dat héél erg dat ik niet wilde dat iemand anders dan mijn man of ik haar vasthield. Op een bepaald moment kon ik haar wel even 'afstaan' aan mijn moeder en mijn oma Daarna is het steeds makkelijker gegaan. Hoewel het nog steeds niet te lang moet duren. Meestal zit ze trouwens in de draagdoek wanneer er bezoek komt, dus dan is het helemaal niet aan de orde. Als ze wakker wordt dan wordt er even gespeeld en geknuffeld en wordt ze eventueel even door iemand vastgehouden, maar ze krijgt dan ook al snel honger. Na het voeden is ze vaak weer erg moe en moet ze een tijdje rechtop en gaat ze weer lekker in de draagdoek.

Ik zou er trouwens ook niet aan moeten denken dat mijn schoonouders (of wie dan ook) dagelijks langs zouden komen hoor! Je hebt ook tijd voor jezelf en voor jullie als nieuw gezin nodig..

Ja ik doelde ook niet op jou hoor clapperdie maar in dit soort gevallen en dat zie je nu ook in het topic is het 9 van de 10x dat het de schoonouders zijn die genoemd worden.

Ik denk trouwens ook dat het vanzelf minder wordt. Mijn moeder stond de eerste weken ook geregeld op de stoep terwijl ze vrijwel nooit hier komt. Ik irriteerde me daar ook aan (niet persé dat ze toen zo vaak kwam, maar wel dat ze voorheen níet kwam), nu komt ze hier eigenlijk ook niet vaak en vind ik het juist weer jammer dat ze T. niet zo vaak ziet...t is ook nooit goed he haha.

Ik denk dat ik dat niet erg zou vinden, zolang het dichtbije familie en/of vrienden zijn. Wat je dan echter nodig hebt, is dat je je grens aangeeft wanneer je het genoeg vindt. Waarschijnlijk moet je die grens bij jouw naasten nét iets duidelijker markeren ;-).

Ik herken het wel heel erg, maar ik pas daar echt voor. Mijn dochter kan nu zelf nog niet praten en daarom doe ik het maar voor haar (zo zie ik het). Als zij even op een arm zit (bij opa/oma of tante/oom) en gespannen wordt en begint te huilen zeg ik 'geef maar weer hier, ze heeft er geen zin in', of iets in die trant. Ik vind het ook echt vreemd hoe mensen kunnen denken dat zo'n kleintje het fijn vindt om cónstant van hand tot hand te gaan. Zal je zelf toch ook niet prettig vinden? Om elke 5 minuten bij een ander op schoot te zitten? Dus gewoon zeggen. Je zult merken dat je je er zelf echt heel gauw wel goed om voelt!

Verschonen doen wij nu ook nog zelf. Als ik alleen bij mijn ouders ben dan ook nog wel eens mijn vader of moeder. En voeding ook want ik geef borstvoeding.

Ik vind het helemaal neit erg als je als moeder van zo'n jong baby'tje 'bezitterig' bent. Naar woord ook eigenlijk. Je kindje voelt zich hoogstwaarschijnlijk het fijnst bij jou of papa en niet bij jan en alleman op schoot. Dus dat dan vooral doen! Af ent oe even met iemand knuffelen kan echt geen kwaad, maar constant zou ik echt niet doen.

O, een draagzak is dan voor jou misschien wel een uitkomst. Gewoon binnenkomen met baby, al slapend, in een doek tegen je aan.

SarahKey schreef:Nee ik herken dat niet. Ik vind het alleen maar fijn als oma een keer de fles wil geven of een luier wil verschonen. Vind dat ook een stukje interesse. En als ik bekijk dat ik dan de andere flessen mag geven, dat weegt niet op tegen dat ene flesje eens in de zoveel tijd.

Ik herken dat gevoel van delen ook niet. Ik kan alleen maar genieten als opa en oma allebei boven Siem hangen en hij dan tegen allebei lacht.

Het was me al eerder opgevallen, maar ik vind dat jij op een heel mooie manier je moederschap beleeft.