Jij weet het geslacht wel en je partner niet..

Of je weet het geslacht samen en anders helemaal niet lijkt mij. Verder lijkt het me erg moeilijk om het voor me te houden zeker tegen mijn man.

Flip Fluitketel schreef:Of je weet het geslacht samen en anders helemaal niet lijkt mij.

Want dat staat zo in de wet?

Ik kan prima begrijpen dat stellen dat zo willen, maar waarom zou je dat zo tot norm verheffen?

Susan schreef:

Flip Fluitketel schreef:Of je weet het geslacht samen en anders helemaal niet lijkt mij.

Want dat staat zo in de wet?

Ik kan prima begrijpen dat stellen dat zo willen, maar waarom zou je dat zo tot norm verheffen?

Ook eens

Ik vind dat mensen dat lekker zelf moeten weten. Ik zie het probleem ook niet zo.


Had het gelijk even aan mijn vriend gevraagd Hem maakt het niet uit. Hij vind dat beide kanten hun charme hebben. Ik wil het denk ik wel weten in de toekomst, dus dat is makkelijk

Ik vind dat raar.

het leek mij eigenlijk wel speciaal om als moeder helemaal alleen te weten wat er in je buik groeit. Maargoed, aangezien ik het verjaardagscadeautje voor m'n man nog niet stil kan houden, hebben we dit ook maar niet gedaan.

Rejoy. schreef:het leek mij eigenlijk wel speciaal om als moeder helemaal alleen te weten wat er in je buik groeit. Maargoed, aangezien ik het verjaardagscadeautje voor m'n man nog niet stil kan houden, hebben we dit ook maar niet gedaan.

haha.. Ik kan ook echt niets voor mijzelf houden (tussen mij en mijn vriend).. Ik moet hem gewoon alles vertellen. Verjaardagscadeautjes kan ik beter 1 dag van tevoren kopen, en dan nog kan het zo zijn dat hij ze die avond alweer uitpakt omdat ik het zo leuk vind/zo enthousiast ben

Ik wilde het uiteindelijk graag weten, terwijl ik altijd heb gezegd dat ik dat niet wilde. Ik ben erg nieuwsgierig, dus toen het kon, dacht ik er ineens heel anders over. Helaas voor mij, wilde mijn man het niet weten. De VK zou het mij dan ook niet vertellen, al mocht dat van mijn man. Ik wilde het toen al niet meer weten, want ik vond er geen klap aan als het zo moest. Dan kon ik nog niet gericht shoppen enz. Ik denk ook dat ik me heel snel zou verspreken. Het bleef dus een verrassing en dat zal het deze keer ook zijn.

Ik zou 't niet kunnen.
Mijn man wil het niet weten, ik wil het bij deze zwangerschap wel graag weten maar omdat ik het toch niet voor me kan houden en ik toch roze/blauwe spulletjes gaan kopen willen we het niet weten.

Mijn broer en schoonzus daarentegen konden het wel, mijn schoonzus wist het wel en mijn broer niet. Er waren slechts een paar mensen in hun omgeving die het wisten en die hebben zich gelukkig (waaronder ikzelf) stil kunnen houden.
Ze had trouwens de roze kleertjes in de kluis liggen waar ze de code tijdelijk van had veranderd..

L!ND@ schreef:Ik wilde het uiteindelijk graag weten, terwijl ik altijd heb gezegd dat ik dat niet wilde. Ik ben erg nieuwsgierig, dus toen het kon, dacht ik er ineens heel anders over. Helaas voor mij, wilde mijn man het niet weten. De VK zou het mij dan ook niet vertellen, al mocht dat van mijn man. Ik wilde het toen al niet meer weten, want ik vond er geen klap aan als het zo moest. Dan kon ik nog niet gericht shoppen enz. Ik denk ook dat ik me heel snel zou verspreken. Het bleef dus een verrassing en dat zal het deze keer ook zijn.

Dit vind ik wel een beetje raar van je vk!

Ik zou het wel een beetje raar vinden als de man/vrouw het wel weet en de ander niet. Wij wisten het niet en als 1 van beiden het wel wilde weten dan was dat pech. Of allebei wel of allebei niet. Ik vind het wel iets van je samen.

Wij weten het allebei niet, maar de kaartjes/bonenwinkel heeft een enveloppe gekregen met het geslacht om de juiste spullen te kunnen bestellen...

Dat vind ik al "lastig", dat zij het weten en wij niet... Dus als partners, nee, zou niks voor mij zijn !

Als ik het wist maar mijn man niet wist hij het 5 minuten later wel hahaha. Ik ben niet zo goed in mijn mond houden over dit soort dingen hahaha.

Ik zou het voor mezelf juist raar vinden dat degene die het niet wil weten ook voor de ander bepaalt dat diegene het niet mag weten. Bij beslissingen als een kind krijgen, een huis kopen, een huisdier nemen, et cetera, vind ik wel dat je allebei erachter moet staan en dat een nee dus zwaarder weegt dan een ja, maar in dit geval zie ik daar de logica niet van in. In dit geval heeft het totaal geen gevolgen voor de lange termijn en gaat het puur om de beleving van de zwangerschap. Waarom zou dan de keuze van degene die het niet wil doorslaggevend moeten zijn? Als je dan vindt dat beide partners het wel of niet moeten weten - wat ik dus sowieso de keuze van ieder stel persoonlijk vind, ik vind het bijvoorbeeld ook raar dat een verloskundige dat bepaalt - dan zou je ook een muntje kunnen opgooien.

Susan schreef:Ik zou het voor mezelf juist raar vinden dat degene die het niet wil weten ook voor de ander bepaalt dat diegene het niet mag weten. Bij beslissingen als een kind krijgen, een huis kopen, een huisdier nemen, et cetera, vind ik wel dat je allebei erachter moet staan en dat een nee dus zwaarder weegt dan een ja, maar in dit geval zie ik daar de logica niet van in. In dit geval heeft het totaal geen gevolgen voor de lange termijn en gaat het puur om de beleving van de zwangerschap. Waarom zou dan de keuze van degene die het niet wil doorslaggevend moeten zijn? Als je dan vindt dat beide partners het wel of niet moeten weten - wat ik dus sowieso de keuze van ieder stel persoonlijk vind, ik vind het bijvoorbeeld ook raar dat een verloskundige dat bepaalt - dan zou je ook een muntje kunnen opgooien.

En ook weer eens!

Lejow schreef:

Susan schreef:Ik zou het voor mezelf juist raar vinden dat degene die het niet wil weten ook voor de ander bepaalt dat diegene het niet mag weten. Bij beslissingen als een kind krijgen, een huis kopen, een huisdier nemen, et cetera, vind ik wel dat je allebei erachter moet staan en dat een nee dus zwaarder weegt dan een ja, maar in dit geval zie ik daar de logica niet van in. In dit geval heeft het totaal geen gevolgen voor de lange termijn en gaat het puur om de beleving van de zwangerschap. Waarom zou dan de keuze van degene die het niet wil doorslaggevend moeten zijn? Als je dan vindt dat beide partners het wel of niet moeten weten - wat ik dus sowieso de keuze van ieder stel persoonlijk vind, ik vind het bijvoorbeeld ook raar dat een verloskundige dat bepaalt - dan zou je ook een muntje kunnen opgooien.

En ook weer eens!

Ik ben het hier ook mee eens. Ik zou het een tweede keer niet willen weten maar mijn man wel.Mocht ik zwanger raken moeten we het hier nog wel eens over worden.

Bij T wilde mijn vriend het wel weten en ik niet. We hebben besloten m het dan niet te weten. De volgende zwangerschap willen we zoals we er nu over denken het ook niet weten. Ik kan me toch niet stil houden en kan ook niet liegen en vind het niet leuk als anderen het weten.

Het is bij ons, of we weten het beiden, of we weten het beiden NIET.

Anniej_S schreef:Het is bij ons, of we weten het beiden, of we weten het beiden NIET.

+1
Ik wilde het bij beide weten maar mijn man niet. Dus hebben samen besloten om voor de verassing te gaan.

Hier had het ook zo kunnen gaan.. Mijn man wilde het nooit weten eigenlijk, we wisten het wel bij de 1e en 3e. De 1e had hij geen inspraak in, de 3e wel, maar bij de 2e wisten we het niet omdat hij het niet wilde weten. Ik kan mijn mond niet houden en al helemaal geen spullen kopen (stiekem) en dan ook nog verstoppen... Nee dan weet ik het ook liever niet.

Nu weten we het ook niet en dat is wel prima. Ik had het best mogen weten, maar hij wil het niet weten. Tja... dan moet je behoorlijk sterk in je schoenen staan mocht je dat stil kunnen houden!