Kind in bed nemen

Zou je met een baby dan eigenlijk ook met een deken en laken moeten slapen? Als ze niet op mijn buik ligt, lig ik op mijn zei, knieën opgetrokken, arm onder mijn hoofd en dan naar voren, dat ze echt in een holletje mama ligt haha. Als ik op mijn rug lig met haar op mijn buik krijg ik snel last van mijn nek en schouders, ik kan dat niet. Moet dan wel zeggen dat ik een extra kussen eronder heb liggen.

Snoepy ja ik slaap dus helemaal niet, ik heb daar dan niet genoeg ontspanning voor.

dat is wel de meest veilige manier ayla. Je zou ook kunnen overwegen om het bed lager op te maken en je kind onder een katoenen dekentje te leggen. Maar dan heb je alsnog het risico dat je kindje gaat spoken en zelf onder het dekbed kruipt.

Wilde mijn dochter het maar, dan had ze met alle liefde elke avond bij me mogen slapen.

De oudste heeft toen ze heel klein was ook geregeld bij ons geslapen, maar sliep vrij goed en meestal dus gewoon in haar eigen bedje.

De jongste ligt nu al 2 weken weer bij ons in bed. In de wieg ging het prima, maar sinds 2 weken is ze over naar haar eigen kamertje voor de nacht (overdag lag ze daar al) en wordt 's nachts vaak wakker. We nemen haar dan bij ons en ze slaapt dan prima.

Onze peuter wordt s' nachts regelmatig wakker en wij vertikken het om met hem in de woonkamer te gaan zitten, dus dan kruipt hij lekker bij ons in bed en hij slaapt binnen no-time.
Wij slapen heel slecht als hij bij ons in bed ligt, dus we tillen hem daarna altijd over naar zijn eigen bedje.

Ik snap ook nooit dat er zo krampachtig over gedaan wordt.

Wij hebben het amper gedaan, ook toen ze klein was niet, ook omdat we beiden dan gewoon weg niet konden slapen. Nu Y. wat groter is wil ze het zelf ook helemaal niet! Soms vind ik dat wel jammer, maar geniet wel van de momentjes dat ze lekker bij ons op het bed aan het klieren is hahaha.

Zoals met bijna alles merk ik dat het slapen ook gewoon met fases gaat; dan weer een periode van goed slapen, dan een periode van slecht slapen (snachts wakker worden). Zo slaapt onze zoon makkelijk hele nachten in zijn eigen bed, maar er zijn ook nachten bij dat hij heel vroeg in de ochtend bij ons komt liggen en verder slaapt (is trouwens zo sinds hij zelf uit zijn eigen bed kan, daarvoor moesten we hem er dan weleens uithalen om bij ons te leggen). Het belangrijkste vind ik dat hij gewoon in zijn eigen bed inslaapt en dat hij dan tegen 6 uur bij ons komt vind ik niet zo erg. Hij slaapt dan langer door en zo hebben wij ook wat meer slaap. ALs hij al vroeg in de nacht komt en ligt te trappen in zijn slaap dan wordt hij wel weer terug gelegd, want dan kunnen wij zelf ook niet meer slapen.

De eerste weken heeft T. vaker bij ons in bed geslapen, al ging hij als hij sliep meestal de wieg in die naast mijn kant van t bed stond. Dit hebben we tot ruim 6mnd gedaan, tot hij er te groot voor werd en naar t ledikantje op zijn kamer verhuisde.

Als hij snachts wakker wordt of zich niet lekker voelt ofzo dan mag hij gerust bij ons in bed, maar omdat hij behoorlijk onrustig slaapt gaat hij dan meestal ook weer terug naar zijn eigen bed omdat wij anders niet kunnen slapen. Meestal vindt hij het dan ook weer prima in zn eigen bedje, en anders gaat hij gewoon weer mee terug naar ons bed.

Als hij overdag eens niet in slaap kan komen dan laat ik hem bij mij in de doek in slaap vallen.

Mijn dochter vraagt me soms of ze in mijn bed mag slapen! Zodra ik naar bed ga leg ik haar om en soms gaat ze gelijk naar haar eigen bed, maar kom ze 's nachts naast me liggen.

SarahKey schreef:Wij doen het niet. Wij vinden dan een kindje een eigen bedje nodig heeft. Een eigen plekje om te slapen net als wijzelf. Als een kind ziek is vind ik het wat anders, maar vind het heel normaal dat een kind in een eigen bed slaapt.

+1

SarahKey schreef:Wij doen het niet. Wij vinden dan een kindje een eigen bedje nodig heeft. Een eigen plekje om te slapen net als wijzelf. Als een kind ziek is vind ik het wat anders, maar vind het heel normaal dat een kind in een eigen bed slaapt.

onze dochter slaapt ook in haar eigen bed hoor. Als je vraagt waar haar bed is, wijst ze naar het grote bed namelijk

Ten eerste: Geweldig filmpje! Heb heel hard zitten lachen, zou hier precies hetzelfde gegaan zijn als een van ons bij J. in haar bedje was gaan liggen hahaha.

J. heeft tot ze ongeveer een jaar was eigenlijk altijd bij ons in bed gelegen. Ze begon in de co-sleeper maar halverwege de nacht kroop ze tegen mij aan en soms zelfs over me om tussen ons in te liggen.
Daarna zijn we gaan proberen om haar in haar eigen bed in slaap te laten vallen, dat lukte redelijk en meestal begon ze dan dus ook in haar eigen bed maar kwam ze halverwege de nacht bij ons liggen. Ze heeft 3 weken in een bedje geslapen waar 1 zijkant uit was en nu sinds een week ligt ze in een peuterbed en sinds ze niet meer in een echt ledikant ligt slaapt ze veel beter en zo goed als elke nacht door en komt ze 'pas' tussen 6 en 7 bij ons in bed. Er zijn nog wel nachten bij dat ze eerder wakker wordt en bij ons in bed komt hoor, afgelopen nacht was het 4 uur en dan slaapt ze lekker verder tussen ons in.
We hebben er nooit een probleem van gemaakt, ze had/heeft het blijkbaar nodig. En ik heb gewoon geen zin om midden in de nacht die strijd aan te gaan om haar in haar eigen bed te laten liggen als ze tussen ons in meteen in slaap valt en we alle 3 lekker kunnen slapen. Is beter voor iedereen zijn nachtrust en we hebben altijd de instelling gehad 'ze zal vast niet tot haar 16e tussen ons in willen slapen'

Rejoy. schreef:

SarahKey schreef:Wij doen het niet. Wij vinden dan een kindje een eigen bedje nodig heeft. Een eigen plekje om te slapen net als wijzelf. Als een kind ziek is vind ik het wat anders, maar vind het heel normaal dat een kind in een eigen bed slaapt.

onze dochter slaapt ook in haar eigen bed hoor. Als je vraagt waar haar bed is, wijst ze naar het grote bed namelijk

Hihi

Ook hier slaapt de kleine muis al bij mij in bed sinds ze geboren is.
Ze begint s'avonds in haar eigen bedje,en als ik haar laat plassen voor ik ga slapen kruipt ze er lekker bij mij in. Scheelt een hoop spanning,en we vinden het beide heerlijk!
Ik merk dat ze dit echt nog nodig heeft,en het scheelt veel heen en weer lopen voor mij en we maken zo tenminste goede nachten. En ik heb geen partner,dus wat dat betreft kan het ook prima.

Als Yrsa 's nachts wakker wordt komt ze bij ons in bed, als Ezra wakker wordt gaat Dion bij hem liggen. Ze slapen soms ook wel door in hun eigen bed.

dat filmpje is echt te schattig!Dat meisje kruipt steeds zo lief op haar vader!

D. ligt in haar eigen bed. Ze heeft tot dat ze 4 maand was bij ons op de kamer geslapen, daarna werd ze wakker van ons. Als D. nu snachts wakker wordt mag ze bij ons in bed maar dan kan ze niet slapen en ook ik kan dan niet slapen, misschien komt het omdat wij het niet gewend zijn. Als D. wel bij ons in bed wil slapen zou ik het wel toe laten.

Wij hebben er geen problemen mee om S bij ons in bed te nemen. Natuurlijk vind ik het fijner wanneer ze heel de nacht in haar eigen ledikant ligt, omdat we slechter slapen wanneer ze tussen ons in ligt. Maar 9 van de 10 keer slaapt ze gewoon lekker door in haar eigen ledikant. Het zijn hier periodes dat ze 's nachts wakker wordt en alleen bij ons verder wil slapen. Dan slaapt ze weer eens 2 nachten tussenin en dan weer 3 weken in haar eigen ledikant. Heel erg verschillend dus, maar als zij behoefte heeft om bij ons te slapen, geen probleem!

Ze slapen bij ons in bed als het nodig is. Soms vind ik het ook gewoon gezellig, bijvoorbeeld als mijn vriend weg is. Maar dat laatste wil mijn oudste dochter niet meer: 'Ik heb eigen bed hoor'.

Bij de jongste is het ook weinig nodig, die slaapt echt overal. Ze ligt nu ook op haar eigen kamer, gewoon omdat het haar toch niet uitmaakt. Maar zouden ze het willen, dan mag het.

Onze zoon heeft de eerste 3 weken bij ons in het ledikantje op onze kamer geslapen, daarna is hij naar zijn eigen kamertje gegaan. Hier slaapt hij nu ook, bang als hij bij ons in bed ligt dat wij boven op hem gaan liggen. En hij hecht ook waarde aan zijn eigen bedje, dit vinden wij alleen maar goed. In het weekend of dagen dat wij vrij zijn, dan mag hij s ochtends bij ons liggen als we wakker zijn, en dan ook lekker een flesje drinken in bed bij ons.

Wij hebben er nooit moeilijkover gedaan. Sowieso hebben ze beide tot een jaar bij ons op de lammert geslapen.
C.iske start altijd in zijn eigen bed maar komt meestal tegen de ochtend over. Regelmatig ook eerder en 9 van de 10 is hij binnen 3 dagen ziekig.

Als J.anneman ziek is, zetten we hem met ledikant en al bij ons.

We zijn ook op zoek naar een groter bed zodat ze makkelijker allebei bij ons in bed kunnen, hoewel J.anneman die behoefte veel minder heeft. We hebben nu een bed van 140 dus das best krap

Louise ligt al sinds we thuis zijn in haar eigen bedje op haar eigen kamer. Het is net alsof ze weet wanneer ze moet slapen; als ze in haar eigen bed ligt, met de lichten uit, dan ligt ze binnen de 5 minuten te slapen (ook niet altijd waar, hoor, maar meestal wel). Ik ben blij dat we die keuze hebben gemaakt want Louise is een zeer luidruchtige slaapster en soms huilt ze in haar slaap (voor 30 seconden ofzo). Nu ze ziek is ligt ze wel bij ons en ik ga héél blij zijn als ze terug in haar eigen bedje kan gaan slapen. Vrijen met de gedachte dat een baby naast je ligt is nu niet bepaald bevorderlijk.

Oh, als ze bij ons op de kamer slaapt, slaapt ze ook in de draagmand, tegen de muur. Dus niet vlak bij ons.

Ik kan niet slapen als zoon bij ons in bed ligt. Gewoon omdat hij zo breed mogelijk gaat liggen en ik opgepropt in een hoekje lig (man doet namelijk precies hetzelfde). Daarnaast snurkt hij ook nog eens. Net als man. Beetje jammer zeg maar

Hij kruipt wel eens sneaky bij ons in bed, maar zo snel hij zijn ruimte in gaat nemen leg ik hem weer terug want dan lig ik dus wakker. En ons bed is dus al breder dan normaal hè. Het breedste bed en dan nog wat cm'ers erbij. Is door man zelf gemaakt, we wilden 'm zo breed mogelijk haha.

onze dochter ligt ook bij ons in bed. maar ze begint wel in haar eigen peuterbedje en komt halverwege dan bij ons in bed liggen. zo komen we allen aan onze rust toe. en dat vind ik erg belangrijk. anders ben ik niet te genieten haha

Liadan schreef:Net even naar het filmpje gekeken, ik had het al een keer gezien en vind het een ontzettend schattig filmpje. En ook heel grappig hoe die vader steeds weg probeert te gaan en het dan niet lukt .

Vind het best een grappig filmpje, schattig hoor.

Gelukkig passen wij beide niet in het ledikant van D. en als we dat zouden doet is het waarschijnlijk eenmalig
We hebben D wel eens in bed gehad, dat was 2 weken terug en toen had ie extreem last van zijn tandje (hoogst uitzonderlijk). Ik heb hem toen in bed genomen, is hier in slaap gevallen en heb hem weer terug gelegd. Heel soms deden we overdag samen nog wel een dutje, maar sinds 2 maanden gaat hij bij ieder slaapje naar zijn eigen bed.
Ik wou het hem niet aanwennen dat hij bij ons in bed kon slapen.

In de eerste 2/3 weken hebben ze weleens bij ons in bed gelegen.
Ze lagen dan bij ons op de buik te slapen maar wij zelf niet.
We deden dan geen oog dicht. Als ze dan goed sliepen legde we ze terug in hun eigen bedje.
Ik werd dan vaak na een halfuur ineens badend in het zweet wakker omdat ik droomde dat ze onder de dekens terecht waren gekomen.

De enige keer dat H. bij ons (mij) in bed heeft geslapen was afgelopen nieuwjaarsnacht.
A. lag in het ziekenhuis en mijn man bleef bij hem slapen. H was wakker geworden van het vuurwerk en toen hebben we samen beneden een uurtje gekeken en daarna is ze met mij mee naar bed gegaan.