Weer top vacature gevonden.. maar durf ik?

Ik geloof niet dat de jeugd van tegenwoordig verpest is. Ik denk dat het onderwijs niet goed in elkaar steekt waardoor kinderen niet genoeg innerlijk gemotiveerd worden. Maar dat is een andere discussie . Voor de rest ben ik het wel met Angelnyn eens.

En daarnaast vind ik het ook wel weer typisch dat Smikkell en Muurvlindertje meteen in dit topic te vinden zijn

Lady1984 schreef:Ik ben het eens met Angelnyn. Behalve dan de opmerking richting Smikkell, want die zal er best een goede reden voor hebben dat ze niet werkt, ik weet niet precies wat er aan de hand is. Vind niet dat nu ze niet werkt, ze niet mag reageren. Ik kan me best voorstellen dat ze vind dat Marin soms wispelturig overkomt. Maar nu vind ik dat Marin wel een goed verhaal heeft.

Ik denk eerlijk gezegd dat het onverstandiger was om je voor een klas met 12 jarigen te zetten zonder echte werkervaring (stage dus uitgezonderd). Voor die doelgroep heb je gewoon ervaring nodig of je moet er van nature zo'n feeling voor hebben dat je dat (aan)kan. Voor het werken met die doelgroep moet je gewoon ontzettend sterk in je schoenen staan en dan nog is het niet gemakkelijk, lijkt me. Werk zelf ook met een vergelijkbare doelgroep maar dan in een andere setting.

Juist op vakinhoudelijk gebied kom je op het HBO veel meer aan je trekken lijkt me. Voor de didactische aanpak heb je ervaring nodig. Maar hoe kom je aan die ervaring als je niet gaat solliciteren?

Deze opmerking snap ik totaal niet. Je bent toch afgestudeerd als docenten en dan is het niet verstandig alleen voor een klas te staan? Je moet toch juist werkervaring opdoen door het alleen te doen. Hoe kom je anders aan lesgeef ervaring?

Jolicious schreef:Ik geloof niet dat de jeugd van tegenwoordig verpest is. Ik denk dat het onderwijs niet goed in elkaar steekt waardoor kinderen niet genoeg innerlijk gemotiveerd worden.

Ben ik het helemaal mee eens! Ik heb die kinderen ook nooit kutkinderen gevonden. Het onderwijs, en zeker dát onderwijs, paste totaal niet bij hen. En ik had natuurlijk gewoon zelf moeite er mee, kon de druk niet goed aan.
Maar goed, dat is inderdaad een andere discussie.

Verder ook eens met Monte. Je moet die ervaring toch ergens op doen? Je moet toch ergens beginnen. Ik denk dat het voor elke docent lastig is in het eerste jaar. De een is er wat natuurlijker in om orde te houden, dan de ander, maar de ander is vakinhoudelijk misschien weer sterker. Zo ontdek je wel je eigen stijl na verloop van tijd en doe je werkervaring op. Alleen is het bij mij niet zo positief geweest.

Monte schreef:

Lady1984 schreef:Ik ben het eens met Angelnyn. Behalve dan de opmerking richting Smikkell, want die zal er best een goede reden voor hebben dat ze niet werkt, ik weet niet precies wat er aan de hand is. Vind niet dat nu ze niet werkt, ze niet mag reageren. Ik kan me best voorstellen dat ze vind dat Marin soms wispelturig overkomt. Maar nu vind ik dat Marin wel een goed verhaal heeft.

Ik denk eerlijk gezegd dat het onverstandiger was om je voor een klas met 12 jarigen te zetten zonder echte werkervaring (stage dus uitgezonderd). Voor die doelgroep heb je gewoon ervaring nodig of je moet er van nature zo'n feeling voor hebben dat je dat (aan)kan. Voor het werken met die doelgroep moet je gewoon ontzettend sterk in je schoenen staan en dan nog is het niet gemakkelijk, lijkt me. Werk zelf ook met een vergelijkbare doelgroep maar dan in een andere setting.

Juist op vakinhoudelijk gebied kom je op het HBO veel meer aan je trekken lijkt me. Voor de didactische aanpak heb je ervaring nodig. Maar hoe kom je aan die ervaring als je niet gaat solliciteren?

Deze opmerking snap ik totaal niet. Je bent toch afgestudeerd als docenten en dan is het niet verstandig alleen voor een klas te staan? Je moet toch juist werkervaring opdoen door het alleen te doen. Hoe kom je anders aan lesgeef ervaring?

Ik snap wat je zegt, ik denk dat de leerrichting ook belangrijk is en daar doel ik eigenlijk op. Ik zie jongens van o.a. praktijkonderwijs en vmbo basis. Bij deze jongeren zou met een potlood in je bh schieten nog redelijk acceptabel gedrag zijn. Ik zie meer agressie, drugsgebruik, drugshandel, porno kijken tijdens de schooldag en je vervolgens met een glazige blik aanstaren.

De jongeren waarmee ik werk zijn de risicojongeren en ik weet natuurlijk niet of Marin daar een klas vol van had, maar dan komt het echt niet op lesgeven aan dan komt het aan op dat je daar staat vol zelfvertrouwen. En natuurlijk moet je ervaring opdoen, maar niet perse direct aan de moeilijkste klas, vind ik.

Edit: als het echt een klas van lieve 12-jarigen die nooit rottigheid uithaalden, dan schiet mijn post zijn doel voorbij. Misschien is mijn blik op 12 jarigen anders omdat ik alleen de risicojongeren zie in mijn werk.

Jolicious schreef:Ik geloof niet dat de jeugd van tegenwoordig verpest
is. Ik denk dat het onderwijs niet goed in elkaar steekt waardoor
kinderen niet genoeg innerlijk gemotiveerd worden. Maar dat is een
andere discussie . Voor de rest ben ik het wel met Angelnyn eens.

En daarnaast vind ik het ook wel weer typisch dat Smikkell en Muurvlindertje meteen in dit topic te vinden zijn

Ik had het voornamelijk er over dat het grotendeel van de kinderen tegenwoordig geen respect meer hebben voor een docent, niet meer luisteren en noem maar op, en dat ligt niet aan het onderwijs maar aan de opvoeding, of beter gezegd, het gebrek aan opvoeding. En dat hoeven niet eens alle kinderen te zijn, maar al heb je maar een aantal die dat doen, op die leeftijd trekken ze elkaar toch mee er in. Als je dan al niet zo heel sterk in je schoenen staat omdat deze leeftijdsgroep je toch minder goed bevalt dan je van te voren dacht, wordt het erg lastig. Kinderen maken daar uiteraard ook misbruik van.

Overigs die opmerking over Smikkel, volgens mij zit zij ook overspannen oid thuis, en vind dat je dan juist iemand die een soortgelijke situatie zit (de oorzaak zal wel volledig anders zijn, maar het gaat me puur over het thuis zitten door mentale problemen), die niet een ander moet af kraken die het beste er van probeert te maken.

Misschien komt Marin soms wel "wispelturig" over, maar denk eerder dat het een soort "onzekerheid" is, en ook dat ze bang is dat mensen haar hier verkeerd begrijpen en ze dus alle kanten van de zaak probeert uit te leggen. Dat idee krijg ik er een beetje bij, maar weet natuurlijk ook niet of dat klopt.

Oh dat lijkt me wel heel heftig zeg, Lady. Ik gaf les aan alles van VWO tot VMBO kader, maar dan in één klas tegelijkertijd. Ook niet echt goed te doen dus. Het waren wel veel jongeren die problemen hadden, dan wel concentratiestoornissen of problemen thuis. Dus heftig was het wel, en heb ook menig gevecht in de klas gehad.

AngelNyn schreef:

Jolicious schreef:Ik geloof niet dat de jeugd van tegenwoordig verpest
is. Ik denk dat het onderwijs niet goed in elkaar steekt waardoor
kinderen niet genoeg innerlijk gemotiveerd worden. Maar dat is een
andere discussie . Voor de rest ben ik het wel met Angelnyn eens.

En daarnaast vind ik het ook wel weer typisch dat Smikkell en Muurvlindertje meteen in dit topic te vinden zijn

Ik had het voornamelijk er over dat het grotendeel van de kinderen tegenwoordig geen respect meer hebben voor een docent, niet meer luisteren en noem maar op, en dat ligt niet aan het onderwijs maar aan de opvoeding, of beter gezegd, het gebrek aan opvoeding. En dat hoeven niet eens alle kinderen te zijn, maar al heb je maar een aantal die dat doen, op die leeftijd trekken ze elkaar toch mee er in. Als je dan al niet zo heel sterk in je schoenen staat omdat deze leeftijdsgroep je toch minder goed bevalt dan je van te voren dacht, wordt het erg lastig. Kinderen maken daar uiteraard ook misbruik van.

Sorry, daar geloof ik gewoon niet in.

Jolicious schreef:

AngelNyn schreef:

Jolicious schreef:Ik geloof niet dat de jeugd van tegenwoordig verpest
is. Ik denk dat het onderwijs niet goed in elkaar steekt waardoor
kinderen niet genoeg innerlijk gemotiveerd worden. Maar dat is een
andere discussie . Voor de rest ben ik het wel met Angelnyn eens.

En daarnaast vind ik het ook wel weer typisch dat Smikkell en Muurvlindertje meteen in dit topic te vinden zijn

Ik had het voornamelijk er over dat het grotendeel van de kinderen tegenwoordig geen respect meer hebben voor een docent, niet meer luisteren en noem maar op, en dat ligt niet aan het onderwijs maar aan de opvoeding, of beter gezegd, het gebrek aan opvoeding. En dat hoeven niet eens alle kinderen te zijn, maar al heb je maar een aantal die dat doen, op die leeftijd trekken ze elkaar toch mee er in. Als je dan al niet zo heel sterk in je schoenen staat omdat deze leeftijdsgroep je toch minder goed bevalt dan je van te voren dacht, wordt het erg lastig. Kinderen maken daar uiteraard ook misbruik van.

Sorry, daar geloof ik gewoon niet in.

Mag ik vragen hoe jij daar dan over denkt? Ik heb er geloof ik niet zo'n duidelijke mening over. Ik denk dat er heel veel factoren meespelen die probleemgedrag naar de oppervlakte brengen.

Jolicious schreef:

AngelNyn schreef:

Jolicious schreef:Ik geloof niet dat de jeugd van tegenwoordig verpest
is. Ik denk dat het onderwijs niet goed in elkaar steekt waardoor
kinderen niet genoeg innerlijk gemotiveerd worden. Maar dat is een
andere discussie . Voor de rest ben ik het wel met Angelnyn eens.

En daarnaast vind ik het ook wel weer typisch dat Smikkell en Muurvlindertje meteen in dit topic te vinden zijn

Ik had het voornamelijk er over dat het grotendeel van de kinderen tegenwoordig geen respect meer hebben voor een docent, niet meer luisteren en noem maar op, en dat ligt niet aan het onderwijs maar aan de opvoeding, of beter gezegd, het gebrek aan opvoeding. En dat hoeven niet eens alle kinderen te zijn, maar al heb je maar een aantal die dat doen, op die leeftijd trekken ze elkaar toch mee er in. Als je dan al niet zo heel sterk in je schoenen staat omdat deze leeftijdsgroep je toch minder goed bevalt dan je van te voren dacht, wordt het erg lastig. Kinderen maken daar uiteraard ook misbruik van.

Sorry, daar geloof ik gewoon niet in.

Werk jij ook in het onderwijs? Want ik heb echt ouders gehad die mij aanvielen omdat de leerlinge een slechten attitude of cijfers hadden. Ik heb daar toen met collega's over gehad en die zeiden dat ouders vroegen veel meer respect hadden voor leraren. Ook had ik vorig jaar een jongen(van 18 jaar) en die vertelde dat zijn vader vond dat als je docent was dat je dan niet anders kan. Dat je daarom maar docent wordt. Nou dat werkt echt door op de kinderen. Ik ben het wel met angelnyn eens, al denk ik dat het onderwijs ook niet goed in elkaar zit, beide punten dus.

Ik heb voor de klas gestaan, maar sta daar nu niet meer. Ik coach nu kinderen die leerproblemen hebben en achterlopen op school en er in de klas dus met de pet naar gooien. En ik merk heel sterk dat als je de leerstof op een andere wijze aan biedt, de kinderen wél gemotiveerd raken en mee willen doen en het ook goed kunnen. Ik vind het gewoon té makkelijk om het maar op de opvoeding te gooien. Er zullen altijd wel ''raddraaiers'' bij zitten, maar het overgrote deel is gewoon niet zo. Dat zij zich in de klas wel zo gedragen, heeft naar mijn idee heel veel te maken met hoe het onderwijs tegenwoordig in elkaar steekt.

Ik weet het van mijn schooltijd ook nog. Ik zat in de klas en het kon me allemaal zo weinig boeien. Maar het wérd ook helemaal niet op een boeiende manier gebracht. Uit een boek werken en je moest het maar doen, want dat waren nou eenmaal de eisen. Ik geloof gewoon niet zo dat dat werkt. En dat blijkt tegenwoordig wel weer. Kijk eens naar het Montessori onderwijs, kinderen worden daar innerlijk gestimuleerd. Leren datgene waar zij op dat moment voor open staan en blinken uiteindelijk ook uit op verschillende wijzen. Ik denk dat dat een veel betere manier van onderwijs geven is in plaats van ''dit moet je dit jaar kennen en doen, en zo is het nou eenmaal'. Hoeveel mensen zijn niet dolblij dat ze van de middelbare school afkomen en éindelijk een opleiding kunnen kiezen waar zij interesse in hebben? Dat zegt toch ook genoeg?

Het stomme is, Jolicious, ik ben het helemaal met je eens, en zo heb ik het op geleerd op mijn opleiding. Ik heb de theorie er achter geleerd, en in de praktijk op stages ook zo lesgegeven. Zeker in Bulgarije, waar ik echte eigen klassen had (dat was m'n eind stage), kon ik heel bewust bezig zijn met leerstijlen, altijd ook voor de needs van de leerlingen en wat zij daadwerkelijk leerden en waren mijn lessen echt kwalitatief goed.
Maar eenmaal echt aan het werk als docent...had ik er de tijd en energie niet meer voor. Ik mocht al blij zijn als ik tijdens de les de stof over kon brengen. Er is door de grote druk gewoon geen tijd om kwalitatief onderwijs te leveren. Althans, ik persoonlijk kon dat niet meer door de vele dingen die er bij kwamen. En dat vond ik wel heel slecht. Ik kan al slecht tegen de zesjescultuur in Nederland, maar ik vond het echt zodanig storend dat ik amper tijd had om goede lessen in elkaar te zetten voor de leerlingen, dat ik er zelf ook verdrietig van werd. Ik gaf les om de tijd door te komen, niet om de leerlingen te helpen. En daar werd ik, naast alle chaos en drukte, echt ongelukkig van.

Ik heb niet hele topic doorgelezen, maar ik zou zeggen, wat let je? Ik werk op een school (MBO) en hier zitten echt veel collega's die hier zelf als leerling op school hebben gezeten. Wat ik hoor is dat het in het begin een beetje vreemd is, maar dat het gewoon heel leuk is. Dus proberen zou ik het zeker. En ik zou beide doen, zowel tegen mn vriendin zeggen als direct sollicteren. Leuk....spannend!!

Weet je al of je het gaat doen?

Dat is ook precies de reden dat ik niet meer voor de klas wil, Marin. Op mijn opleiding leerden we ook zoveel mogelijk in te spelen op de behoeften van het kind. Als kinderen er een potje van maakten, dan lag het probleem bij de manier waarop de stof gegeven werd of de manier waarop jij voor de klas stond. Constant reflectie, wat ik ook heel goed vond. Maar in het echte onderwijs héb je helemaal niet de tijd om kwalitatief goed les te geven. Je hebt eisen waar je aan moet voldoen en dat doe je maar gewoon. En dan vragen mensen zich nog af hoe het kan dat leraren overspannen raken en leerlingen totáál niet gemotiveerd zijn. Dat ligt niet aan de opvoeding, want kinderen worden tegenwoordig echt niet slecht opgevoed (ik vind vaak zelfs beter dan vroeger, ouders staan véél meer open voor de gedachten en gevoelens van een kind). En dan hebben we het over respect. Hoe kan je van een kind verwachten respect te hebben als het onderwijs niet goed genoeg is en niet voldoet aan zijn behoeften?

Daarom baren de bezuinigingen mij ook zo'n zorgen. Het onderwijs wordt er gewoon niet beter op.

Ik herken jullie punten bij het onderwijs enorm. Ik vond de opleiding leuk, maar de stages waren vreselijk, ik kon echt helemaal niets met dat kleuters in een stramien proppen en niet naar ze luisteren en een groep 4 in rijtjes zetten zodat ze niet meer gaan klieren... Ik besefte me op een gegeven moment dat ik gewoon niet eens geschikt was voor die manier van lesgeven. Ik wil geen enorme klas voor me, ik wil kinderen plezier en individuele aandacht geven, naar ze luisteren.
Ik moet ineens denken aan een muziekles die ik ging geven in een enorme troubles-groep 8, echt alles wat mis kon gaan ging daar mis met die kids. De juf snapte ook niet dat ze überhaupt stagaires in die klas lieten... Maar ik ging dus muzieklesgeven, dat deed die juf nooit (en 't was een geweldig mens hoor). Ik ging een liedje met ze doen, Afrikaans achtig en ze moesten verschillende dingen door elkaar zingen en op het laatst moesten ze dan door elkaar lopen en als ik weer op mijn plek stond moesten zei dat ook doen. Ze vonden het geweldig en deden précies wat ik van ze vroeg! Maar die juf had dus echt een drama en een ramp verwacht, alleen als je dus bij die kinderen op de juiste knopjes drukte dan deden ze wel wat je van ze vroeg, want dan hadden ze daar de motivatie voor.

Verder on topic: ik zou wel solliciteren, maar even goed bedenken of je het echt leuk lijkt om dat te doen, of dat het is omdat je nu eigenlijk geen betere baan hebt en je een goeie baan goed zou kunnen gebruiken. Bij iedere andere vacature zou ik dat niet zeggen en zou ik zeggen: gewoon doen. Maar juist omdat dit wel een onderwijs vacature is zou ik het zeker wel doen, maar er in de tussentijd ook goed over nadenken. Je kent het onderwijs van binnenuit dus je kunt zelf prima beoordelen of je er geschikt voor zou zijn en of je het langer dan een jaar vol zou houden.

Jolicious schreef:Dat is ook precies de reden dat ik niet meer voor de klas wil, Marin. Op mijn opleiding leerden we ook zoveel mogelijk in te spelen op de behoeften van het kind. Als kinderen er een potje van maakten, dan lag het probleem bij de manier waarop de stof gegeven werd of de manier waarop jij voor de klas stond. Constant reflectie, wat ik ook heel goed vond. Maar in het echte onderwijs héb je helemaal niet de tijd om kwalitatief goed les te geven. Je hebt eisen waar je aan moet voldoen en dat doe je maar gewoon. En dan vragen mensen zich nog af hoe het kan dat leraren overspannen raken en leerlingen totáál niet gemotiveerd zijn. Dat ligt niet aan de opvoeding, want kinderen worden tegenwoordig echt niet slecht opgevoed (ik vind vaak zelfs beter dan vroeger, ouders staan véél meer open voor de gedachten en gevoelens van een kind). En dan hebben we het over respect. Hoe kan je van een kind verwachten respect te hebben als het onderwijs niet goed genoeg is en niet voldoet aan zijn behoeften?

Daarom baren de bezuinigingen mij ook zo'n zorgen. Het onderwijs wordt er gewoon niet beter op.

(net een hele reactie getypt, druk ik op de verkeerde knop)

Ik vind je mening heel interessant Jolicious. Ik denk ook zeker dat er een beleidsmatige omslag moet komen in het onderwijs. Maar dat wil niet zeggen dat alle problemen uit de wereld geholpen zijn, mijns inziens. Ik denk dat aan probleemgedrag in het onderwijs ook een heleboel andere factoren ten grondslag liggen. Want anders zou je kunnen zeggen, we verbeteren het onderwijssysteem en er zijn geen leerlingen meer met problemen. Ik denk trouwens niet dat je het zo zwart-wit ziet hoor.

Maar goed ik werk zelf niet in het onderwijs maar in een setting waar jongeren komen die van school geschorst zijn en bij ons huiswerk maken. Ik heb geen didactische opleiding. Ze komen vooral bij ons zodat wij het stukje gedrag kunnen observeren en gaan daar verder mee aan de slag. De maatschappij verlangt van ons dat wij nette burgers zijn en jongeren die op het randje balanceren moeten ook 'gewoon' mee in dat stramien. Hoe lastig of onmogelijk dat soms ook is. (maar dat is een hele andere discussie) (en nu moet ik aan het werk)

тыквашка schreef:

Verder on topic: ik zou wel solliciteren, maar even goed bedenken of je het echt leuk lijkt om dat te doen, of dat het is omdat je nu eigenlijk geen betere baan hebt en je een goeie baan goed zou kunnen gebruiken. Bij iedere andere vacature zou ik dat niet zeggen en zou ik zeggen: gewoon doen. Maar juist omdat dit wel een onderwijs vacature is zou ik het zeker wel doen, maar er in de tussentijd ook goed over nadenken. Je kent het onderwijs van binnenuit dus je kunt zelf prima beoordelen of je er geschikt voor zou zijn en of je het langer dan een jaar vol zou houden.

Ja ik ben er inderdaad goed over aan het nadenken. Sinds een paar weken loop ik met het idee om misschien weer het onderwijs in te gaan, immers, het is waar ik voor ben opgeleid, maar ik weet niet of ik echt het voortgezet onderwijs al durf. Maar het feit dat ik dit gevoel al heb, vind ik al zo'n positieve ontwikkeling. Ik ga komende maandag een dagje mee helpen met een vriendin die docent is, bij een Taaldorp op haar school, en dat vond ik ook een hele goede stap van mezelf. Ik heb sinds vorig jaar geen stap meer gezet in een school en geen contact meer gehad met jongeren, dus ik ben benieuwd, hoe het is. Stiekem heb ik er best zin in, en er zitten daar verder toch geen verplichtingen aan vast, dus goed om even weer sfeer te proeven.

Maar uiteindelijk is de vacature die ik nu gevonden heb, wel heel anders natuurlijk. Ik weet zeker dat ik er heel erg geschikt voor wás, voor deze vacature. Ik was een heel goede HBO docent geweest en was na mijn studie echt nog heel 'helder' om het maar even zo te zeggen, on top of things. Nu lig ik er een beetje uit en ben natuurlijk stuk onzekerder geworden. Maar na wat ik gisteren typte, ben ik ook gaan denken. Misschien is zo'n vertrouwde omgeving wel de goede manier om op de juiste manier gestimuleerd te worden dat ik weer in mezelf geloof. Maar goed, ik moet het niet over analyseren, maar gewoon solliciteren
Ik heb altijd geroepen dat ik deze baan wilde, dus ik weet diep van binnen, dat het bij me past. En ja, natuurlijk zitten er ook andere voordelen aan, zoals een goed salaris en lekker in de buurt van waar ik kom te wonen. Het zou wel echt goed in het plaatje passen. Weer een puzzelstukje. Maar nadeel is inderdaad dat het wel zwaar zou zijn, toch best stressvol, omdat er veel meer bijkomt dan alleen de lessen geven.

Verder: Herkenbaar, Pompoen. Ik weet nog dat ik op die school op een gegeven moment een kunst project wilde doen, ze posters laten maken over grammaticale onderdelen, en omdat er die avond open avond was, ze allemaal ophangen om het lokaal op te leuken. Oei oei, kon dat wel, dacht de directeur. Maar natuurlijk kon dat, de kids vonden het geweldig, en gingen er zo in op! Natuurlijk kan niet elke les zo zijn, maar ook zonder creatieve uitspattingen, zou je genoeg ruimte moeten hebben om met de kinderen bezig te zijn, je doet het voor hén, niet om de uren vol te krijgen. En zo werd het wel bij mij.

[quote="Marin"]

тыквашка schreef:

Verder: Herkenbaar, Pompoen. Ik weet nog dat ik op die school op een gegeven moment een kunst project wilde doen, ze posters laten maken over grammaticale onderdelen, en omdat er die avond open avond was, ze allemaal ophangen om het lokaal op te leuken. Oei oei, kon dat wel, dacht de directeur. Maar natuurlijk kon dat, de kids vonden het geweldig, en gingen er zo in op! Natuurlijk kan niet elke les zo zijn, maar ook zonder creatieve uitspattingen, zou je genoeg ruimte moeten hebben om met de kinderen bezig te zijn, je doet het voor hén, niet om de uren vol te krijgen. En zo werd het wel bij mij.

Echt had hij daar zijn twijfels bij? Ik heb mijn leerlingen heel vaak posters, infofolders laten maken en het werkte veel meer als dat ik het allemaal zou vertellen. Mijn afstudeeronderzoek/scriptie ging ook over actieve werkvormen en het effect. Echt als ik dat soort dingen niet zou mogen doen, zou ik gek worden. Ik gebruikte ook vaak andere methodes voor opdrachten omdat ik de opdrachten in de gebruikte methode echt slecht vond. Gelukkig bemoeide men zich niet met mij en mijn lessen.

Lady1984 schreef:

Jolicious schreef:Dat is ook precies de reden dat ik niet meer voor de klas wil, Marin. Op mijn opleiding leerden we ook zoveel mogelijk in te spelen op de behoeften van het kind. Als kinderen er een potje van maakten, dan lag het probleem bij de manier waarop de stof gegeven werd of de manier waarop jij voor de klas stond. Constant reflectie, wat ik ook heel goed vond. Maar in het echte onderwijs héb je helemaal niet de tijd om kwalitatief goed les te geven. Je hebt eisen waar je aan moet voldoen en dat doe je maar gewoon. En dan vragen mensen zich nog af hoe het kan dat leraren overspannen raken en leerlingen totáál niet gemotiveerd zijn. Dat ligt niet aan de opvoeding, want kinderen worden tegenwoordig echt niet slecht opgevoed (ik vind vaak zelfs beter dan vroeger, ouders staan véél meer open voor de gedachten en gevoelens van een kind). En dan hebben we het over respect. Hoe kan je van een kind verwachten respect te hebben als het onderwijs niet goed genoeg is en niet voldoet aan zijn behoeften?

Daarom baren de bezuinigingen mij ook zo'n zorgen. Het onderwijs wordt er gewoon niet beter op.

(net een hele reactie getypt, druk ik op de verkeerde knop)

Ik vind je mening heel interessant Jolicious. Ik denk ook zeker dat er een beleidsmatige omslag moet komen in het onderwijs. Maar dat wil niet zeggen dat alle problemen uit de wereld geholpen zijn, mijns inziens. Ik denk dat aan probleemgedrag in het onderwijs ook een heleboel andere factoren ten grondslag liggen. Want anders zou je kunnen zeggen, we verbeteren het onderwijssysteem en er zijn geen leerlingen meer met problemen. Ik denk trouwens niet dat je het zo zwart-wit ziet hoor.

Maar goed ik werk zelf niet in het onderwijs maar in een setting waar jongeren komen die van school geschorst zijn en bij ons huiswerk maken. Ik heb geen didactische opleiding. Ze komen vooral bij ons zodat wij het stukje gedrag kunnen observeren en gaan daar verder mee aan de slag. De maatschappij verlangt van ons dat wij nette burgers zijn en jongeren die op het randje balanceren moeten ook 'gewoon' mee in dat stramien. Hoe lastig of onmogelijk dat soms ook is. (maar dat is een hele andere discussie) (en nu moet ik aan het werk)

Werkze

Ik zie het ook zéker niet zo zwart-wit. Want het is gewoon niet realistisch voor nu om het onderwijs aan te kunnen passen aan elk individueel kind. Daar zijn 1)veel meer docenten en leerkrachten voor nodig 2)veel meer tijd , 3) veel meer geld , 4)veel meer onderzoek naar juiste onderwijsmethoden voor nodig.

En je zegt het al zelf: de maatschappij verlangt van ons dat wij nette burgers zijn en jongeren die op het randje balanceren ook gewoon mee moeten doen in het stramien. Dat stramien, dat staat mij dus zo tegen. Het is zo typisch, we hebben 1 richtlijn in het onderwijs. Pas je daar niet in? Heb je een leerachterstand enz enz. Dan moet je je gaan afvragen: ligt het probleem nou daadwerkelijk bij de kinderen of kijken wij niet breed genoeg?

Dat kinderen vroeger meer respect zouden hebben voor de leraar ook.. Was dat uit angst of was dat ook echt respect? Het onderwijs heeft een ontwikkeling door gemaakt, waardoor er minder autoriteit en meer gelijkheid is ontstaan. Is helemaal goed, maar pas je onderwijsmateriaal daar dan ook op aan. Je kunt niet van een leerling verwachten oprecht respect te hebben voor de leraar en het onderwijs als het onderwijs (en daar indirect ook de leraar) geen oprecht respect heeft voor de behoeften van het kind.

[quote="Monte"]

Marin schreef:

тыквашка schreef:

Verder: Herkenbaar, Pompoen. Ik weet nog dat ik op die school op een gegeven moment een kunst project wilde doen, ze posters laten maken over grammaticale onderdelen, en omdat er die avond open avond was, ze allemaal ophangen om het lokaal op te leuken. Oei oei, kon dat wel, dacht de directeur. Maar natuurlijk kon dat, de kids vonden het geweldig, en gingen er zo in op! Natuurlijk kan niet elke les zo zijn, maar ook zonder creatieve uitspattingen, zou je genoeg ruimte moeten hebben om met de kinderen bezig te zijn, je doet het voor hén, niet om de uren vol te krijgen. En zo werd het wel bij mij.

Echt had hij daar zijn twijfels bij? Ik heb mijn leerlingen heel vaak posters, infofolders laten maken en het werkte veel meer als dat ik het allemaal zou vertellen. Mijn afstudeeronderzoek/scriptie ging ook over actieve werkvormen en het effect. Echt als ik dat soort dingen niet zou mogen doen, zou ik gek worden. Ik gebruikte ook vaak andere methodes voor opdrachten omdat ik de opdrachten in de gebruikte methode echt slecht vond. Gelukkig bemoeide men zich niet met mij en mijn lessen.

Ja, hij kwam zelfs vaak controleren of het wel goed ging. Maar hij vond het wel een leuk idee, dus het mocht wel gelukkig. Bij m'n andere locatie (gaf op twee locaties les) deed ik ook vaak actieve dingen met de kinderen, zoals reisgidsen gebruiken om hun eigen reisgids van Australie te maken (hoofdstuk ging over Australie, dus lesstof gebruiken die ze hadden geleerd), en ik heb onze forum Bungel zelfs een keer gebruikt in de les, dat vonden die bruggertjes echt geweldig, mochten ze een verhaaltje in de present simple schrijven over Bungel, wie Bungel was enzo. Maar daar was eigenlijk echt helemaal geen tijd voor. Daardoor liep ik al achter in het boek. Er was totaal geen ruimte voor dat soort lessen, het was echt door het boek jassen. En kreeg ik weer op m'n kop dat ik zo'n drie lessen achter lag. Is ook wel zo, de andere klassen waren al verder, maar men... Alleen maar het boek door sjezen? Daar heb je toch niets aan? Daar leren ze toch niet actief van de taal te gebruiken door fill in the gap activities?

Maar was het dan zo dat het onderwijs niks voor jou was of het onderwijs wat op die school gegeven werd, Marin? Want zo te lezen had je er wel plezier in tijdens je stages, maar is het neergeslagen door de baan waarin je zat.

Van zo'n baan zou toch elk mens overspannen worden?

Ja, dat weet ik dus niet. Of mijn stages hebben mij een onrealistisch beeld gegeven van het onderwijs, of het viel op deze school in de praktijk heel erg tegen. Of combi van beiden, maar met name het laatste.
Ik weet ook dat het niet realistisch is om te denken dat je elke les zo kwalitatief onderwijs kunt geven, maar eigenlijk is dat best schandalig. Ik heb er ook nog wel over gedacht om onderwijsassistent te worden, omdat je dan meer kunt begeleiden en wel meer individuele aandacht kunt geven, maar uiteindelijk denk ik niet dat dat iets is voor me, omdat ik dan toch zou willen interferen met de docent.

Muurvlindertje schreef:Wat ik (met heel veel andere studenten) altijd vind van docenten op HBO-opleidingen is dat ze op het HBO lesgeven en veel commentaar hebben op (de lessen van) studenten, omdat ze zelf gewoon mislukt zijn in het lesgeven an sich, niet met jongeren kunnen omgaan en daarom maar op het HBO werken, omdat ze middelbare scholen e.d. niet aankunnen en wellicht weggepest zijn, overspannen zijn geraakt en dus alle vrijheid van het HBO genieten.
Die docenten hadden dan commentaar op studenten terwijl je gewoon zeker weet dat als ze een bepaalde klas die je zelf les moet geven, zelf les zouden moeten geven, ze jankend en gillend weg zouden rennen, omdat ze afgemaakt worden.

Vraag me ook af waarom je daar les wil geven, terwijl het hele onderwijs je niet aantrekt en je er overspannen weg bent gegaan. Dit is geen aanval, maar ik vraag het me puur af. Je hebt namelijk heel weinig onderwijservaring en dan wil je lesgeven op zo'n opleiding Acht de kans klein dat ze zo'n iemand zoeken...

Je spreekt jezelf wel een beetje tegen, aan de ene kant acht je de kans klein dat ze iemand zoeken zoals zij, aan de andere kant barst het op het HBO kennelijk van de docenten zoals zij. Kennelijk maakt ze dan toch wel een reële kans, aangezien al die anderen ook ooit zijn aangenomen met een vergelijkbare achtergrond. Dat jij je aan dat type docent ergerde is haar probleem natuurlijk niet en daar hoeft zij ook verder geen boodschap aan te hebben.

Susan schreef:

Je spreekt jezelf wel een beetje tegen, aan de ene kant acht je de kans klein dat ze iemand zoeken zoals zij, aan de andere kant barst het op het HBO kennelijk van de docenten zoals zij. Kennelijk maakt ze dan toch wel een reële kans, aangezien al die anderen ook ooit zijn aangenomen met een vergelijkbare achtergrond. Dat jij je aan dat type docent ergerde is haar probleem natuurlijk niet en daar hoeft zij ook verder geen boodschap aan te hebben.

Ja en bovendien, moet ik dan maar niet solliciteren of me gekleineerd voelen daardoor?
Bovendien heb ik dat nooit gezien op die manier. Ik ken geen enkele HBO docent die aan dat profiel voldoet. Misschien zullen ze er wel zijn hoor, maar dan nog vind ik het een wat negatieve benadering, het lijkt me toch niet zo gek dat een bepaald type onderwijs je beter ligt dan het andere.

Maar om nog even terug te komen op MV verder:
Ik denk a) dat ze wel heel blij met mij zouden kunnen zijn. Het is een nogal theoretisch onderbouwde studie, wat meer dan andere HBO opleidingen (het is een HBO+ opleiding) en naast dat er veel oud studenten als docent werken, zit er ook een aantal docenten die afgestudeerd zijn van goede universiteiten. Dat zegt in Nederland misschien niet zo veel, maar omdat de staff voor een groot deel Brits is, zegt hen dat wel iets. Ik denk dat ik zeker goed in het profiel zou passen. Nou zoeken ze natuurlijk nieuwe mensen, dus misschien zijn ze juist wat aan verfrissing toe, dus kan ook zo dat ze iets totaal anders zoeken natuurlijk.

Wat betreft de praktijkvakken geven versus theoretische vakken geven. Ik weet natuurlijk niet waarvoor zij docenten zoeken. Maar ik zou zelf geschikter zijn voor dat laatste. Ik zou vast wel goed studenten kunnen begeleiden en ik zal, omdat het een klein team is, vast wel eens praktijkbezoeken moeten doen, maar ook daar zal een beginnend HBO docent wel training in krijgen. Maar sowieso is die studie veel theoretischer onderlegd dan de reguliere lerarenopleiding Engels.

Je vraagt je af hoe je studenten iets kan leren als je geen affiniteit ergens mee hebt, maar als ik érgens affiniteit mee heb, dan is het wel het vakgebied waar die studie in valt, met name specifieke theoretische vakken.

Overigens vind ik het wel een valide, kritische vraag van MV, zonder negatieve connotatie erbij. Het is wel iets wat goed op een sollicitatiegesprek naar voren zou kunnen komen: Je hebt een negatieve ervaring in het onderwijs, waarom wil je dan anderen opleiden tot docent.

Eens met Jolicious en Pompoen. Ik kan gewoon niet kinderen (met een hulpvraag in mijn geval-dyslexie) in een stramien van een methode of 'filosofie' zetten zonder naar ze te luisteren.

Helaas heb ik precies daardoor nu problemen op mijn werk. Oudere,ervarenere collega's hebben mijn leerlingen overgenomen en vinden mij te eigenwijs in manier van werken. En dat stoot ze tegen de borst, want ik kom pas net kijken en ben arrogant in mijn betweterigheid. Heel vervelend want ik werkte keihard en met héél veel passie, écht contact met de leerlingen en ook succes.

Ik herken het wel, toen ik overspannen was geraakt op de Pabo wilde ik niet eens in de buurt komen van iets wat op lesgeven leek. Ik ging na een half jaar thuis te hebben gezeten vrijwilligerswerk in Marokko doen. Ik heb 3 weken scholen geschilderd, anderen gaven Franse of Engelse les of deden activiteiten met kinderen. Al mijn medeschilders zijn een keer gaan kijken of meehelpen...ik had altijd een goed excuus, ik kon het gewoon niet.
Je hebt zo'n negatieve ervaring, een rotgevoel gerelateerd aan lesgeven. Maar zo is het niet altijd geweest, jij hebt ook leuke ervaringen met lesgeven en zo zou het ook misschien wel weer kunnen zijn. Dat jij er überhaupt weer over denkt om les te gaan geven, bij kids in de buurt te komen o.i.d. betekend in mijn ogen wel dat je langzamerhand over je lesgeefangst heen begint te komen.
Je moet je negatieve ervaringen niet je leven laten bepalen, maar de reden waarom ik je 'waarschuw' is omdat ik er van overtuigd ben dat je er wél van moet leren.
Ik heb van mijn overspannen periode bepaalde dingen geleerd die ik nu niet meer doe. Bijvoorbeeld doorgaan terwijl alle signalen er al zijn dat het niet lekker gaat. En ook, dingen doen waar ik geen plezier in heb koste wat het kost doorzetten.

Kortom, mijn advies is: denk er goed over na, maar laat je niet leiden door angst, denk ook aan de goede ervaringen die jij hebt met betrekking tot onderwijs en leer van het feit dat je overspannen bent geraakt. Laat dat niet nog een keer gebeuren, maar ook, laat het je leven niet tot minder leuk maken!