Weer top vacature gevonden.. maar durf ik?

*

Pin me er niet op vast als ik het mis heb, maar het komt op mij over dat je een soort van 'faalangst' heb om weer het onderwijs in te gaan. Je bent misschien ook wel wat bang om er weer overspannen van te raken.

Waarom zouden die docenten jou niet serieus nemen? Omdat jij een leerling bent geweest? Ik geloof niet dat dat zo is, ze hebben jou niet voor niks opgeleid toch? En dat je nog niks van die vacature wist via die oud-docent, hoeft nog helemaal niks te zeggen.

Je kunt altijd reageren toch? Nee heb je, ja kun je krijgen. En mocht het toch niks zijn, kun je dat altijd aangeven en er mee stoppen. Je kunt het altijd proberen! Ik vind het wel iets voor jou klinken namelijk, ook al ken ik je niet goed.

Ik zou het gewoon proberen. Het ergste wat kan gebeuren is dat je niet aangenomen wordt, nou ja dan weet je dat ook weer en kun je weer verder zoeken. Het zou zonde zijn als je een baan waar je zo enthousiast over bent laat schieten omdat je bang bent dat ze je uitlachen (dat doen ze echt niet).

Weet je wat me bij jou opvalt. Dat jij zelf situaties zo kan draaien zoals ze jou goed uitkomen. Als er wordt gezegd dat je auteursbaantje een opdracht is en geen baan, dan zeg je dat er meer aankomt en schiet je meteen in de verdediging. Wanneer je dan iets anders vindt, dan is het auteursbaantje maar tot juni en verdient het niet goed

*

Smikkell schreef:Weet je wat me bij jou opvalt. Dat jij zelf situaties zo kan draaien zoals ze jou goed uitkomen. Als er wordt gezegd dat je auteursbaantje een opdracht is en geen baan, dan zeg je dat er meer aankomt en schiet je meteen in de verdediging. Wanneer je dan iets anders vindt, dan is het auteursbaantje maar tot Juni en verdient het niet goed

Huh? Waar komt dat nou weer vandaan?

Het is ook een baan (werk er hard genoeg voor), maar het verdient niet fantastisch nee.

Marin schreef:

Smikkell schreef:Weet je wat me bij jou opvalt. Dat jij zelf situaties zo kan draaien zoals ze jou goed uitkomen. Als er wordt gezegd dat je auteursbaantje een opdracht is en geen baan, dan zeg je dat er meer aankomt en schiet je meteen in de verdediging. Wanneer je dan iets anders vindt, dan is het auteursbaantje maar tot Juni en verdient het niet goed

Huh? Waar komt dat nou weer vandaan?

Het is ook een baan (werk er hard genoeg voor), maar het verdient niet fantastisch nee.

Ik vind je soms wat onrealistisch en als je graag wat wilt, dan ben je goed in argumenten verzinnen en situaties zo buigen dat het ook allemaal beter is. Dan is het oude opeens toch allemaal niet zo perfect, waar dat eerder nog fantastisch was.

Gewoon proberen!

Smikkell schreef:

Ik vind je soms wat onrealistisch en als je graag wat wilt, dan ben je goed in argumenten verzinnen en situaties zo buigen dat het ook allemaal beter is. Dan is het oude opeens toch allemaal niet zo perfect, waar dat eerder nog fantastisch was.

Hmm, dan komt dat denk ik zo over. Ik ben zelf meer van alle kanten toelichten en aan veel situaties zitten ook veel voor- en nadelen.
Het voordeel van het baantje wat ik nu heb, is dat ik m'n eigen tijd in kan delen en heel flexibel ben. Dat past heel goed bij me, voel me er goed door. Nadeel is, dat het niet veel verdient. Wel meer dan verwacht, omdat de deadlines verschoven zijn en er veel meer werk in zit, dan in eerste instantie werd gezegd, maar dat is niet echt relevant verder. Maar nog steeds is het geen vast salaris en bovendien duurt het in elk geval tot juni en daarna weet ik niet of het door gaat of niet. Daarom is het toch wel verstandig om verder te kijken. En toen vond ik dit. Waar ook weer voor- en nadelen aan zitten. Zo simpel is het toch? Meer maak ik er ook niet van hoor. Ik zit dan gewoon met dilemma's en overwegingen.

Maar goed, heb je verder iets van advies over de situatie die ik nu heb wellicht?

Gewoon doen! Ik denk dat die oud-docent van je er gewoon niet bij nagedacht heeft om jou op die vacature te wijzen. Wellicht heeft ze aangenomen dat je het zelf niet zo zag zitten, omdat je eerder overspannen bent geweest?

Verder lijkt het alsof je de neiging hebt om veel dingen voor anderen in te vullen 'die oud-docent heeft me niet gevraagd, dus ze willen me niet' en 'ze zullen me wel uitlachen als ik solliciteer'. Niet doen! Je weet pas wat ze van je vinden als je solliciteert. Nee heb je, ja kun je krijgen. En als hier jouw hart ligt, zou ik er zeker voor gaan!

Marin schreef:

Jeanette schreef:Pin me er niet op vast als ik het mis heb, maar het komt op mij over dat je een soort van 'faalangst' heb om weer het onderwijs in te gaan. Je bent misschien ook wel wat bang om er weer overspannen van te raken.

Klopt als een bus. Ik heb sowieso al faalangst, maar vind het natuurlijk heel eng om weer het onderwijs in te gaan. Nou zou dit om een HBO opleiding gaan, dus heel anders dan leerlingen van 12 jaar natuurlijk. Het gaat met name om begeleiden en college's geven.

Heel voorzichtig zit ik ook te denken aan part time (maar dan ook echt alleen part time, niet full time) terug te gaan in het gewone voortgezet onderwijs. Dat is een overweging die ik langzaam aan het maken ben en aan het wennen ben, maar weet niet of ik dat echt zou durven. Vind het al heel wat dat ik het uberhaupt overweeg.

Dus ja, wat je zegt klopt wel. Maar aan de andere kant, misschien moet ik me daar ook gewoon maar over heen zetten. Anders loop ik dingen mis, en dat is zonde. Tijd om verder te gaan zeg maar en de rottige dingen achter me laten.

Ik denk dat er overheen zetten gemakkelijker gezegd is gedaan. Als je er dermate last van hebt, is misschien faalangst training ofzo iets voor je?

Jeanette schreef:
Ik denk dat er overheen zetten gemakkelijker gezegd is gedaan. Als je er dermate last van hebt, is misschien faalangst training ofzo iets voor je?

Ja, ik ben er wel voor naar een psycholoog geweest aantal jaar geleden. Ging toen wel stuk beter en op zich door nu dingen gewoon te doen ook wel. Maar goed, ik weet dat ik in theorie een hele geschikte kandidaat zou zijn hiervoor, omdat ik exact de kennis heb die ze vragen. Alleen vind ik de praktische uitvoering een beetje eng

Hoi Marin,

Kan mij goed voorstellen dat je enthousiast bent geraakt door die vacature, het is immers iets waar je misschien van droomde tijdens je studie. Daarnaast denk ik dat je moet proberen realistisch naar deze vacature te kijken, is dit iets wat je nu al aan kan? De periode van burnout/overspannen zijn is nog niet heel lang geleden en het is direct fulltime en een stressvolle baan.

Ik denk zeker dat het een baan is die goed bij jou zal passen, maar misschien komt het te vroeg, ook omdat je wilt verhuizen/samenwonen. soms komen "droombanen" op het verkeerde moment.

Aan de andere kant doe je nu ook veel dingen door elkaar, misschien dat een duidelijke vaste baan ook voor stabiliteit kan zorgen, maar misschien heb je daar nog helemaal geen behoefte aan.

Succes met het maken van je keuze, laat je niet alleen leiden door je enthousiasme, een mooie kwaliteit, maar soms kun je je dan ook op dingen storten waar je nog niet aan toe bent.

Niekske schreef:Gewoon doen! Ik denk dat die oud-docent van je er gewoon niet bij nagedacht heeft om jou op die vacature te wijzen. Wellicht heeft ze aangenomen dat je het zelf niet zo zag zitten, omdat je eerder overspannen bent geweest?

Verder lijkt het alsof je de neiging hebt om veel dingen voor anderen in te vullen 'die oud-docent heeft me niet gevraagd, dus ze willen me niet' en 'ze zullen me wel uitlachen als ik solliciteer'. Niet doen! Je weet pas wat ze van je vinden als je solliciteert. Nee heb je, ja kun je krijgen. En als hier jouw hart ligt, zou ik er zeker voor gaan!

Dit wilde ik ook typen. +1 dus. Het is zo zo zinloos om gedachten te hebben als "die zal wel denken dat...". Je weet niet wat iemand anders denkt, dus verspil je energie daar niet aan. Je hebt wel controle over je eigen acties: de brief die je gaat sturen, eventueel het interview dat erop volgt. Ik zou daar mijn (positieve) energie in steken. Falen kun je altijd, maar join the club, iedereen faalt wel eens. Zo erg is dat niet.

Dank je voor je reactie Dyingbride! (De rest trouwens ook hoor)

dyingbride schreef:

Ik denk zeker dat het een baan is die goed bij jou zal passen, maar misschien komt het te vroeg, ook omdat je wilt verhuizen/samenwonen.

Die snap ik niet helemaal, of misschien had jij niet helemaal begrepen dat het juist in de regio is (stad naast de woonplaats van m'n vriend). Qua planning zou dat juist goed uitkomen. M'n baantje nu is gewoon van huis uit, dus dat kan ik overal doen, maar verder ben ik aan het kijken naar banen in Amsterdam regio. Daar valt dit dus precies onder. Of bedoel je dat het qua tijd niet helemaal uitkomt omdat ik ook met verhuizing enzo zit? Want ik denk dat ik me daar niet door moet laten leiden, bovendien verhuis ik in de zomer (waarschijnlijk begin), en eind zomer zou deze baan beginnen (begin academisch jaar). Dus op zich zou het qua tijd wel goed uitkomen.

Ik ben zelf inderdaad heel bang voor full time werken, maar ze zoeken meerdere mensen dus, wellicht valt het nog te regelen ook dat er minder uren gemaakt hoeven te worden.

Maar je snapt m'n twijfels gelukkig heel goed, en dat vind ik fijn. Straks is het wél te veel, en zit ik daar weer mee. Maar misschien kan ik het ook wel aan, en dat weet je alleen door te proberen. Dat vind ik een moeilijke overweging. Ik kan me altijd wel blijven verschuilen achter de periode die mis is gegaan, maar ik kan ook proberen er over heen te stappen. Maar misschien kan ik ook voor mezelf toegeven dat full time niets voor mij is. Of misschien moet ik het toch gewoon nog eens proberen. Nou ja, je snapt m'n dilemma.

Ik zou gewoon solliciteren op de functie, nee heb je ja kun je krijgen. Als het zo ideaal klinkt waarom zou je het dan niet doen? In het meest ongunstige geval kun je in juni je huidige functie niet meer behouden en heb je alleen nog je vliegwerk (of je postbaantje?). Zou lekker de gok wagen!

Ik zou er maling aan hebben wat die oud-docenten van je vinden en gewoon solliciteren, als zij dat belachelijk vinden word je toch niet op gesprek gevraagd en hoef je ze ook niet onder ogen te komen.

Wel denk ik dat de kans op zo'n baan best klein is als je nog relatief weinig werkervaring hebt in het onderwijs, ik zou het echt zien als 'nee heb je, ja kun je krijgen' en 'nooit geschoten is altijd mis'. Verwacht er niet teveel van, maar probeer het gewoon, wie weet wordt het iets en anders heb je gewoon je auteurswerk en je andere baantjes.

Absoluut reageren, je hebt het dan altijd geprobeerd. En je hoeft toch geen fulltime? Ik heb de vacature gezien en zie dat ze 2 tot 3 mensen zoeken om 2fte mee te vullen. Dan kan het dus ook iets minder. Ik zou het gewoon proberen en dan zie je wel. Maar ik zou er ook niet op rekenen dat je het wordt. Als hbo docent vragen ze toch vaak jaren leservaring en jij hebt dan wel de kennis maar niet die ervaring. Toch maak je ook wel een kans omdat je zelf de hele opleiding(en ook daar) hebt doorlopen en dus alles van buiten kent. Ik zou gewoon solliciteren en dan kijken hoever je komt.

Ja, die werkervaring is iets waar ik inderdaad niet aan voldoe. Wel weet ik dat die studie een soort incest-nest is voor oud studenten, ik zal niet de eerste zijn die terugkeert als docent En dat waren in de meeste gevallen ook pas-afgestudeerden. Dus op zich is het niet zo gek als ik het probeer.

Nou, food for thought.

En wat betreft het contacteren van het studiehoofd? Degene die je om inlichtingen moet bellen is dat studiehoofd, ik ken haar persoonlijk ook goed, dus zal ik haar van te voren emailen om te zeggen dat ik ga solliciteren? M'n vriend gaf al als tip dat ik niet moet vragen of het een goed idee is, omdat ik daar onzekerheid mee toon, maar gewoon direct m'n enthousiasme moet melden en zeggen dat ze binnenkort een brief van mij kunnen verwachten.

Ik zou haar zeker contacteren. Misschien kun je een paar gerichte vragen voorbereiden, in plaats van haar mening te vragen. Afhankelijk van haar reactie en hoe het gesprek loopt kun je dan nader ingaan op de vraag of jij in haar ogen voldoet aan het profiel; dat komt wat zelfverzekerder over.

Ik zou het doen. Het klinkt erg goed, en je hebt veel mee voor de functie. En lesgeven aan hbo'ers lijkt mij wel een heel groot verschil met middelbare schoolleerlingen onderwijzen.

Ik vind zeker dat je het moet proberen, anders blijf je misschien altijd denken 'wat als'. Inderdaad, misschien wordt het wel niets, maar dan weet je dat in ieder geval. Ben het helemaal met Susan eens.

De opmerking van Smikkel zou ik me trouwens niet te veel van aantrekken, er is niets mis met enthousiast zijn en het beste van de situatie maken, afhankelijk van hoe de zaken ervoor staan. Als dat voor buitenstaanders als wispelturig overkomt, so be it.

Dat je solliciteert betekend niet meteen dat je op gesprek mag komen, laat staan dat je bent aangenomen. Gewoon gaan met die banaan en zien waar het schip strand. Ben je anders ook wel voor in naar mijn idee (reizen etc) dus gewoon doen!

Polly schreef:

De opmerking van Smikkel zou ik me trouwens niet te veel van aantrekken, er is niets mis met enthousiast zijn en het beste van de situatie maken, afhankelijk van hoe de zaken ervoor staan. Als dat voor buitenstaanders als wispelturig overkomt, so be it.

Eens, sowieso snap ik al niet waarom ze daar het forum verantwoording over schuldig is. Haar huidige baan heeft bepaalde voordelen, maar die andere baan heeft misschien wel nog meer voordelen. Klaar.

Polly schreef:Ik vind zeker dat je het moet proberen, anders blijf je misschien altijd denken 'wat als'.

Ja, nu ik de vacature gevonden heb, kan ik het niet over m'n hart verkrijgen niet te reageren. Dat zou ik mezelf zo kwalijk nemen later, als ik door niet durven of onzekerheid zoiets laat varen. Misschien is het wel heel eng, maar het is ook een mooie kans. Logisch dat daar zenuwen bij gepaard gaan.

Ik baal gewoon van dat ik zo onzeker ben geworden. Ik was ten tijde van m'n studie echt heel zelfverzekerd over m'n kunnen en daar was ik ook gewoon een goede, leuke student, begaan met de studie, legde m'n hart er echt in en haalde ook goede resultaten. Zo kennen ze mij gelukkig ook. Maar ik heb toch wel een klap gekregen en ik ben nog altijd zo bang dat ik die oude ik niet meer terug krijg. Maar wie weet helpt die vertrouwde omgeving júist daarbij. Hmm.

Nou ja, niet te veel over piekeren en analyseren. Wat Yoyo ook zegt: Eerst maar eens solliciteren.

Ik vind het stiekem ook wel echt onwijs gaaf! En qua reistijd is het ideaal, het is echt aan dezelfde metrolijn zelfs

Oh en ik heb natuurlijk niet heel veel leservaring opgedaan in de tussentijd, maar ik ben nu modules voor een HBO opleiding aan het schrijven (dezelfde studie feitelijk), dus dat is wel weer ervaring die nuttig is