Lullig of niet?

In 2008 waren mijn ouders 25 jaar getrouwd. Mijn zusjes wilden toen als cadeau een reis naar Disney geven (daar heb ik toen een topic over geopend, want dat was nogal een big deal). Wij wilden daar op dat moment niet aan meedoen, omdat de planning was om begin 2009 die reis te boeken en naar Disney te gaan. Wij hadden net een huis gekocht en zaten financieel krap. Dit hadden we al aangegeven en dus besloten ze de reis zonder ons cadeau te doen.

Inmiddels zijn we zo'n 2,5 jaar verder en ze zijn nog steeds niet geweest. Zondag belde mijn zusje om te vragen of ze beter 2 of 3 dagen naar Disney kon gaan. Ze (mijn ouders, zusjes, broer, schoonzus en zwager) gingen nu dan toch eindelijk de reis boeken die ze 2,5 jaar geleden cadeau hadden gedaan.

Eerlijk gezegd vind ik het een beetje lullig dat ze niet aan ons hebben gevraagd of we toch meewillen. Ik weet dat wij hebben gezegd niet mee te doen met het cadeau, maar dat was toen we net een huis hadden gekocht en we financieel echt behoorlijk krap zaten daardoor. Nu we 2,5 jaar verder zijn en er wél geld voor hebben zijn de zaken natuurlijk wel wat anders en eigenlijk vind ik het jammer dat ze nu zonder ons gaan boeken. Ik kan me het aan de ene kant wel voorstellen, aan de andere kant had ik het ook wel zo aardig gevonden als ze ons meegevraagd hadden.

Is dit nou echt lullig of is het terecht dat wij niet meegevraagd zijn omdat wij toen hebben gezegd niet mee te willen doen?

Ik vind het wel lullig dat ze jullie niet meegevragen nu.
Waarom zou het terecht zijn? Dat zij het je ouders cadeau doen betekend het dat zij voor hen betalen, als jullie nu meegaan betekend het dat jullie het zelf betalen.
Vooral als ze weet om welke reden jullie toen het toen financieel niet konden en nu wel, vind ik het zeker niet terecht dat ze jullie nu niet meevragen.

Ik vind het niet zo zeer lullig, hooguit wat ongelukkig. Je had ook zelf kunnen aangeven dat omdat het nu financieel beter is, of zij het gezellig vond om er een gezinsuitje van te maken (dat jij ook meegaat). Waarschijnlijk heeft ze er gewoon niet bij stil gestaan?

Aan de ene kant snap ik het wel, maar als ze jullie bewust niet meevraagt nu (weet je dat zeker?), dan snap ik niet waarom je wel gaat bellen over advies voor het aantal dagen?

Volgens mij hebben ze jullie onbewust niet meegevraagd. Wat mij handig lijkt, aangezien ik denk dat ze jullie nu proberen te ontzien, is dat jij zelf aangeeft dat de tijden zijn veranderd en nu wel graag meewilt naar Disney. Jij weet dat het nu financieel beter gaat, maar zij kunnen nog wel in de tijd vastzitten en denken dat jullie het nu ook nog niet kunnen missen.

Nee, dat is niet lullig. Je had wel zélf kunnen zeggen 'goh, nu zitten we wat ruimer, we willen eigenlijk wel mee'.

Je hebt dat kado niet gegeven, dus dat ze jullie niet meevragen is niet vreemd in mijn ogen, want jij hebt zelf aangegeven niet mee te willen doen. Zij weten niet beter dan dat, en ze hoeven heus niet jullie situatie nauwlettend in het oog te houden om te zien of jullie nu wél mee willen. Als je mee wilt kun je dat zeggen.

En daarnaast is de band met je familie niet zo goed toch? Ligt het daaraan dat je over zoiets kleins valt?

Nu ik er verder over nadenk zou ik het eerder raar vinden wanneer jullie nu opeens wél meegaan. Zij betalen dan voor jullie ouders, en jullie alleen voor jezelf. Je zou wel mee kunnen gaan, maar dan moet je alsnog jullie deel van het kado betalen. Het zou oneerlijk zijn als jullie nu meegaan, op iets wat niet jullie kado was, en dan goedkoper mee kunnen dan de rest.

Ik zou net als Isa gewoon aangeven dat je het je nu wel kunt veroorloven en dat jullie tóch graag mee willen doen met het cadeau.
Je zusje weet niet beter dan dat jullie niet wilden en is daar dus waarschijnlijk vanuit gegaan.

Je kan het wel zelf aangeven dat jullie nu wel meekunnen. Misschien staan ze er wel voor open om het alsnog samen te gaan doen.
Zolang jullie daar niks over zeggen, weten hun niet beter dan dat jullie niet mee willen/kunnen.

Hmm lastig.. Ik denk dat zij inderdaad gewoon nog uit gaat van de situatie dat jullie niet meekunnen.
Bel je zusje gewoon weer op, zeg dat je het leuk vind dat ze alsnog gaan, en dat jullie nu financieel beter zitten eigenlijk toch wel graag mee willen!

Het is denk ik precies het punt waar ik de laatste tijd veel tegenaan loop. Je verwacht een bepaalde reactie van mensen (omdat je zelf wellicht ook zo zou reageren). Als die reactie dan niet komt raak je geïrriteerd of word je boos. Terwijl je natuurlijk niet kan verwachten van andere mensen dat ze zo reageren als jij in je hoofd hebt. Snap je wat ik bedoel?
Dus gewoon aangeven dat jullie graag mee willen!!

Eigenlijk vind ik het vreemder dat je er pas over na gaat denken nu het balletje weer is gaan rollen. Je had ook een paar maanden terug kunnen aangeven dat jullie inmiddels breder bij kas zitten en graag willen meebetalen aan het cadeau. Je zusjes kunnen dat ook niet ruiken. Nu komt het op mij over alsof jij je gepasseerd voelt omdat jullie graag mee hadden gewild, en misschien is dat wel begrijpelijk, maar het is en blijft een cadeau voor je ouders, niet voor jullie.

Lilith schreef:Nu ik er verder over nadenk zou ik het eerder raar vinden wanneer jullie nu opeens wél meegaan. Zij betalen dan voor jullie ouders, en jullie alleen voor jezelf. Je zou wel mee kunnen gaan, maar dan moet je alsnog jullie deel van het kado betalen. Het zou oneerlijk zijn als jullie nu meegaan, op iets wat niet jullie kado was, en dan goedkoper mee kunnen dan de rest.

Eens

Ik zeg nergens dat wij minder zouden gaan betalen dan de rest. Als we mee zouden gaan, zouden wij natuurlijk ook gewoon de kosten voor onze ouders meebetalen. Het gaat mij er gewoon om dat wij op dat moment aan hebben gegeven het geld er niet voor te hebben. Zij hebben toen gezegd dat ze het cadeau toch gingen geven en op het moment dat ze het aanboden zetten ze mij en mijn man voor lul door te zeggen dat we er bij moesten komen staan alsof wij ook meededen.

Misschien is het ook wel zo dat ik me weer buitengesloten voel. Ik hang er maar een beetje bij, of dat is mijn gevoel tenminste. Als er iets gebeurt ben ik altijd de laatste die het weet, ik moet alles altijd via via horen en als ik ergens mee zit of een probleem heb stel ik me aan en vertoon ik theatraal gedrag.

Weet je, ik wil eigenlijk niet eens mee. Wat gewoon steekt is dat wij voor de zoveelste keer gepasseerd worden, bewust of niet. Had het tenminste gevraagd, ook al hadden we dan 'nee' gezegd, dan kon ik er vrede mee hebben want dan zouden we in ieder geval de kans hebben gehad om zelf te beslissen.

Isa schreef:Volgens mij hebben ze jullie onbewust niet meegevraagd. Wat mij handig lijkt, aangezien ik denk dat ze jullie nu proberen te ontzien, is dat jij zelf aangeeft dat de tijden zijn veranderd en nu wel graag meewilt naar Disney. Jij weet dat het nu financieel beter gaat, maar zij kunnen nog wel in de tijd vastzitten en denken dat jullie het nu ook nog niet kunnen missen.

Dit dacht ik eigenlijk ook.

Als je nu wel mee wilt, zou ik dat gewoon zeggen. Zo van: 'jongens, nu hebben we het geld er wel voor. Wij willen graag mee, en dus ook meebetalen.' Tja, zo nodig je jezelf uit, maar dat moet toch gewoon kunnen tussen broers en zusters?
En je ouders vinden het vast ook erg leuk dat jullie toch meegaan.

Ik vind het niet lullig. Zij kunnen niet weten dat je het financieel beter gaat.. en zo buitengesloten ben je niet als je wordt gebeld om te vragen wat beter is 2 of 3 dagen. Dat was je open doel.. daar kon je vragen: oh heee, btw.. we hebben nu meer ruimte, dus als het jullie leuk lijkt willen we wel mee.. Ook leuk voor *dochter*! En natuurlijk betalen wij dan een stukje mee..
Dan was het klaar..

CKC schreef:Ik vind het niet lullig. Zij kunnen niet weten dat je het financieel beter gaat.. en zo buitengesloten ben je niet als je wordt gebeld om te vragen wat beter is 2 of 3 dagen. Dat was je open doel.. daar kon je vragen: oh heee, btw.. we hebben nu meer ruimte, dus als het jullie leuk lijkt willen we wel mee.. Ook leuk voor *dochter*! En natuurlijk betalen wij dan een stukje mee..
Dan was het klaar..

Nou ja ik vraag me wel af, je familie weet toch meestal wel als het financieel beter met je gaat? Dat je ze het misschien niet vertelt als het slechter gaat, okee (al zou ik dat ook vertellen) maar beter toch wel?

Edit: hmm maar Alex, je hebt niet een hele goede band met je familie toch? Wisten ze wel dat het beter ging financieel?

Alex167 schreef:In 2008 waren mijn ouders 25 jaar getrouwd. Mijn zusjes wilden toen als cadeau een reis naar Disney geven (daar heb ik toen een topic over geopend, want dat was nogal een big deal). Wij wilden daar op dat moment niet aan meedoen, omdat de planning was om begin 2009 die reis te boeken en naar Disney te gaan. Wij hadden net een huis gekocht en zaten financieel krap. Dit hadden we al aangegeven en dus besloten ze de reis zonder ons cadeau te doen.

Inmiddels zijn we zo'n 2,5 jaar verder en ze zijn nog steeds niet geweest. Zondag belde mijn zusje om te vragen of ze beter 2 of 3 dagen naar Disney kon gaan. Ze (mijn ouders, zusjes, broer, schoonzus en zwager) gingen nu dan toch eindelijk de reis boeken die ze 2,5 jaar geleden cadeau hadden gedaan.

Eerlijk gezegd vind ik het een beetje lullig dat ze niet aan ons hebben gevraagd of we toch meewillen. Ik weet dat wij hebben gezegd niet mee te doen met het cadeau, maar dat was toen we net een huis hadden gekocht en we financieel echt behoorlijk krap zaten daardoor. Nu we 2,5 jaar verder zijn en er wél geld voor hebben zijn de zaken natuurlijk wel wat anders en eigenlijk vind ik het jammer dat ze nu zonder ons gaan boeken. Ik kan me het aan de ene kant wel voorstellen, aan de andere kant had ik het ook wel zo aardig gevonden als ze ons meegevraagd hadden.

Is dit nou echt lullig of is het terecht dat wij niet meegevraagd zijn omdat wij toen hebben gezegd niet mee te willen doen?

Neuh, vind het niet lullig hoor. Ik zou er denk ik ook niet meer aan denken. Het plan is zo ontstaan en ik vind dat je gewoon zelf aan moet geven dat je nu wel graag mee zou willen. Mss weet ze niet eens de reden meer dat je toen niet mee wilde gaan. Ik zou er geen big deal van maken in ieder geval. Wel aangeven dat je nu wel mee zou willen. Vinden ze vast alleen maar leuk!

Alex167 schreef:Misschien is het ook wel zo dat ik me weer buitengesloten voel. Ik hang er maar een beetje bij, of dat is mijn gevoel tenminste. Als er iets gebeurt ben ik altijd de laatste die het weet, ik moet alles altijd via via horen en als ik ergens mee zit of een probleem heb stel ik me aan en vertoon ik theatraal gedrag.

Weet je, ik wil eigenlijk niet eens mee. Wat gewoon steekt is dat wij voor de zoveelste keer gepasseerd worden, bewust of niet. Had het tenminste gevraagd, ook al hadden we dan 'nee' gezegd, dan kon ik er vrede mee hebben want dan zouden we in ieder geval de kans hebben gehad om zelf te beslissen.

Jouw verwachting van je familie is hoger dan dat je krijgt. Misschien wordt het tijd dat je je verwachtingen van je familie bijstelt? Het zou zonde zijn dat je je iedere keer klote voelt, vanwege zulke insignificante (maar voor jou opstapelende) gebeurtenissen.

Alex167 schreef:Ik zeg nergens dat wij minder zouden gaan betalen dan de rest. Als we mee zouden gaan, zouden wij natuurlijk ook gewoon de kosten voor onze ouders meebetalen. Het gaat mij er gewoon om dat wij op dat moment aan hebben gegeven het geld er niet voor te hebben. Zij hebben toen gezegd dat ze het cadeau toch gingen geven en op het moment dat ze het aanboden zetten ze mij en mijn man voor lul door te zeggen dat we er bij moesten komen staan alsof wij ook meededen.

Misschien is het ook wel zo dat ik me weer buitengesloten voel. Ik hang er maar een beetje bij, of dat is mijn gevoel tenminste. Als er iets gebeurt ben ik altijd de laatste die het weet, ik moet alles altijd via via horen en als ik ergens mee zit of een probleem heb stel ik me aan en vertoon ik theatraal gedrag.

Weet je, ik wil eigenlijk niet eens mee. Wat gewoon steekt is dat wij voor de zoveelste keer gepasseerd worden, bewust of niet. Had het tenminste gevraagd, ook al hadden we dan 'nee' gezegd, dan kon ik er vrede mee hebben want dan zouden we in ieder geval de kans hebben gehad om zelf te beslissen.

Sorry ik lees nu dit pas. Eerlijk gezegd vind ik het niet echt ergens op slaan dat je hier boos om wordt maar zoals ik het begrijp is er veel gebeurd en lijkt het mij dat je gewoon nog weinig kunt hebben. Ze sluiten je niet buiten. Zeker niet bewust lijkt mij als ze je zelfs om advies vraagt. Ze passeren je niet, ze sluiten je niet buiten. Ze hebben je toen gevraagd of je mee wilde doen en je antwoord was van niet. Nu maak je zo'n ding van iets waaraan je niet eens mee WILT doen. Je lijkt wel gewoon op zoek... Zonde.

Je moest erbij zijn toen ze vertelde dat ze dat cadeau kregen...zeiden ze ook erbij dat jullie niet meededen dan? Of lieten ze niet merken aan je ouders dat jullie niet meededen en moest je erbij komen zodat jullie ouders niet in de gaten hadden dat jullie het niet konden missen.

Want in dat geval vind ik het in mijn ogen op zich wel lief zelfs, dat bespaart je toch de vragen van je ouders waarom je niet meedoet.

Maar goed, misschien was het dat ook niet en zit ik verkeerd te denken;)

Ik zou gewoon aangeven dat jullie toch mee willen met het reisje, en dat je uiteraard meebetaald aan het cadeau van je ouders. Gewoon de echte reden, omdat je het nu wel missen kunt. Waarschijnlijk heeft je zus gedacht dat je alsnog met de financien niet helmeaal uitkomt en wilde ze niet vragen of je alsnog wel meegaat, omdat het misschien vervelend is als jullie weer nee moeten zeggen?

Gewoon open zijn, en aangeven dat je meewilt. Waarschijnlijk heeft je zus ook geen idee dat het nu anders is.

Zusje van Bert schreef:

Sorry ik lees nu dit pas. Eerlijk gezegd vind ik het niet echt ergens op slaan dat je hier boos om wordt maar zoals ik het begrijp is er veel gebeurd en lijkt het mij dat je gewoon nog weinig kunt hebben. Ze sluiten je niet buiten. Zeker niet bewust lijkt mij als ze je zelfs om advies vraagt. Ze passeren je niet, ze sluiten je niet buiten. Ze hebben je toen gevraagd of je mee wilde doen en je antwoord was van niet. Nu maak je zo'n ding van iets waaraan je niet eens mee WILT doen. Je lijkt wel gewoon op zoek... Zonde.

Ik ben helemaal niet op zoek naar iets om boos over te worden. Sterker nog, ik ben niet eens boos. Ik vind het alleen lullig dat wij niet meegevraagd zijn, wij horen toch ook bij de familie? En ik zou best meewillen, mijn man niet. Die vindt namelijk dat mijn familie niet normaal met mij omgaat. Dus we gaan sowieso niet mee, maar toch had ik het leuk gevonden als ze het tenminste hadden gevraagd. En zeker als ze ons bellen voor advies had ze toch kunnen vragen of wij misschien toch ook mee zouden willen? Mijn man heeft mijn zusje gesproken, vandaar dat hij niet zelf heeft gevraagd of wij ook mee zouden kunnen.

Alex167 schreef:

Zusje van Bert schreef:

Sorry ik lees nu dit pas. Eerlijk gezegd vind ik het niet echt ergens op slaan dat je hier boos om wordt maar zoals ik het begrijp is er veel gebeurd en lijkt het mij dat je gewoon nog weinig kunt hebben. Ze sluiten je niet buiten. Zeker niet bewust lijkt mij als ze je zelfs om advies vraagt. Ze passeren je niet, ze sluiten je niet buiten. Ze hebben je toen gevraagd of je mee wilde doen en je antwoord was van niet. Nu maak je zo'n ding van iets waaraan je niet eens mee WILT doen. Je lijkt wel gewoon op zoek... Zonde.

Ik ben helemaal niet op zoek naar iets om boos over te worden. Sterker nog, ik ben niet eens boos. Ik vind het alleen lullig dat wij niet meegevraagd zijn, wij horen toch ook bij de familie? En ik zou best meewillen, mijn man niet. Die vindt namelijk dat mijn familie niet normaal met mij omgaat. Dus we gaan sowieso niet mee, maar toch had ik het leuk gevonden als ze het tenminste hadden gevraagd. En zeker als ze ons bellen voor advies had ze toch kunnen vragen of wij misschien toch ook mee zouden willen? Mijn man heeft mijn zusje gesproken, vandaar dat hij niet zelf heeft gevraagd of wij ook mee zouden kunnen.

Sorry maar ik duwt jezelf zo ontzettend in de slachtoffer rol.
Je hebt toch zelf gezegd dat jullie niet mee deden! Klaar, je zus sluit je helemaal niet buiten want ze belt je nog over dit onderwerp, het is dus duidelijk dat ze er mee bezig zijn en voor jouw is er alle ruimte om te reageren, je had gewoon kunnen zeggen dat jullie alsnog mee willen, het is niet zo dat ze het stiekem achter je rug om aan het bekokstoven zijn. Ik vraag me af of het wel goed geweest zou zijn als je zus alsnog had gevraagd of jullie mee willen, of dat ze dan in jullie ogen aan het drammen was?!

Ik weet niet wat je situatie is met jouw familie of met je schoonfamilie, maar ik lees hier alleen maar dat jullie "ruzie" hebben over onbenullige dingen, dat je boos weggelopen bent bij je schoonfamilie en ze even niet meer wil spreken, dat je man niks wil doen met jouw familie omdat ze je niet goed behandelen, maar misschien moet je de hand even in eigen boezem steken en kijken wat jullie aandeel in al deze ruzies is?

Reageer gewoon eens normaal? Ik plaats mezelf helemaal niet in een slachtofferrol. Mijn man heeft al vanaf het begin moeite met met name mijn moeder, omdat ik door haar een zeer negatief zelfbeeld heb (en daardoor een eetprobleem). We hebben inderdaad pas geleden ruzie gehad met mijn schoonouders en dat is allang uitgepraat. Zij hebben tijdens die bewuste ruzie gezegd dat mijn man moest kiezen tussen mij en hen, en daardoor wilde mijn man even geen contact (ging dus niet van mij uit). Natuurlijk zijn wij niet heilig en ik/wij hebben ook een aandeel in ruzies die er zijn (geweest), maar in dit geval is er geen sprake van ruzie. Op het moment dat het cadeau gegeven werd, werd het ons door de strot geduwd, we moesten erbij komen staan zodat het leek of wij ook meededen. Later hebben mijn ouders gevraagd hoe het nou zat en toen we uitlegden dat het financieel niet haalbaar was doordat we net een huis hadden gekocht zeiden ze dat ze het jammer vonden, maar dat ze op het moment dat ze gingen boeken dat aan ons zouden laten weten en dat we dan alsnog konden beslissen of we mee wilden. Nu dat dus zo is, worden we niet gevraagd en daarom vind ik het lullig. Niks meer, niks minder. Ik ben niet boos, ik voel mezelf geen slachtoffer, ik vind mezelf niet zielig, ik vind het lullig en jammer.

Maar heeft je moeder dit ook besproken met je zussen? Ik neem aan dat die gaan boeken? Of gaan je ouders de reis boeken voor hun allemaal. Ik snap dat je het lullig vind en dat is het ook wel. Maar als je echt niet mee wil gaan dan zou ik het toch los gaan laten. Want wat maakt het dan eigenlijk uit dat ze je niet meevragen? Tenzij het vaker gebeurd. En ik las (dacht ik) dat jij wel wilde maar je man niet? Waarom ga je zelf dan niet?