Re: Man/vrouw en de opvoeding en verzorging van kinderen.

VeryCherry di 7 feb 2012 - 11:58

Ik vind het ontzettend lief als mijn vriend voor ons kookt. Aangezien hij fulltime werkt en ik thuis zit, kan ik het gewoon doen. Maar als er een keer voor me gekookt wordt smaak het eten veel beter

bolus26 di 7 feb 2012 - 12:10

dat snap ik verry cherry!

het gaat in mijn omgeving om stellen die allebei fulltime werken dus mij lijkt het dan logisch dat beiden wel es koken! bij hen kookt zij altijd en doet het volledige huishouden terwijl ze even veel werken. Op de dagen dat ik vrij ben en mijn man werkt kook ik ook altijd. Prima dat anderen het anders doen maar om dat dan trots op een verjaardag te vertellen dat je man 1 keer gekookt heeft irriteert me wel es een beetje!

Gast di 7 feb 2012 - 12:12

Maar het weekend werkt hij niet en dan kan hij toch koken.

Supertalentje di 7 feb 2012 - 12:20

Smikkell schreef:
Supertalentje schreef:Natuurlijk groei je daarin, alsof vrouwen geboren worden met alle kennis over kinderen...? Je hebt gewoon van die tabellen waarin je kunt zien welke maat bij welke leeftijd, zal echt niet altijd kloppen en ieder merk valt weer anders, maar als je man kan lezen komt ie al een heel eind...

Mijn man heeft wel 2 zwarte shirtjes gekocht, ik vond dat echt niet kunnen (zwart bij een kleine baby), maar het staat kleine man echt super!

Edit: dat je evenveel tijd moet besteden aan dingen vind ik ook een beetje onzin. Een kind aankleden, luier verschonen, fles maken, in bad doen etc verleer je niet als je het minder vaak doet hoor!
Maar je moet het eerst kunnen om het weer te verleren. Ik denk dat sommige vrouwen zoveel zelf doen, dat de man de kans niet krijgt om het uberhaupt te leren. En dan wordt er gezegd dat een man geen luier kan verschonen etc. Maar als de man het vaker zou doen, dan leer hij het en kan hij het.

Ik vind mannen opzich niet minder in staat om voor een kind te zorgen dan een vrouw.

Natuurlijk moet je het eerst leren, maar als man krijg je toch genoeg gelegenheid om het te leren? Toen K. 10 minuten oud was heeft mijn man zijn luier omgedaan en hem aangekleed, al had ik het willen doen, dat had niet gekund. Sowieso kon ik de eerste 5 dagen bar weinig en vond mijn man het juist heel leuk om baby te verschonen en in bad te doen. Een luier verschonen, aankleden, fles geven is trouwens niet iets dat je moet 'leren'. Als het je 1 keer voorgedaan wordt snapt zelfs een kleuter hoe het moet.

Dat mijn man nog niet altijd weet wat hij moet doen als baby huilt dat snap ik, ik zorg 5 dagen alleen voor onze zoon dus ik heb heel wat meer tijd dat uit te vogelen. Maar als baby dan huilt, dan vertel ik hem wat er aan de hand is, hoe hij dat kan herkennen (verschil in huiltjes) en wat hij eraan kan/moet doen. En dat kan hij trouwens net zo goed als ik, had ik dat vertrouwen niet, dan had ik een andere vader uitgezocht

Gast di 7 feb 2012 - 12:22

Sup, helemaal mee eens, maar zo gaat het niet overal. Meestal blijft het bij de luiers op de eerste dagen. Vrouwen zijn soms leeuwen die hun welp ook beschermen als de vader in de buurt komt.

VeryCherry di 7 feb 2012 - 12:23

bolus26 schreef:dat snap ik verry cherry!

het gaat in mijn omgeving om stellen die allebei fulltime werken dus mij lijkt het dan logisch dat beiden wel es koken! bij hen kookt zij altijd en doet het volledige huishouden terwijl ze even veel werken. Op de dagen dat ik vrij ben en mijn man werkt kook ik ook altijd. Prima dat anderen het anders doen maar om dat dan trots op een verjaardag te vertellen dat je man 1 keer gekookt heeft irriteert me wel es een beetje!

Dat is hetzelfde als dat vrouwen zeggen: "Mijn mam heeft op *naam kind* gepast!" Een vader past niet op zijn kind, hij zorgt er voor. Net als de moeder.

Supertalentje di 7 feb 2012 - 12:38

Ik denk dat het er dan een beetje insluipt, Smikkel. Meestal zijn vrouwen degene die 'liever' kinderen willen (niet dat mannen het niet willen, maar je snapt wat ik bedoel) en zorgen ook meer tijd voor de kinderen. Ik heb ook begrepen dat baby's leuker zijn voor moeders (kunnen ze lekker mee tutten en knuffelen) en dat het voor mannen pas leuker wordt als kinderen wat groter zijn en meer kunnen (praten, lopen). Als hij dan die luier verschonen niet zo leuk vindt en die luier is al verschoond voordat hij ernaar kan kijken omdat zij precies weet hoe laat hij poept en het binnen 10 sec kan doen, dan snap ik het ergens wel...

Ik was vorige week voor het eerst op het cb en natuurlijk had mijn man vrij genomen om mee te gaan. De rode loper lag klaar omdat hij meeging, toen hij baby uitkleedde kreeg hij een staande ovatie en toen hij opmerkte dat baby in 4 dagen 150 gram gegroeid was vielen alle bekkies open. Sorry, maar ik werd heel opstandig van alle complimenten en verbaasde blikken die hij kreeg. Ten eerste is hij geen debiel en ten tweede kan en weet ik al die dingen ook maar krijg nooit staande ovaties Rolling Eyes

Ik heb nog een filmpje dat mijn man baby thuis in bad doet (dat deed hij in het ziekenhuis ook) en je hoort 5 minuten lang de kraamverzorgster roepen:"Wat doe je dat goed", "Dat je dat al kan", "Nou, dat doe je goed hoor", "Wat een natuurtalent ben je toch", "Tjonge, wel fijn zo'n man (tegen mij)" *ZUCHT*

bolus26 di 7 feb 2012 - 12:41

ik zou daar ook een beetje jeuk van krijgen:roll:

Gast di 7 feb 2012 - 20:15

Smikkell schreef:
Jolicious schreef:Komen jullie die mensen ook echt tegen dan? Ik ken ze niet namelijk
Hier op het forum lees ik bijna met regelmaat dat vrouwen klagen over hun man. Wat betreft zorg voor de kinderen en het delen van het huishouden. Mannen kunnen het niet, vrouwen doen het beter, sneller, op de juiste manier en wat mannen doen moet je daarna zelf weer overdoen en dus kun je het als vrouw maar beter meteen zelf doen.

Misschien moeten de vrouwen juist hun norm aanpassen i.p.v. klagen over de mannen. Ik snap best dat sommige mannen er al geen zin meer in hebben. Tis toch zelden goed

Overdrijf je nu niet een beetje?

Gast di 7 feb 2012 - 20:20

Kleren uitzoeken kan mijn vriend ook echt niet, maar ik vind dat niet echt een kwestie van betrokkenheid bij de opvoeding. Hij zou ook niet met de goede maat thuiskomen. Ik neem zelf als ik ga winkelen trouwens ook vaak een shirtje en broek mee van de kinderen waarmee ik kan vergelijken, na een aantal verschillende maten gezien te hebben weet ik ook niet meer wat nou de goede zou zijn. Kleren leg ik altijd klaar, hij is 9 van de 10 keer degene die ze aankleedt 's ochtends nu. Dat zullen sommige mensen betuttelend vinden maar wij vinden het prima, en ik heb liever dat mijn kinderen er normaal bijlopen. De haren van onze dochter kan hij ook niet zo goed maar dat laat ik gewoon zitten hoor.

Ik denk dat het door de huidige verdeling van zwangerschaps/ouderschapsverlof het ook vaak zo groeit. Als je als vader maar 2 dagen vrij krijgt na de bevalling en als moeder 10 weken en je zit continue bij je baby dan ontstaan die patronen gewoon. En ik kan me best voorstellen dat je dat als vader én als moeder ook wel prima vindt. Hier was dat in het begin ook zo en ik heb ook echt wel moeite moeten doen om hem aan het werk te krijgen, niet zozeer met onze zoon maar wel het huishouden en koken bijvoorbeeld. Hij vond in het begin dat als hij een dag vrij had, hij niks hoefde te doen in huis. Dat accepteer ik echt niet en ik snap wel waar het vandaan komt aangezien dat vroeger thuis bij hem ook zo ging en hij niet beter wist, maar wij zijn niet zijn familie en ik wil dat hij dingen in huis doet. Nu hebben we een verdeling waar we ons allebei prettig bij voelen. Hij doet véél meer in huis dan eerst, bijna meer dan ik (en nu ik zwanger ben helemaal), hij verschoont meer luiers, gaat er bijna altijd uit 's nachts, gaat vaak mee naar het cb en soms alleen, is 1-3 dagen thuis met de kinderen als ik weg ben. In het begin vroegen mensen wel eens "Vindt hij dat niet erg dat hij nog zoveel moet doen naast zijn fulltime baan" aangezien ik zonder kinderen veel thuis ben. Maar dan wordt voor het gemak maar vergeten dat ik bezig ben met afstuderen en dat ook veel tijd kost. Dus nee, als ik de hele dag thuis was en uit mijn neus zat te vreten, dan zou hij dat erg vinden, maar nu niet.

Toen hij alleen naar het CB ging werd hij heel scheef aangekeken ook. Waar was de moeder? Hij kreeg echt het gevoel toen dat het onacceptabel was dat ik thuis was met de oudste en hij met de jongste daar was Rolling Eyes

dat vind ik zo raar. We bespreken altijd wie van ons erheen gaat en omdat ik vaker thuis ben ga ik meestal, soms valt het op zijn vrije dag en dan gaan we samen maar als 1 van ons 2 thuis moet blijven, waarom zou ik dat dan niet zijn? Snap ik echt niet.

Ibbeltje di 7 feb 2012 - 20:21

VeryCherry schreef:
bolus26 schreef:dat snap ik verry cherry!

het gaat in mijn omgeving om stellen die allebei fulltime werken dus mij lijkt het dan logisch dat beiden wel es koken! bij hen kookt zij altijd en doet het volledige huishouden terwijl ze even veel werken. Op de dagen dat ik vrij ben en mijn man werkt kook ik ook altijd. Prima dat anderen het anders doen maar om dat dan trots op een verjaardag te vertellen dat je man 1 keer gekookt heeft irriteert me wel es een beetje!

Dat is hetzelfde als dat vrouwen zeggen: "Mijn mam heeft op *naam kind* gepast!" Een vader past niet op zijn kind, hij zorgt er voor. Net als de moeder.

oee ja daar krijg ik ook zo de kriebels van ja.

Printje di 7 feb 2012 - 20:23

Mijn man zou echt niet weten welke maat hij zou moeten kopen voor ons ventje. Tsja deels ook mijn eigen schuld omdat ik dat soort dingen toch allemaal liever zelf doe.

Mijn man doet echt veel met ons ventje maar ik doe vooral de verzorgende dingen ook erbij. Ik vind dat niet erg, ben ook veel meer thuis, dus wij hebben een lekker stereotype gezin haha maar voor ons werkt dat prima.

Ik laat mijn man ook echt geen kleren uitzoeken voor ons ventje, hij maakt echt combi's die niet kunnen. Best bijzonder als je de kledingkast van ons ventje kent...echt zoveel kleren en mijn man pakt er net 2 dingen uit die echt niet staan...

Ik denk dat het mannen sowieso allemaal minder interesseert welke kleren wel/niet bij elkaar passen etc. Vrouwen maken zich over het algemee veel vaker druk over dat soort dingen terwijl mannen denken ik zie het wel.

Caramba di 7 feb 2012 - 20:42

Een kijkje in mijn verleden.
Mijn moeder kon dit soort dingen goed, alleen deed hier niets mee. Mijn vader ging vaak met ons om kleding. Opvoeding vader weet ik zo niet meer tot mijn 6de. Ouders gingen scheiden toen ik 7 was.
Ik ben nooit iets tekort gekomen bij mijn vader. Mijn vader was dan ook alleen staande vader.
Mijn moeder, tsja, heeft niet of nergens naar omgekeken, nadat ze gescheiden zijn.

Bij mijn zus zie ik dat haar man meer discipline heeft dan zijzelf.
De kinderen lopen vaak over haar heen.
Kleding koopt mijn zwager dan ook vaker dan dat mijn zus dat voor de kinderen doet.
Maar mijn zus doet weer hele andere dingen met de kinderen die mijn zwager niet doet.

frolic di 7 feb 2012 - 21:23

Hier gaat dat echt wel gelijk op , ja ik doe meer omdat ik thuis ben . Maar dat is ookal andersom geweest.

Gast di 7 feb 2012 - 21:39

ik denk dat het gewoon de verdeling is die er binnen een huishouden heerst. Wij hebben wat dat betreft op dit moment beste wel een traditionele rolverdeling: ik ben op het moment thuis bij onze dochter, mijn man fulltime aan het werk. Ik heb dus automatisch meer tijd voor onze dochter, ik kleed haar aan, doe de was en ik shop voor haar. Hij doet dat op dit moment allemaal niet, dus een logisch gevolg is dat hij de maat niet meer precies weet. Toen ik nog 36 uur stage liep, toen deed hij meer en wist hij ook precies wat er in de kast hing en welke maat ze op dat moment had.

Wat ik wel typisch vind, is dat mijn man het dus wél voor elkaar krijgt om haar op zondag de meest oude en vale kleren aan te trekken. Meestal zeg ik dan ook wat hij kan pakken

Gast di 7 feb 2012 - 22:07

Ik denk dat vaders en moeders even goed in de zorg kunnen zijn. Maar er zijn ook veel gevallen te zien waarbij één van de ouders zich er minder mee bemoeit. Misschien is dat vaak de vader maar echt niet altijd.

Kan me zo voorstellen dat een vrouw in de baby tijd meer betrokken is, maar als het goed is trekt zich dat gewoon recht.

De eerste paar jaar heb ik alleen voor mijn zoon gezorgd en toen mijn vriend er bij kwam is dat echt wel even wennen geweest. Dat is zo anders dan dat je het samen opbouwt. Het had ook echt wat tijd nodig om dingen uit handen te kunnen geven. Ik heb daar ongelofelijk mijn best voor gedaan en kan nu zeggen dat het best lekker loopt. We hebben het beide redelijk druk en doen nu ook echt evenveel.

Gast di 7 feb 2012 - 23:53

Ik weet zélf de maten van mijn kinderen niet eens uit mijn hoofd. En mijn man ook niet. Als ik schoenen ga kopen moet ik ze meenemen en laten meten, want ik weet écht niet welke maat ze hebben.
KLedingcombinaties vind ik ook totaal irrelevant als het gaat om kinderverzorging.

Het valt mij wel op dat vrouwen de verzorging zo naar zich toe trekken. Ten eerste heb ik die behoefte helemaal niet zo erg, om dat allemaal zélf te doen. En mijn man zou het ook niet pikken. Maar goed, hij is dan ook één van de weinig vaders die ik ken die vrijwel alle CB bezoeken van onze zoon deed (ik deed die van dochter, want die vielen vaak op mijn vrije dag, die van zoon op zijn vrije dag), meegaat naar zwemles, rustig 4 kleuters mee naar huis neemt op woensdagmiddag (dat doe ik dus niet, vind ik veel te druk). Vraag mij niet hoe het laatste bezoek aan de oogarts was, want dat weet ik gewoon niet (tenzij er iets bijzonders was) en hij wel. En toen ik laatst zoon ophaalde bij een vriendje vroeg de moeder of een vest van mijn zoon was. Eh, geen idee, had hij het aan toen hij kwam? Ik had hem namelijk niet aangekleed die ochtend smile

En laatst mocht er een ouder meekijken in de klas van mijn zoon toen hij net op school zat, en dat doet dan mijn man, want hij vindt dat leuk en ik heb er niet zoveel mee (ik ben bij andere schooldingen weer meer aanwezig) en de juf was helemaal verbaasd, want ze hadden nog nooit een vader in de klas gehad! Bizar toch? Ze vroeg het ook aan mij, 'dan mag je komen kijken'. En toen mijn man dus zei dat hij wel wilde was ze zo'n beetje in shock... heel raar.

We hebben alletwee zo onze kwaliteiten, hij heeft meer geduld, dus gaat met ze koken en dingen doen, ik ben meer geduldig als het gaat om praten en uitleggen, dus ik doe dat veel meer.

Brengen en halen uit school doe ik iets meer, aanwezig zijn bij schoolactiviteiten ook (omdat ik iets flexibeler ben qua werk), dingen verzinnen voor feestjes en dat soort dingen is meer mijn ding, net als onthouden wat er mee moet naar school en wanneer. Maar eigenlijk doen we evenveel en dat vind ik héél fijn.

Maar goed, ik laat mijn kinderen ook meer los dan de meeste moeders in mijn omgeving geloof ik.

Gast wo 8 feb 2012 - 0:21

Ik vraag me af hoe het kan dat je de kleding van je kinderen niet herkent..? Jij kleedt ze toch ook wel eens aan?
Als ik dat zo van jou lees, Euc dan komt het wel relaxed over. Bij ons is het ook goed verdeeld maar ik wil wel alles weten enzo ;-) Maar goed, dat heeft mijn vriend eigenlijk ook steeds meer.

Alex wo 8 feb 2012 - 0:27

Supertalentje schreef:Ik was vorige week voor het eerst op het cb en natuurlijk had mijn man vrij genomen om mee te gaan. De rode loper lag klaar omdat hij meeging, toen hij baby uitkleedde kreeg hij een staande ovatie en toen hij opmerkte dat baby in 4 dagen 150 gram gegroeid was vielen alle bekkies open. Sorry, maar ik werd heel opstandig van alle complimenten en verbaasde blikken die hij kreeg. Ten eerste is hij geen debiel en ten tweede kan en weet ik al die dingen ook maar krijg nooit staande ovaties

Ik heb nog een filmpje dat mijn man baby thuis in bad doet (dat deed hij in het ziekenhuis ook) en je hoort 5 minuten lang de kraamverzorgster roepen:"Wat doe je dat goed", "Dat je dat al kan", "Nou, dat doe je goed hoor", "Wat een natuurtalent ben je toch", "Tjonge, wel fijn zo'n man (tegen mij)" *ZUCHT*

Je weet het wel mooi te brengen Very Happy

Ik ben het met je eens overigens. Mijn man krijgt ook schouderklopjes omdat hij zo trouw meegaat naar het cb. Waar blijven mijn schouderklopjes? Het is toch doodnormaal dat hij meegaat, A. is ook zíjn kind. Achterhaald gedoe.

VeryCherry wo 8 feb 2012 - 0:38

Best maf, bij N. op school zijn heel veel vaders die hun kinderen brengen/halen of de ouders doen het samen.

Gast wo 8 feb 2012 - 0:44

Elodie schreef:Ik vraag me af hoe het kan dat je de kleding van je kinderen niet herkent..? Jij kleedt ze toch ook wel eens aan?
Als ik dat zo van jou lees, Euc dan komt het wel relaxed over. Bij ons is het ook goed verdeeld maar ik wil wel alles weten enzo ;-) Maar goed, dat heeft mijn vriend eigenlijk ook steeds meer.

omdat ik niet alles koop, en nieuwe dingen herken ik dan soms niet smile

Gast wo 8 feb 2012 - 1:04

Heb laatst echt een tijd met een jas in mijn handen gestaan op school omdat ik écht niet meer wist of dat nou de winterjas van mijn zoon was.... Kwam achteraf omdat hij de capuchon eraf gehaald had.

In vriendenboekjes moest ik laatst 'sterrenbeeld' invullen voor mijn kinderen. Euh... geen idee? Even opgezocht maar. Net als 'lengte'. Dat weet ik nu écht niet meer. Toen ze baby's waren wel hoor, zo ongeveer, maar vanaf dat ze een jaar of 2 zijn geweest hou ik dat niet meer bij.

En kleding: als het schoon en heel is vind ik het prima, ik koop dingen meestal zo dat het altijd met elkaar te combineren valt en ik vind het gewoon ook niet zo heel interessant. Kasten vol kleertjes heb ik nooit gesnapt, dat had ik al niet toe ze baby waren en nu nog niet.

frolic wo 8 feb 2012 - 1:06

Eucalypta schreef:Heb laatst echt een tijd met een jas in mijn handen gestaan op school omdat ik écht niet meer wist of dat nou de winterjas van mijn zoon was.... Kwam achteraf omdat hij de capuchon eraf gehaald had.

In vriendenboekjes moest ik laatst 'sterrenbeeld' invullen voor mijn kinderen. Euh... geen idee? Even opgezocht maar. Net als 'lengte'. Dat weet ik nu écht niet meer. Toen ze baby's waren wel hoor, zo ongeveer, maar vanaf dat ze een jaar of 2 zijn geweest hou ik dat niet meer bij.

En kleding: als het schoon en heel is vind ik het prima, ik koop dingen meestal zo dat het altijd met elkaar te combineren valt en ik vind het gewoon ook niet zo heel interessant. Kasten vol kleertjes heb ik nooit gesnapt, dat had ik al niet toe ze baby waren en nu nog niet.

Dat heb ik ook wel !

Of andere ouders die in weken vragen hoe oud mijn kinderen zijn uuuuuuuuuuuuuuuuhhhhhh Man/vrouw en de opvoeding en verzorging van kinderen. - Pagina 2 394967

Man/vrouw en de opvoeding en verzorging van kinderen. - Pagina 2 394967

Susan wo 8 feb 2012 - 1:08

Even uit het andere topic, jij zegt over de moeder van wie het kindje te kleine, oude kleren draagt die de vader heeft uitgezocht:

Smikkell schreef:Het
ligt blijkbaar in haar kast, terwijl ze het niet past. Dus om het nou
op de man af te schuiven. Misschien haar kast eens opruimen?

maar ook:

Smikkell schreef:Ik ben trouwens van mening dat vrouwen en mannen
beiden even goed zijn in de zorg voor kinderen. Als ze maar beiden
evenveel tijd aan besteden. Merk dat vrouwen vaal weinig uit handen
kunnen geven en dat in combinatie met het feit dat ze vaak minder werken
en vaker bij de kinderen zijn, zorgt ervoor dat de mannen bijna geen
kans krijgen iets te leren. Het wordt ze uit handen genomen. Ik denk
niet dat het echt man eigen is..

Als moeders het uit handen moeten geven, waarom is het dan alsnog háár schuld als hij de verkeerde kleren pakt? Waarom moet zíj dan die kast opruimen? Je vindt dat de man de kans moet krijgen om iets te leren, maar wat leert hij daar dan van, als er in die kast alleen geschikte spullen liggen zodat hij gegarandeerd het goede pakt? Hij kan dan toch zelf ook die kast opruimen, of leren naar de maat te kijken?

Ik vind het vrij raar dat je vindt dat mannen en vrouwen dezelfde verantwoordelijkheden hebben, maar dan wel een fout van de man op de vrouw afwentelt.

Gast wo 8 feb 2012 - 1:13

Supertalentje schreef:Ik denk dat het er dan een beetje insluipt, Smikkel. Meestal zijn vrouwen degene die 'liever' kinderen willen (niet dat mannen het niet willen, maar je snapt wat ik bedoel) en zorgen ook meer tijd voor de kinderen. Ik heb ook begrepen dat baby's leuker zijn voor moeders (kunnen ze lekker mee tutten en knuffelen) en dat het voor mannen pas leuker wordt als kinderen wat groter zijn en meer kunnen (praten, lopen). Als hij dan die luier verschonen niet zo leuk vindt en die luier is al verschoond voordat hij ernaar kan kijken omdat zij precies weet hoe laat hij poept en het binnen 10 sec kan doen, dan snap ik het ergens wel...

Ik was vorige week voor het eerst op het cb en natuurlijk had mijn man vrij genomen om mee te gaan. De rode loper lag klaar omdat hij meeging, toen hij baby uitkleedde kreeg hij een staande ovatie en toen hij opmerkte dat baby in 4 dagen 150 gram gegroeid was vielen alle bekkies open. Sorry, maar ik werd heel opstandig van alle complimenten en verbaasde blikken die hij kreeg. Ten eerste is hij geen debiel en ten tweede kan en weet ik al die dingen ook maar krijg nooit staande ovaties

Ik heb nog een filmpje dat mijn man baby thuis in bad doet (dat deed hij in het ziekenhuis ook) en je hoort 5 minuten lang de kraamverzorgster roepen:"Wat doe je dat goed", "Dat je dat al kan", "Nou, dat doe je goed hoor", "Wat een natuurtalent ben je toch", "Tjonge, wel fijn zo'n man (tegen mij)" *ZUCHT*

Oh, echt...jeuk..

Gesponsorde inhoud