Leeftijdsverschil in een relatie

Het is alweer errug lang geleden dat ik een relatie had: hij was 'maar' 10 maanden jonger dan ik, maar bleek uiteindelijk über-onvolwassen te zijn. Toen het uit was, heb ik me voorgenomen nooit meer een relatie te beginnen met een jongere man, maar goed, dat is een gevalletje: 'alle mannen over één kam scheren' en da's niet netjes.

Nu had ik het met een vriendin over leeftijdsverschil binnen een relatie en ben ik wel eens benieuwd: wat vinden jullie ervan?
Maakt het uit of de man of de vrouw ouder is? Vind jij dat er een maximum aantal jaar tussen de man en de vrouw hoort te zitten? Of vind je andere aspecten belangrijker binnen een relatie?

Nou ik zal maar even reageren als ervaringsdeskundige....

Mijn vriend en ik hebben een groot leeftijdsverschil, ik ben 29 en hij 49, dus 20 jaar. En ik kan alleen maar zeggen dat het super gaat. We zijn bijna 3 jaar samen, wonen alweer 1,5 jaar in ons koophuis, en ik kan me geen betere, lievere, leukere vriend wensen! We merken zelf bijna niks van het verschil, klinkt misschien raar, maar het is echt zo!

Mijn vriend is 5 jaar ouder, zou persoonlijk geen relatie willen hebben met een jongen die jonger is dan ik.

Mijn vriend is 5 jaar jonger en dat zal me echt een worst wezen.
Om eerlijk te zijn vergeet ik zijn leeftijd eigenlijk altijd en denk ik er pas aan als ik ergens zijn gegevens in moet vullen of als iemand vraagt hoe oud hij is.
Leeftijd is maar een cijfertje, het gaat er om hoe de persoon zelf in elkaar steekt.

Ik kreeg veel commentaar toen mijn vriend en ik samen kwamen. Hij was veel te jong, zou me dumpen als hij 18 was, voor iemand die wel mee ging stappen blabla. Nou, als dat zo zou zijn, dan was het zo. Iemand van 26 kan het ook uitmaken om wat voor reden dan ook en als je met die gedachten een relatie in gaat kan je niets meer beginnen.

Ondertussen zijn we 6,5 jaar en een prachtige dochter verder!! En zijn we zielsgelukkig met elkaar.

Hmm goed punt Sjaan!

Ik heb 1 relatie gehad met iemand die 7 jaar ouder is.. Dat vond ik erg veel!
Daarna met iemand die 6 jaar ouder was en dat ging goed..
Nu heb ik goed contact met iemand, maar die is mijn ogen gewoon echt 'te oud'..

Ik heb altijd jongere vriendjes gehad. Op de een of andere manier val ik ook niet op de mannen die even oud of ouder zijn. Maar goed, ik heb het niet over tientallen jaren jonger maar een paar maanden tot een jaar of 2 en op zich is dat ook gewoon volwassen dus weinig verschil. Ik knap af op enorme leeftijdsverschillen. Wat een ander daarmee doet vind ik allemaal prima, ik kan het niet.

Maar Burn, als ik dan zo de reacties van anderen lees, maakt 'het getalletje' dan echt zoveel uit voor je?
Geen idee hoor. Ik zou het zelf vreemd vinden om me voor te stellen dat ik een relatie zou hebben met iemand die pakweg 10 jaar ouder zou zijn dan ik (43 wat klinkt dat oud) maar ik kan me ook wel indenken dat het belangrijker is hóe iemand is, dan hoe oud hij is.

Wel leuk om te lezen dat het hier beide kanten op voorkomt!

Nja, deze jongen zit qua leeftijd zit hij dichter bij m'n moeder dan bij mij!
Dat gaat me wel wat ver..

Mijn vriend is iets meer dan een jaar jonger en merk echt niks van dat verschil. We zitten echt in dezelfde fase en in sommige dingen vind ik hem veel volwassener dan mezelf.

Leeftijd is natuurlijk ook maar 'een getal' maar ik moest er toen aan denken omdat vrouwen eerder volwassen zouden zijn dan mannen (in het algemeen dan, niet op iedereen van toepassing, dat snap ik zelf ook wel )
Maar ik vraag me dan af of dat verschil in 'volwassenheid' weg gaat vallen als je boven een bepaalde leeftijd komt?

Ik heb relaties gehad waarin de ander ouder was (grootste verschil was tien jaar) en relaties waarin de ander jonger was (grootste verschil was drie jaar). De meest onvolwassen partner die ik getroffen heb was degene die tien jaar ouder was. Ik kijk niet specifiek naar leeftijden, maar ik zie mezelf niet gauw met een vrouw of man van 50 flirten.

Een groot leeftijdsverschil zoals die 20 jaar hierboven.. ik vind het persoonlijk gewoon erg vies. Meisje wat ik ken is 19 ofzo en haar vriend 50, ik vind dat echt niet normaal, maarja hun leven

Ik heb een ex gehad die 9 jaar ouder was en nu heb ik een vriend die 5 jaar jonger is.

Met mijn ex merkte ik qua leeftijd niet heel veel verschil eigenlijk. Wel qua muziek van vroeger en tv programmas enzo die ik dan heb gemist omdat ik gewoon een stuk jonger ben maar voor de rest niet veel last van gehad. Ik moet zeggen dat hij ook heel laat uit huis ging. Toen ik net wat met hem kreeg was hij 27 en ging net op zichzelf en ik kwam daar al vrij snel bij wonen dus wij gingen een beetje gelijk op met levensloop. Dat scheelt heel erg denk ik.

Mijn huidige vriend is dus 5 jaar jonger en hij was in het begin wel vrij kinds nog. Ik ben blij dat ik daar in het begin wel echt doorheen heb gekeken want nu is hij echt een stuk volwassener en zelfstandiger (zal ook deels met mij te maken hebben) Wij zijn ook vrij snel samen gaan wonen wat voor hem de eerste keer is. Dat gaat echt super goed en gelukkig is hij ook een type dat wel echt uit zich zelf schoonmaakt en opruimt. Ik merk amper iets van leeftijd verschil, je ziet het qua uiterlijk ook helemaal niet bij ons.

Het ligt echt heel erg aan het persoon hoe kinds iemand is en of je echt bij elkaar past. Ik zou als ik jou was in ieder geval niet bij voorbaat al denken hij is toch te jong dat gaat niet werken. Geef het een kans

[quote="Yasmin"]Een groot leeftijdsverschil zoals die 20 jaar hierboven.. ik vind het persoonlijk gewoon erg vies. Meisje wat ik ken is 19 ofzo en haar vriend 50, ik vind dat echt niet normaal, maarja hun leven[/quote



mag ik vragen wat je er vies aan vindt?

Ik heb een relatie met een jongen die 1,5 jaar jonger is, maar dat merk ik toch echt niet hoor. Soms heb ik zelfs het gevoel dat hij 'ouder' is.

Mijn vriend is 3 jaar jonger, maar is heel wat wereldwijzer dan ik ben. Je zou echt niet zeggen dat-ie bijna 21 is.

Ik had altijd oudere vriendjes en die waren zo onvolwassen als de pest.

Mijn man is 2,5 jaar jonger en is volwassener dan alle oudere vriendjes bij elkaar.

Zegt vaak niks dus.

Ik heb zowel relaties (of verkerinkjes) gehad met jongere en oudere mannen en het ligt echt aan de persoon op zichzelf hoe de persoon is. Zo was de vriend waarmee ik samenwoonde, vier jaar ouder, maar heel erg kinderlijk, terwijl de vriend, die ik daarna kreeg, en drie jaar jonger dan mij was, heel erg volwassen. Leeftijd is in dat opzicht dan ook niet meer dan een nummer. Het is aan de andere persoon of hij zich naar zijn leeftijd gedraagd, de ja of de nee.

Mijn vriend is 6 jaar jonger, ik 29 en hij 23. Ik merk er helemaal niks van. Het is toch persoonsafhankelijk!

Het ligt natuurlijk heel erg aan de persooon, mijn ex was een maand jonger dan ik en dat kon ik wel enigzins merken. Daarna heb ik nog een heeele leuke scharrel gehad van 2 jaar jonger waarmee ik helemaal op één lijn lag.

Mijn vriend is 1 jaar en 10 maanden jongeren dan ik. Ik merk het verschil niet. Leeftijd is maar een getal.

Zie mijn onderschrift -wat.

Ik heb alleen maar relaties gehad met partners die ouder zijn dan ik, variërend 3 jaar ouder tot 19 jaar ouder. De laatste was de oudste en er was zeker wel wat te merken van het leeftijdsverschil maar lang niet wat betreft alles. Toch had ik me daarna voorgenomen niet weer met iemand te zijn die zo veel ouder is. Maar degene die ik nu toch wel heel erg leuk vind is (helaas) 18 jaar ouder dan ik. We hebben (nog) geen relatie, maar vinden elkaar heel leuk en zien wel hoe het verder loopt. Wat mij heeft doen besluiten toch hem te blijven zien, is dat het super goed klikt en er tot zo ver ik nu weet buiten dat leeftijdsverschil geen "problemen" zijn.

Overigens let ik afgezien van relaties ook niet zo op leeftijdsverschil, ik heb vriendinnen van mijn eigen leeftijd maar ga ook regelmatig om met andere vrienden/kennissen die een stuk ouder dan ik zijn. Voor mij gaat het om het gevoel dat ik bij iemand krijg, het karakter van iemand en of je een leuk/goed gesprek kan hebben met diegene en dat staat dan los van eventueel verschil in leeftijd/levensfase. Dat verschil kan er wel zijn en dat kan je ook merken maar er kunnen zo veel andere dingen zijn die je wel met elkaar gemeen hebt.

Dat moet iedereen zelf weten, als ze gelukkig zijn dan is het prima toch?

Ik zou mezelf niet kunnen zien met een man die 20 jaar ouder is dan ik, dat zou mijn vader kunnen zijn. En ook denk ik, voor nu zou het misschien niet zoveel uitmaken, maar als je echt samen oud wordt, dan is hij dat toch veel eerder dan ik. Mannen worden over het algemeen al niet zo oud als vrouwen en als hij dan ook nog zoveel ouder is dan zal hij overlijden als ik midden 50 ben. Het kan natuurlijk altijd zijn dat je op die leeftijd weduwe wordt, of dat jezelf eerder doodgaat of wat dan ook, maar puur statistisch gezien denk ik dat je met een oudere man meer risico loopt.

Maar....als het je gebeurt, dan gebeurt het je, liefde gaat niet over getallen.

Mijn vriend is 13 jaar ouder, dus ik zeg nee maakt niet uit haha