Ben jij (snel) jaloers?

Voor mij heeft het overigens vooral te maken met hoe zeker je jezelf voelt binnen je relatie en met vertrouwen. Ik weet dat zelfs al heeft mijn man seks met iemand anders, onze relatie komt niet in gevaar, geen seconde en hij wordt er zelfs niet minder leuk van. Dus dan ben ik ook gewoon niet jaloers. Wel eens een tikje onzeker bij vlagen (is zij niet knapper/slanker/leuker/beter dan ik) maar dat zijn echt vlagen en eigenlijk ook binnen een paar seconden weer weg, ook omdat hij me continue laat merken dat ik belangrijk voor hem ben. Dus gek genoeg voelt het niet heel anders wanneer hij een avond een film gaat kijken met een vriend dan wanneer hij naar een andere vrouw toegaat en ermee in bed duikt. Heel raar werkt dat, had ik ook niet verwacht.

Bij scharrel ligt dat anders, dat is nieuw, en een heel ander soort band, en hoewel het absurd is om jaloers te zijn op iemand die al getrouwd is gebeurt dat wel, zowel van hem uit als van mij uit, hij kan ook stikjaloers zijn om de stomste dingen We nemen dat alleen alletwee niet zo serieus, dat jaloerse, en verbinden er dus ook geen concequenties aan, dat zou ook nogal bizar zijn. En het heeft ook te maken met of je iemand kunt inschatten of niet. Dat kan ik bij mijn man 100%, en ik weet ook dat als ik het hem vraag hij overal mee stopt.

Susan schreef:Euc, wat ik me eigenlijk opeens afvroeg, wat zou je doen als je scharrel zou gaan scheiden om jou?

Ik PM je even

in deze relatie kan ik wel zeggen dat ik jaloers ben soms zo erg dat ik er zelf gek van word.

met mijn laatste relatie had ik dat helemaal niet, mijn ex had er meer last van.
als een meisje dan iets van hem wilde kon ik daar zelfs om lachen of zei het tegen hem.
wist toch wel dat ik de enige was waar hij mee naar huis ging.

na die relatie ben ik een tijd lang met een jongen omgegaan die me echt aan het lijntje hield.
Ben daardoor heel onzeker geworden en heeft mijn huidige relatie last van.
we hebben elkaar ook via internet leren kennen,
toen we 2 maanden samen waren was hij nog steeds online op sites.
Had hem daarop aangesproken hij zei dat het niks voorstelde maar beloofde het te verwijderen omdat ik het toch niet zo fijn vond.
maar dat gebeurde niet na heftige discussie verwijderde hij het pas.
Zijn vrienden ontmoeten ik echt pas na een half jaar samen zijn.
Dit soort dingen maakte mij helemaal onzeker nu gaat het beter maar er zijn nog momenten.

Nee, ik ben niet jaloers meer.
Aan het begin van onze relatie was ik het nog wel eens een beetje. Alles was nog pril en hij is gewoon een super sociale jongen die met iedereen praat. Toen werd ik daar nog wel eens onzeker van.
Inmiddels ben ik zo zeker van ons en er zo zeker van dat ik hem kan vertrouwen, dat ik niet jaloers meer ben. Hij geeft er ook totaal geen aanleiding voor.

Nee ik ben niet jaloers, ook geen reden toe mijn vriend is op dat gebied best een sul. Die heeft echt niet door als een vrouw hem probeert te versieren haha. Hij heeft wel een paar vriendinnen waar hij nog wel eens mee afspreekt. Vind ik prima maar als hij steeds daar heen gaat en ze nooit eens voorsteld dan ga ik er op een gegeven moment wel wat van zeggen.

Ik kan best heel jaloers zijn, maar dat komt tegenwoordig vrijwel niet meer voor. Ook omdat die situaties waarin ik jaloers kan worden vrijwel niet voor komen.

In het begin van onze relatie had mijn man een goede vriendin. In die tijd was ik best wel depressief en dat soort zaken besprak hij dan wel eens met haar. Dat kon ik echt niet handelen, dat vond ik zó privé.. Gelukkig snapte hij dat ook en is hij daar mee gestopt. Maar ik trok haar sowieso niet zo goed, niet omdat ze zijn vriendin was maar om het type op zich. Ik heb altijd het idee gehad dat er van haar kant meer achter zat, ookaL zei hij van niet. Maar soms merk je dat gewoon en ik was niet de enige die dat opmerkte. Plus dat mijn man totaal geen hints oppikt, dus dat waarschijnlijk niet eens gemerkt had.
Ik ben wel blij dat die vriendschap verwaterd is eerlijk gezegd. En ik was ook best jaloers op dat moment. Maar dat kwam echt door dat onderbuikgevoel.

Nee, ik ben eigenlijk nooit jaloers. Dat zit gewoon niet zo in mijn karakter.

Toevallig had ik het er pas nog met mijn moeder over. Mijn vader is heel sociaal en heeft altijd de lachers op zijn hand, kan ook goed met vrouwen overweg, maar zij is ook nooit jaloers eigenlijk. Dat heb ik dus geërfd denk ik, haha. Daarnaast heb ik ook gewoon geen reden om jaloers te zijn. Ik vind het geen probleem als mijn man een beetje flirt met deze of gene want dat doe ik ook en voor de rest kan ik hem volledig vertrouwen.

Ik moet wel zeggen dat ik in het begin van onze relatie wel af en toe een steekje voelde als hij lang naar bepaalde vrouwen op tv keek ofzo. Maar dat is vrij snel overgegaan.

Of het met onzekerheid/vertrouwen e.d. te maken heeft? Dat denk ik wel. Al is het denk ik niet zo dat iedereen die vaak jaloers is dus ook onzeker is ofzo. Het ligt ook aan de persoon en de situatie.

Nee, ik ben totaal niet jaloers aangelegd eigenlijk. Hij heeft wel een aantal vrouwelijke collega's, en ze gaan regelmatig uit eten of wat drinken met zijn allen, maar dat is geen probleem, dat is sowieso met andere collega's erbij. Verder zal die vast wel eens flirten, noemt die mensen knap, en staat die wekelijks achter de bar bij zijn ouders, maar dan wens ik hem veel plezier. Ik heb hem voor de rest van mijn leven, maak me niet druk.

Wel kan ik 'jaloers' zijn als hij wéér eens zijn familie helpen is bv. omdat ik dan zijn aandacht zou willen, maar dat vind ik wel anders dan jaloers op vrouwen.

Nee, ik ben volgens mij niet echt jaloers. Ik vind het alleen maar leuk als ie af en toe flirt en daar vrolijk van wordt. Heb ik zelf ook. In het begin was ik wel een beetje jaloers, omdat zijn ex hem probeerde terug te krijgen en dat op een hele vervelende manier deed. Ik heb toen ook continu haar hyves lopen checken, kon het niet goed loslaten.

Ik ben maar zelden jaloers. Ik vind veel dingen gewoon niet zo interessant om me daar druk over te maken. Als ze beter kunnen krijgen, gaan ze toch wel. Wat ze ook doen.

Soms.

Maar ik ben echt veel te trots om dat ooit te laten merken. Ik kan ook heel subtiel situaties peilen zonder dat hij maar een vermoeden heeft dat ik jaloers ben.

Pas geleden stond hij met een onwijs knappe vrouw te praten in de kroeg, ik was met vriendinnen dus schonk er zogenaamd geen aandacht aan. (M.a.w. ik miste geen detail) De andere dag had hij het ineens over haar.. Dan doe ik net alsof mijn neus bloed; "Sorry, ik weet even niet wie je bedoelt, hoe zag ze eruit dan..? Waar moet ik haar van kennen? Nee niet gezien!"

Ook was hij getagd op FB met een vrouwlijke bloedmooie collega, echt zo'n perfecte vrouw, anyway... Die foto is op mysterieuze wijze van Facebook verdwenen.



Oh, wat ben ik eigenlijk een bitch!

SoGood, wat je hierboven beschrijft doet me aan iets denken: mijn opa had voor mijn oma ooit een andere vriendin gehad. Op een gegeven moment waren oma en ik een schoenendoos met foto's aan het doorkijken en toen dook er een foto op van die vriendin, op dit moment waren ze een jaartje of veertig getrouwd. Die foto is ook op mysterieuze wijze verdwenen. Dat vond ik wel zo grappig, na meer dan veertig jaar een relatie nog jaloers zijn .

En on-topic: het is jaren terug dat ik ooit jaloers ben geweest wat mijn vriend betreft. Hij heeft geen vrouwelijke vriendinnen, zelfs geen vrouwelijk collega's volgens mij, dus er is ook echt helemaal niks om jaloers op te zijn. Ik zou het vervelend vinden als hij een vrouwelijke beste vriendin had. Wel gaat hij trouwens ook vriendschappelijk om met één vriendin van mij en soms zien ze elkaar ook zonder mij, daar ben ik niet jaloers op.

Waar ik de afgelopen jaren wel heel erg jaloers op ben geweest zijn zwangere vrouwen en vrouwen met twee kinderen, toen het onzeker was of het bij ons ooit wel zou lukken om een tweede kindje te krijgen. Dat was echt stikjaloers in de ergste zin van het woord en dan moest ik het helemaal rationaliseren voor mezelf om me erover heen te kunnen zetten.

Ik heb geen relatie, maar heb juist een paar vrienden waar ik gezellig mee omga. We knuffelen en omhelzen elkaar en ze roepen dat ze van me houden, ook waar hun vriendinnen bij zijn. Ben blij dat dat niet veranderde toen ze een relatie kregen (2 hadden geen relatie toen ik ze leerde kennen). En gelukkig zijn hun vriendinnen dus ook niet jaloers!
Als ik een vriend heb zit ik ook niet op een jaloers type te wachten, want wil er niet voor veranderen. Er zal dan ook nooit iets gebeuren tussen mij en 1 van die jongens, zo zien we elkaar ook niet.

Nee, ik ben totaal niet jaloers.

Twellie schreef:

Waar ik de afgelopen jaren wel heel erg jaloers op ben geweest zijn zwangere vrouwen en vrouwen met twee kinderen, toen het onzeker was of het bij ons ooit wel zou lukken om een tweede kindje te krijgen. Dat was echt stikjaloers in de ergste zin van het woord en dan moest ik het helemaal rationaliseren voor mezelf om me erover heen te kunnen zetten.

Dat soort jaloezie ken ik erg goed. Soms, op mindere dagen, kan ik al die blije gezinnen met kinderen die zich zonder problemen ontwikkelen echt haten. Dan is dat zó confronterend en pijnlijk.

Niet helemaal te vergelijken maar ik ben soms echt jaloers op gezinnen met een fatsoenlijk huis met een tuintje. En op mensen die wel op hun eigen tempo een huisje hebben kunnen kopen en gewoon alles op orde hebben. Bij ons is het allemaal zo snel gegaan dat we helemaal geen keus hadden waar we moesten wonen.

Totaal niet, sterker nog ik ben zo'n vriendin die vraagt na t stappen of er nog wat rond liep en of hij nog sjans had. Ook als er een mooie meid op tv is zeg ik vaak " kijk schat lekkerding" of ik roep ook altijd "tieten" als er een mooi paar in beeld is! Haha

Ik was wel erg jaloers, maar wordt gelukkig wel minder. Ben ik wel blij mee, en mijn vriend ook. In het begin van onze relatie ging hij bij een nieuwe voetbalclub (studentenvoetbalclub) waar ook diverse vrouwenteams speelden. Die gingen ook mee op dat weekend. Dat weekend heb ik me wel op zitten vreten... Hoe vaak hij wel niet met verhalen thuis kwam dat een teamgenoot van hem was vreemdgegaan met een meisje van de club. Ik bedank voor die clubjes. Inmiddels speelt hij er niet meer, en ik moet zeggen dat ik daar totaal niet rouwig om ben

Mijn vriend heeft wel een goede vriendin, alleen ziet hij die maar af en toe. Als zij met z'n tweeën zijn, vind ik dat wel vervelend ja, ondanks dat ik wel weet dat er niks gebeurd. Van de zomer zat ik op stage en was hij met haar bij hem thuis en hadden ze gezellig samen een ijsje gehaald, terwijl dat nooit doen bijvoorbeeld. En toen ging hij mij ook nog bellen. Op de een of andere manier kan ik me dan niet in houden om een vervelende opmerking te maken. Ik weet het; stom stom, maar goed.

Als hij over een onbekende vrouw zegt dat ze er lekker uit ziet, of hij kijkt porno, maakt me daarentegen helemaal niet uit. Ik zeg ook vaak genoeg dat ik een man of vrouw mooi vind

Ja heel erg terwijl het 9 van de 10 keer niet eens nodig is..

Ik ben eigenlijk nooit jaloers als ik er zo over nadenk. Van alle voorbeelden die je noemt in je openingspost zou ik ook echt niet jaloers worden.

In de vriendengroep van mijn vriend zit een meisje die verliefd op hem is. Ik heb daar geen problemen mee, alleen vind ik t vervelend als ze met zn 2-en alleen wat gaan doen. Daar heb ik dan niet zo'n lekker gevoel bij, sinds ze aan m heeft vertelt dat ze verliefd is komt dat nog maar weinig voor.

Twellie schreef:Waar ik de afgelopen jaren wel heel erg jaloers op ben geweest zijn zwangere vrouwen en vrouwen met twee kinderen, toen het onzeker was of het bij ons ooit wel zou lukken om een tweede kindje te krijgen.

Dat is ook heel herkenbaar voor mij.

Zelda:

Nee, totaal niet.

Ik ben te trots om jaloers te zijn
Hij heeft een vriendin waar hij weleens heen gaat en zij is erg van het omhelzen en hangen op jongens. Ik ken haar wel en ze heeft gewoon een vriend, maar toch voelt het soms niet helemaal fijn als mijn vriend bij haar is (alleen). Ik zou dat alleen nooit toegeven
Hij studeert psych dus er zitten veel vrouwen op zijn opleiding, maar hij regelmatig 1 op 1 meetings mee heeft. Soms voel ik wel een steekje van jaloerzie, maar dat gaat niet verder dan een vlugge gedachte.
Verder ben ik niet echt jaloers. Mijn vriend heeft jaren met een groep meiden samengewoond en zij gaan nog regelmatig eten, daar heb ik echt geen problemen mee.