Hoe medisch zou een zwangerschap/bevalling moeten zijn?

Arden schreef:

Twellie schreef:

Rejoy. schreef:.

De dingen die je in je eerste alinea noemt, staan mij ook erg tegen. Ik heb het gevoel dat ik zelf wel weet hoe ik een kind op de wereld moet zetten en ik heb geen behoefte aan allerlei aanwijzingen hoe ik dat zou moeten doen. Elke bevalling verloopt anders en er zou meer gekeken moeten worden naar de specifieke situatie. Wel vind ik dat er protocollen moeten zijn om misstanden te voorkomen, want anders zullen er ook heel nare bevallingen gaan plaatsvinden, bijvoorbeeld door te laat ingrijpen. Die protocollen moeten alleen flexibeler opgesteld worden en de wens van de moeder moet hier een grotere rol in spelen.

Wat betreft je tweede alinea: ik had al een vermoeden dat je om deze reden dit topic opende . Ik zou in geen honderd jaar alleen thuis willen bevallen zonder expertise erbij. De navelstreng zal bijvoorbeeld maar om het nekje zitten of de baby zal maar in het vruchtwater gepoept hebben. Dat zijn serieuze risico's, hoe sta je daar tegenover?

Helemaal eens met de tweede alinea. Ik zou het mezelf nooit, maar dan ook nooit vergeven als er iets zou gebeuren, ook al gaat het 9 van de 10 keer wel goed. Maar volgens mij lees ik uit het stukje van Rejoy dat ze dan wel naar het ziekenhuis zou gaan.

Daar zou je dan wel op tijd achter moeten komen, wat als de vliezen helemaal op het einde breken en het kindje er vijf minuten later al is? En hoe merk je dat de navelstreng verkeerd zit?

Ik denk dat een bevalling heel natuurlijk kan zijn, maar dan moet het wel kunnen.
Mijn bevalling was heel rustig en heel natuurlijk, ik ben thuis bevallen, heb heerlijk tijdens de ontsluitingsfase onder de douche door gebracht. En mijn lichaam deed het helemaal goed, vlotte ontsluiting, vliezen die zelf braken, persweeen alleen toen er volledige ontsluiting was enzv.
Ik vond het heel prettig en hoop dat het bij de 2de ook zo zal gaan.
Wel zou ik dan nog een paar dingetjes anders willen.

Wel ben ik van mening dat er wel een VK in de buurt moet zijn, want stel nou dat de navelstreng strak om het nekje zit, of als de baby klem komt te zitten?

@ Rejoy: Oh oke, ik begreep even dat je de beslissing van je man respecteerde, maar dat je het toch liever zelf zonder hulp zou willen doen. Wat je verder beschrijft, zou ook mijn ideale bevalling zijn. Zonder complicaties het eerste deel zelf doen en dan op het laatst hulp van een verloskundige voor als er een noodsituatie zou zijn (maar geen pufaanwijzingen en dergelijke). Helaas zal dat er voor mij nooit meer inzitten.

Edit: het zou wel alleen mijn ideale bevalling zijn als ik ook een normale bevalling zou hebben. Bij de bevallingen die ik heb gehad heb, was dit sowieso niet mogelijk geweest.

Volgens mij wordt daar helemaal niet zoveel druk op gelegd hoor Rejoy. Er staat niemand met een stopwatch naast. Niemand die jou van alles laat doen of niet doen als het niet nodig is. Als jij het nog trekt mag je gewoon thuis blijven, als jij het allemaal volhoudt en je kind ook mag je er volgens mij rustig 3 dagen over doen als jij dat wilt. Maar op het moment dat een verloskundige twijfelt aan de toestand van het kind kun jij wel zeggen 'ik ga niet persen zonder persweeen' maar dan zul je de controle toch uit handen moeten geven.

een bevalling is iets waar je júist geen controle op hebt en ik vind dat men dit tegenwoordig teveel wil. Had even de tijd nodig om tot deze conclusie te komen, maar ik denk dat dit goed weer geeft wat ik voel/vind. Ik denk dat in het ziekenhuis men deze controle meer wil houden, dan een verloskundige thuis.

En ik zeg toch juist in mijn stukje dat wanneer er zich complicaties voordoen, ik heel goed snap dat er ingegrepen moet worden?

Wat ik overigens, nu ik er door dit topic over nadenk achteraf wel jammer vind, is dat ik aan de ctg moest ivm haar hartslag. Die bleek in het ziekenhuis perfect te zijn, en ik mocht een uurtje in bad liggen. Heerlijk was dat, vrijwel geen last van de weeën. Toen ik weer op bed moest werd het meteen zo heftig dat ik pijnstilling wilde. Ik denk dat als ik bij een volgende niet aan de ctg hoef en we een bad hebben dat ik dan mooi de hele ontsluitingsfase (misschien wel gewoon de hele bevalling) in bad blijf, dat scheelde voor mij echt gigantisch met de pijn.

Rejoy. schreef:

Teddyaapje schreef:

Rejoy. schreef:Ik heb de topictitel even veranderd, want ik bedoel een zwangerschap/bevalling in het algemeen. Tuurlijk zijn er zwangerschappen en bevallingen die door complicaties genoodzaakt zijn om medisch gemaakt te worden, maar mij staat het heel erg tegen dat 'men' tegenwoordig alles in de hand wil hebben. Zoveel tijd staat er voor ontsluiting, zoveel tijd voor het persen, de barende vrouw nauwelijks vrij laten in de manier van bevallen, continu monotoring dmv een inwendig ctg, kunstverlossingen die niet eens altijd nodig zijn en de angst die er heerst.

Het liefst zou ik thuis bevallen, zonder verloskundige en alleen met mijn man, dochter en ikzelf. Mijn man wil dit niet, hij weet niet wat hij moet doen als er complicaties optreden, dus we hebben besloten dat de vk tijdens de ontsluitingsfase er niet is, maar zodra ik bijna volledige ontsluiting heb er wel is. Ik ben heel bang om in het ziekenhuis te moeten bevallen vanwege complicaties (overtijd, zwangerschapsvergiftiging, mec.houdend vruchtwater oid) en dat de bevalling medischer gemaakt wordt dan nodig en ik niet de kans en tijd krijg om het kindje op de wereld te zetten.

Volgens mij heb ik eindelijk door wie je bent! haha. Nogmaals gefeliciteerd met je zwangerschap!!! Wat een spannende uitgetelde datum heb je!



Bedoel je met het dikgedrukte dat je bang bent voor een keizersnede of dat je de aanwijzingen van artsen moet opvolgen en daardoor niet kunt/ mag doen wat je zelf wilt?

NU pas ?! Dan loop je echt heel wat lichtjaren achter hoor En mijn UD is inderdaad spannend. Volgens de termijnecho ben ik zelfs op 18/8 uitgerekend!

En met het dikgedrukte bedoel ik dat ik bang ben dat er zoveel druk gelegd wordt op hoe het zou moeten (persen als je geen persweeën hebt of juist andersom, terwijl het kindje het goed doet, continu monitoring en daarmee beperkt worden in je bewegingsvrijheid, dat soort dingen) en er te weinig gekeken wordt naar andere mogelijkheden die ook binnen de situatie passen.


@ Twellie: om die reden kiezen wij er dan ook voor om wel te bevallen met een verloskundige erbij. Wij durven die risico's ook niet te nemen. Gelukkig hebben wij een verloskundige die helemaal achter onze ideeën staat.

Denk dat ik een enorme plank voor mn kop had! Het viel me wel al eerder op dat ik het vaak eens was met je posts/ ideeen.

Ik vind het heel mooi hoe jij tegen een bevalling aankijkt, zou willen dat ik dat zou kunnen! Zou het ook heel mooi vinden om thuis te bevallen en de vk pas te roepen als het 'zover' was maar ik voel me om de een of andere reden veiliger in het ziekenhuis. Opzich laten ze je wel best vrij maar moet zeggen dat dat per vk verschilt (en ik heb er vele gezien daar).

Misschien kun je een bevallingsplan schrijven en mocht je toch met een medische indicatie naar het ziekenhuis moeten dan kun je dit ook van te voren met de gyn bespreken, zij kunnen dan op hun beurt weer zeggen wat mogelijk is en wat niet. Als je op het laatste moment naar het zh zou moeten kun je je man inlichten zodat hij ervoor kan zorgen dat je wensen kenbaar worden gemaakt. Het is niet zo dat je een van de velen bent en dat de moeder volledig wordt weggecijfert, wat er mogelijk is zal dan wel volgens jou wensen gedaan kunnen worden.

Ik ben van mening dat het merendeel van de zwangerschappen en bevalling natuurlijk gaan en in sommige gevallen medische begeleiding noodzakelijk is.

Rejoy. schreef:een bevalling is iets waar je júist geen controle op hebt en ik vind dat men dit tegenwoordig teveel wil. Had even de tijd nodig om tot deze conclusie te komen, maar ik denk dat dit goed weer geeft wat ik voel/vind. Ik denk dat in het ziekenhuis men deze controle meer wil houden, dan een verloskundige thuis.

En ik zeg toch juist in mijn stukje dat wanneer er zich complicaties voordoen, ik heel goed snap dat er ingegrepen moet worden?

Maar het punt is dat jij niet altijd kunt bepalen of zich complicaties voordoen. En het kan dus heel goed zijn dat een verloskundige of arts een complicatie ziet die jij niet ziet De hartslag van mijn dochter, dat zag ik niet hoor, ik heb alleen maar lopen mopperen dat ik niet van de CTG af mocht omdat ik het zo ellendig vond liggen.

@ Teddy: ik ga ook een bevallingsplan schrijven, dat was ik sowieso al van plan, maar mijn VK heeft dit ook aangeraden. Ook met name een ziekenhuisplan.

@ Euc: en daarom kiezen wij er ook voor om de verloskundige wel te waarschuwen als de bevalling gestart is en in de laatste fase van de bevalling de verloskundige er wel bij te hebben, die o.a. de hartslag van de baby regelmatig controleert.

Eucalypta schreef:

Rejoy. schreef:een bevalling is iets waar je júist geen controle op hebt en ik vind dat men dit tegenwoordig teveel wil. Had even de tijd nodig om tot deze conclusie te komen, maar ik denk dat dit goed weer geeft wat ik voel/vind. Ik denk dat in het ziekenhuis men deze controle meer wil houden, dan een verloskundige thuis.

En ik zeg toch juist in mijn stukje dat wanneer er zich complicaties voordoen, ik heel goed snap dat er ingegrepen moet worden?

Maar het punt is dat jij niet altijd kunt bepalen of zich complicaties voordoen. En het kan dus heel goed zijn dat een verloskundige of arts een complicatie ziet die jij niet ziet De hartslag van mijn dochter, dat zag ik niet hoor, ik heb alleen maar lopen mopperen dat ik niet van de CTG af mocht omdat ik het zo ellendig vond liggen.

Ik zou daar ook niet zo op durven vertrouwen. Bij de tweede had ik helemaal geen sterke weeen en ze waren ook erg kort en toen zei de verloskundige tegen mij "zo het gaat hard geloof ik" en ook mijn vader zei bij thuiskomst (had ons zoontje opgehaald) dat ik al heel ver was (hij heeft gewerkt op de kraamafdeling) en zelf had ik dat écht écht écht niet in de gaten, ook al was het de tweede. Binnen een kwartier ben ik toen bevallen. Ik heb later nog gevraagd hoe ze dat zien en het antwoord was niet echt duidelijk maar na zoveel bevallingen zie je zoiets gewoon.

Maar goed niet om jou helemaal af te vallen, ik vind het ook knap als het vertrouwen in je lichaam zo groot is dat je het wel aandurft, en ik hoop dat alles goed zal verlopen. Door mijn eerdere ervaringen zou ik het alleen niet durven.

Rejoy. schreef:@ Teddy: ik ga ook een bevallingsplan schrijven, dat was ik sowieso al van plan, maar mijn VK heeft dit ook aangeraden. Ook met name een ziekenhuisplan.

@ Euc: en daarom kiezen wij er ook voor om de verloskundige wel te waarschuwen als de bevalling gestart is en in de laatste fase van de bevalling de verloskundige er wel bij te hebben, die o.a. de hartslag van de baby regelmatig controleert.

dan is er toch niets aan de hand? En als er wel complicaties zijn heb je het toch niet meer in de hand en dan is het beste wat je kunt doen om alles wat je je hebt voorgenomen overboord te gooien en het maar gewoon te laten gebeuren

Heb de rest van de reacties nog niet gelezen maar ik vind het beide een natuurlijk proces wat wordt bewaakt door de medische middelen van tegenwoordig. Echter vind ik wel dat veel vrouwen niet meer durven luisteren naar hun eigen lijf en gevoel door alles waardoor je overstemd wordt. Adviezen van de doktoren,verloskundigen,mede moeders ect.

De eerste bevalling werd bij mij geleid door de verloskundige en is allemaal goed gegaan waardoor ik de 2e bevalling veel natuurlijker inging. Wij hebben toen ook aangegeven de bevalling zelf te willen proberen met alleen mondelinge aanwijzen van de verloskundige. Ze heeft me wel 1 keer getoucheerd en verder niets. Sander heeft het hoofdje aangepakt en Lynn bij mij op mijn buik gelegd. Zelf de klemmetjes om de navelstreng gedaan ect.

Dit alles voelde prettiger en ook omdat beide bevallingen snel en zonder problemen verliepen is het misschien wat makkelijker praten maar medisch voelt het voor mij persoonlijk niet maar ben blij dat er wel degelijk protocollen liggen om in te grijpen zodat het niet de verkeerde kant op gaat!

missy. schreef:Ik denk dat het heel medisch wordt gemaakt, maar dat de natuur het helemaal niet zo bedoelt heeft.
We zijn te angstig geworden en er wordt (te)snel ingegrepen in een natuurlijk proces. Er zijn natuurlijk uitzonderingen waar wel snel gehandeld moet worden maar vaak kan het ook zonder medische ingrepen.

Ben ik niet helemaal met je eens, ik spreek hier voornamelijk uit mijzelf maar ik ben blij dat er ingegrepen kan worden. Er zijn hier volgens mij hier op het forum meer moeders die uit ervaring spreken dat als er niet ingegrepen kon worden ze nu geen kindje hadden...

Blue flower schreef:

missy. schreef:Ik denk dat het heel medisch wordt gemaakt, maar dat de natuur het helemaal niet zo bedoelt heeft.
We zijn te angstig geworden en er wordt (te)snel ingegrepen in een natuurlijk proces. Er zijn natuurlijk uitzonderingen waar wel snel gehandeld moet worden maar vaak kan het ook zonder medische ingrepen.

Ben ik niet helemaal met je eens, ik spreek hier voornamelijk uit mijzelf maar ik ben blij dat er ingegrepen kan worden. Er zijn hier volgens mij hier op het forum meer moeders die uit ervaring spreken dat als er niet ingegrepen kon worden ze nu geen kindje hadden...

+1

Als er niet ingegrepen was bij ons omdat er geen medische controle was geweest dan weet ik niet of ik wel bevallen was (zwangerschapsvergiftiging) en ook tijdens de bevalling, ik weet niet of T. het overleefd had zonder ingrijpen.

Ik ben vast raar, maar mij kan het bijna niet medisch genoeg.. Veel te bang dat er iets mis zou gaan, je weet nooit.. Hou mij maar onder regelmatige controle en bevalling in het ZH. Verder kun je alsnog zoveel mogelijk op je lichaam afgaan, maar voor mij graag binnen medische grenzen.

Heb wel veel bewondering voor hoe jij erin staat Rejoy, erg mooi!

Blue flower schreef:

missy. schreef:Ik denk dat het heel medisch wordt gemaakt, maar dat de natuur het helemaal niet zo bedoelt heeft.
We zijn te angstig geworden en er wordt (te)snel ingegrepen in een natuurlijk proces. Er zijn natuurlijk uitzonderingen waar wel snel gehandeld moet worden maar vaak kan het ook zonder medische ingrepen.

Ben ik niet helemaal met je eens, ik spreek hier voornamelijk uit mijzelf maar ik ben blij dat er ingegrepen kan worden. Er zijn hier volgens mij hier op het forum meer moeders die uit ervaring spreken dat als er niet ingegrepen kon worden ze nu geen kindje hadden...

Daarom zeg ik toch ook dat soms wel snel gehandeld moet worden.
Het is gewoon dat ik denk dat er soms teveel naar de protocollen wordt gekeken. En natuurlijk is het goed dat er controles zijn. Maar moeders worden soms ook snel bang gemaakt terwijl er achteraf niets aan de hand bleek te zijn.

ik ben erg blij dat de medische wereld zoveel kan! en dat bevallingen die vroeger tot de dood leidde nu met gemak gedaan worden zonder dat daar veel consequenties aan vast zitten voor moeder en kind.

persoonlijk gezien zou ik niet zonder medische hulp gekunt hebben, dan was mijn kind nu niet hier, en ik zou ernstig ziek zijn geweest, met gevaar voor mijn eigen leven. dit betreft mijn zwangerschap.

ook mijn bevalling was medische hulp nodig, maar minimaal. (geen ks)

Een bevalling zou niet medisch moeten zijn maar als er bij mij niet ingegrepen was dan zat ik hier niet meer en mijn zoontje ook niet.

Maar ik zou de volgende keer het liever niet medisch willen maar ik weet nu ook dat je dat niet voor het zeggen hebt.

Mijn zoon lag trouwens in aangezichtsligging en ik ben bang dat dat me nog een keer gebeurd.

Ik heb één gecompliceerde bevalling gehad en één makkelijke en ik zou never nooit niet het risico nemen om zonder verloskundige te bevallen.

Verder sluit ik me aan bij Euc.

Nana schreef:Ik ben van mening dat het merendeel van de zwangerschappen en bevalling natuurlijk gaan en in sommige gevallen medische begeleiding noodzakelijk is.

+1

En ik ben blij dat wij hier in Nederland goede ziekenhuizen en artsen hebben. Als ik in Afrika had moeten bevallen hadden mijn zoon en ik het niet overleefd. Mijn bevalling duurde 23 uur en S. is geboren via een keizersnede omdat mijn bekken te smal zijn en S. lag niet goed met zijn hoofdje

Ik vind juist dat de bevalling een medische zaak is. Ik denk dat een zwangere vrouw die aan het bevallen is namelijk helemaal niet zo goed in kan schatten hoe de zaak er voor staat. Je voelt je ellendig, hebt pijn en veel vrouwen zijn er ook niet helemaal meer bij. Zonder een verloskundige bevallen zou ik geheel onverantwoord vinden. Een bevalling is geen griepje waar je doorheen moet, het is de geboorte van een kind. Iets waarbij heel vaak iets mis gaat wat ze godzijdank door medische kunde kunnen oppikken. Ik vind thuis bevallen juist helemaal niet meer zo van deze tijd.

Misschien zit bij mij de schrik er ook wel in, mijn zoon zou niet levend hier rond hebben gelopen als ik thuis of zonder begeleiding was bevallen.

Rejoy. schreef:een bevalling is iets waar je júist geen controle op hebt en ik vind dat men dit tegenwoordig teveel wil. Had even de tijd nodig om tot deze conclusie te komen, maar ik denk dat dit goed weer geeft wat ik voel/vind. Ik denk dat in het ziekenhuis men deze controle meer wil houden, dan een verloskundige thuis.

En ik zeg toch juist in mijn stukje dat wanneer er zich complicaties voordoen, ik heel goed snap dat er ingegrepen moet worden?

Zo denk ik er ook over.
Al denk ik dat veel verloskundigen thuis ook veel controle willen houden.

Mijn eerste bevalling ging voor mijn gevoel vrij natuurlijk. Ik ben thuis bevallen en alles ging goed en zonder ingrijpen. De verloskundige gaf me af en toe wat hulp bij mijn ademhaling, ze toucheerde 2 keer en verder kon ik alles zelf.

Over de tweede bevalling vraag ik me nog steeds vaak af of de knip die ik gehad heb wel nodig geweest was. Voor mijn gevoel was het op dat moment nog niet nodig en dat vind ik wel een vervelend idee. Deze bevalling voelt voor mij niet natuurlijk aan en ik kijk er ook niet met een fijn gevoel naar terug, naar de eerste bevalling wel.

Heb je een antroposofische of holistische verloskundige Rejoy? Ik vind het heel mooi hoe jij je bevalling voor je ziet, ik hoop dat het gaat lopen zoals je het graag wilt.

Mijn zwangerschap en bevalling waren erg medisch, zonder die strenge medische controles en mijn geweldige gynaecoloog hadden mijn kindjes voor de 26 weken geboren geworden met alle gevolgen van dien.
Mijn evt volgende zwangerschap zal weer medisch zijn ivm risico op herhaling en diabetes, en daar heb ik vrede mee.

Al vind ik jouw plannen ook wel heel mooi klinken Rejoy, maar dat zal voor mij nooit werkelijkheid worden.